ความรู้งานบริหารการศึกษา

การศึกษาเปรียบเทียบขนาดตะกอนดินและปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนชายฝั่งทะเลเกาะสีชังและอ่าวศรีราชา จังหวัดชลบุรี

โดย พนมไพร วงษ์คลองเขื่อน

โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย สตูล

วัตถุประสงค์

1. เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบขนาดตะกอนดินบริเวณพื้นที่โดยรอบเกาะสีชัง และบางพื้นที่ของอ่าวศรีราชาระหว่างสถานีตรวจวัด

2. เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนระหว่างพื้นที่ชายฝั่งกับพื้นที่ในทะเล บริเวณโดยรอบเกาะสีชัง และบางพื้นที่ของอ่าวศรีราชา

วิธีการศึกษาวิจัย

         การวิจัยครั้งนี้ทำการศึกษาโดยแบ่งสถานีเก็บตัวอย่างออกเป็น 13 สถานี รอบชายฝั่งทะเลเกาะสีชังและบางพื้นที่ของอ่าวศรีราชา ใช้การเก็บตัวอย่างตะกอนแบบการสุ่มอย่างเฉพาะเจาะจง (Purposive Sampling) โดยตรวจวัดตัวแปรขนาดตะกอนดินและตัวแปรปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนสถานีบนชายหาด สถานีละ 3 ตัวอย่างตามแนวกึ่งกลางระหว่างบริเวณน้ำขึ้นสูงสุดและน้ำลงต่ำสุดตามความเหมาะสมของความกว้างของชายหาด สถานีในทะเล สถานีละ 2 ตัวอย่าง นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ชนิดของดินตะกอนเปรียบเทียบแต่ละสถานี และค่าปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนที่วัดได้มาวิเคราะห์เปรียบเทียบ และหาความแตกต่างของค่าเฉลี่ยตัวแปรปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนระหว่างสถานีด้วย t-test: Paired Two Sample for Means โดยใช้ โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS 11.5 for Windows

ผลการศึกษาวิจัยและสรุปผลการศึกษาวิจัยอการศึกษาขนาดตะกอนดินบริเวณโดยรอบเกาะสีชังและบางพื้นที่ของอ่าวศรีราชา  จังหวัดชลบุรี

Area Station Mean Grain Size (microns) Wentworth Size Class

Coastal 1 ท่าบน >1000 Very coarse sand - Granule

Coastal 2 ถ้ำพัง 624-678 Coarse sand

Coastal 3 แหลมงู 532-674 Coarse sand

Coastal 4 ท่าวัง 412-678 Coarse sand

Coastal 5 ทรายแก้ว 758->1000 Very coarse sand - Granule

Coastal 6 ท่าเรือศรีราชา 297-616 Medium sand - Coarse sand

sea 7 ท่าบน 219-272 Medium sand

sea 8 ถ้ำพัง 616-624 Coarse sand

sea 9 แหลมงู 646-712 Coarse sand

sea 10 ท่าวัง 259-283 Medium sand

sea 11 ทรายแก้ว 325-493 Medium sand

sea 12 เกาะร้านดอกไม้ >1000 Very coarse sand – Granule

sea 13 ท่าเรือศรีราชา 140-170 Fine sand

         การศึกษาขนาดตะกอนดิน พบว่า ขนาดตะกอนดินในพื้นที่โดยรอบเกาะสีชังและบางพื้นที่ของอ่าว ศรีราชา จังหวัดชลบุรี มีค่าเฉลี่ยตั้งแต่ 140 ไมครอน ขึ้นไป โดยมีค่าต่ำสุดที่บริเวณในทะเลท่าเรือเกาะลอย ศรีราชา มีค่าอยู่ระหว่าง 140-170 ไมครอน มีค่าสูงสุดที่บริเวณหาดท่าบนและบริเวณในทะเลเกาะร้านดอกไม้ มีค่ามากกว่า 1000 ไมครอน สามารถจำแนกชนิดของตะกอนดินโดยใช้ Wentworth Size Class เป็นเกณฑ์ที่พบได้ 5 ชนิด ได้แก่ Fine sand, Medium sand, Coarse sand, Very coarse sand และ Granule เมื่อพิจารณาแยกเป็นบนชายฝั่งกับในทะเล พบว่าบนชายฝั่ง 6 สถานี มีค่าเฉลี่ยขนาดตะกอนดินเป็น 4 ชนิด ได้แก่ Medium sand, Coarse sand, Very coarse sและ Granule และ ในทะเล 7 สถานี มีค่าเฉลี่ยขนาดตะกอนดินเป็น 5 ชนิด ได้แก่ Fine sand, Medium sand, Coarse sand, Very coarse sand และ Granule และขนาดตะกอนดินในทะเลมีขนาดเล็กกว่าบนชายฝั่งทุกสถานี

