"Achter de naam Kiss of Life schuilt de artieste Myriam G.S. Mestiaen, voor de een of de andere misschien al bekend van de tentoonstelling van haar 'getekende dagboek' enkele jaren geleden. Samen met twee handvol muzikanten produceerde ze nu een bloedmooie cd, en blies daarmee een aangename wind in de hoek van Nina Simone, Kate Bush en andere soortgelijke rabauwen. De liedjes op 'Kiss of life' kunnen gerust pop genoemd worden, als pop tenminste mag smaken naar jazz, rock, nostalgie en eighties. In het dromerige 'Riverman’ schuimt een psychedelische gitaarrif alle kleuren van de melancholie af. Hipper, maar niet minder subtiel klinkt 'Recycling women', waarin de beat en Mestiaens meisjesstem dat typische onschuldige eighties-gevoel opwekken dat Jenny Wilson niet overtuigender kon overbrengen. Met 'Kiss of life' drukt een klassiek opgeleide kunstenares zich uit en test ze haar theorieën over muziek, het leven en de connectie daartussen. Voor wie dat niet weet of wie het niet interesseert, is Myriam G.S. Mestiaen echter ook gewoon een vrouw die piano speelt, songs zingt en daarmee betovert."