ประวัติเกาะสมุย

1.) “สมุย”น่าจะเป็นคําในภาษามาลายู เพราะเมื่อได้ตรวจสอบรายชื่อต่าง ๆ ในทะเลรอบอ่าวบ้านดอนตลอดจนชื่อตําบล หรือสถานที่บางแห่งของดินแดนส่วนนี้มีชื่อซึ่งไม่ใช่ภาษาไทยอยู่เป็นจํานวนมากเช่น ชื่อเกาะสมุย พะงัน วัวตาหลับ พะลวย เป็นต้น ชื่อตําบลเฉงอะ กระแดะ ฉะโหละ ละแม โมถ่าย เป็นต้น และที่เกาะสมุยมีชื่อหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่เชื่อกันว่าเป็นภาษามาลายู คือ บ้านลิปะน้อยและลิปะใหญ่ ซึ่งภาษามาลายูแปลว่า”คลองน้ำ” ซึ่งมีความหมายตรงกับสภาพภูมิประเทศ ที่มีลําคลองไหลผ่าน นอกจากนี้ที่ชวนให้เข้าใจว่าเป็นภาษามาลายู เพราะที่เกาะพะงันก็มีชื่อทํานองนี้อยู่มาก เช่น ฉะโหละ นั้นคํามาลายูว่า ดาโละ แปลว่า อ่าว ส่วนหลํานัน คํามาลายูว่า ดาลำ หรือตาลำ แปลว่าลึก เมื่อรวมกันเป็น ดาโละตาลํา แปลว่า อ่าวลึก ซึ่งเมื่อพิจารณาตามสภาพภูมิศาสตร์แล้ว ที่นั่นมีสภาพ เป็นอ่าวลึกจริง ๆ

2.) “สมุย” เป็นคํามาจากภาษาทมิฬอินเดียใต้ คือมาจากคําว่า”สมอย” ที่แปลว่า คลื่นลม ต่อมาคําว่าสมอย ได้เปลี่ยนเป็นคําว่า “สมุย”

3.) “สมุย” มาจากชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งที่ขึ้นอยู่ทั่วไปในภาคใต้ เป็นไม้เนื้ออ่อน ต้นไม่โตนำ ภาษาพื้นเมือง เรียกว่า ต้นหมุย ซึ่งขึ้นอยู่ทั่วไปในพื้นที่เกาะสมุย และสันนิฐานว่า ต้นหมุยนี้ มาจากคําเต็มว่าตนสมุยทั้งนี้เนื่องจากภาษาปักษ์ใต้ มักจะตัดตัวหน้าออก เพื่อให้พูดสั้น เช่น มะพร้าว ก็เรียกว่า พร้าว มะม่วง ก็เรียกว่า ม่วง เกาะสมุย ก็เรียกว่า เกาะหมุย เป็นต้น

4.) “สมุย” เป็นภาษาจีนไหหลำ มาจากคําว่า”เซ่าบ่วย” ซึ่งคนจีนไหหลำ เรียกเกาะสมุยว่า เซ่าบ่วย แปลว่าเกาะแรกหรือด่านแรก ประตูแรก ซึ่งเมื่อประมาณ 100 ถึง 150 ปีมาแล้ว คนจีนที่เกาะไหหลํา ได้นําสินค้ามาขายยังประเทศไทย ก่อนที่จะเดินทางเข้ากรุงเทพฯ การเดินทางจะไป – กลับจึงได้มาจอดแวะที่เกาะสมุย เพื่อจอดรับเอาสิ้นค้าที่เกาะสมุยก่อน จําพวกได้ กะปิ มะพร้าว เป็นต้น ดังนั้นคําว่าเซ่าบ่วย เมื่อเรียกนาน ๆ จึงเพี้ยนไป กลายเป็น”สมุย”