         การศึกษาปริมาณสารอินทรีย์ในดินตะกอนชายฝั่งทะเลบริเวณโดยรอบเกาะสีชังและบางพื้นที่ของอ่าวศรีรา จังหวัดชลบุรี พบว่า ค่าเฉลี่ย Oxidisable Organic Matter (%) ค่าเฉลี่ยระหว่างสถานีตรวจวัดมีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P<0.05) โดยบริเวณในทะเลมีค่าสูงกว่าบริเวณชายฝั่งในทุกจุดที่ทำการศึกษา สำหรับบริเวณชายฝั่งเมื่อเทียบโดยใช้แหลมงูที่ไม่มีชุมชนและกิจกรรมอื่นๆเป็นบริเวณควบคุมแล้ว พบว่ามีเฉพาะบริเวณหาดท่าบนที่มีค่าสูงกว่าบริเวณควบคุม ในขณะที่ในทะเลเมื่อเทียบกับบริเวณแหลมงู พบว่า ส่วนใหญ่มีค่าสูงกว่า ได้แก่ บริเวณในทะเลท่าวัง บริเวณในทะเลหาดทรายแก้ว และบริเวณทะเลเกาะร้านดอกไม้ โดยมีค่าสูงสุดที่บริเวณทะเลท่าเรือเกาะลอย ศรีราชา สำหรับค่าเฉลี่ย Total Organic Matter (%) ค่าเฉลี่ยรวมระหว่างสถานีตรวจวัดไม่มีความแตกต่างกัน (P>0.05) เมื่อใช้แหลมงูเป็นบริเวณควบคุม พบว่าชายฝั่งส่วนใหญ่มีค่าต่ำกว่า มีเฉพาะบริเวณหาดท่าบนที่มีค่าสูงกว่าบริเวณแหลมงู และพบว่า Total Organic Matter (%) บริเวณในทะเลเมื่อเปรียบเทียบกับแหลมงู กลับพบว่าส่วนใหญ่มีค่าสูงกว่า โดยบริเวณท่าเรือเกาะลอย ศรีราชา มีค่าสูงสุด (7.54%) บริเวณอื่นๆ ได้แก่ บริเวณทะเลท่าวัง (3.16%) และบริเวณเกาะร้านดอกไม้ (4.18%) เมื่อวิเคราะห์ความสำพันธ์ระหว่างค่าเฉลี่ย Oxidisable Organic Matter กับค่าเฉลี่ย Total Organic Matter พบว่า ค่าเฉลี่ย Oxidisable Organic Matter ต่ำกว่าค่าเฉลี่ย Total Organic Matter ในทุกสถานี มีลักษณะความสัมพันธ์เป็นฟังก์ชั่น โพลิโนเมียลกำลังสอง y = 0.9995x2 + 1.5977x ที่ค่าความสัมพันธ์ R2 = 0.8756

ข้อเสนอแนะ

         ข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับการศึกษาตัวแปรขนาดตะกอนดินและปริมาณสารอินทรีย์ครั้งนี้ สามารถใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการพิจารณาร่วมกับตัวแปรสิ่งแวดล้อมอื่นๆ ในการประเมินความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ชายฝั่งทะเลเกาะสีชังและอ่าวศรีราชา เพื่อประโยชน์ต่อการทำประมงชายฝั่ง แนวทางการศึกษาครั้งต่อไปควรศึกษาเพิ่มเติมในประเด็นการเปลี่ยนแปลงตามระยะเวลา การเปลี่ยนแปลงในแต่ละฤดูกาล การกำหนดและเก็บตัวอย่างให้ครอบคลุมพื้นที่ การวิเคราะห์ตัวแปรสารอินทรีย์ในรูปฟอร์มอื่นๆ

