Memento
Embedded Files
Project MEMENTO
Met dit project sta ik stil bij het gewicht van onze herinneringen. Wie we zijn, wordt bepaald door wat we opslaan in ons geheugen of in ons lichaam. Onthouden we vooral wat ons emotioneel raakt? Een geur kan je doen bevriezen zonder dat je nog weet waarom dat gebeurt. Wat blijft op ons netvlies plakken en wat wissen we om toch verder te kunnen leven? Kunnen we herinneringen wissen of bestaat er iets als transgenerationeel trauma?
Ik werk vooral met textiel en vertaal mijn verhaal in kleine of grotere installaties. De filter van ons geheugen blijkt een interessant doolhof om in te verdwalen. Ik zet u op weg.
2022-24 - Bladzijde 18 uit het boek der herinnering; linnen, karton, handborduurwerk, druktechniek. 30 cm x 30 cm
Bladzijden uit het boek van mijn herinnering- ik verzamel beelden uit mijn persoonlijk archief, beladen met emoties. Soms banaal, soms snijdend. De volgorde van de beelden is veranderlijk; ik plaats ze chronologisch in de tijd, volgens de sterkte van de achterliggende emotie of naargelang de drang om te vergeten. Het geheugen is plastisch.
bladzijde 21
bladzijde 3
bladzijde 2
Wat de geest niet aankan, slaat het lichaam voor je op. In de vorm van blauwe plekken, die alleen pijn doen als je er op duwt of in een meer permanente vorm van harde littekens.
2024 -Doorleefd- textiel en schapenwol als vulling. Fluweel lint met tekst(en); "Pas ik mijn herinneringen aan, vervorm, vervals en verdraai ik ze zo dat ze mijn huidige pijngrens niet uitdagen"
Hoe hij van de Sahara in Belgie is aanbeland, is in nevelen gehuld. De jongen is de reis vergeten? De ervaringen zitten in zijn lijf dat altijd om eten en aandacht schreeuwt en overal gevaren ziet opdoemen... Zijn gebrek aan fundamenten wordt een schreeuw om de aandacht die hij nooit heeft gekregen... zijn verleden is in zijn hoofd een brij van gebeurtenissen die hij nauwelijks op een tijdlijn kan plaatsen. Hij zal de kracht in zichzelf vinden om te leren leven met de kerven in zijn ziel.
T. Vanheste over zijn pleegzoon
2023 -Embryo- linnen en schapenwol, draad- 30 cm x 18 cm
2024- Diareportage van bewaarde emoties; 200 dia's met gekleurd textiel, wit textiel en tekst
2022-2023- Medicatie om te vergeten of om te onthouden- verschillende doosjes in textiel met humoristische teksten geborduurd 10 x 15 cm
Il semble qu'il existe
dans le cerveau une zone
tout a fait spécifique
qu'on pourrait appeler la
mémoire poétique
et qui enregistre ce qui nous
a charmés, ce qui nous a
emus, ce qui donne a
notre vie sa beauté
Milan Kundera
2024 De kaart- collage van textiel, sublimatiedruk en borduurwerk, hazelhout. 1.30 m x 1m
Het staat op de kaart - de geschiedenis van een familie, van een dorp, gedragen door 3 collages van hergebruikt textiel. De tijd tussen elke kaart is 40 jaar. Met het verlopen van de tijd verdwijnen herinneringen samen met de mensen die ze droegen. Andere factoren, zoals geloof of een familietrauma, hebben een blijvende invloed, maar verliezen aan langzaam gewicht. Vreemde of fijne gewoontes en talenten blijven soms ook bestaan.
Het verleden draagt het heden, ook als we het vergeten. Herinneringen worden gefilterd door de tijd en door wat wij mensen aankunnen als waarheid.
"Herinneringen zijn in emoties verpakt, ze zijn omkleed met gevoel en daaraan gebonden. Als je het ene niet meer wil, de pijn en de angst, dan krijg je het andere, de herinnering, het inzicht en de kennis, ook niet te pakken. En dat zij nu net de instrumenten van je geluk."
'De vriendschap' van Connie Palmen
Page updated
Google Sites
Report abuse