بیماری پانیک نوعی اختلال شایع و قابل درمان است. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال هراس دارای دوره های غیر منتظره و مکرر ترس یا ناراحتی شدید هستند ، به همراه علائم دیگری مانند ضربان قلب مسابقه یا احساس کمبود نفس. این دوره ها "درمان پانیک" نامیده می شوند و دقایق تا ساعت ها به طول می انجامند. حملات پانیک اغلب بدون هشدار انجام می شود.
علائم حمله پانیک عبارتند از:
ترس شدید (احساسی که اتفاق وحشتناکی در حال رخ دادن است)
مسابقه یا ضربان قلب تپش
سرگیجه یا سرگیجه
تنگی نفس یا احساس سستی شدن
لرزیدن یا لرزیدن
حس غیر واقعی بودن
ترس از مردن ، از دست دادن کنترل یا از دست دادن ذهنیت شما
بیش از 3 میلیون آمریکایی در طول زندگی خود دچار اختلال هراس خواهند شد. اختلال هراس اغلب در دوران نوجوانی شروع می شود ، اگرچه ممکن است در دوران کودکی شروع شود و گاهی در خانواده ها نیز رخ می دهد.
در صورت عدم تشخیص و درمان ، اختلال هراس و عوارض آن می تواند ویران کننده باشد. حملات هراس می تواند در روابط کودک یا نوجوان ، کار در مدرسه و رشد عادی اختلال ایجاد کند. حملات می توانند نه تنها به اضطراب شدید منجر شوند ، بلکه می توانند بر سایر قسمت های روحیه کودک یا عملکرد آنها نیز تأثیر بگذارد. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال هراس ممکن است بیشتر اوقات احساس اضطراب کنند ، حتی اگر دچار حملات وحشت نشوند. برخی شروع به جلوگیری از موقعیت هایی می کنند که می ترسند حمله هراس داشته باشند یا موقعیتهایی که ممکن است در دسترس نباشند. به عنوان مثال ، كودك ممكن است تمایلی به رفتن به مدرسه نداشته باشد یا از والدین خود جدا شود. در موارد شدید ، ممکن است کودک یا نوجوان از ترك خانه خود ترسیده باشد. مانند سایر اختلالات اضطرابی ، این الگوی اجتناب از مکانها یا موقعیتهای خاص "آگورافوبیا" نامیده می شود. برخی از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال هراس می توانند دچار افسردگی شدید شوند و ممکن است در معرض رفتار خودکشی قرار بگیرند. به عنوان تلاش برای کاهش اضطراب ، برخی از نوجوانان مبتلا به اختلال هراس از الکل یا مواد مخدر استفاده می کنند.
تشخیص اختلال هراس در کودکان می تواند دشوار باشد. این می تواند به ویزیت های زیاد پزشکان و آزمایش های متعدد پزشکی که گران و بالقوه دردناک هستند منجر شود. وقتی به درستی ارزیابی و تشخیص داده شود ، اختلال هراس معمولاً به خوبی به درمان پاسخ می دهد. کودکان و نوجوانان دارای علائم حملات هراس ابتدا باید توسط پزشک خانواده یا متخصص کودکان ارزیابی شوند. اگر بیماری یا وضعیت جسمی دیگری به عنوان دلیل علائم پیدا نشود ، باید ارزیابی جامع توسط روانپزشک کودک و نوجوان انجام شود.
چندین نوع درمان مؤثر است. داروهای خاص ممکن است حملات هراس را متوقف کنند. روان درمانی همچنین ممکن است به کودک و خانواده کمک کند تا روش های کاهش استرس یا درگیری را که در غیر این صورت می تواند باعث حمله هراس شود ، بیاموزد. با تکنیک هایی که در "درمان شناختی رفتاری" آموزش داده شده است ، کودک همچنین ممکن است روشهای جدیدی را برای کنترل اضطراب یا حملات هراس هنگام بروز بیاموزد. بسیاری از کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال هراس به ترکیبی از دارو و روان درمانی پاسخ خوبی می دهند. با درمان ، حملات هراس معمولاً متوقف می شود. درمان زودرس می تواند از عوارض اختلال هراس مانند آگورافوبیا ، افسردگی و سوء مصرف مواد جلوگیری کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اختلال هراس ، به وب سایت موسسه ملی بهداشت روان به آدرس www.nimh.nih.gov مراجعه کرده یا با شماره 1-800-64-PANIC تماس بگیرید.