Embedded Files
Voetbal op zondag
mocht geen
nieuws zijn
Mijn collega van lang geleden Meindert Leerling is overleden. Hij was acht jaar jonger dan ik en is 85 jaar geworden.
Niet dat ik veel met hem heb samengewerkt, toch is de verleiding te groot om over Leering te schrijven.
Ik ontmoette hem, het moet ruim zestig jaar geleden zijn geweest, op de redactievloer van het dagblad “De Rotterdammer”.
Het was na mijn Zeeuwse periode de eerste dag bij deze krant en werd vroeg in de morgen rondgeleid door de hoofdredacteur Evert Diemer. Hij wees me Meindert Leerling aan, die net binnenkwam. “Kijk”, zei Diemer, “daar hebben wij onze leerling en hij heet ook nog Leerling. Dat wil niet zeggen dat hij altijd leerling zal moeten blijven. Hij is onze sportredacteur.”
Op zondag bestond de sport niet voor vele protestantse christenen en derhalve ook niet voor “De Rotterdammer”. Sport was uit den boze met alle alle mensverheerlijking van dien.
Leerling vond dat ook. De voetbalwedstrijden op zondag konden en mochten geen nieuws zijn. Des te belangrijker waren de wedstrijden van de zaterdagcompetitie. Het Nederlands elftal speelde dus niet op de zondag in de krant, maar in de internationale tournoois op zaterdag of woensdag wel. Dan was redacteur Leerling wel paraat.
De Tour de France reed wel in de week.. Televisie werd nog niet gekeken. Dus dat hinderde niet. De uitslag van de zondag werd wel in de verslagen van de weekdagen verwerkt.
3Op de zondag werd niet gewerkt als het beslist niet noodzakelijk was. Meldert Leerling was streng in de leer. Hij tikte geen regel voor de krant hoe noodzakelijk dat ook mocht zijn.
Het was zijn gewoonte om in de nacht van zondag op maandag om een minuut over twaalf de redactie op te stappen en aan het werk te gaan.
Intussen had hij het in het weekend druk gehad de uitslagen van de zaterdagse voetbalwedstrijd)den te verzamelen en deze ook door te geven aan de NCRV, die in haar radio-uitzendingen ook niet aan de zondagsport deed.
Meindert Leerling is voor mij een boeiende figuur. Toen ik zijn overlijdensbericht in de krant las, kwamen de herinneringen weer op.
Wij leefden in de jaren vijftig van de vorige eeuw in een totaal andere wereld in denken en doen. De ene geestelijke, maatschappelijke en technische omwenteling na de ander, zeg maar.
Hij is geen leerling gebleven, maar blijven leven naar de letter van de wet en de goddelijke geboden, geen duimbreed van het pad wijkend. Conservatief in hart en nieren.
Ik ben hem in de loop van zijn leven blijven volgen. Steeds dook hij in de publiciteit en politiek weer op.
Als sportredacteur van de Rotterdammer-bladen vertrok hij in 1971 naar de EO en deed als medewerker veel aan de succesvolle ontwikkeling van deze omroep.
Intussen stortte hij zich in de politiek. In 1981 werd Leerling lijsttrekker van de RPF, een partij die zes jaar eerder was opgericht als reactie op de fusie van ARP, CHU en KVP tot CDA.
Wat bij de verkiezingen van 1977 nog niet lukte, lukte onder leiding van Leerling wel; de RPF kwam bij de verkiezingen van 1981 als nieuwe partij met twee zetels in de Tweede Kamer.. Leerling was fractieleider met Aad Wagenaar als tweede man naast zich.
Meidert Leerling was niet alleen strikt principieel, maar werd ook nurks en moeilijk genoemd.
Hoe dan ook in 1985 kreeg hij hooglopende ruzie met Aad Wagenaar. Er ontstond een breuk in de fractie van de RPF. Wagenaar wilde de RPF meer laten opereren vanuit zakelijke staatkundige opvattingen gebaseerd op reformatorische uitgangspunten in plaats van op basis van een meer persoonlijke geloofsovertuiging.
Volgens Leerling werd de breuk veroorzaakt door de wijze van optreden van Wagenaar in de RPF-fractie en door tegenstellingen die zich voordeden op het persoonlijke vlak.
Hij was hervormd en lid van de Gereformeerde Bond, de zware orthodoxe vleugel in de hervormde kerk. In de tijd van de Rotterdammer noemden collega’s hem oneerbiedig „doorgezakt hervormd”.
Zijn RPF-collega in de Tweede Kamer was afkomstig uit het vroegere bolwerk van de ARP. Dat boterde niet. De meer bevindelijke tegenover de meer zakelijke orthodox gelovige politicus.
Een jaar of dertig later werd de ruzie bijgelegd. Leerling hoorde in zijn kerk een preek over vergeving, die grote indruk op hem maakte. Hij zocht weer contact met Wagenaar. De twee vroegere Kamerleden vonden elkaar en wisten elkaar te vergeven.
Het was ernst.
Leerling werd tijdens een congres van de ChristenUnie,
(een fusie tussen RPF en het GPV van de vrijgemaakte gereformeerden)
getroffen door een hersenbloeding.
Mijn vroegere hoofdredacteur had gelijk. Meindert Leerling zou geen leerling blijven. Het leek er niet op met zijn carrière .
Toch werd het anders. Hij werd in een verpleeghuis opgenomen, waar Wagenaar hem geregeld opzocht
om hem voor ter lezen.
Meindert Leerling was het gegeven
nog te kunnen luisteren
als een leerling,
als het ware..
naar de laatste levensles.
Bert de Jong
Page updated
Google Sites
Report abuse