๑. พระปรีชาด้านการค้า "เจ้าสัว" แห่งราชวงศ์จักรี

พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงมีความสนพระทัยและสั่งสมประสบการณ์ด้านการค้ามาตั้งแต่ครั้งยังทรงดำรงพระอิสริยยศเป็นกรมหมื่นเจษฎาบดินทร์ โดยทรงกำกับดูแล กรมท่า ซึ่งมีหน้าที่ดูแลการค้าขายกับต่างประเทศ พระองค์ทรง แต่งสำเภาหลวงออกค้าขาย ทรงเป็นผู้นำในการ ค้าสำเภา ไปยังต่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเทศจีน และทรงขยายเส้นทางไปถึงอินเดีย (เมืองกัลกัตตา) สินค้าหลักที่ทรงค้าขายมีหลากหลาย เช่น น้ำตาลทราย พริกไทย ดีบุก สร้างรายได้มหาศาล การค้าสำเภาของพระองค์ประสบความสำเร็จอย่างสูง นำมาซึ่งรายได้จำนวนมากเข้าสู่ พระคลัง จนพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2) พระราชบิดา ทรงเรียกพระองค์ว่า "เจ้าสัว" ซึ่งเป็นคำที่คนจีนใช้เรียกคหบดีผู้มั่งคั่ง

๒. การปฏิรูปและส่งเสริมระบบการตลาด

ในช่วงรัชสมัยของพระองค์ ทรงดำเนินนโยบายที่ส่งเสริมการขยายตัวของการผลิตและการค้าอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะการสร้างกลไกทางการตลาดที่มีประสิทธิภาพ

• ตั้งระบบเจ้าภาษีนายอากร ทรงริเริ่มและขยายการจัดเก็บภาษีอากรด้วยระบบ เจ้าภาษีนายอากร อย่างกว้างขวาง ซึ่งเป็นระบบที่ให้เอกชนเข้ามาประมูลผูกขาดการจัดเก็บภาษีในสินค้าหรือกิจการบางประเภท (เช่น อากรน้ำตาล, อากรบ่อนเบี้ย, อากรฝิ่น) ระบบนี้มีส่วนสำคัญในการ เพิ่มรายได้เข้าท้องพระคลัง อย่างมหาศาล ทำให้สยามมีความมั่นคงทางการเงินในยามที่ภัยคุกคามจากตะวันตกเริ่มเข้ามา กระตุ้นการผลิต เพื่อการตลาด โดยเฉพาะสินค้าที่ได้รับความนิยมในการส่งออก เช่น น้ำตาลทราย ซึ่งกลายเป็นสินค้าการตลาดที่สำคัญ

• เกิดตลาดเสรี แม้จะมีระบบผูกขาดบางอย่าง แต่โดยรวมถือเป็นการ ผ่อนคลายการค้าแบบผูกขาดโดยพระคลังสินค้า และอนุญาตให้พ่อค้าเอกชนและชาวต่างชาติสามารถค้าขายกับราษฎรได้โดยเสรีมากขึ้น ภายใต้การเสียภาษีที่ชัดเจน (เช่น การทำ สนธิสัญญาเบอร์นี กับอังกฤษ)

• ส่งเสริมแรงงานจีน ทรงสนับสนุนให้ชาวจีนเข้ามาเป็นแรงงานในกระบวนการผลิตและค้าขาย โดยเฉพาะอุตสาหกรรมน้ำตาล ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการขยายตัวทางเศรษฐกิจในยุคนั้น

๓. มรดกทางการค้า "ถุงแดง" และความมั่งคั่งของแผ่นดิน

ความมั่งคั่งที่เกิดจากพระปรีชาสามารถทางการค้าของพระองค์ไม่ได้หายไปไหน แต่ได้กลายเป็น "เงินถุงแดง" ซึ่งเป็นทรัพย์ที่ทรงเก็บไว้ในถุงผ้าสีแดง และต่อมาได้ถูกนำมาใช้เป็นทุนในการไถ่บ้านเมืองจากวิกฤตการณ์ในสมัยรัชกาลที่ 5 ด้วยพระราชกรณียกิจอันเป็นเลิศในการสร้างความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ การปฏิรูปการค้า และการบริหารจัดการที่ชาญฉลาด ทำให้พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเป็นดุจ "ศูนย์รวมจิตใจของแผนกวิชาการตลาดและธุรกิจค้าปลีก วิทยาลัยอาชีวศึกษาภูเก็ต" ที่เป็นแบบอย่างในการสร้างความเจริญรุ่งเรืองทางการค้าอย่างยั่งยืน