Храм у весцы Ракавічы пабудаваны ў 1876 годзе на сродкі царскага ўрада з бутавага каменю ў рэтраспектыўна-рускім стылі. У тым жа годзе быў асвечаны ў гонар Прачыстай (Успенія) Прасвятой Багародзіцы. Але з-за парушэнняў у пабудове зноў перакладзены за кошт казны. Паўторна асвечаны ў 1900 годзе ў гонар Нараджэння Прасвятой Багародзіцы. У царкве знаходзіцца цудатворная ікона Божай Маці “Ракавіцкая”.
Embedded Files
Згодна з вусным паданнем, часам з’яўлення святога абраза можна лічыць 1748 год. Першым убачыў гэтую ікону набожны мешчанін Макрэцкі. Ён атрымаў у сне ўказанне ад Багародзіцы прыняць цудатворны абраз. І, не засумняваўшыся, а малітоўна падзякаваўшы, багамолец выйшаў раніцай да невялікай рэчкі Святкі, на ўказанае Уладычыцай месца. Там ён і прыняў ікону, што плыла па вадзе ў вертыкальным становішчы. Набыты цудатворны абраз з пашанай даставілі ў Вільню (тагачасны цэнтр епархіі і царкоўнага жыцця), дзе з яго спісалі вялікіх памераў копію і адправілі яе ў Ракавічы. Арыгінал застаўся ў Вільні, месцазнаходжанне яго невядома. Ад копіі, таксама як ад арыгінала, таксама адбываліся цуды.
У тым жа годзе (1748) на уласныя грошы Макрэцкі пабудаваў драўляны пяцікупальны храм, у якім і змясціў копію цудатворнай іконы. З цягам часу царква пачала разбурацца, таму, па указанні епіскапа Варсанафія Гродзенскага і Лідскага, было прынята рашэнне аб будаўніцтве каменнага храма. Новая царква была пабудавана, як ужо адзначалася, у 1876 годзе, куды і перанеслі ікону Божай Маці. А стары храм быў канчаткова разбураны толькі ў 1946 годзе. На яго месцы застаўся каменны фундамент, а там, дзе быў алтар, знаходзіцца прамавугольны цагляны манумент, над якім узвышаецца памятны крыж.
Непадалёку ад алтарнай часткі храма ляжыць каменная пліта з надпісам на лацінскай мове як сімвал памяці пра багамольца Макрэцкага. Зараз месца старой царквы абнесена агароджай.
А рачулка, па якой плыла цудатворная ікона, з цягам часу амаль высахла. На тым месцы, дзе быў набыты святы абраз, з’явілася крынічка з гаючай вадой. Над ёй удзячныя вернікі пабудавалі невялікую капліцу.
З 1850 па 1901 год служыў у храме пратаіерэй Іуліан Баліцкі. Менавіта ў гэты час вялася летапісная кніга, дзе запісвалі выпадкі вылечванняў ад цудатворнай іконы. На жаль, гэты царкоўны дакумент быў страчаны ў багаборніцкія часы.
У час службы айца Пятра Гагалушкі (1938-1946) выпадкі цудоўных вылечванняў перад іконай Божай Маці таксама здараліся. А праславіўся святар як рэлігійны кампазітар, пісаў царкоўную музыку, хоць сам нотнай граматы не меў.
Праіерэй Аляксандр Гагалушка (брат айца Пятра), які прыняў прыход у 1951 годзе і праслужыў у ім да канца сваіх дзён (а памёр ён у 1998 годзе на 89 годзе жыцця і быў самым старым святаром), не раз падрабязна расказваў прыхаджанам аб цудоўным вылечванні саракагадовай жыхаркі вёскі Багуславова Слушко Антаніны Мікалаеўны, сведкам якого ён быў. Гэтую жанчыну вяскоўцы называлі “чарнакніжніцай” і баяліся яе да той пары, пакуль не прывялі ў храм.
Айцец Аляксандр праявіў сябе і як таленавіты мастак.
У храме і сёння можна ўбачыць абразы, напісаныя яго рукой, а ў каплічцы вісіць ікона “Сустрэча Хрыста Збавіцеля з самарыцянкай”. Святар пісаў таксама і нацюрморты, і за невялікую плату раздаваў прыхаджанам.
Вялікім цудам мясцовыя жыхары лічаць і той факт, што ў гады ганення на царкву, а таксама польскай і нямецкай акупацыі, храм ні разу не быў закрыты, у той час як суседнія былі ператвораны ў склады, клубы або руіны.
