อาชีพท้องถิ่น

อาชีพท้องถิ่น

“เกษตรกร”

ประชากรพื้นที่ตําบลสบเมย อําเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน มีการประกอบอาชีพด้านการเกษตรกรรมเป็นหลัก พืชที่ราบปลูกส่วนใหญ่เป็นพืชล้มลุก ได้แก่ ข้าว ข้าวไร่ อ้อย ถั่วเหลือง พริกกะเหรี่ยง มีพื้นที่ บางส่วนที่ใช้ปลูกไม้ยืนต้น ได้แก่ กาแฟ ลิ้นจี่ เป็นต้น รายได้หลักมาจากการทําการเกษตรคือการปลูกผักพื้นบ้าน และการปลูกพริกกะเหรี่ยง มีการประกอบอาชีพรับจ้าง หัตถกรรม ค้าขาย รับราชการ เป็นต้น

เกษตรกรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทางการเกษตร ทําไร่หมุนเวียนเพื่อเลี้ยงชีพ มีรายได้จากการจําหน่าย ผลผลิตทางการเกษตรน้อย ไม่มีอาชีพทางเลือกในการสร้างรายได้ พื้นที่สําหรับการเพาะปลูกพืชจํากัด น้ำไม่เพียงพอต่อ การเกษตร เกษตรกรยังขาดความรู้ ทักษะ ในการจัดการโรคและแมลงศัตรูพืช ทําให้ปลูกพืชไม่ตรงกับความต้องการของ ตลาด ผลผลิตยังไม่มีคุณภาพ และขาดการรวมกลุ่มเพื่อจําหน่ายสินค้าการเกษตร

โดยปัจจุบันได้มีโครงการพัฒนาพื้นที่สูงแบบโครงการหลวงสบเมย ได้พัฒนาและส่งเสริมอาชีพแก่ประชาชน ได้สนับสนุน และปรับปรุงการเพาะปลูกพืช และการเพิ่มมูลค่าให้กับพืชเดิม คือ พริกกะเหรี่ยง โดยการพัฒนาผลิตภัณฑ์พริกกะเหรี่ยง เป็นกลุ่มวิสาหกิจชุมชน เพื่อให้กลุ่มเกษตรกรมีรายได้เพิ่มขึ้น และการส่งเสริมอาชีพทางเลือกเพื่อสร้างรายได้ โดยการ ส่งเสริมพืชที่เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ ได้แก่ เสาวรสหวาน และอาโวคาโด ส่งเสริมการปลูกผักในโรงเรือนในการจําหน่าย ในชุมชน การปลูกฟักทองญี่ปุ่น ในการสร้างตลาดความเชื่อมโยงกับโครงการหลวงรวมทั้งจําหน่ายในตลาดท้องถิ่น ส่งเสริมการเลี้ยงสัตว์ ได้แก่ หมูหลุม เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการเลี้ยงสุกรให้กับเกษตรกร และสามารถนํามูลสุกรที่ได้ใน การปรับโครงสร้างดิน มีการลดต้นทุนการผลิต และสร้างรายได้ให้กับครัวเรือน มีการนําผลงานวิจัยการเพิ่มผลผลิตข้าวไร่ ไปปรับใช้ เพื่อเพิ่มผลิตข้าวนา และข้าวไร่

กลุ่มบ้านในพื้นที่โครงการพัฒนาพื้นที่สูงแบบโครงการหลวงสบเมยทั้ง 16 กลุ่มบ้านมีประชากร จํานวน 926 ครัวเรือน จํานวน 3,776 คน ด้านสาธารณสุขประชาชนใช้บริการจากสถานีอนามัยบ้านเลโค๊ะ ตําบลสบเมย และโรงพยาบาลอําเภอสบเมย อําเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่ผ่านมาโครงการพัฒนาแบบพื้นที่สูงสบเมย ได้สนับสนุน การทําแผนชุมชนและการการนําไปใช้ประโยชน์ใน 4 กลุ่มบ้านคือบ้านแม่ลามาหลวง บ้านเลโค๊ะ บ้านห้วยน้ําใส และบ้าน ห้วยไชยยงค์ ส่งเสริมให้มีการรวมกลุ่มอาชีพ คือ ส่งเสริมให้มีการรวมกลุ่มพึ่งพาตนเอง ได้แก่ กลุ่มไม้ผล กลุ่มพืชผัก มีการ จัดตั้งสหกรณ์การเกษตร โดยใช้ชื่อ “สหกรณ์การเกษตรโครงการขยายผลโครงการหลวง สบเมย จํากัด” เพื่อให้ เกษตรกรมีการบริหารจัดการกลุ่มที่เข้มแข็งได้ กลุ่มแปรรูปพริกกะเหรี่ยง กลุ่มอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม กลุ่มหัตถกรรม (กลุ่มวิสาหกิจชุมชน) การพัฒนาตลาดผลผลิตในชุมชนโดยการจําหน่ายพืชผักผ่านศูนย์พักพิง ผู้หนีภัยจากการสู้รบบ้านแม่ลามา ซึ่งตั้งอยู่ หมู่ 7 ตําบลสบเมย อําเภอสบเมย จังหวัดแม่ฮ่องสอน การออมทรัพย์ด้วย กระบอกไม้ไผ่ กิจกรรมการพัฒนาหมู่บ้านสะอาดชุมชนเข้มแข็ง และสนับสนุนกิจกรรมวัฒนธรรมชุมชนภูมิปัญญาท้องถิ่น รวมถึงงานบูรณาการในพื้นที่

เขียน สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง