Gedichten

De Drachteruitkijkspiegel

(Geschreven ter gelegenheid van mijn afscheid als gemeentedichter van Smallingerland)

in de podiumtent weerklinken nog wat klanken

op het strandje van De Leien kabbelen nog wat strofes aan

letters als kruimels van een poëtische pop-up picknick

aan de Langste Tafel prikt en prakt men nog een alliteraire traan

ik blies zinnen over smal-toont-breed-bazaar

ik liet Hazes in het Fries De Pein bezingen

ik bezong het Lyceum 100 jaar jong

Pel en Pander dichtte ik aan elkander

diende woorden toe als vaccin van hoop

stak een poëtisch hart onder de riem voor bedrijven

workshopte gedichten uit het niets met velen

zoals ouderen, scholieren, bieb-ers en virtuelen

ik liet geluiden van de binnenwereld vrij

gaf zinnen aan de Karavaan van Vriendschap

mijn poëzie sloopte een fabriek van zuivel

mijn poëzie herdacht een fabriek van cichorei

ik haalde woorden als afval uit het water

Sinterklaas de commerciële baas liet ik rijmen

ik schikte woorden die herdachten en vierden

gaf democratie tijd en dichterlijke waarheid

ik gaf gevleugelde woorden aan het vliegveld

tapte in de feesttent van Nijega gedichten in bier

vergulde woorden van hulde voor de Rink van der Velde-prijs

kalkte woorden van wens voor de kunstenmens

het was een mooie dag van drie jaar

denk ik straks als ik Smallingerland verlaat

en ik met weemoed langs singel, vaart, dorp en wijk

met traanogen in mijn Drachteruitkijkspiegel kijk

De karavaan fan freonskip

(Geschreven voor de Karavaan van de Vriendschap, een prachtig project van Simon Vuyk)

De karavaan lit freonskip rûzje

Oer fjilden en wâlden

Iepenet doarren fan hûs en hert

Sprekt it út yn tûzen talen

Spriedt it út as damast oer tafels

Docht de eagen skitterje as sulverwurk

Nim plak en fertel dyn ferhalen

Lûk de koark fan 'e flesse fan ferbining

Nim der grutte swolgen fan

Jou de wyn, jit it út mei gâns gebeart

Brân de kearsen fan iensumens

Lit it fet stige yn blauwe reek

Hâld gjin rouwe yn it tsjuster

Mar doch mei oan ús karavaan

Freonskip

(Ook nog een Friese versie geschreven voor de Karavaan van de Vriendschap. En ook deze versie bleef dus nutteloos over en probeert via deze weg ook om alsnog vrienden te maken ;-)

ik wit net wa'sto bist

ik wit net wêr do wei komst

ik wit net wat dyn eagen sjoen hawwe

do hast in oar oansjen

do praatst in oare taal

dyn bewegingen binne my frjemd

ik ken dyn dreamen net

ik ken dyn eangsten net

ik dream fan in oar ljocht

koartsein ik ken do net

dus kom der yn, freon

De egoïst

(Geschreven voor het project met gedichten aan de gang op Het Drachtster Lyceum)

iedereen denkt alleen

nog maar aan zichzelf

ik ben praktisch de enige

die nog denkt aan mij

Inktstreken

(Geschreven en voorgedragen voor de uitreiking van de Rink van der Veldepriis aan Jophan Veenstra in De Lawei. Het gedicht bevat drie talen: Nederlands, Fries en Stellingwerfs.)

feroaring fan taal

de woorden waren er al

de zinnen zaten achter ogen

of diep in de huid, hard als eelt

of als vuil onder nagels

verhalen vormen zich niet in schoonschrijverij

mar in de tael van meensken

geknauwd in fabrieken

gespuwd op akkers

gezwijmeld in bedstedes

de wurden wienen der al

ze moesten weggebroken worden uit schuren

gepeuterd uit het gescheurde asfalt in de dorpsstraat

gedestilleerd uit liefdeszweet en jaloezietranen

zoals gehoord in het ruizen van het riet

het geschrei van de bedrogene

het geschreeuw in de kroeg

vroeger is veurgoed veurbi’j

zoals de toekomst altijd later komt

mar de woorden blieven

en ze blijven voorgoed

gebijteld als in marmer

blijvend en komend

zoals een inktstreek van Johan Veenstra doet

Ommegang door aderen

(Geschreven voor de expositie in de Sluisfabriek van het project Inside out; Landschap van stemmingen)

in mijn peinzen dragen geschiedenissen zich naar mijn graf

een ommegang door aderen waarin exaltatie en extase gearmd gaan

aplomb laat zich bruusk struikelen tot in het stof

door het uitgestoken been van onzekerheid

ik hoor in die val de verbeten lach van de dames

die de stilte aan doet groeien voor de blinden

mascarawimpers scharnieren krakend het uitzicht dicht

knevelt zich van oogloop met knijpkeel tot buikknoop

Stemadvies

(Een poëtisch stemadvies voor de verkiezingen van 17 maart 2021)

bent u als stemmer

van oudsher historisch bepaald

zwevend of is er geen partij

die uw wensen vertaalt

of vraagt u mij als dichter

geef eens een stemadvies

dan zeg ik u in alle liefde

dat ik altijd teder kies

of weet u het niet meer

en overheerst de huiver

voor gebroken beloftes

dat zeg ik u stem zuiver

Niks nieuws onder de sneeuw

(Geschreven omdat we dankzij de sneeuw even aan iets anders konden denken dan corona)