5.) “สมุย” มาจากคําของพวกโจฬะ แปลว่า คลื่นลม คือเมื่อประมาณ พ.ศ. 1300 สมัยอาณาจักรศรีวิชัยเจริญรุ่งเรื่องทางภาคใต้ พวกโจฬะเป็นพวกชาวเรือ ได้ตั้งชื่อ เกาะสมุยว่า เป็นเกาะแห่งคลื่นลม

ด้วยเนื้อที่ ของตัวเกาะ 247 ตารางกิโลเมตร สมุยเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสามในประเทศไทย และเป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดในหมู่เกาะกว่า 80 เกาะ (ร้างส่วนใหญ่)ในหมู่เกาะบริวารของอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะอ่างทองซึ่งเรียกได้ว่าเป็นเกาะสวรรค์ของการดําน้ําดูปะการังและเหมาะแก่การพายเรือคายัคเกาะสมุยมีความยาวที่ 25 กิโลเมตรและกว้าง 21 กิโลเมตร มีขนาดที่พอเหมาะในการที่จะให้คุณได้สนุกสนานไปกับการผจญภัยโดยใช้เวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงโดยรถมอเตอร์ไซด์ หรือรถยนต์บริเวณเกาะสมุยเคยมีการตั้งถิ่นฐานเป็นที่อยู่อาศัยครั้งแรกประมาณ 15 ศตวรรษ ที่ผ่านมา ซึ่งตั้งรกรากโดยชาวประมงจากคาบสมุทรมลายู และภาคใต้ของจีน โดยปรากฎหลักฐานที่มีการจารึกโดยชาวจีนเมื่อ 500 ปี ก่อนนี่เอง ภายใต้ชื่อ Pulo Cornam สมุยเป็นชื่อที่ลึกลับในตัวของมันเอง บ้างก็ว่าชื่อของเกาะสมุยเพี้ยนมาจากชื่อของต้นไม้พื้นเมืองที่ชื่อ ต้นหมุย หรือเพี้ยนมาจากภาษาจีน ที่ว่า สโบย ซึ่งมีความหมายว่า“หลบภัย”จนกระทั่งปลายศตวรรษที่20 จากเกาะสมุยที่เคยเป็นชุมชนพอเพียงโดดเดี่ยว ได้เริ่มมีการเชื่อมต่อกับแผ่นดินใหญ่ของประเทศไทย การเดินทางบนเกาะสมุยยังต้องลัดเลาะผ่านป่าเขาเพื่อไปยังหาดอื่น ยังไม่มีถนนจนกระทั่งต้นปี 1970 ในช่วงปี คศ.1970 นักท่องเที่ยวที่นิยมเที่ยวแบบประหยัดมีกระเป๋าเป้ 1 ใบ เดินทางไปหลายที่ หรือที่เรียกว่า แบ็คแพ็คเกอร์ แบ็คแพ็คเกอร์รุ่นแรกนั้นเดินทางมากับเรือขนส่งมะพร้าว มีบังกาโลไว้คอยบริการนักท่องเที่ยวเพียงไม่กี่หลัง

ในปี คศ. 1990 เกาะสมุยเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงนักท่องเที่ยวรู้จักชื่อเสียงของเกาะสมุยมาก ขึ้น ความงดงามของธรรมชาติบนเกาะดึงดูดให้นักท่องเที่ยว เดินทางมาเที่ยวเกาะสมุยมากขึ้น จากบังกาโลเพียงไม่กี่หลังกลับกลายมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ติดอันดับของ โลก เป็นจุดหมายปลายทางที่ได้รับความนิยมสูงสุดเป็นอันดับต้น ๆ รองจากภูเก็ตเกาะสมุยอาจจะไม่ใช่เกาะที่สวยงามที่สุดของประเทศ แต่ความงดงามของชายหาดสีขาว ความอุดมสมบูรณ์ของปะการัง ความสวยงามของน้ําตก ทิวมะพร้าวที่ลู่ตามลม น้ําทะเลใส ก็ยังคงดึงดูดนักท่องเที่ยวมาเยือนเกาะสมุยปีแล้วปีเล่า