Korsenin amacı skolyozu düzeltmek değil, kötüleşmesini durdurmaktır. Ne yazık ki, uygun bir uyumla bile (korseyi her gün 23 saat takmak), bunu yapmakta sıklıkla başarısız olur. Dolan & Weinstein, korse takan hastaların %23'ünün hala spinal füzyon ameliyatı geçirdiğini belgeledi. Karşılaştırıldığında, hiçbir şey yapmayan hastaların %22'si daha sonraki yaşamlarında skolyozları nedeniyle ameliyat oldu. Korseyi destekleyen kanıtlar son derece zayıftır ve bilimsel literatürün gözden geçirilmesinde genel bir "D" derecesi almıştır. Korse takmak çok duygusal yara izi bırakabilir, hayatta "uyum sağlamanın" her şey anlamına geldiği bir zamanda, bir korse takmak genç bir insanın hayatında travmatik bir deneyim olabilir, bazı insanlar bunun onlarda "" bıraktığını söyleyecek kadar ileri gider. psikolojik yara izi: Duygusal etkilere ek olarak, bir korse takmanın fiziksel yan etkileri arasında ağrı, cilt ve kemik sorunları ve normal akciğer fonksiyonunun bozulması sayılabilir skolyoz tedavisi.
Cerrahi, skolyoz hastalığını iyileştirmez, aksine bir deformiteyi diğeriyle değiştirir. Pek çok insan ameliyatı tercih ediyor çünkü sadece skolyoz endişelerinin bitmesini istiyorlar. Ancak ameliyat nihai çözüm değildir; sadece geri dönüşü olmayan bir şey. Skolyoz, spinal füzyondan sonra bile kötüleşmeye devam edebilir ve hastaların %20'sinden fazlası birden fazla ameliyat gerektirir. Ayrıca hastaların %40'ı işlemden 16 yıl sonra yasal olarak engellidir. Uzun vadeli kanıtlar, kaynaşmış bir omurga ile yaşamanın, eğri bir omurga ile yaşamaktan daha kötü olabileceğini düşündürmektedir. Hastaların %38'i geçmişe gitme şansları olsaydı ameliyat olmayacaklarını belirtti. Hastaların %76'sı 10 yıl sonra sırt ağrısı çekiyor. 15 yıl sonra, hastalar oturma, ayakta durma, taşıma, belden eğilme, spor yapma, sırt üstü veya yan yatma, ağırlık kaldırma, ev işlerini yapma ve araba kullanmada zorluk yaşadıklarını bildirmektedir. Spinal füzyon cerrahisi geçiren her hastada, spinal esneklik ve fonksiyonda kalıcı bir kayıp vardır. Cerrahinin belgelenmiş riskleri kemik parçaları veya spinal kanala giren enstrümantasyondur; implantların kırılması; ve omurilik sinirlerinin sıkışması. Bu, operasyondan hemen sonra veya 10 yıl kadar sonra ortaya çıkabilen kısmi veya tam parapleji, kuadripleji veya periferik sinir hasarı gibi nörolojik defisitlere yol açabilir. Ameliyat kaburga deformitesini azaltmaz; bunun yerine, bu amaçla genellikle torakoplasti (kaburgaların tıraş edilmesi) veya kaburgaların çıkarılması önerilir. Bu, normal akciğer fonksiyonunda ciddi ve kalıcı bir bozulmaya neden olabilir ve aslında skolyotik eğriliğin ilerlemesine neden olabilir. Spinal füzyondan sonra kaburga tümseği düzelse bile, hastaların çoğunda iyileşme geçicidir ve nihayetinde durum eskisinden daha kötüdür.
Gerçek şu ki, omurga cerrahisi invaziv ve tehlikeli bir prosedürdür ve yalnızca diğer tüm seçenekler tükendikten sonra gerçekleştirilmelidir. Ne yazık ki, giderek artan bir şekilde ilerleyici skolyozu olan çocuklar ve ağrılı skolyozu olan yetişkinler için ilk çare olarak öneriliyor. Bir kez yapıldıktan sonra geri alınamaz; ameliyat edip etmemek önemli bir karardır ve spinal füzyon cerrahisine karar vermeden önce tüm faktörler dikkatlice düşünülmelidir.
Dünyanın dört bir yanındaki araştırmacılar, daha iyi bir yola olan ihtiyacı kabul ediyor. Tam kapsamlı bir yaklaşımın kullanılması koşuluyla, skolyoz tedavisinde ameliyat ihtiyacını azaltmanın mümkün olduğuna dair çok az şüphe vardır. Hafif bir omurga eğriliği vakasının ciddi bir görünür deformiteye dönüşmesini önleyebilecek yöntemlere yönelik araştırmaların ilerlemesine ihtiyaç olduğu tartışılamaz.28 Korse ve cerrahi başarılı, güvenilir ve etkili olsaydı, Skolyoz tedavisinde yeni tedavi yöntemlerine geçilmesine gerek kalmayacaktır. Ayrıca, tüm uzmanlık alanlarından doktorların skolyoz tedavisi alanında işbirliği yapmaları için artan bir ihtiyaç vardır. CLEAR Enstitüsü, uluslararası omurga uzmanlarının konferanslarına katılarak, sağlık hizmetinin tüm alanlarında tanınmış skolyoz uzmanlarıyla birlikte çalışarak, skolyoz hakkında tartışmalara katılarak bu ihtiyaçları karşılamaktadır. skolyoz tedavisinin geleceği ve skolyoz ile yaşayan insanlara daha fazla seçenek sunmak.
Tedavimiz, omurgayı her boyutta düzeltmek için biyomekaniğin yerleşik yasalarına uygun olarak 3 boyutlu olarak skolyozu ele almaktadır. İdiyopatik skolyozun (İS) progresyonu ve etiyolojisinde rol oynayan iki ana faktörün biyomekanik ve nöromüsküler olduğu iyi bilinmektedir. Ayrıca, skolyozun ilerlemesinde rol oynayan biyomekanik ve nöromüsküler faktörlerin, daha fazla ilerlemeye ('kısır döngü') yol açan döngüsel bir modele katkıda bulunduğu öne sürülmektedir.