Z wielu pieców się jadło chleb C G C

Bo od lat przyglądam się światu d G

Nieraz rano zabolał łeb C G C

I mówili: zmiana klimatu d G

Czasem trafił się wielki raut e d

Albo feta proletariatu F G

Czasem podróż w najlepszym z aut e d

Częściej szare drogi powiatu F G

ref. Ale to już było i nie wróci więcej F G C

I choć tyle się zdarzyło e F

To do przodu wciąż wyrywa głupie serce C

Ale to już było, znikło gdzieś za nami F G C

Choć w papierach lat przybyło e F

To naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami C

Na regale kolekcja płyt C G C

I wywiadów pełne gazety d G

Za oknami kolejny świt C G C

I w sypialni dzieci oddechy d G

One lecą drogą do gwiazd e d

Przez niebieski ocean nieba F G

Ale przecież za jakiś czas e d

Będą mogły same zaśpiewać: F G

ref. Ale to już było i nie wróci więcej F G C

I choć tyle się zdarzyło e F

To do przodu wciąż wyrywa głupie serce C

Ale to już było, znikło gdzieś za nami F G

Choć w papierach lat przybyło e F

To naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami C

Miałem dziesięć lat e

Gdy usłyszał o nim świat

W mej piwnicy był nasz klub a7 D

Kumpel radio zniósł e

Usłyszałem Blue Suede Shoes

I nie mogłem w nocy spać a7 D

Wiatr odnowy wiał e

Darowano reszty kar

Znów się można było śmiać a7 D

W kawiarniany gwar e

Jak tornado jazz się wdarł

I ja też chciałem grać a e

Ojciec, Bóg wie gdzie e

Martenowski stawiał piec

Mnie paznokieć z palca zszedł a7 D

Z gryfu został wiór e

Grałem milion różnych bzdur

I poznałem co to seks a7 D

Pocztówkowy szał e

Każdy z nas ich pięćset miał

Zamiast nowej pary jeans a7 D

A w sobotnią noc e

Był Luksemburg, chata, szkło

Jakże się chciało żyć!

Było nas trzech C

W każdym z nas inna krew D

Ale jeden przyświecał nam cel G C 

Za kilka lat a

Mieć u stóp cały świat F

Wszystkiego w bród C

Alpagi łyk C

I dyskusje po świt D

Niecierpliwy w nas ciskał się duch G C

Ktoś dostał w nos a

To popłakał się ktoś F

Coś działo się C

Poróżniła nas e

Za jej Poli Raksy twarz

Każdy by się zabić dał a7 D

W pewną letnią noc e

Gdzieś na dach wyniosłem koc

I dostałem to, com chciał a7 D

Powiedziała mi e

Że kłopoty mogą być

Ja jej, że egzamin mam a7 D

Odkręciła gaz e

Nie zapukał nikt na czas

Znów jak pies, byłem sam a e

Stu różnych ról C

Czym ugasić mój ból D

Nauczyło mnie życie jak nikt G C 

W wyrku na wznak a

Przechrapałem swój czas F

Najlepszy czas C

W knajpie dla braw C

Klezmer kazał mi grać D

Takie rzeczy, że jeszcze mi wstyd G C

Pewnego dnia a

Zrozumiałem, że ja F

Nie umiem nic C

Słuchaj mnie tam! C

Pokonałem się sam D

Oto wyśnił się wielki mój sen G C 

Tysięczny tłum a

Spija słowa z mych ust F

Kochają mnie C

W hotelu fan C

Mówi: "na taśmie mam D

To jak w gardłach im rodzi się śpiew" G C 

Otwieram drzwi a

I nie mówię już nic F

Do czterech ścian C

Chociaż puste mam kieszenie, C

No i wódy czasem brak C

Ja już nigdy się nie zmienię, G

Zawsze będę żył już tak C

Nie słuchałem nigdy ojca,

Choć przestrzegał: "Zgnoją Cię!"

Z naiwności w oczach chłopca

Dziś już wielu śmieje się.

Ale jedno wiem po latach F

Prawdę musisz znać i ty: F

Zawsze warto być człowiekiem,  D

Choć tak łatwo zejść na psy!  G

Kumpel zdradził mnie nie jeden

I nie jeden przegnał, lecz (nie)

Nie szukałem zemsty w niebie.

Co kto robi jego rzecz.

Ta dziewczyna, którą miałem,

Chciała w życiu tylko mnie. (teraz)

Teraz z innym jest na stałe,

Każdy Kocha tak jak chce.

Ale jedno wiem po latach,

Prawdę musisz znać i ty:

Zawsze warto być człowiekiem,

Choć tak łatwo zejść...

Zejść na psy!

Chociaż puste mam kieszenie,

No i wódy czasem brak.

Ja już nigdy się nie zmienię,

Zawsze będę żył już tak!

Zawsze będę żył już tak!

Bo już nigdy się nie zmienię,

No bo puste mam kieszenie,

No i wódy wódy brak.

Babę zesłał Bóg a

Raz mu wyszedł taki cud a

Babę zesłał Bóg d

Coś innego przecież mógł a

Żeby dobrze zrobić wam F E

Żeby dobrze zrobić wam F E

Babę zesłał Pan a

Bóg też chłopem jest a

Świadczy o tym jego gest a

Bóg też chłopem jest d

Tak jak swing i blues i jazz a

Żeby z baby ciągle drwić F E

Żeby z baby ciągle drwić F E

Trzeba chłopem być a

Bóg ci zesłał mnie a

Byś miał kogoś w noc i dzień a

Bóg ci zesłał mnie d

I się z tego tylko ciesz a

Z woli nieba jestem tu F E

Z woli nieba jestem tu F E

Więc się do mnie módl a

Ach ci ludzie, to brudne swinie, A

Co napletli o mojej dziewczynie, d

Jakies bzdury o jej nalogach, A

To po prostu litosc i trwoga. d

Tak to bywa gdy ktos zazdrosci, D

Kiedy brak mu wlasnej milosci, g

Plotki plodzi, mnie nie zaszkodzi zadne obce zlo A d

Na moj sposob widziec ja... A d

Na glowie kwietny ma wianek, A d

W reku zielony badylek, A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

Krzywde robie mojej panience, A

Opluc chca ja, podli zboczency. d

Utopic chca ja w morzu zawisci, A

Paranoicy, podli sadysci, d

Utaplani w brudnej rozpuscie, D

A na gebach falszywy usmiech,g

Byle zagnac do swego bagna, ale wara wam! A d

Ja ja przeciez lepiej znam... A d

Na glowie kwietny ma wianek, A d

W reku zielony badylek, A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

Znow widzieli ja z jakims chlopem, A

Znow wyjechala do Saint Tropez, d

Znow meczyla sie, Boze drogi, A

Znow na jachtach myla podlogi. d

Tylko czemu rece ma biale? D

Chcialem zapytac - zapomnialem,g

Cialo kloniac skinela dlonia, wsparla skron o skron A d

Znow zapadlem w nia jak w ton... A d

Na glowie kwietny ma wianek, A d

W reku zielony badylek, A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

Ech, dziewczyna pieknie sie stara, A

Kosi pieniadz, ma Jaguara, d

Trudno prace z miloscia zgodzic, A

Rzadziej moze do mnie przychodzic, d

Tylko pyta kryjac rumieniec, D

Czemu patrze jak potepieniec?g

Czemu zgrzytam, kiedy sie pyta - czy ma ladny biust? A d

Czemu tocze piane z ust?... A d

Na glowie kwietny ma wianek, A d

W reku zielony badylek, A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

A przed nia biezy baranek, g d

A nad nia lata motylek A d

Chodzą ulicami ludzie G D

Maj przechodzą, lipiec, grudzień e h

Zagubieni wśród ulic, bram C G D

Przemarznięte grzeją dłonie G D

Dokądś pędzą, za czymś gonią e h

I budują wciąż domki z kart C G D

ref. A tam w mech odziany kamień C G 

Tam zaduma w wiatru graniu C G 

Tam powietrze ma inny smak C G D

Porzuć kroków rytm na bruku C G 

Spróbuj, znajdziesz jeśli szukać C G 

Zechcesz - nowy świat, własny świat C G D

Płyną ludzie miastem szarzy

Pozbawieni złudzeń, marzeń

Omijają wciąż główny nurt

Kryją się w swych norach krecich

I śnić nawet o karecie

Co lśni złotem - nie potrafią już

ref. A tam w mech...

Żyją ludzie, asfalt depczą

Nikt nie krzyknie, każdy szepce

Drzwi zamknięte, zaklepany krąg

Tylko czasem kropla z oczu

Po policzku w dół się stoczy

I to dziwne drżenie rąk...

ref. Bo tam w mech...

Anioły są takie ciche a

Zwłaszcza te w Bieszczadach G

Gdy spotkasz takiego w górach a

Wiele z nim nie pogadasz e

Najwyżej na ucho ci powie C G

Gdy będzie w dobrym humorze C F

Że skrzydła nosi w plecaku C G

Nawet przy dobrej pogodzie a e a

Anioły są całe zielone

Zwłaszcza te w Bieszczadach

Łatwo w trawie się kryją

I w opuszczonych sadach

W zielone grają ukradkiem

Nawet karty mają zielone

Zielone mają pojęcie

A nawet zielony kielonek

Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły C G a

Dużo w Was radości i dobrej pogody C G a

Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie C G a

Gdy skrzydłem Cię dotkną już jesteś ich bratem C G a

Anioły są całkiem samotne

Zwłaszcza te w Bieszczadach

W kapliczkach zimą drzemią

Choć może im nie wypada

Czasem taki anioł samotny

Zapomni dokąd ma lecieć

I wtedy całe Bieszczady

Mają szaloną uciechę

Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły

Dużo w Was radości i dobrej pogody

Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie

Gdy skrzydłem Cię trącą już jesteś ich bratem

Anioły są wiecznie ulotne

Zwłaszcza te w Bieszczadach

Nas też czasami nosi

Po ich anielskich śladach

One nam przyzwalają

I skrzydłem wskazują drogę

I wtedy w nas się zapala

Wieczny bieszczadzki ogień

Anioły bieszczadzkie, bieszczadzkie anioły

Dużo w Was radości i dobrej pogody

Bieszczadzkie anioły, anioły bieszczadzkie

Gdy skrzydłem Cię musną już jesteś ich bratem

Wystukaj po torach do mnie list C G

Wtedy naprawdę nie wyjedziesz cała a G

Niech będzie w nim lokomotywy gwizd F C

Tylko to zrób jeszcze dla mnie - Mała Bm7b5 E a

Wystukaj po torach do mnie list

Choćby w alfabecie Morse'a

Moja ulica jeszcze twardo śpi

Jeśli tak chcesz w liście zostań

A mogliśmy - Mała - razem łąką iść  Bm7b5

Świt witać po kolana w rosie a

A mogliśmy - Mała - razem piwo pić G

Dom nasz zamienić na sto pociech  E

A mogliśmy - Mała - konie kraść  F

Z niebieskiego boskiego pastwiska  C

A mogliśmy - Mała - w środku lata Bm7b5

Zbudować słoneczną przystań E a

Napisz od serca do mnie list

I zamieszkaj w tym liście cała

Niech śmiechu dużo będzie w nim

Obiecaj mi to dzisiaj - Mała

Napisz od serca do mnie list

Lecz - proszę - nie wysyłaj go nigdy

W szufladzie zamknij go na klucz

Niech czeka wciąż lepszych dni

A mogliśmy - Mała - razem łąką iść

Świt witać po kolana w rosie

A mogliśmy - Mała - razem piwo pić

Dom nasz zamienić na sto pociech

A mogliśmy - Mała - konie kraść

Z niebieskiego boskiego pastwiska

A mogliśmy - Mała - w środku lata

Zbudować słoneczną przystań

Dawno już w mieście drwił z niego każdy D A e h

Pośmiewiskiem był ludziom na co dzień D A e h

Ot, wariat chory na wyobraźnię G D G D

Wiecznie w drodze, spóźniony przechodzień e fis

Dokąd idziesz pytali go bliscy D A e h

Z tego bracie to trzeba się leczyć D A e h

A on brał tektur ową walizkę G D G D

I wychodził swym obrazom naprzeciw, mówiąc: e fis

Ref. Idę tam, gdzie bezmiar błękitu  D A e h

Światłocienie cyprysów przy drodze D A e h

Feerią barw każdy ranek rozkwita G D G D

Chociaż wiem, że do celu nie dojdę e fis (h)

Gdy malował, świat milkł jak zaklęty

Kurczył się w skrawek płótna na ramach

A on pieścił je jak pierś kobiety

W siedmiobarwnych tęcz kreskach i plamach

Kiedy skończył, wpatrywał się w ciszę

By natchnieniem nasycić znów duszę

A gdy już dał się marszandom wykpić

Pił noc całą, by z brzaskiem wyruszyć, mówiąc:

Czwarta nad ranem A E

Może sen przyjdzie cis fis

Może mnie odwiedzisz D E A

Czwarta nad ranem

Może sen przyjdzie

Może mnie odwiedzisz

Czemu cię nie ma na odległość ręki? A E

Czemu mówimy do siebie listami? fis cis

Gdy ci to śpiewam, u mnie pełnia lata D A

Gdy to usłyszysz, będzie środek zimy D E

Czemu się budzę o czwartej nad ranem A E

I włosy twoje próbuję ugłaskać? fis cis

Lecz nigdzie nie ma twoich włosów D A

Jest tylko blada nocna lampka D E

Łysa śpiewaczka fis

Śpiewamy bluesa, bo czwarta nad ranem A E

Tak cicho, żeby nie zbudzić sąsiadów fis cis

Czajnik z gwizdkiem świruje na gazie D A

Myślałby kto, że rodem z Manhattanu D E

Czwarta nad ranem A E

Może sen przyjdzie cis fis

Może mnie odwiedzisz D E A

Czwarta nad ranem

Może sen przyjdzie

Może mnie odwiedzisz

Herbata czarna myśli rozjaśnia

A list twój sam się czyta

Że można go śpiewać

Za oknem mruczą bluesa

Topole z Krupniczej

I jeszcze strażak wszedł na solo

Ten z Mariackiej Wieży

Jego trąbka jak księżyc

Biegnie nad topolą

Nigdzie się jej nie spieszy

Już piąta

Może sen przyjdzie

Może mnie odwiedzisz

Już piąta

Może sen przyjdzie

Może mnie odwiedzisz

Posłuchaj, porzucony przez nią, e G

Nieznany mój przyjacielu: D D7

W rozpaczy swojej C

Nie wychodź na balkon, nie wychodź, G D D7

Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź, nie przychodź,  C G D D7

Na smugę cienia nie wbiegaj,  e G

Zaczekaj, trochę zaczekaj!   C G D G

Posłuchaj, porzucona przezeń,

Nieznana mi przyjaciółko:

W rozpaczy swojej

Nie wychodź na balkon, nie wychodź,

Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź, nie przychodź,

Na smugę cienia nie wbiegaj,

Zaczekaj, trochę zaczekaj!

Przysięgam wam, że płynie czas!  e G

Że płynie czas i zabija rany!  C G

Przysięgam wam, przysięgam wam,  e D

Przysięgam wam, że płynie czas!  e G

Że zabija rany - przysięgam wam!   C G D

Tylko dajcie mu czas,  e

Dajcie czasowi czas.  D e

Zwólcie czarnym potoczyć się chmurom  C G D

Po was, przez was i między ustami,  C G

I oto dzień przychodzi, nowy dzień,  C G D

One już daleko, daleko za górami!  C G D

Tylko dajcie mu czas,  e

Dajcie czasowi czas,  D e

Bo bardzo, bardzo,

Bardzo szkoda

Byłoby nas!

Bo bardzo, bardzo,  C

Bardzo szkoda  G

Byłoby nas!  D

Bo bardzo, bardzo,

Bardzo szkoda

Byłoby nas!

Tylko dajcie mu czas.  e

Chciałbym być sobą  e7

Chciałbym być sobą wreszcie  h7 a7

Chciałbym być sobą

Chciałbym być sobą jeszcze (x2)

Jak co dzień rano, bułkę maślaną G D

Popijam kawą, nad gazety plamą C a

Nikt mi nie powie, wiem co mam robić G D

Szklanką o ścianę rzucam, chcę wychodzić C a

Na klatce stoi cieć, co się boi G D

Nawet odkłonić, miotłę ściska w dłoni C a

Ortalion szary chwytam za bary G D

I przerażonej twarzy krzyczę prosto w nos! C

Chciałbym być sobą e7

Chciałbym być sobą wreszcie h7 a7

Chciałbym być sobą

Chciałbym być sobą jeszcze (x2)

Trzymam się ściany, niczym pijany G D

Tłum wkoło tańczy tangiem opętany C a

Stopy zmęczone depczą koronę G D

Król balu zwleka, oczy ma szalone C a

Magda w podzięce, chwyta me ręce G D

I nie ma sprawy, ślicznie jej w sukience C a

Po co się spieszysz, po co się spieszysz G D

Przecież do końca życia mamy na to czas! C a

Aby być sobą e7

Aby być sobą jeszcze h7 a7

Aby być sobą

Aby być sobą wreszcie

Chciałbym być sobą

Chciałbym być sobą wreszcie

Chciałbym być sobą

Chciałbym być sobą jeszcze

Na na na  na , na na  na na a d a
Na na na  na , na na  na na a d a

Piszesz mi w liście, że kiedy pada, a d

kiedy nasturcje na deszczu mokną, G a

Siadasz przy stole, wyjmujesz farby C G

i kolorowe otwierasz okno. d E a

Trawy i drzewa są takie szare, a d

barwę popiołu przybrały nieba. G a

W ciszy tak smutno, szepce zegarek C G

o czasie, co mi go nie potrzeba. d E a

Więc chodź, pomaluj mój świat C d

na żółto i na niebiesko,  F C

Niech na niebie stanie tęcza d

malowana twoją kredką. F G

Więc chodź, pomaluj mi życie, C d

niech świat mój się zarumieni, F C

Niech mi zalśni w pełnym słońcu, d

kolorami całej ziemi. F G

Za siódmą górą, za siódmą rzeką, a d

twoje sny zamieniasz na pejzaże. G a

Niebem się wlecze wyblakłe słońce, C G

oświetla ludzkie wyblakłe twarze. d E a

Więc chodź, pomaluj mój świat

na żółto i na niebiesko,

Niech na niebie stanie tęcza

malowana twoją kredką.

