Η τέχνη, στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, εμφανίστηκε ως είδος γλώσσας, μέσο δηλαδή επικοινωνίας, έκφρασης συναισθημάτων και ιδεών, ανάγκη του ανθρώπου να μετατρέψει τον αρχέγονο φόβο σε ρυθμό, να εξευμενίσει τα θεία-σύμβολα, να απεικονίσει τη φύση και τα πράγματα. Η τέχνη αποτελούσε και αποτελεί μια απελευθερωτική δραστηριότητα, διαμορφωτική και μεταποιητική. Αντικείμενο της τέχνης είναι το ωραίο, το αισθητικά ωραίο, η αξία του οποίου αλλάζει από εποχή σε εποχή και η ομορφιά εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο. Τα έργα τέχνης, πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα και τη τέρψη που παρέχουν αποτελούν και θαυμάσιες πηγές για γνώση και έρευνα της εποχής στην οποία δημιουργήθηκαν και παρέχουν, πολλές φορές, άμεσες πληροφορίες για το κοινωνικό –πολιτιστικό γίγνεσθαι.