Licht en klankcomposities: Onder leiding van Huub ten Hacken componeert hij in 1973 experimentele klankbeelden. Aan de hand van vorm en ruimte onderzoekt hij de relatie met geluid. De ruimtelijke vorm die de klanken aanneemt integreert hem. In zijn composities keert hij deze waarneming om. Vormen vertaalt hij tot licht en klank 'scapes'. Een contour in een landschap gebruikt hij als leidmotief in partituren. De looppatronen van loslopende honden in een park en de sequenties van liften (waarbij de verdiepingen als equivalent van toonhoogte noteert in de tijd) zijn hiervan voorbeelden. Toeval in het werk van John Cage inspireert hem hiertoe. Later komt hij in contact met de componisten Frederik Van Rossum en Sir Peter Maxwell Davies.

Zijn uitgangspunt is het vervaardigen van een totaalkunstwerk. De toeschouwers zijn deel van het kunstwerk en beïnvloeden door hun bewegingen het totaalbeeld van visuele klank. Als zij de ruimtelijke objecten naderen, activeren sensoren licht- en klankbeelden. In andere werken maakt hij gebruik van gepolariseerd licht. De toeschouwers staan in een donkere ruimte met witte gewelfde muren. In de muur zijn kleine komvormige openingen met ronde vensters, die uit twee polarisatie filters bestaan waartussen kunststoffolie is verwerkt. Het buitenste raam roteert, afhankelijk van de veranderende lichtsterkte buiten. De toeschouwers ervaren voortdurend wijzigende ‘glas in lood’ ramen.

Vanaf 2007 ontstaan nieuwe series licht- en klankcomposities. De werken kenmerken zich door grote tonale intervallen. De ritmiek past niet in een maatsoort. De tonaliteit niet in een stramien. Deze organische contrasten zijn verantwoordelijk voor de ruimtelijke perceptie.

Zijn videokunst ^[5] zijn vertragingen in de tijd. Hierbij onderzoekt hij de het mentaal ervaren van een ruimte. De woordloze beelden zijn als denkprocessen waarin we als toeschouwer aanwezig zijn. Soms plaats hij een aantal disciplines naast en door elkaar: klank, dichtkunst, en visuele kunst. Rust en onrust doorkruisen elkaar waarbij hij de toeschouwer en zijn overtuigingen confronteert. Een heroverweging van onze schijnbaar zekere perceptie.

[5] Movie archive - Artium Arcana (2008 - 2009)