Εωθινή Μετάνοια

Γεροντικό ονομάζεται στην Χριστιανική γραμματεία το είδος συλλογών κειμένων οι οποίες περιέχουν σοφά εν Ἀγίῳ Πνεύματι αποφθέγματα αγίων ανδρών (γερόντων) –ή και γυναικών– της ερήμου και της άσκησης όπως και υποδειγματικά περιστατικά εφαρμογής τού Ευαγγελίου τού Θεανθρώπου από τους γέροντες αυτούς. 

Εκτός από τα διάφορα συγγράμματα που επιγράφονται ως ‘Γεροντικό’,  υπάρχουν και άλλα διακριτά συγγράμματα τα οποία εμπίπτουν στην κατηγορία των Γεροντικών, όπως τέτοια είναι η Φιλοκαλία (4ος -15ος αι. μΧ), το Λειμωνάριον (7ος αι μΧ), το Λαυσαϊκόν (4ος αι. μΧ), ο Ευεργετινός (11ος αι μΧ), “Ἡ κατ’ Αἴγυπτον τῶν μοναχῶν ἱστορία” (Historia Monachorum) (394-395 μΧ) κ.ά. Όλα τα προηγούμενα ανήκουν σε ένα είδος της χριστιανικής γραμματείας το οποίο επονομάζεται μοναστική γραμματεία.

 Το σύνολο δεδομένων (dataset) ‘Νέο Γεροντικό’ είναι μία συλλογή η οποία σχεδόν αποκλειστικά περιέχει αποφθέγματα εν είδει Γεροντικού. Με άλλους όρους μπορεί να λεχθεί ότι είναι ένα σώμα κειμένου (corpus). Αποτελεί μία συλλογή αποφθεγμάτων, μέσα στον χρόνο, πραγματικά Ορθόδοξου περιεχομένου (και όχι κατ’επίφαση Ορθόδοξου, π.χ. πανθρησκειακού οικουμενιστικού το οποίο κρατάει μόνο τον εξωτερικό τύπο τού ‘ορθόδοξου’ στους τίτλους, τους τύπους και στα λόγια, ενώ η ουσία του είναι εντελώς διαφορετική). Τα αποφθέγματα αυτά περισυλλέχθηκαν με επιμέλεια σε κάποιο βάθος χρόνου και αναφέρονται στην άκρως σύγχρονη εποχή.