Aydınlanmış bir ruha "Kendiniz için neye sahip olmayı isterdiniz?" diye sorarsanız , o kişi "benim neye ihtiyacım olabilir ki?" diye düşünmeye başlayabilir. O zaten her şeye sahiptir. Aksine, " eğer gerçekten alışverişe gitmem gerekiyorsa, o zaman ben başkalarına olan sevgimi ifade edebileceğim bir şeyler satın almalıyım" diye düşünecektir. Aydınlanmış bir ruh, ancak spiritüel değeri olan bir şey satın alır, çünkü insanlar tarafından yaratılan, Tanrısal serin vibrasyonlar yayan ve aydınlanmış insanları rahatlatan çok güzel şeyler bazı vardır. Alternatif olarak da, sanatsal bir şey yaratarak geçimini sağlamaya çalışan bazı sanatçıları veya fakir olan insanları destekleyebilir. Dolayısıyla, satın almasının temelinde "benim hoşuma gitti" ilkesi değil, "ruhumun hoşuna gitti" ilkesi vardır.

Ama arkasında "beğendim" tezahüratının yankılandığı seçimlerde, kişi büyük bir hurda koleksiyonundan, yani rastgele maddi parçalardan başka bir şey bulamaz. Bu dağınık çöp birikimi sizi çok üzüyor, kendinize kızıyorsunuz, istemediğiniz bir şeye çok fazla para harcadınız ve şimdi onu alıp bir çöplüğe atmak için daha da fazla para harcamak zorundasınız. İnsanlarda bir şeyler edinme içgüdüsü, bir şeylere sahip olmaya devam eder, ancak seçimlerin kutuplaşması kendini göstermeye başladığında, kişinin tüm çabasını sarf ettiği ve parasını ödediği tüm bu şeyler, insanı rahatsız etmeye başlar. Kişi onlarla ne yapacağını bilemez.