Więc chodź, pomaluj mi życie,

niech świat mój się zarumieni,

Niech mi zalśni w pełnym słońcu,

kolorami całej ziemi.

 intro: a E a E a E

A gdy się zejdą, raz i drugi, d a

kobieta z przeszłością, mężczyzna po przejściach, E a

bardzo się męczą, męczą przez czas długi, d a

co zrobić, co zrobić z tą miłością?

On już je zna, już zna te dziewczyny, d a

z poszarpanymi nerwami,  d a

co wracają nad ranem nie same,  d

on już słyszał o życiu złamanym. E a

Ona już wie, już zna tę historię, d a

że żona go nie rozumie,  d

że wcale ze sobą nie śpią, d

ona na pamięć to umie. E a

A gdy przyjdzie zapomnieć i w pamięci to zatrzeć   d a

Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć. E a

Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie! d

Czy ja mógłbym serce złamać? Itp... a

Kiedyś to zrozumiesz sama, to był błąd E

Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd! a

Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie! d

Czy ja mógłbym serce złamać? Itp... a

Gdy się farsa zmienia w dramat E

Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd. a

A gdy się czasem w życiu uda d a

kobiecie z przeszłością, mężczyźnie po przejściach, E a

kąt wynajmują gdzieś u ludzi d a

i łapią, i łapią trochę szczęścia. E a

On zapomina na rok te dziewczyny  d a

z bardzo długimi nogami, d a

co wracają nad ranem nie same. d

Woli ciszę z radzieckim szampanem. E a

Ona już ma, już ma taką pewność, d a

o którą wszystkim wam chodzi. d

Zasypia bez żadnych proszków, d

wino w lodówce się chłodzi. E a

A gdy przyjdzie zapomnieć i w pamięci to zatrzeć? d a

Lepiej milczeć przytomnie i patrzeć. E a

Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie! d

Czy ja mógłbym serce złamać? Itp... a

Kiedyś to zrozumiesz sama, to był błąd. E

Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd! a

Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie! d

Czy ja mógłbym serce złamać? Itp... a

Kiedyś to zrozumiesz sama, to był błąd. E

Czy te oczy mogą kłamać? Ależ skąd! a

Jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem D A G D

Jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem e G D

Jak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona wasze

A tu są nasze, a tu są nasze.

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc

Jak winny - li - niewinny sumienia wyrzut,

Że się żyje, gdy umarło tylu, tylu, tylu.

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc

Jak lizać rany celnie zadane

Jak lepić serce w proch potrzaskane

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc

Pudowy kamień, pudowy kamień

Jak na nim stanę, on na mnie stanie

On na mnie stanie, spod niego wstanę

Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc

Jak złota kula nad wodami

Jak świt pod spuchniętymi powiekami

Jak zorze miłe, śliczne polany

Jak słońca pierś, jak garb swój nieść

Jak do was, siostry mgławcowe, ten zawodzący śpiew

Jak biec do końca, potem odpoczniesz, potem odpoczniesz

Cudne manowce, cudne manowca, cudne, cudne manowce

Jesteś bitwą moją nieskończoną G a

W której ciągle o przyczółek walczę C D G

Jesteś drzwiami które otworzyłem

A potem przycięły mi palce

ref. Jesteś kartką z kalendarza

Zagubiona gdzieś pomiędzy szufladami

I ulicą na której co dzień

Uciekałem między latarniami

Jesteś mgłą ogromną niezmierzoną

Ciszą w huku i łoskotem w ciszy

Jesteś piórem i wyblakłą kartką

Którym i na której dzisiaj piszę, że...

ref. Jesteś kartką z kalendarza

Zagubiona gdzieś pomiędzy szufladami

I ulicą na której co dzień

Uciekałem między latarniami

Przyszłaś do mnie a ja nie spostrzegłem

Dzisiaj tylko mogę mówić byłaś

Nie wiem czy na jawie wzięłaś mnie z rękę

Czy jak wszystko ty się tylko śniłaś

ref. Że jesteś kartką z kalendarza

Zagubiona gdzieś pomiędzy szufladami

I ulicą na której co dzień

Uciekałem między latarniami

Raz staruszek, spacerując w lesie, e A7 e A7

Ujrzał listek przywiędły i blady e A7 H7

I pomyślał: - Znowu idzie jesień, e A7 e A7

Jesień idzie, nie ma na to rady!  C H7

I podreptał do chaty po dróżce, C D G e

I oznajmił, stanąwszy przed chatą, C D G e

Swojej żonie, tak samo staruszce: C D G e

- Jesień idzie, nie ma rady na to! C H7

A staruszka zmartwiła się szczerze,

Zamachnęła rękami obiema:

- Musisz zacząć chodzić w pulowerze.

Jesień idzie, rady na to nie ma!

Może zrobić się chłodno już jutro

Lub pojutrze, a może za tydzień

Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,

Nie ma rady. Jesień, jesień idzie!

A był sierpień. Pogoda prześliczna.

Wszystko w złocie trwało i w zieleni,

Prócz staruszków nikt chyba nie myślał

O mającej nastąpić jesieni.

Ale cóż, oni żyli najdłużej.

Mieli swoje staruszkowie zasady

I wiedzieli, że prędzej czy później

Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

Jolka, Jolka, pamiętasz lato ze snu C G a

Gdy pisałaś: "Tak mi źle C G a

Urwij się choćby zaraz, coś ze mną zrób C G d a

Nie zostawiaj tu samej, o nie" C G F

Żebrząc wciąż o benzynę, gnałem przez noc C G a

Silnik rzęził ostatkiem sił C G a

Aby być znowu w Tobie, śmiać się i kląć C G d a

Wszystko było tak proste w te dni C G F

Dziecko spało za ścianą czujne jak ptak C G a

Niechaj Bóg wyprostuje mu sny! C G a

Powiedziałaś, że nigdy, że nigdy aż tak C G d a

Słodkie były jak krew Twoje łzy C G F

ref. Emigrowałem z objęć  d F C

Twych nad ranem d F C

Dzień mnie wyganiał -  d F C

nocą znów wracałem d F G

Dane nam było  d F C

słońca zaćmienie d F C

Następne będzie  d F C

może za sto lat d F G

Plażą szły zakonnice, a słońce w dół C G a

Wciąż spadało, nie mogąc spaść C G a

Mąż tam w świecie za funtem, odkładał funt C G d a

Na Toyotę przepiękną, aż strach C G F

Mąż Twój wielbił porządek i pełne szkło C G a

Narzeczoną miał kiedyś jak sen C G a

Z autobusem arabów zdradziła go C G d a

Nigdy nie był już sobą, o nie C G F

ref. Emigrowałem z objęć  d F C

Twych nad ranem d F C

Dzień mnie wyganiał -  d F C

nocą znów wracałem d F G

Dane nam było  d F C

słońca zaćmienie d F C

Następne będzie  d F C

może za sto lat d F G

W wielkiej żyliśmy wannie i rzadko tak C G a

Wypełzaliśmy na suchy ląd C G a

Czarodziejka gorzałka tańczyła w nas C G d a

Meta była o dwa kroki stąd C G F

Nie wiem ciągle dlaczego zaczęło się tak C G a

Czemu zgasło, też nie wie nikt C G a

Są wciąż różne koło mnie, nie budzę się sam C G d a

Ale nic nie jest proste w te dni C G F

Mówiono o nim King e

W mieście świętej Wieży e

Pamiętam z podstawówki G

Jak całował się z papieżem G

Przejeżdżał też sekretarz e

Gdy przecinano wstęgę e

Kingi poszedł na wagary G

Pomarzyć o czymś innym G

Był zawsze trochę z boku a e

Na bakier trochę był a e

W szkole nikt nie wiedział a e

Czym King naprawdę żył  h7

To było trochę później

Już miał przyjaciółkę Ewę

Mieszkali więc bez ślubu

I klepali słodką biedę

Dawali czasem czadu

Bo lubili lekkie dragi

Znajomych było wielu

Wieczory i poranki

Uważaj na sąsiadów swych,

Bo lubią dawać cynk

Ty wiesz, kto rządzi w mieście

Tu biskup z komisarzem - king!

