การละเล่นพื้นบ้าน

     การละเล่นมอญซ่อนผ้า เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่มีมาตั้งแต่สมัยโบราณ โดยมีต้นกำเนิดมาจากกลุ่มชาวมอญที่อาศัยอยู่ในจังหวัดกาญจนบุรี การละเล่นนี้มักนิยมเล่นกันในช่วงเทศกาลสงกรานต์. อย่างไรก็ตาม มีการสันนิษฐานว่าการละเล่นนี้ไม่ได้มีต้นกำเนิดมาจากชาวมอญโดยตรง แต่เป็นคนไทยที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยการล้อเลียนลักษณะของชาวมอญ

     รีรีข้าวสาร เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยชนิดหนึ่งที่นิยมเล่นกันในกลุ่มเด็กๆ โดยผู้เล่นจะจับมือกันเป็นซุ้มประตู และให้ผู้เล่นคนอื่นๆ เดินลอดผ่านซุ้มไปพร้อมๆ กับร้องเพลง เมื่อเพลงจบ ผู้ที่ทำซุ้มจะลดมือลงเพื่อกักตัวผู้เล่นที่อยู่ข้างในซุ้ม หากใครถูกกักตัวก็จะถูกคัดออกจากเกม การละเล่นนี้ช่วยส่งเสริมการเรียนรู้เรื่องความสามัคคี การมีปฏิภาณไหวพริบ และการทำงานเป็นกลุ่ม 

     การเล่นว่าวมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัยและอยุธยา ในสมัยรัตนโกสินทร์ การเล่นว่าวได้รับความนิยมอย่างมาก โดยเฉพาะในสมัยรัชกาลที่ 5 ที่มีการจัดการแข่งขันว่าวจุฬาและว่าวปักเป้า การเล่นว่าวในสมัยก่อนมีความสำคัญทั้งในฐานะการละเล่นและการละเล่นในราชสำนัก 

     เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยภาคกลางที่นิยมเล่นกันในฤดูเกี่ยวข้าว โดยมีลักษณะเป็นการร้องแก้ระหว่างผู้ชายและผู้หญิง เพื่อความสนุกสนานและคลายความเหนื่อยล้าระหว่างการทำงาน การละเล่นนี้มักจะเล่นกันในระหว่างการลงแขกเกี่ยวข้าว หรือหลังจากเกี่ยวข้าวเสร็จแล้ว