Ego, bizdeki çok tehlikeli bir hastalıktır. Bu ego şişirildiğinde, kişi kendisini dünyanın tepesindeymiş gibi hisseder. Kişi, aslında bu ego şişkinliği içinde yüzer ve gerçek dışı varoluşun sancılarını asla hissetmez. Bu ego, başkalarını incitmekten ve başkalarını kesinlikle perişan edecek bir şeyler söylemekten dolayı çok mutludur. Ego sizin çok, çok insanlık dışı olan şeyler yapmanızı sağlar. İnsanlar iç gözlem yapmadıkça, egonun bu kötü karakterini göremezler. Bir kişi aniden zengin olursa, egosu daha da şişer. Her türlü başarı veya takdir bu balonu patlatabilir. ... ...

Eğer bir kişinin bir mülkü varsa, hadsiz olduğunu düşünür. Yüksek sesle haykıranlar olarak bilinen birçok ev sahibimiz vardı. Onlar bağırırlar ve seslerini o kadar yükseltirler ki, insan dünyanın sonunun geldiğini sanırdı. ... ...

Hız, insanların Grand Prix (Formula yarışı) gibi, çok çok büyük olan bir ego geliştirmesinin diğer bir yoludur. Onlar Grand Prix'in çok iyi bir spor olduğunu ve insanların bundan büyük bir zevk aldığını kabul ettiler ama açıkçası bu ego için çok kötüdür, o zaman ego şişer.

Yarışı kazanan kişi egoistçe davranır ve onu destekleyenler de aynıdır. Bir katılımcı kaza yaptığında, izleyiciler bir ömür boyu sürecek heyecan veya bir sansasyon yaşarlar. Kişi, Grand Prix sırasında yanan bu adamın, bu şekilde yanması için Tanrı tarafından özel olarak seçilemeyeceğini ama Grand Prix'den zevk alan bu insanları şok etmek üzere seçilmiş olabileceğini görebilir.

Bu tür korkunç heyecanın bir başka örneği de İspanya'daki boğa güreşidir. İspanyollar boğa güreşini çok severler. Yılda altı kez boğa güreşleri düzenleniyor ve büyük bir stadyum tamamen insanlarla dolu. Bu sanat, İspanya'da hüküm süren Türkler tarafından tanıtıldı. Türkler yerel halka karşı çok sert davrandılar. Sonra Franco geldi. O da çok sert bir diktatördü ve sonuç olarak insanlar bir tür direniş geliştirdiler. Bu direniş, nihayetinde, Matador tarafından öldürülen bir boğayı gördükleri zaman, onlara sadist bir zevk veren, insanlık dışı bir ego türüne evrildi.