Tak mówił mu przyjaciel

Długi, chudy Lolo

Kiedy wyszli na ulicę

Zapalić spliffa z colą

Mam dosyć tego miasta

Czerwono-czarnej maffi

Czy mnie rozumiesz Lolo?

Czy wiesz, co mnie trapi?

Tymczasem blada Ewa

Wytłumaczyć pragnie wszystko,

Bo komisarz wszedł przez okno

A spod łóżka wylazł biskup

Co masz w kieszeni King?

Komisarz spytał w drzwiach

Wy palicie wciąż to świństwo

Mieliśmy wiele skarg

A biskup łypie z boku

To na Kinga, to na Ewę

Wy żyjecie tu bezbożnie

Myślicie, że nic nie wiem

Za posiadanie zielska

Ty dostaniesz dziesięć latek

Za nielegalny związek z nią

Następnych parę kratek

Dziś Kingi siedzi w celi

I wspomina dobre dni

Napisał do papieża

Bardzo długi list

Świąteczną wysłał kartkę

Do samego prezydenta

Lecz nikt o nim już nie mówi

Nikt o nim nie pamięta

Był zawsze trochę z boku

Na bakier trochę był

Właściwie nikt nie wiedział

Czym King naprawdę żył

Kochać to nie znaczy zawsze to samo a D a

Można kochać tak lekko, można kochać bez granic a D a

Kochać , żeby zawsze i wszędzie być razem a D a

Wierzyć, że jest dobrze, gdy jesteśmy sami. a D a

Kochać to nie znaczy zawsze to samo a D a

Kiedy jesteś daleko, kochasz przecież inaczej a D a

A kiedy pragniesz tak mocno, żebyś nie żałował a D a

Kiedy jesteś daleko, możesz wszystko stracić. a D a

Ref :

A kiedy przyjdzie na Ciebie czas C G F

A przyjdzie czas na Ciebie, F

Porwie Cię wtedy wysoko tak C G F

Do góry Cię uniesie, F

A kiedy przyjdzie na Ciebie czas C G F

A przyjdzie czas na Ciebie, F

Porwie Cię wtedy do góry tak C G F

Wysoko Cię uniesie F

Lecz nagle możesz zacząć spadać w dół F

To już nie to samo... a

Kochać to nie znaczy zawsze to samo a D a

Trzeba stale uważać, żeby kogoś nie zranić a D a

Nie tak łatwo jest kochać, nie tak łatwo być razem a D a

Kiedy wszystko najlepsze,dawno już za nami. a D a

Ref :

A kiedy przyjdzie na Ciebie czas C G F

A przyjdzie czas na Ciebie, F

Porwie Cię wtedy wysoko tak C G F

Do góry Cię uniesie, F

A kiedy przyjdzie na Ciebie czas C G F

A przyjdzie czas na Ciebie, F

Porwie Cię wtedy do góry tak C G F

Wysoko Cię uniesie F

Lecz nagle możesz zacząć spadać w dół F

To już nie to samo... a

Dawnych mistyków ludzkiej duszy pieśń G D C

Księżyca ciemna strona D

Słońce zabija na raty nas w nadfiolecie G D C H7

Schodami do nieba zacząłem się piąć G D C

Tam nie ma autostrady D

Myślę o tobie, a ptakiem jest myśl, zbytek słów  G D C G

Me światy są obce bez nocy i dnia  e H7

Tam wiersze z obłędu powstają  F C

Lecz póki tu jestem, proszę  G D

Kochaj mnie, dotykaj mnie  C G

Dotykaj delikatnie, bezszelestnie ciepłem palców  C a F G

Dotykaj aksamitnie, rzęs pokłonem, nie przestawaj C a F E

Dotykaj całowaniem i oddechem tak, jak lubisz C a F G

Dotykaj smugą włosów niby muślin, bólowi zadaj ból C a F H7

Kochaniem, samotność można wypić do dna choć to trudne G D C D

Miłość prawdziwą daje tylko Bóg i zrozumienie G D C H7

Wszędzie Go szukam, dla Niego chcę żyć G D C

Wbrew potępieniom  D

Tęsknię za ciszą bezludnych wysp, dzikich plaż  G D C G

Me światy są obce bez nocy i dnia  e H7

Tam wiersze z obłędu powstają  F C

Lecz póki tu jestem, proszę  G D

Kochaj mnie, dotykaj mnie  C G

Dotykaj delikatnie, bezszelestnie ciepłem palców  C a F G

Dotykaj aksamitnie, rzęs pokłonem, nie przestawaj C a F E

Dotykaj całowaniem i oddechem tak, jak lubisz C a F G

Dotykaj smugą włosów niby muślin, bólowi zadaj ból C a F H7

Wiem, że chcesz wspólnych snów dam Ci je A D

Nie bój się, nie bój się H7 e A

Dziwne jest piękne wciąż twierdzę tak gorsząc dewotów G D C D

Na urodziny sam sobie dziś dam znak pokoju  G D C H7

Kochaniem, samotność mnożna wypić do dna choć to trudne  G D C D

Więcej nic nie mów, tylko przytul się, dotykaj mnie   G D C G

Dotykaj delikatnie, bezszelestnie ciepłem palców  C a F G

Dotykaj aksamitnie, rzęs pokłonem, nie przestawaj C a F E

Dotykaj całowaniem i oddechem tak, jak lubisz C a F G

Dotykaj smugą włosów niby muślin, bólowi zadaj ból C a F H7

Dotykaj delikatnie, bezszelestnie ciepłem palców  C a F G

Dotykaj aksamitnie, rzęs pokłonem, nie przestawaj C a F E

Dotykaj całowaniem i oddechem tak, jak lubisz C a F G

Dotykaj smugą włosów niby muślin, bólowi zadaj ból C a F H7

I więcej nie mów nic, kochaj mnie G D C

Jestem twój G

W tym pokoju bardzo cicho dziś C F

Po trzech dniach nareszcie śpisz C F

Gdzieś za drzwiami został ból d F C

Całych siebie chcemy dać

Kilku ludzi dobrze nas zna

Tylko czasem słabnie nam puls

Już dobrze, dobrze już  d F C

Już dobrze, już dobrze, już d F C

Może trzeba upaść na twarz

Swoje rzeczy ubogiemu dać

I zacząć malować bez farb

Przeklinany dzień za dniem

Śpisz, bo życie nie jest snem

Taki ciężar tylko zgina Ci kark

Już dobrze, już dobrze, już

Już dobrze, dobrze już

W kącie siedzi Anioł Stróż

Strzeże naszych ciał i dusz

Za godzinę muszę wyjść

Przyjdź po bliskość moich ust

Chcę Ci dać trochę wiary w cud

Póki możesz moje wino pij

Już dobrze, dobrze już

Już dobrze, dobrze już

Gdy nie bawi cię już C a

Świat zabawek mechanicznych F

Kiedy dręczy cię ból C a

Niefizyczny F

Zamiast słuchać bzdur C

Głupich telefonicznych wróżek  a e

zza siedmiu mórz F

Spytaj siebie czego pragniesz F G a

Dlaczego kłamiesz, że miałaś wszystko F G

Gdy udając że śpisz C a

W głowie tropisz bajki z gazet F

Kiedy nie chcesz już śnić C a

Cudzych marzeń F

Bosa do mnie przyjdź C

I od progu bezwstydnie powiedz mi a e

Czego chcesz F

Słuchaj jak dwa serca biją F G a

Co ludzie myślą - to nieistotne F G

Kochaj mnie,  C G

kochaj mnie C G

Kochaj mnie nieprzytomnie C G a

Jak zapalniczka płomień e

Jak sucha studnia wodę F G

Kochaj mnie namiętnie tak  C G a

Jakby świat się skończyć miał  G

 (C a F)

Swoje miejsce znajdź C

I nie pytaj czy taki układ ma jakiś sens a e F

Słuchaj co twe ciało mówi F G a

W miłosnej studni już nie utoniesz  F G

Kochaj mnie,  C G

kochaj mnie C G

Kochaj mnie nieprzytomnie C G a

Jak zapalniczka płomień e

Jak sucha studnia wodę F G

Kochaj mnie, C G

kochaj mnie  C G

Kochaj mnie nieprzytomnie  C G a

Jak księżyc w oknie śmiej się i płacz  e F

Na linie nad przepaścią tańcz  G a F

Aż w jedną krótką chwilę  G a 

Pojmiesz po co żyjesz  F G

(C a F)

Pamiętam tylko tabun chmur się rozwinął C G a e

I cichy wiatr wiejący ku połoninom F C G C G

I twardy jak kamień plecak pod moją głową

I czyjaś postać, co okazała się tobą

ref. Idę dołem, a ty górą C G

Jestem słońcem, ty wichurą a e

Ogniem ja, wodą ty F C

Śmiechem ja, ty ronisz łzy // x2 G F G

Byłaś jak wielkie światło w tę smutną noc

Jak wielkie szczęście, co zesłał mi los

Lecz nie na długo było cieszyć się nam

Te kłótnie bez sensu, skąd ja to znam

Idę dołem...