การประยุกต์ใช้กระบวนวิจัย

         การวิจัยในลักษณะนี้ในการจัดการเรียนรู้และส่งเสริมการเรียนรู้ให้กับนักเรียน ก็สามารถพัฒนาได้ ดังนี้

                  1. การใช้เครื่องมือวิเคราะห์ขนาดตะกอนอาจใช้เครื่องมือที่มีอยู่แล้วในโรงเรียนมัธยมทั่วไป เช่น ตระแกลงที่มีขนาดรูตระแกลงต่างกัน 5-6 ขนาดขึ้นไป

                  2. ศึกษาค้นคว้าวิธีวิเคราะห์มาตรฐาน Oxidisable Organic Matter ที่ใช้สารเคมีราคาไม่แพง และใช้อินดิเคเตอร์ที่สังเกต end point ได้ง่าย

                  3. ให้ความรู้นักเรียนด้านการทำวิจัยควบคู่ไปกับการปฏิบัติจริงในการทำโครงงานวิทยาศาสตร์ และส่งเสริมให้นักเรียนใช้กระบวนการวิจัยกับการเรียนวิชาอื่นๆ โดยเฉพาะการใช้แนวทาง Problem-based learning

การเปลี่ยนแปลงของคุณภาพน้ำในลำห้วยคะคางที่ไหลผ่านเขตเทศบาลเมืองมหาสารคาม

Variation of Water Quality in Kakang Canal Flowing across Mahasarakham Municipality Area

ธีญาภรณ์ แก้วทวี1, พนมไพร วงษ์คลองเขื่อน2, พัชรา จันทรา3 , วรรณภา นิติมงคลชัย4

Teeyaporn Keawtawee1, Phanompri Wongklongkaun 2, Patchara Juntra3, Wannapa Nitimongkhonchai4

บทคัดย่อ

         การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ทั่วไปเพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงคุณภาพน้ำด้านกายภาพและเคมีของน้ำในลำห้วยคะคางที่ไหลผ่านเขตเทศบาลเมืองมหาสารคาม โดยมีวัตถุประสงค์เฉพาะเพื่อตรวจวัดและเปรียบเทียบคุณภาพน้ำทางกายภาพและเคมีระหว่างสถานีและเทียบกับเกณฑ์มาตรฐานแหล่งน้ำผิวดินที่มิใช่ทะเล ทำการศึกษาโดยแบ่งสถานีเก็บตัวอย่างออกเป็น 7 สถานี ตั้งแต่ต้นห้วยถึงปลายลำห้วยคะคาง ดังนี้ สถานีที่ 1 บริเวณฝายทดน้ำท้ายอ่างเก็บน้ำแก่งเลิงจาน สถานีที่ 2 บริเวณ Aerator ในมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม สถานีที่ 3 บริเวณสะพานหลังมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม สถานีที่ 4 บริเวณสะพานในมหาวิทยาลัยมหาสารคามเขตพื้นที่ในเมือง สถานีที่ 5 บริเวณท่าน้ำวัดศุภมิตรสิทธาราม สถานีที่ 6 บริเวณสะพานชุมชนสามัคคี 2 บ้านท่าหว้า และสถานีที่ 7 บริเวณฝายน้ำล้นสำนักงานชลประทานจังหวัดมหาสารคาม ตามลำดับ โดยใช้การเก็บตัวอย่างน้ำแบบ Integrated sample สถานี 3 ตัวอย่างทุกสถานี นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เปรียบเทียบค่าตัวแปรคุณภาพน้ำหาความแตกต่างระหว่างสถานีโดย Analysis of Variance

