For English, check my research page

Al tijdens mijn studie psychologie raakte ik geïnteresseerd in de relatie tussen gedachten, gevoelens en gedrag. Ik zag mezelf echter niet werken in de psychiatrie en ben daarom toen uiteindelijk onderwijskunde en taalkunde gaan doen. Met de onderliggende neurale en hormonale mechanismen van gedrag ging ik me pas bezighouden toen ik als midveertiger lichamelijke en psychische problemen begon te krijgen door een tekort aan testosteron. Zelf heb ik daar toen medicijnen voor weten te krijgen, maar ik weet inmiddels ook dat veel mensen met hormonale problemen niet de juiste diagnose en behandeling krijgen. Als je niet begrijpt hoe iets materieels als een hormoon invloed zou kunnen hebben op iets immaterieels als een gedachte of een gevoel, dan is het logisch dat je bij relatieproblemen bijvoorbeeld niet denkt aan een lichamelijke oorzaak. Daarom ben ik toen alsnog psychologie en vervolgens filosofie gaan studeren. Ik wilde onderzoek doen naar hoe mensen (vaak onbewust) redeneren in alledaagse situaties door de relevante inzichten uit de psychologie, taalkunde en filosofie te combineren met wat we vooral de afgelopen decennia te weten zijn gekomen uit neurowetenschappelijk onderzoek. 

En zo kwam ik tot wat ik heb genoemd het reiteratiemodel. Het idee daarachter is dat het ene idee automatisch leidt tot het volgende, en dat deze alleen bewust worden als ze lang genoeg actief blijven om de bijbehorende woorden, beelden of (deels lichamelijke) gevoelens op te roepen. Het kan echter gebeuren dat je lichaam niet meer in staat is om de lichamelijke sensaties die horen bij een bepaald gevoel te produceren. En zo kan het dat je door een lichamelijke oorzaak niet meer de emoties ervaart die je gewend was te ervaren in een bepaalde situatie. Dat is althans in een notedop de hypothese die ik de komende jaren verder wil uitwerken. Mijn doel daarbij is komen tot een model dat niet alleen te begrijpen is voor onderzoekers uit verschillende disciplines, maar ook voor therapeuten en patiënten. Daarbij wil ik de komende tijd weer meer individuen en stellen gaan helpen die zich afvragen of hun problemen nu wel of niet iets te maken kunnen hebben met hun leeftijd. Want dat staat wel vast, soms zijn het wél je hormonen. 

Voor contact met mij kun je mailen naar roosgeerse@gmail.com