I tłumaczyłem jej, jak naprawdę to jest

Że mam swój świat, a w nim setki tych swoich spraw

A moje gwiazdy to z daleka do mnie lśnią

I śmiechem i łzami witają mój bukowy dom

Idę dołem...

I czas zakończyć rozmyślania te

Przy wodospadzie, tam gdzie słychać śpiew

W przejrzystej wodzie zanurzyć dłoń

Tak żegnam was i odchodzę stąd

Idę dołem...

Gdy jestem sam, myślami biegnę G e

Do mej najdroższej, jak rzeka wiernej C D

Ref.

oo Majka, nie jestem Ciebie wart

Majka, zmieniłbym dla Ciebie cały świat

Choć dni mijają i czas ucieka

Ty jesteś wierna, wierna jak rzeka

Ref.

Majka, nie jestem Ciebie wart...

Byłaś mą gwiazdą, byłaś mą wiosną

Sennym marzeniem, myślą radosną

Ref.

Majka, nie jestem Ciebie wart...

Oddałbym wszystko, bo jesteś inna

Za jeden uśmiech, jedno spojrzenie

Ref.

Majka, nie jestem Ciebie wart...

Miłość tak wierna już się skończyła

Bo przecież Majka mnie zostawiła

Ref.

Majka, nie jestem Ciebie wart...

intro:  D G fis e A D

Skąd przychodził, kto go znał D G

Kto mu rękę podał kiedy D G A

Nad rowem siadał, wyjmował chleb D A

Serem przekładał i dzielił się z psem fis h

Tyle wszystkiego, co z sobą miał A G

Majster Bieda A (D G fis e A D)

Czapkę z głowy ściągał, gdy

Wiatr gałęzie chylił drzewom

Śmiał się do słońca i śpiewał do gwiazd

Drogę bez końca co przed nim szła

Znał jak pięć palców, jak szeląg zły

Majster Bieda D G fis e A D

Nikt nie pytał skąd się wziął

Gdy do ognia się przysiadał

Wtulał się w krąg ciepła jak w kożuch

Znużony drogą wędrowiec boży

Zasypiał długo gapiąc się w noc

Majster Bieda D G fis e A D

Aż nastąpił taki rok D G

Smutny rok, tak widać trzeba D G A

Nie przyszedł Bieda zieloną wiosną D G

Miejsce, gdzie siadał, zielskiem zarosło fis h

I choć niejeden wytężał wzrok A G

Choć lato pustym gościńcem przeszło A G

Z rudymi liśćmi jesieni schedą A G

Wiatrem niesiony popłynął w przeszłość /x3 A G  (A)

Majster Bieda D G fis e A D

To był maj, d

pachniała Saska Kępa

szalonym, zielonym bzem.

To był maj, B

gotowa była ta sukienka

i noc się stawała dniem. d

Już zapisani byliśmy w urzędzie, A7

białe koszule na sznurze schły. d

Nie wiedziałam, B

co ze mną będzie, d

gdy tamtą dziewczynę G

pod rękę ujrzałam z nim. C G C a7

ref. Małgośka – mówią mi – F

on niewart jednej łzy, d

on nie jest wart jednej łzy. F C

Małgośka, wróżą z kart, d

on nie jest grosza wart, B

a weź go czart, weź go czart! d G

Małgośka, tańcz i pij,  F

a z niego sobie kpij, d

a z niego kpij sobie, kpij! F C

Jak wróci, powiedz: nie. d

Niech zginie gdzieś na dnie. B

Hej, głupia ty, głupia ty, głupia ty. d G d

Jesień już, d

już palą chwasty w sadach

i pachnie zielony dym.

Jesień już, B

gdy zajrzę do sąsiada,

pytają mnie, czy jestem z kim d

Widziałam biały ślub, idą święta, A7

nie słyszałam z daleka słów. d

Może rosną B

im już pisklęta, d

a suknia tej młodej G

uszyta jest z moich snów. C

ref. Małgośka – mówią mi – F

on niewart jednej łzy, d

on nie jest wart jednej łzy. F C

Małgośka – kochaj nas, d

Na smutki przyjdzie czas, B

Zaśpiewaj raz, zatańcz raz! d G

Małgośka, tańcz i pij,  F

a z niego sobie kpij, d

a z niego kpij sobie, kpij! F C

Jak wróci, powiedz: nie. d

Niech idzie tam gdzie chce. B

Hej, głupia ty, głupia ty, głupia ty. d G d

Strach przed lataniem i głód doświadczeń e C G e

Wstyd przed mówieniem sobie "nie wiem" C G D

Ogromna siła wyobrażeń e C G e

To nie przypadek, że jesteśmy razem C G D

Już teraz wiem a C

Wszystko trwa, dopóki sam tego chcesz G D a C

Wszystko trwa, sam dobrze wiesz G D

Że upadamy wtedy, gdy a C

Nasze życie przestaje być G D

codziennym zdumieniem a C e

Kolejna strona "Mieć czy być?"

Czy Erich Fromm, wiedział jak żyć? C G D

W rzeczywistości ciągłej sprzedaży

Gdzie "być" przestaje cokolwiek znaczyć C G D

O-o-o-o D e

O-o-o-o

O-o-o-o

O-o-o-o

Myślisz może, że więcej coś znaczysz e D

Bo masz rozum, dwie ręce i chęć e D

Twoje miejsce na Ziemi tłumaczy e D

Zaliczona matura na pięć e D

Są tacy – to nie żart C D

Dla których jesteś wart C D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

O-o-o-o  D e

Zawodowi macherzy od losu e D

Specjaliści od śpiewu i mas e D

Choćbyś nie chciał i tak znajdą sposób e D

Na swej wadze położą nie raz e D

Choć to fizyce wbrew C D

Wskazówka cofa się C D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

O-o-o-o  D e

Myślisz może, że więcej coś znaczysz e D

Bo masz rozum, dwie ręce i chęć e D

Twoje miejsce na Ziemi tłumaczy e D

Zaliczona matura na pięć e D

Są tacy – to nie żart C D

Dla których jesteś wart C D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

Mniej niż zero e D

O-o-o-o  D e

O-o-o-o

O-o-o-o

O-o-o-o

Znowu ktoś mnie podgląda, a F G

Lekko skrobie do drzwi. a F G

Strasznym okiem cyklopa, a F G

Radzi, gromi i drwi! a F G

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F G

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F G

Meble już połamałem, a F G

Nowy ład zrobić chcę. a F G

Tynk ze ścian już zdrapałem, a F G

Zamurować czas drzwi! a F G

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F

Wielkie dzieło skończyłem, a F G

Głód do wyjścia mnie pcha. a F G

Prężę się i napinam, a F G

Lecz mur stoi jak stał. a F G

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F

Mój jest ten kawałek podłogi, C G a F

Nie mówcie mi więc, co mam robić! C G a F

Ty, który śmieszne kawki  e 

nauczyłeś latać D

Ty, który jesteś z tego C 

i nie z tego świata h

Uchowaj dzisiaj od nienawiści C h G D

Moje serce, moje oczy, moje myśli e D e

Ty, który stworzyłeś

jaśminu gałązkę

Ty, który orzech włoski

zawiązujesz w piąstkę

Zachowaj dzisiaj od nienawiści

Moje serce, moje oczy, moje myśli

Ty, który ciepłym słońcem

napełniasz mieszkania

Ty, który dałeś nam

trudne przykazania

Uratuj dzisiaj od nienawiści

Moje serce, moje oczy, moje myśli

Ty, który kaczeńce

wymyśliłeś dla nas

A żaby nauczyłeś

nocnego kumkania

Odwróć dziś - proszę - od nienawiści

Moje serce, moje oczy, moje myśli

Ty, który do morza

prowadzisz swe rzeki

Ty, który zmęczonym

zamykasz powieki

Nachyl dziś - proszę - w stronę miłości

Moje serce, moje myśli, moje oczy

Spróbuj powiedzieć to a G d

Nim uwierzysz że

Nie warto mówić kocham

Spróbuj uczynić gest

Nim uwierzysz, że

Nic nie warto robić

Nic, naprawdę nic nie pomoże

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości

Nic, naprawdę nic nie pomoże

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości

Musisz odnaleźć nadzieję

I nie ważne, że nazwą Ciebie głupcem

Musisz pozwolić, by sny

Sprawiły byś pamiętał, że

Nic, naprawdę nic nie pomoże

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości

Nic, naprawdę nic nie pomoże

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości

Moja i Twoja nadzieja

Uczyni realnym krok w chmurach

Moja i Twoja nadzieja

Pozwoli uczynić dziś cuda

Nic, naprawdę nic nie pomoże

Jeśli Ty nie pomożesz dziś miłości (x2)

