Mów do ludzkich sumień - 2.
Wiara i nauka, a Prawda

„Mów do ludzkich sumień 2. Wiara i nauka, a Prawda.”

Miniony 2020 rok był cza­sem gwałtownych i niepokojących wydarzeń. Można by nawet powie­dzieć, że w jakimś sensie był to rok wielorakich kryzysów i to zarówno na poziomie, polityki, nauki, wiary, ekonomii jak i moralności. Gubimy się w tym wszyscy, a manipulowane i manipulujące informacjami media powodują, że panuje coraz większe zamieszanie, chaos i bezład, znie­chęcenie, a nawet - u niektórych wprost - depresja. Zastanawiamy się gdzie w tym wszystkim znaleźć prawdę, ostateczny i niewzruszalny punkt odniesienia? Zachwiane zo­stały fundamenty naszego bytowa­nia, zrujnowane wartości i ośmieszone autorytety. Dotych­czasowe znaczenie i obiektywność nauki zostały zanegowane i podważone przez: sprzeczne in­formacje docierające z mediów i wzajemnie się wykluczające wy­powiedzi ludzi nauk biologicznych i medycznych. Politycy wykorzy­stują ten chaos i bałagan do swoich przyziemnych i krótkowzrocznych celów. A jest to przecież tylko wierzchołek lodowej góry dezin­formacji i zagubienia. Relatywizacja prawdy i podważanie, a nawet ne­gowanie możliwości jej poznania spowodowały erozję wartości mo­ralnych. Wiara i Kościół (w znacznej części z powodu błędów i nadużyć w jego ludzkiej strukturze) utraciły swoje miejsce w życiu wielu z nas.

Wielorakie i wielopoziomowe są te zniszczenia, jakie dokonują się na naszych oczach pociągające za sobą coraz szersze kręgi zdezorientowa­nych ludzi. Ludzie albo odrzucają wszystkie normy i żyją według wła­snych "widzimisię", albo co naj­mniej zawieszają wszelkie sądy i toną w coraz bardziej w bałaganie i niepewności, czują się coraz bar­dziej zagubieni i zniechęceni.

Książka ta próbuje dać jakieś, naj­bardziej ogólne, ale i praktyczne wskazówki, jak należy postępować w tym czasie bałaganu i pogubienia. Centralną wartością jest w niej PRAWDA, której należy w pokorze i z uporem szukać i odkrywać, a nie arbitralnie ustanawiać według wła­snych zachcianek. W odkrywaniu tej prawdy ma pomóc zreflektowana i pogłębiona wiara, która wskazuje nam PRAWDĘ OSTATECZNĄ i nie­zawodną. Nie jest ona wcale sprzeczna z prawdą, jaką odkry­wamy w naukach szczegółowych, o ile pamiętamy, że obydwie dzie­dziny; wiara i nauka zajmują się ba­daniem różnych poziomów rzeczy­wistości i posługują różnymi meto­dami oraz używają różnego języka do wyrażania tej prawdy. Wydaje się, że jedynym ratunkiem dla po­gubionego człowieka jest OBUDZIĆ ROZUM, który przecież pochodzi od Źródła wszelkiego bytu, od Bytu, który stoi za całą racjonalnością wszechświata, który nas otacza.