         ผลการศึกษาพบว่า ค่าอุณหภูมิ ความเป็นกรด-ด่าง ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำ สภาพการนำไฟฟ้า ความเค็ม และปริมาณของแข็งละลายน้ำทั้งหมด ทุกสถานีมีค่าเฉลี่ยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P<0.05) มีค่าอยู่ระหว่าง 29.42-30.67 องศาเซลเซียส 6.90-8.65, 2.23-7.03 มิลลิกรัมต่อลิตร 513-748 ไมโครซีเมนต์ต่อเซนติเมตร 0.22-0.32 มิลลิกรัมต่อลิตร และ 301.67-426.67 มิลลิกรัมต่อลิตร ตามลำดับ โดยมีค่า ความเป็นกรด-ด่าง ของแข็งละลายน้ำทั้งหมด และอุณหภูมิ อยู่ในเกณฑ์มาตรฐานแหล่งน้ำผิวดินที่มิใช่ทะเล คุณภาพแหล่งน้ำประเภทที่ 3  ค่าเฉลี่ยออกซิเจนละลายน้ำมีแนวโน้มลดต่ำลงจากสถานีต้นน้ำถึงปลายน้ำ ค่าออกซิเจนละลายน้ำมีค่าต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานแหล่งน้ำผิวดิน บริเวณน้ำไหลผ่านเขตเมืองที่มีชุมชนอาศัยอยู่หนาแน่น ซึ่งมีการปล่อยน้ำทิ้งจากอาคารบ้านเรือน โรงฆ่าสัตว์ ลงในห้วยคะคาง ยกเว้น สถานีที่ 2

1ครู คศ 1 โรงเรียนสิชลคุณาธารวิทยา อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช

2ครู ศศ 2 โรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัย อำเภอสตูล จังหวัดสตูล

3ครู คศ 2 โรงเรียนอนุบาล อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

4นิสิตปริญญาเอก หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเอกสิ่งแวดล้อมศึกษา คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

ไขข้อข้องใจ "โครงการ (Project activities) กับงานประจำ (Operations or Routine activities)"

ต่างกันอย่างไร?

1.  ขอบข่ายงาน (Scope of Work)

                    -  งานโครงการมีลักษณะพิเศษ หรือลักษณะเฉพาะ ที่เสนอผลงานและผลลัพธ์แตกต่าง ไปจากงานเดิมที่เคย ปฏิบัติ

      -  งานประจำ เป็นงานที่ทำซ้ำแล้ว ซ้ำอีก เพื่อให้เกิดการดำเนินงานหรือการให้บริการต่อเนื่อง

          2. กรอบเวลา ( Time Frame)

                    -  งานโครงการ มีระยะเริ่มต้นและสิ้นสุด แน่นอน ถือว่าเสร็จภารกิจ งานชั่วคราว งานเฉพาะกิจ

                    -  งานประจำ ต้องทำงานอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เกิดการดำเนินงาน ไม่มีวันสิ้นสุด

          3.  มิติด้านการเปลี่ยนแปลง (Changing Dimension)

                    -  งานโครงการเกิดการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างรวดเร็ว

                    -  งานประจำ ค่อยเป็น ค่อยไป (gradually)

          4.  แนวโน้ม (Trend) หรือ ทิศทาง (Direction)

                    -  งานโครงการผู้บริหารจะทุ่มเทความพยายามในเนื้องานโดยเฉพาะ ไม่คำนึงถึงสมดุล เป็นเรื่องชั่วครู่ชั่วยาม เมื่อโครงการเสร็จและถ่ายโอนสู่งานประจำ

                    -   งานประจำจะต้องคำนึงถึงความสมดุลกับเรื่องต่าง ๆ อย่างระมัดระวัง

                    เรื่องทิศทาง

                    -  งานโครงการ ผู้จัดการจะตั้งเข็มมุ่งไปตามภาระหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมาย แยกออกจากงานประจำ

                    -  งานประจำ ต้องระมัดระวังเรื่องการปฏิบัติหน้าที่ทั่วถึง เท่าเทียม เสมอภาค

          5. วัตถุประสงค์  (Objective) หรือผลลัพธ์ (Outcomes)

                    -  งานโครงการ จะมีวัตถุประสงค์ เฉพาะเจาะจง เน้นปัญหาเรื่องใดเรื่องหนึ่ง หรือ ตอบสนองด้านใดด้านหนึ่ง หรือปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขโดยงานประจำ

          6. ทรัพยากร (Resources)

                    -  งานโครงการ มีข้อจำกัดด้านทรัพยากร เช่น ตัวเงิน หรือ งบประมาณ (โครงการคือการลงทุน)และจะต้องคำนึงถึงความคุ้มทุนคุ้มค่า