Samochód w deszczu stał C a

Radio przestało grać C a

Dotknąłem kolan Twych C a

Nie liczyliśmy gwiazd. C a

Lubiła tańczyć pełna radości tak F G

ciągle goniła wiatr e a

Spragniona życia wciąż zawsze gubiła coś F G

nie chciała nic e a

Nie rozumiałem kiedy mówiła mi: F G

 "Dzisiaj ostatni raz e a

Zatańczmy proszę tak jak gdyby umarł czas" F G

 Mówiła mi... A a

Mieliśmy wiecznie trwać C a

Na jednej z dzikich plaż C a

Chciałem ze wszystkich sił C a

Pozostać z Tobą tam... C a

Lubiła tańczyć pełna radości tak F G

ciągle goniła wiatr e a

Spragniona życia wciąż zawsze gubiła coś F G

nie chciała nic e a

Nie rozumiałem kiedy mówiła mi: F G

 "Dzisiaj ostatni raz e a

Zatańczmy proszę tak jak gdyby umarł czas" F G

 Mówiła mi... A a

Co się stało z naszą klasą, pyta Adam w Telawiwie d A

Ciężko sprostać takim czasom, ciężko w ogóle żyć uczciwie d A

Co się stało z naszą klasą, Wojtek w Szwecji w porno klubie C F

Pisze dobrze mi tu płacą, za to co i tak wszak lubię d A g A d

Kaśka z Piotrkiem są w Kanadzie, bo tam mają perspektywy

Staszek w Stanach sobie radzi, Paweł do Paryża przywykł

Gośka z Przemkiem ledwie przędą, w maju będzie trzeci bachor

Próżno skarżą się urzędom, że też chcieliby na Zachód

Za to Magda jest w Madrycie i wychodzi za Hiszpana

Maciek w grudniu stracił życie, gdy chodzili po mieszkaniach

Janusz, ten co zawiść budził, że go każda fala niesie

Jest chirurgiem, leczy ludzi, ale brat mu się powiesił

Marek siedzi za odmowę, bo nie strzelał do Michała

A ja piszę ich historię - i to już jest klasa cała

Jeszcze Filip, fizyk w Moskwie, dziś nagrody różne zbiera

Jeździ kiedy chce do Polski, był przyjęty przez premiera

Odnalazłem klasę całą, na wygnaniu, w kraju, w grobie

Ale coś się pozmieniało, każdy sobie żywot skrobie

Odnalazłem całą klasę, wyrośniętą i dojrzałą

Rozdrapałem młodość naszą, lecz za bardzo nie bolało

Już nie chłopcy lecz mężczyźni, już kobiety nie dziewczyny

Młodość szybko się zabliźni, nie ma w tym niczyjej winy

Wszyscy są odpowiedzialni, wszyscy mają w życiu cele

Wszyscy w miarę są normalni, ale przecież to nie wiele

Nie wiem sam co mi się marzy, jaka z gwiazd nade mną świeci

Gdy wśród tych nieobcych twarzy, szukam ciągle twarzy dzieci

Czemu wciąż przez ramię zerkam, choć nie woła nikt kolego

Że ktoś ze mną zagra w berka, lub przynajmniej w chowanego

Własne pędy własne liście, zapuszczamy każdy sobie

I korzenie oczywiście, na wygnaniu, w kraju, w grobie

W dół, na boki, wzwyż ku słońcu, na stracenie w prawo w lewo

Kto pamięta, że to w końcu, jedno I to samo drzewo

Na tablicy ogłoszeń, pod hasłem "Lokale" a

Przeczytałem przedwczoraj ogłoszenie ciekawe a

Na tablicy ogłoszeń fioletowym flamastrem d

Ktoś nabazgrał słów kilka, dziwna była ich treść a

Niebo do wynajęcia G

Niebo z widokiem na raj  D

Tam gdzie spokój jest święty, no bo...  a

Święci są pańscy D

Szklanką ciepłej herbaty D

Poczęstuje Cię Pan a

Pomyślałem "to świetnie, takie niebo na ziemi

Grzechów nikt nie przelicza, nikt nie szpera w szufladzie"

Pomyślałem "to świetnie" i spojrzałem na adres

Lecz deszcz rozmył litery i już nie wiem gdzie jest

Niebo do wynajęcia

Niebo z widokiem na raj

Tam gdzie spokój jest święty, no bo...

Święci są pańscy

Szklanką ciepłej herbaty

Poczęstuje Cię Pan

Gdy wróciłem do domu, gdzie się błękit z betonem

Splata w Babel wysoki, sięgający do chmur

Zaparzyłem herbatę w swym pokoju nad światem

Myśląc "nic nie straciłem, pewnie tak jest i tam w niebie"

W niebie do wynajęcia

Niebo z widokiem na raj

Tam gdzie spokój jest święty, no bo...

Święci są pańscy

Szklanką ciepłej herbaty

Poczęstuje Cię Pan

Niebo do wynajęcia

Niebo z widokiem na raj

Niebo do wynajęcia

Niebo z widokiem na...

Rozdzierający  d

Jak tygrysa pazur C

Antylopy plecy d

Jest smutek człowieczy  C d

Nie brookliński most C d

Ale przemienić C d

W jasny, nowy dzień C d

Najsmutniejszą noc- C d

To jest dopiero coś! C d

Przerażający

Jak ozdoba świata

Co w malignie bredzi

Jest obłęd człowieczy

Nie brookliński most

Lecz na drugą stronę

Głową przebić się

Przez obłędu los-

To jest dopiero coś!

Będziemy smucić się starannie !

Będziemy szaleć nienagannie !

Będziemy naprzód niesłychanie !

Ku polanie !

Nie płacz Ewka, bo tu miejsca brak A fis

na twe babskie łzy E

Po ulicy "Miłość" hula wiatr  A fis

wśród rozbitych szyb   E

Patrz poeci śliczni prawdy sens  A fis

roztrwonili w grach E

W półlitrówkach pustych SOS  A fis

wysyłają w świat  E

ref. Żegnam was, już wiem  h D

Nie załatwię wszystkich pilnych spraw  A E fis

Idę sam właśnie tam,   E D

gdzie czekają mnie    A

Tam przyjaciół kilku mam od lat  h D

Dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram  A E fis

Jeszcze raz żegnam was, E D

nie spotkamy się  A fis E

Proza życia to przyjaźni kat, A fis

pęka cienka nić  E

Telewizor, meble, mały fiat  A fis

oto marzeń szczyt  E

Hej prorocy moi z gniewnych lat  A fis

obrastacie w tłuszcz  E

Już was w swoje szpony dopadł szmal,  A fis

zdrada płynie z ust  E

ref. Żegnam was, już wiem  h D

Nie załatwię wszystkich pilnych spraw  A E fis

Idę sam właśnie tam,   E D

gdzie czekają mnie    A

Tam przyjaciół kilku mam od lat  h D

Dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram  A E fis

Jeszcze raz żegnam was, E D

nie spotkamy się  A fis E

Jeden dzień jedna noc  a d E

A w życiu jakby piękniej

Byłem z nią parę chwil

Było tak namiętnie

A teraz jestem tu ludzi tłum

A myśli takie dziwne

Nie wiem czy sam tego chcę

Lecz nikt tu nie jest winny

Ref.:

Myślę że nie stało się nic (x2)

Już jakiś czas nie ma jej

Tańczę, wódkę piję

Może dziś to będziesz ty

Przecież mama cię nie zbije

Jesteśmy tu ludzi tłum

A myśli dookoła

Nie wiem czy sam tego chcę

Chyba jedź do domu

Ref.:

Myślę że nie stało się nic (x2)

Później gdzieś widziałem ją

Znowu była z innym

Krzyczał coś szarpał ją

Uciekła do windy

A teraz jestem tu ludzi tłum

I znowu myśli dziwne

Może bym mógł zostać z nią

I nikt tu nie jest winny

Ref.:

Myślę że nie stało się nic (x5)