У 1990-я гады храм быў абрабаваны. Забралі іконы з алтара. Але галоўная святыня засталася некранутай.
Штогод праваслаўныя вернікі ўслаўляюць цудатворную Ракавіцкую ікону Божай Маці на яе свяце. Ад храма святого Архангела Міхаіла ў Шчучыне да царквы Раства Прасвятой Багародзіцы ў вёсцы Ракавічы ідуць хрэсным ходам звыш сотні паломнікаў (а калісьці, згодна з рапартам святара за 1900 год, на святкаванне збіраліся да пяці тысяч чалавек, праваслаўных і католікаў). На сваім шляху вернікі з Гродна, Скідзеля, свяшчэннаслужыцелі і прыхаджане Шчучынскага і іншых прыходаў Гродзенскай епархіі спыняюцца ля паклонных крыжоў у Рэзах, на станцыі Ражанка, Багуславова і Валянчыцах, каб разам уславіць Госпада. На ўездзе ў Ракавічы паломнікаў сустракаюць вернікі разам з настаяцелем прыхода і іншымі святарамі. Богаслужэнні ў царкве пачынаюцца 9 жніўня. А назаўтра, пасля літургіі, хрэсным ходам вернікі ідуць да святой крыніцы, дзе адбываецца водаасвятны малебен. Затым у храме праходзіць богаслужэнне. Завяршаецца святкаванне ўрачыстым малебнам з акафістам перед цудатворнай іконай Божай Маці. У храме ў гэтыя дні асабліва людна. Сумесная малітва ва славу Госпада і Багародзіцы, за здароўе блізкіх і супакой душы спачылых продкаў умацоўвае веру і дух. Схіляючыся ў малітве перед святым абразам, людзі вераць, што Божая Маці іх пачуе і дапаможа.
Ячшэ ў 1933 годзе на сродкі Іосіфа Баліцкага Ракавіцкая ікона была ўпрыгожана каштоўнай сярэбранай рызай. Аб гэтым сведчыць невялікая таблічка пад абразам. А з 2012 годзе для іконы Божай Маці быў зроблены вялікі новы ківот, аздоблены пазалотай.
Ракавіцкая ікона Божай Маці – гэта адзін з найпрыгажэйшых вобразаў Прасвятой Багародзіцы. Цудатворны абраз – найвялікшая святыня і заступніца шчучынскай зямлі. Ікона (як адзначала раённая газета “Дзянніца”) уваходзіць у склад сямі гістарычных і духоўных жамчужын Шчучыншчыны (дарэчы, астатнія шэсць: Маламажэйкаўская царква-крэпасць (в.Мураванка), касцёл святых апосталаў Пятра і Паўла (в. Старыя Васілішкі), “маленькі Версаль” у Шчучыне (палац Друцкіх-Любецкіх), коркавы гай, зёлкавыя плантацыі (в. Вялікае Мажэйкава)).
У наш час прадаўжаецца справа па ўзнаўленні гістарычных падзей, звязаных з жыццём царквы. Так, у 2018 годзе ў памяць святара Іаана Аляхновіча, што нёс пастырскае служэнне і быў зверскі забіты 5 верасня 1943 года, у храме ўстаноўлена мемарыяльная дошка. Праз год на месцы былой драўлянай царквы пастаўлены крыж, вышынёў каля чатырох метраў, з надпісам “Памяць бязвінна забітых у 1943 годзе за праваслаўную веру і беларускую мову айца Іаана Аляхновіча, матушкі Вольгі Аляхновіч, настаўнікаў Пятра Рандарэвіча, Паўла Шляхтуна, Юльяна Груцкага”. А побач узвышаюцца мноства крыжоў. Кожны з іх сімвалізуе пэўны хрэсны ход паломнікаў да Ракавіцкай Божай Маці. Першае святочнае шэсце праваслаўных вернікаў Гродзенскай епархіі адбылося 7-10 жніўня 2010 года.
Значнай падзеяй для прыхаджан стала будаўніцтва купелі і рэканструяванне капліцы на месцы святой крынічкі. Тут жа, згодна адобранаму епархіей праекту, у будучым плануецца пабудаваць стаянку для аўтатранспарту, трапезнуя і дом для паломнікаў, якія збіраюцца з усіх куткоў Гродзеншчыны, каб пакланіцца мясцовай святыні.
Page updated
Google Sites
Report abuse