                    -  งานประจำ มีความสนใจต่อทรัพยากร ระดับความเข้มข้นน้อยกว่าโครงการ แต่สามารถเพิ่มเติมให้เกิดผลลัพธ์ ตามอายุของงาน และประโยชน์สูงสุดต่อผู้บริการ

          7.  บริบท (Context) หรือสภาพแวดล้อมของการทำงาน

                    -  งานโครงการ เงื่อนไขการทำงาน สถานที่ปฏิบัติงาน การติดต่อสื่อสาร การเสริมสร้าง ความร่วมมือ กับองค์กรข้างเคียง และค่าใช้จ่ายที่ชัดเจน

                    -  งานประจำ จะมีบริบทที่ค่อนไปทางด้านที่ตายตัว(Static)

          8.  ผลลัพธ์ (Results)

                    -  งานโครงการ มีจุดมุ่งหมายที่สร้างผลลัพธ์ มีตัวชี้วัดในด้านของเวลา พื้นที่ ปริมาณ คุณภาพและค่าใช้จ่ายที่ชัดเจน ความสำเร็จของโครงการจะวัดด้านประสิทธิผล หรือผลสัมฤทธิ์ได้โดยง่าย

                    -  งานประจำ เน้นซ้ำที่การวัดประสิทธิภาพ ในการทำงานเป็นสำคัญ

          9.  ทีมงาน (Teamwork)

                    -  งานโครงการ ทีมงานจะใช้จุมุ่งหมายหรือวัตถุประสงค์ (Goal Oriented) เป็นจุดยึดโยง

                    -   งานประจำ การประสาน การดำเนินงาน จะเน้นไปที่การเล่นบทบาทของผู้ปฏิบัติงาน มากกว่าจุดมุ่งหมาย (Role Oriented)

           10.  สไตล์การทำงาน (Style)

                    ทั้งงานโครงการและงานประจำ มีความสำคัญต่อชีวิตองค์กร อย่างเท่าเทียมกัน ไม่มีงานใดสำคัญกว่ากันเพียงแต่หรืองานและจุดมุ่งเน้นมีความแตกต่าง จึงทำให้สไตล์การทำงานแตกต่างกัน คือ

                    -  งานโครงการ มีลักษณะค่อนไปทางบุกเบิก (Pioneering) บุคลากรเป็นผู้ที่กล้าเสี่ยง หรือผจญภัย (The Adventure)

                    -  งานประจำ การทำงานที่ซ้ำแล้วซ้ำอีก หากคนทำงานมีประสบการณ์ งานจะราบรื่น

 สรุปความ

       โครงการและงานประจำ เป็นงานที่มีความสำคัญควบคู่กันเสมอ กล่าวคืองานประจำ คือ ชีวิตขององค์การและคนทำงานในองค์การ โครงการ จะเป็นสิ่งที่ช่วยให้ชีวิต ได้มีการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง หรือเพิ่มสมรรถภาพ ให้เข้มแข็งมากยิ่งขึ้น

       เมื่อโครงการยุติลงก็จะถ่ายโอนผลงาน งานโครงการไปสู่การปฏิบัติงานประจำ และเมื่องานประจำมีปัญหา ก็จะปรับปรุงให้ดีขึ้น โดยอาศัยงานโครงการ

 …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

                    ที่มา : มณีรัตน์ สุวรรณวารี. https://www.gotoknow.org/posts/460696 

"เหตุผล" กับ "ข้ออ้าง" สองสิ่งที่แตกต่าง

  คำว่า "เหตุผล" และ "ข้ออ้าง" มีความหมายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เพราะคนฉลาดจะใช้"เหตุผล"ส่วนคนไม่มีเหตุผลจะใช้ "ข้ออ้าง"

แต่เหมือนว่าคนบางคนสมัยนี้ไม่ทราบความแตกต่างระหว่างคำสองคำ ระหว่างการอธิบายด้วย "เหตุผล" และการพยายามให้ตนพ้นผิดด้วย "ข้ออ้าง" แน่นอนล่ะ บางคนก็ชอบเหมารวมว่าเหตุผลและข้ออ้างเป็นสิ่งเดียวกัน หากแต่มันไม่ใช่

