Voorheen was het gemeentehuis ondergebracht op de hoek van de Weststraat met het kerkplein en was gecombineerd met de gemeenteschool.   

Het gebouw dateert uit 1825 en is gebouwd als brouwerij met herenhuis. Later was het het woonhuis van Dr. Van Der Mensbrugghe. In 1924 wordt deze woning geruild tegen de woning in de Weststraat, mits opleg door de gemeente van 25.000 frank. Tussen 1924 en 1977 deed het dienst als gemeentehuis van Sleidinge. Het werd ingehuldigd op 27 april 1924, een feit dat gepaard ging met een grote Vlaamse kermis en een tentoonstelling van schilderijen en andere kunstwerken. Het is nu de zetel van het OCMW Evergem.

Tussen 1924 en 1977 was dit gebouw het centrum van het politieke leven in Sleidinge. De periode tussen 1924 en 1939 was ongetwijfeld de meest woelige.

In 1921 zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Er zijn twee kandidaat – burgemeesters, tevens vrienden : Aimé De Paepe en Maurice Ghysbrechts. Ze halen evenveel stemmen (791). Na wat lobbywerk lukt het de clan rond Ghysbrechts om hun kopman tot burgemeester te benoemen. Ontmoedigd trekt Aimé De Paepe zich terug.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1926 is Ghysbrechts geen kandidaat meer. De door hem gesteunde lijst haalt 7 zetels, de lijst van De Paepe 4, maar De Paepe haalt de meeste voorkeurstemmen. Na 4 maanden wordt Aimé De Paepe benoemd tot burgemeester.

Bij de verkiezingen van 1932 zijn beiden terug kandidaat. De verkiezingscampagne wordt gekenmerkt door een stortvloed van wederzijdse verwijten, verdachtmakingen en scheldtirades, die de gemoederen in de twee kampen danig verhitten. De lijst De Paepe haalt 6 zetels, de lijst Ghysbrechts 5, maar Ghysbrechts heeft meer voorkeurstemmen dan De Paepe. Na drie maanden impasse wordt De Paepe opnieuw benoemd tot burgemeester. De ontgoochelde Ghysbrechts laat zich niet meer zien en verdwijnt in 1936 definitief van het politieke toneel.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1938 komt de clan Ghysbrechts niet meer op. Aimé De Paepe haalt 10 van de 11 zetels binnen. De socialisten winnen hun eerste zetel ooit. Aimé De Paepe laat de sjerp aan zijn zoon Edgard, die lijstduwer was.

Zo eindigt de politieke tweestrijd. Op straat zou deze nog lang nazinderen. Het dorp raakt duidelijk gepolariseerd tussen de twee kampen : er zijn 2 cinema’s, 2 muziekmaatschappijen (de muziekmaatschappij Sinte Cecilia is een “afscheuring” van de fanfare Iever en Eendracht), 2 afzonderlijke kermissen, …. Ook voor de winkeliers en de cafés is het moeilijk : een “ijzeren” klant gaat niet binnen in een “ednen” winkel en omgekeerd. Er wordt gestrooid met naamloze scheldpamfletten.

Maar dan wordt het oorlog en verdwijnt de tweestrijd naar de achtergrond. Na de oorlog is het aan nieuwe mensen : eerst wordt Jules Van Hyfte, oud schooldirecteur uit Sint -Laureins burgemeester en vanaf 1959 neemt Georges Hamerlynck over, tot aan de fusie met Evergem op 1 januari 1976.