Skulony w jakiejś ciemnej jamie smaczniem sobie spał  a C G a

I spały małe wilczki dwa – zupełnie ślepe jeszcze  F E

Wtem stary wilk przewodnik co życie dobrze znał a C G a

Łeb podniósł warknął groźnie aż mną szarpnęły dreszcze F E

Poczułem nagle wokół siebie nienawistną woń a F E a

Woń, która tłumi wszelki spokój zrywa wszystkie sny F E

Z daleka ktoś gdzieś krzyknął nagle krótki rozkaz: goń a F E a

I z czterech stron wypadły na nas cztery gończe psy! F E

Obława! Obława! Na młode wilki obława! a C G a

Te dzikie zapalczywe! W gęstym lesie wychowane! F E

Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! a C G a

Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! F E a

Ten, który rzucił na mnie się niewiele szczęścia miał a C G a

Bo wypadł prosto mi na kły i krew trysnęła z rany  F E

Gdym teraz – ile w łapach sił – przed siebie prosto rwał a C G a

Ujrzałem małe wilczki dwa na strzępy rozszarpane!  F E

Zginęły ślepe, ufne tak puszyste kłębki dwa a F E a

Bezradne na tym świecie złym, nie wiedząc kto je zdławił  F E

I zginie także stary wilk, choć życie dobrze zna a F E a

Bo z trzema naraz walczy psami i z ran trzech naraz krwawi!  F E

Obława! Obława! Na młode wilki obława! a C G a

Te dzikie zapalczywe! W gęstym lesie wychowane! F E

Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! a C G a

Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! F E a

Wypadłem na otwartą przestrzeń pianę z pyska tocząc a C G a

Lecz tutaj też ze wszystkich stron – zła mnie otacza woń!  F E

A myśliwemu co mnie dojrzał już się śmieją oczy a C G a

I ręka pewna, niezawodna podnosi w górę broń!  F E

Rzucam się w bok, na oślep gnam aż ziemia spod łap tryska a F E a

I wtedy pada pierwszy strzał co kark mi rozszarpuje  F E

Pędzę, słyszę, jak on klnie! Krew mi płynie z pyska a F E a

On strzela po raz drugi! Lecz teraz już pudłuje!  F E

Obława! Obława! Na młode wilki obława! a C G a

Te dzikie zapalczywe! W gęstym lesie wychowane! F E

Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! a C G a

Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! F E a

Wyrwałem się z obławy tej, schowałem w obcy las a C G a

Lecz ile szczęścia miałem w tym to każdy chyba przyzna  F E

Leżałem w śniegu jak nieżywy długi, długi czas a C G a

Po strzale zaś na zawsze mi została krwawa blizna!  F E

Lecz nie skończyła się obława i nie śpią gończe psy a F E a

I giną ciągle wilki młode na całym wielkim świecie  F E

Nie dajcie z siebie zedrzeć skór! Brońcie się i wy! a F E a

O, bracia wilcy! Brońcie się, nim wszyscy wyginiecie!  F E

Obława! Obława! Na młode wilki obława! a C G a

Te dzikie zapalczywe! W gęstym lesie wychowane! F E

Krąg śniegu wydeptany! W tym kręgu plama krwawa! a C G a

Ciała wilcze kłami gończych psów szarpane! F E a

Opadły mgły i miasto ze snu się budzi, C F

Górą czmycha już noc, C G

Ktoś tam cicho czeka, by ktoś powrócił; C F

Do gwiazd jest bliżej niż krok! C G

Pies się włóczy popod murami - bezdomny; C F

Niesie się tęsknota czyjaś na świata cztery strony C G C

A ziemia toczy, toczy swój garb uroczy;

Toczy, toczy się los!

Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś

- Już dość! Już dość! Już dość!

Odpędź czarne myśli!

Dość już twoich łez!

Niech to wszystko przepadnie we mgle!

Bo nowy dzień wstaje,

Bo nowy dzień wstaje,

Nowy dzień!

Z dusznego snu już miasto się wynurza,

Słońce wschodzi gdzieś tam,

Tramwaj na przystanku zakwitł jak róża;

Uchodzą cienie do bram!

Ciągną swoje wózki - dwukółki mleczarze;

Nad dachami snują się sny podlotków pełne marzeń!

A ziemia toczy, toczy swój garb uroczy;

Toczy, toczy się los!

Ty co płaczesz, ażeby śmiać mógł się ktoś

- Już dość! Już dość! Już dość!

Odpędź czarne myśli!

Porzuć błędny wzrok!

Niech to wszystko zabierze już noc!

Bo nowy dzień wstaje,

Bo nowy dzień wstaje,

Nowy dzień!

Kiedy wstałem w przedświcie a Synaj G D

Prawdę głosił przez trąby wiatru C e

Zasmreczyły się chmury igliwiem G D

Bure świerki o góry wsparte e C D

I na niebie byłem ja jeden G D

Plotąc pieśni w warkocze bukowe C e

I schodziłem na ziemię za kwestą G D

Przez skrzydlącą się bramę lackowej e C D

Ref.:

I był Beskid i były słowa G C G

Zanurzone po pępki w cerkwi G C 

Baniach rozłożyście złotych  D

Smagających się wiatrem do krwi C D G

Moje myśli biegały końmi G D

Po niebieskich i mokrych połoninach C e G

I modliłem się złożywszy dłonie D

Do gór do madonny Brunatnolicej e C D

A gdy serce kroplami tęsknoty G D

Jęło spadać na góry sine C e

Czarodziejskim kwiatem paproci G D

Rozgwieździła się bukowina e C D

Powiedz, dokąd znów wędrujesz?  D G D

Czy daleko jest twój sad? D G D

Hen, w krainy buczynowe  C G D

Ze mną tam układa pieśni wiatr C G D

Hen, w krainy buczynowe e G D

Ze mną tam nikogo tylko wiatr e G D

Zmierzchy grają, a przestrzenie

Własny mi podają dźwięk

Takie śpiewy z nimi lub milczenie

W którym znika każdy dawny lęk

W takich śpiewach i milczeniu

W szumie świętych buków zginął lęk

Zaszumiały cię powietrza

I ruszyłeś sam na szlak

Ten ostatni, ten najlepszy

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

Ten ostatni, ten najlepszy

Przyszedł czas, Pan dał ci znak

Dom mój ostatnio G C

Ledwo stał na nogach D e

Stół nawet przechylał się F C

Kiedy jadłem obiad G D

Podłoga grzbiet prężyła

Klepki aż trzeszczały

Jakoś tak nie mogłem

Złapać równowagi

Przechylił się mrocznie

Mój dom na chwilę

I mieszkałem kątem

Na równi pochyłej

Dobrze że wróciłaś

Kwiaty w wazonie

Znów oswojone

Cicho piją wodę

Kto kocha naprawdę D B 

Będzie kochać zawsze A D

Gniew zamieni w kochanie D B 

A zdradę w niepamięć A D

Nie oceniaj mnie e D A

Ani dobrze ani źle e D A

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

Jak dziecko unieś mnie wysoko  D B A D

Jak dziecko mnie do łóżka kładź  D B A D

Rano zjedz ze mną śniadanie e D A

Rano zjedz ze mną śniadanie e D A

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

W zuchwałej chwili pożądania G D A D

Nadałam tobie takie imię D G D A

Że znajdę cię na końcu świata G D A D

I już się z tobą nie rozminę h A

Po prostu bądź, po prostu bądź G h A

Po prostu bądź, po prostu bądź G h A

Kto kocha naprawdę D B 

Będzie kochać zawsze A D

Gniew zamieni w kochanie D B 

A zdradę w niepamięć A D

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

Po prostu bądź, po prostu bądź i patrz G h A

Myślę o nas a dusza ma bredzi DA

Dlaczego nie można się od niej dowiedzieć D G D

Dialog był trudny, trzeba już dwóch

A życia bacik nie daje nam tchu

Podobno ptaki upadły jak ludzie C G

A jednak bliżej są nieba

Siedzę na tyłku z rękami w kieszeniach

A duszy nie tego trzeba A

Dumam o nas a głowa ma bredzi

Na myśl o wieczorze nie mogę usiedzieć

I będzie pięknie i miło ogromnie

Niezbyt cnotliwie i niezbyt skromnie

Na życie patrzysz bez emocji, C e a

Na przekór czasom i ludziom wbrew.  d G

Gdziekolwiek jesteś w dzień, czy w nocy,

Oczyma widza oglądasz grę.

Ktoś inny zmienia świat za Ciebie,

Nadstawia głowę, podnosi krzyk.

A Ty z daleka, bo tak lepiej

I w razie czego nie tracisz nic.

Ref.:

Przeżyj to sam! C e a

Przeżyj to sam! d G

Nie zamieniaj serca w twardy głaz,

Póki jeszcze serce masz.

Widziałeś wczoraj znów w Dzienniku

Zmęczonych ludzi, wzburzony tłum.

I jeden szczegół wzrok Twój przykuł -

Ogromne morze ludzkich głów.

A spiker cedził ostre słowa,

Od których nagła zbielała krew.

I począł w Tobie gniew kiełkować

Aż pomyślałeś - milczenia dość!

Ref.: (x3)

Przeżyj to sam!

Przeżyj to sam!

Nie zamieniaj serca w twardy głaz,

Póki jeszcze serce masz.

Póki serce masz!

Na smyczy trzymam filozofów Europy G D G

Podparłam armią marmurowe Piotra stropy G D e

Mam psy, sokoły, konie – kocham łów szalenie C D e

A wokół same zające i jelenie C D G

Pałace stawiam, głowy ścinam Fis h

Kiedy mi przyjdzie na to chęć Fis D G

Mam biografów, portrecistów C D e

I jeszcze jedno pragnę mieć C D G

Stój Katarzyno!  e a

Koronę Carów e a

Sen taki jak ten  e a

może Ci z głowy zdjąć! C D G

Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów G D G

Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów G D e

Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie C D e

Już wolę łowić zające i jelenie C D G

Ze wstydu potem ten i ów Fis h

Rzekł o mnie – Niewyżyta Niemra! Fis D G

I pod batogiem nago biegł C D e

Po śniegu dookoła Kremla! C D G

Stój Katarzyno!  e a

Koronę Carów e a

Sen taki jak ten  e a

może Ci z głowy zdjąć! C D G

Kochanka trzeba mi takiego jak imperium G D G

Co by mnie brał, tak jak ja daję – całą pełnią G D e

Co by i władcy i poddańca był wcieleniem C D e

I mi zastąpił zające i jelenie C D G

Co by rozumiał tak jak ja Fis h

Ten głupi dwór rozdanych ról Fis D G

I pośród pochylonych głów C D e

Dawał mi rozkosz albo ból! C D G

Stój Katarzyno!  e a

Koronę Carów e a

Sen taki jak ten  e a

może Ci z głowy zdjąć! C D G

Gdyby się taki e a

kochanek kiedyś znalazł e a

Wiem! Sama wiem! e a

Kazałabym go ściąć! C D G

1. A jeśli dom będę miał, A h7 cis7

To będzie bukowy koniecznie, D E7 A

Pachnący i słoneczny. h7 E7 cis7 A7

Wieczorem usiądę - wiatr gra, D E

A zegar na ścianie gwarzy. A D E

Dobrze się idzie panie zegarze, A h7 cis7

Tik tak, tik tak, tik tak. h7 E7 cis7

Świeca skwierczy i mruga przewrotnie, D E7

Więc puszczam oko do niej, A h7 cis7

Dobry humor dziś pani ma, / x2 h7 E7 cis7 (A)

ref. Szukam, szukania mi trzeba, A E

Domu - gitarą i piórem, G D A

A góry nade mną jak niebo, A E

A niebo nade mną jak góry. G D A

2. Gdy głosy usłyszę u drzwi A h7 cis7

Czyjekolwiek, wejdźcie, poproszę D E7 A

Jestem zbieraczem głosów, h7 E7 cis7 A7

A dom mój bardzo lubi, gdy D E

Śmiech ściany mu rozjaśnia A D E

I gędźby lubi pieśni, A h7 cis7

Wpadnijcie na parę chwil h7 E7 cis7

Kiedy los was zawiedzie w te strony,  D E7

Bo dom mój otworem stoi  A h7 cis7

Dla takich jak wy, /x2 h7 E7 cis7 (A)

ref. Szukam, szukania mi trzeba, A E

Domu - gitarą i piórem, G D A

A góry nade mną jak niebo, A E

A niebo nade mną jak góry. G D A

3. Zaproszę dzień i noc, A h7 cis7

Zaproszę cztery wiatry. D E7 A

Dla wszystkich drzwi otwarte, h7 E7 cis7 A7

Ktoś poda pierwszy ton, D E

Zagramy na góry koncert. A D E

Buków porą pachnącą A h7 cis7

Nasiąkną ściany grą, h7 E7 A

A zmęczonym wędrownikom D E7

Odpocząć pozwolą muzyką, A h7 cis7

Bo taki będzie mój dom,/x3 h7 E7 cis7 (A)

ref. Szukam, szukania mi trzeba, A E

Domu - gitarą i piórem, G D A

A góry nade mną jak niebo, A E

A niebo nade mną jak góry. G D A

Intro:
C e F C e F G
C e F C e F G C

Coś srebrnego dzieje się w chmur dali. C e F C

Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.  e F G

Myśmy długo na siebie czekali.

Jaki ruch w niebiosach! Słyszysz burzy świst?

Ty masz duszę gwiezdną i rozrzutną.

Czy pamiętasz pośpiech pomieszanych tchnień?

Szczęście przyszło. Czemuż nam tak smutno,

Że przed jego blaskiem uchodzimy w cień? ...

Czemuż ono w mroku szuka treści

I rozgrzesza nicość i zatraca kres?

Jego bezmiar wszystko w sobie zmieści,

Oprócz mego lęku, oprócz twoich łez ...

I taką wodą być G e C D G

Co otuli ciebie całą

Ogrzeje ciało, zmyje resztki parszywego dnia

I uspokoi każdy nerw

Zabawnie pomarszczy dłonie

A kiedy zaśniesz wiernie będzie przy twym łóżku stać

I taką wodą być e C D G

A nie tą, co żałośnie całą noc tłucze się po oknie

Wczoraj... Wczoraj... a h7 e

I taką wodą być  G e C D G

Co nawilży twoje wargi

Uwolni kąciki ust, gdy przyłożysz je do szklanki

I czarną kawę zmieni w płyn

Kiedy dni skute lodem

A kiedy z nieba poleje się żar, poczęstuje chłodem

I taką wodą być e C D G

A nie tą, co żałośnie całą noc w gardle pali ogniem

Wczoraj... Wczoraj...  a h7 e

Nie liczy się

Bo wczoraj...

Bo wczoraj...

I taką wodą być

A nie tą co żałośnie całą noc w gardle pali ogniem

Wczoraj... Wczoraj...

Nie liczy się

Wczoraj... Wczoraj...

Nie liczy się

Bo wczoraj...

Bo wczoraj nie było, nie

Herbata stygnie, zapada zmrok, D G A

a pod piorem ciagle nic

Obowiazek obowiazkiem jest,

piosenka musi posiadac tekst

Gdyby chociaz mucha zjawila sie,

moglabym ja zabic

A pozniej to opisac...

W moich slowach sloma czai sie, G  A D

nie znacza nic

Jesli szukasz sensu, prawdy w nich -

zawiedziesz sie G  A D G  A

A moze zmienic zasady gry?

Chcesz uslyszec slowa,

to sam je sobie wymysl

Nabij diabla, chmure smierci wez -

pomoze Ci Wnet twe mysli w slowa zmienia sie,

wyspiewasz je sam.

Czy widziałeś starca na zamkniętym siedział targu C G a e

Starymi buciorami kopał gazet stos, F C d G

A jego oczy nie prosiły już o nic

Sprzedawał Times wczorajszymi nowościami.

ref. Więc jak możesz mówić, że jesteś szmat F C G a

Źe dla ciebie słońce nie świeci już,  F G

Daj mi swą dłoń, a pokażę ci Londyn, C G a e

I może wtedy zmienisz swoje zdanie. F C d G

Czy widziałeś tę kobietę, która włóczy się po mieście,

Na jej pięknej niegdyś sukni nie zliczysz dziś łat,

Już nic nie mówi, wzrok ją niesie przed siebie,

W dwóch zniszczonych torbach cały dom swój ma.

W całorocznej knajpie ten sam facet od lat,

Z nad filiżanki ogląda świat,

Samotnych kilka kaw odmierzyło czas dziś

I poszedłby w samotnym domu, samotnie żyć.

Przed przytułkiem dla weteranów stary człowiek siadł,

Blask jego medali czas już dawno skradł.

I tylko o litość prosi w swej pieśni zimowy wiatr,

Dla weteranów, o których zapomniał świat.

Czy pamiętasz starego pijaka z dzielnicy slumsów,

Jest panem swego losu, ulica to jest jego dom.

Ciepłem darmowej zupy ogrzał dłonie swe,

Pomyśl jeśli umrze dziś, czy ktoś uroni łze.

Obudziłam się później niż zwykle e G

wstałam z łóżka, w radiu była muzyka a e C D

najpierw zdjęłam koszule potem trochę tańczyłam e G h

i przez chwile się czułam jak dziewczyny w "świerszczykach" e G

W domach z betonu C G h

nie ma wolnej miłości A e

są stosunki małżeńskie oraz akty nierządne C G h

Casanova tu u nas nie gości A

Ten z przeciwka co ma kota i rower e G

stał przy oknie nieruchomo jak skała a e C D

pomyślałam "to dla ciebie ta rewia e G h

rusz się, przecież nie będę tak stała" a e C D

W domach z betonu C G h

nie ma wolnej miłości A e

są stosunki małżeńskie oraz akty nierządne C G h

Casanova tu u nas nie gości A

Po południu zobaczyłam go w sklepie e G

patrzył we mnie jak w jakiś obrazek a e C D

ruchem głowy pokazał mi okno e G h

wiec ten wieczór spędzimy znów razem a e C D

W domach z betonu C G h

nie ma wolnej miłości A e

są stosunki małżeńskie oraz akty nierządne C G h

Casanova tu u nas nie gości A