เหตุผล ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน อธิบายได้ว่า "การใช้เหตุและผล" ส่วนข้ออ้างนั้นคือ "สิ่งที่นำมาอ้างเพื่อสนับสนุนความคิดเห็นหรือการกระทำของตน" ซึ่งแตกต่างกันอย่างชัดเจน

การใช้เหตุและผลอธิบายไม่ถือว่าเป็นข้ออ้าง แต่มากครั้งนักที่คนพาลบางคนชอบกล่าวว่า "เหตุผล" คือ "ข้ออ้าง" อาจเป็นเพราะทั้งคู่เป็นการอธิบายเหมือนกันก็เป็นได้ หากแต่ข้ออ้างนั้นจะไม่มีมูลหรือข้อเท็จจริง เหมือนเป็นการแถเพื่อหลบหนีความผิด แต่เหตุผลคือการอธิบาย ว่าด้วยเหตุใดจึงทำไปเช่นนั้น แต่ไม่ได้พยายามจะหลบหนีความผิด เพียงแค่ชี้สาเหตุให้เห็นว่าทำไมจึงทำลงไปเช่นนั้น  เช่นว่า....

นาย ก. กล่าวว่าตนไม่ผิด เพราะรถคู่กรณีมากวนประสาทก่อน

นาย ข. กล่าวว่าตนไม่ผิด เพราะกฎหมายกล่าวไว้ว่าบริเวณนี้ห้ามขับรถโดยใช้อัตราความเร็วเกินแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง แต่คู่กรณีขับเก้าสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง

สิ่งที่นายก.กล่าวนั้นถือเป็นข้ออ้าง เพราะเป็นสิ่งที่กล่าวออกมาด้วยอารมณ์โมโห ไม่ใช้เหตุผลไตร่ตรองให้ดี ไม่ได้ยกข้อเท็จจริงขึ้นมาสนับสนุนคำพูดของตน หากแต่สิ่งที่นายข.กล่าวคือเหตุผล เพราะยกข้อกฎหมายขึ้นมาพูด ยกข้อเท็จจริงขึ้นมากล่าวเพื่อสนับสนุนคำพูดของตน

หากแต่คนพาลก็ยังคงไม่เลิกรา เหมารวมว่า "เหตุผล" และ "ข้ออ้าง" เป็นสิ่งเดียวกัน

เหตุที่ใช้ว่าคนพาลนั้น เป็นเพราะคนเหล่านี้ไร้ปัญญาจะหาทางโต้กลับเหตุผลที่ถูกเสนอ จึงกล่าวหาว่า "เหตุผล" เหมือนกับ "ข้ออ้าง" ซึ่งแท้จริงแล้วแม้แต่พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนว่าทั้งสองสิ่งหาใช่สิ่งเดียวกัน

หรือบางทีคนพาลยังมีวุฒิภาวะที่ต่ำ จึงไม่อาจแยกแยะความแตกต่างระหว่างทั้งสองสิ่ง จึงขี้เกียจจะศึกษาเหตุผลให้ชัดแจ้งถ่องแท้ และสรุปเอาเองว่า"เหตุผล"คือ"ข้ออ้าง" เพราะไม่อยากรับฟัง"เหตุผล"

คนเราต้องรู้จักใช้เหตุผลและฟังเหตุผลของผู้อื่น และนำไปพิจารณาไตร่ตรองว่าคนผู้นั้นผิดหรือไม่ การกล่าวหาว่า"เหตุผล"คือ"ข้ออ้าง" ก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากการกระทำของคนคร้านหรือคนพาล ที่ชอบเบี่ยงประเด็นเพราะไร้ปัญญาจะตอบโต้เสียมากกว่า หากโลกเรามีแต่คนเช่นนี้ ศาลหรือผู้พิพากษาคงไม่ถูกตั้งขึ้นมาพิจารณาคดีความ เพราะสิ่งที่ผู้ต้องหากล่าวถือเป็น "ข้ออ้าง"ทั้งหมด

ก็นับว่าโชคดีที่โลกเรายังมีคนที่สามารถแยกแยะความหมายของสองสิ่งนี้ได้

ถูกต้อง "excuses are for losers" หากแต่ "reasons are not excuses" ก็ถูกเช่นเดียวกัน

ที่มา : https://www.facebook.com/PlusGumlungSong/posts/307181626094135/