niks nieuws

onder de sneeuw

corona zit vastgevroren

in het journaal

maar toch, een beetje sneeuw

een beetje ijs

brengt glibberend en glijdend

onze gedachten

even van de wijs

Kerst 2020 – In het licht van corona

(Geschreven voor het feest dat nooit werd gevierd, zelfs niet online)

kerst, is dat niet het feest van licht

het feest met een idee, van samen, van delen

van ontmoeten, deuren open in plaats van dicht

het feest van hoop in de nacht

kerst is dat niet het feest van al die dingen

waar we soms te weinig aan hebben gedacht

kerst, geef ons hoop en positiviteit

dat zich ook als een virus verspreidt

maar dan op weg naar een betere tijd

Clowns

(Geschreven tijdens een vier minuten durend lied in een belangrijke live radioshow)

je zegt

ik ga

je zegt niet

om het één

of een ander

ik dacht

zei

en schreeuwde

alsjeblieft

zend de clowns

deze piste in

Zijn

(Geschreven bij wijze van voorbeeld tijdens de gedichtenworkshop bij Sûnenz)

er was geen wet

die mijn komst rechtvaardigde

er was geen reden

die mijn komst verklaarde

maar ik was er

toch

(?)

Over de kook

(Gechreven en voorgedragen tijdens de Live cooking show van Sûnenz die als vervanging diende van het Langste tafel evenement)

ben je over de kook of van de kook

van de kook of ook aan de kook

uitje fruiten kruiden fluiten

uit de pannen dampt een voet knoflook

het geluid uit de keuken

is als het geluid van een vriend

het mes is bot en de kok is scherp

vindt zijn rust als het maal is opgediend

koken is als het leven, een snufje peper

neem het met een korreltje zout

het recept des levens schrijf jezelf

het geheim verbergt zich in eenvoud

kook voor hem kook voor haar

je weet wat je eet is wat je bent

schep de borden smaakvol boordevol

met jou als belangrijkste ingrediënt

Cichoreifabriek

(Geschreven en voorgedragen bij de onthulling van het kunstwerk dat een eerbetoon aan de voormalige cichoreifabriek aan de Fabriekslaan is en een eerbetoon aan de buurt)

waar rook is, is vuur dus moest er in de Fabriekslaan

toch ergens in het rijke Smelnes Erfskip

iets van een fabriek hebben gestaan

het bleek een cichoreifabriek, koffie maar dan surrogaat

arme-mensen-koffie maar met de smaak van rijkdom

van de gewone man op het land, de gewone man in de straat

cichorei bloei in zon jouw begeesterd fonkelend hemels gelaat

en zodra je samen met de mens in het donker de ogen sluit

weet dan dat het slechts om jouw wortels in de veengrond gaat

het turfvuur laaide rook hoog boven de daken

cichorei werd op turfvuur gedroogd en met stenen gemalen

deze surrogaatkoffie liet zich wereldwijd smaken

tot de productie noodgedwongen werd gestaakt

tijden veranderden en de vraag naar cichorei verdween

en het gebouw werd tot sociale huurwoningen vermaakt

de fabriek werd afgebroken, zoals vele fabrieken verdwenen

de geur van cichorei verdween uit de Fabriekslaan

niemand maalde nog om de verloren gewaande maalstenen

de maalstenen werden op steenworp afstand teruggevonden

en verheven tot kunst met de vrijheid van kunstenaars- en kinderhand

waarin verleden en heden, maar ook de mensen blijven verbonden

de geur van koffie komt nog immer door de ramen

en nog steeds drinkt men hier geurende koffie

maar vanaf nu met z’n allen bij het kunstwerk samen

Mais

(Geschreven voor Andries de Jong en zijn maismannetjesproject)

de maismannetjes

die zomaar in Smallingerland

van de planeet Mais zijn aangeland

zijn een maiskolfje

naar Andries' hand

De kunstenmens

(Geschreven voor de kunstactie in de 'Woksteeg')

de kunstenmens

vormt beeld en beeldt vorm

kloddert en woordt

streekt en akkoordt

de vrijheid op doek

podia en wand

lettert in boek

met vrije hand

Kun je stil zijn

(Geschreven voor de 4 mei herdenking. Helaas kon de voordracht in het gemeentehuis van Smallingerland niet doorgaan vanwege de coronacrisis)

kun je stil zijn

gewoon even stil

niet omdat het moet

maar omdat je het wil

gewoon even stil

je kunt het niet vaak genoeg zeggen

je kunt het niet hard genoeg zeggen

je kunt het niet vaak genoeg schreeuwen

je kunt het niet hard genoeg schreeuwen

vaak en hard

kun je stil zijn

gewoon even stil

stil

voetstappen

ze hoorden voetstappen

marcherende voetstappen

stil

kloppen

ze hoorden kloppen

angstige harten kloppen

stappende stappen

kloppende kloppen

kun je stil zijn

gewoon even stil

niet omdat het moet

maar omdat je het wil

gewoon even stil

tweede wereldramp

avondklok, persoonsbewijs

concentratiekamp

dictatuur gestuurde natie

vervolging, represaille

executie en deportatie

kun je stil zijn

gewoon even stil

niet omdat het moet

maar omdat je het wil

gewoon even stil

voor hen die vielen door een waan

voor hen die weigerden te buigen

voor hen die voor vrijheid bleven staan

voor hen door liefde gedreven

voor hen die niet mochten zijn

voor hen die vrijheid betaalden met leven

kun je stil zijn

gewoon even stil

niet omdat het moet

maar omdat je het wil

gewoon even stil

De kapper (Coronacrisiscyclus XXII)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

oh, wat misten we het geklapper

van de schaar van de kapper

het haar groeide steeds rapper

zonder het talent van de kapper

het groeide helemaal uit en werd steeds slapper

wanneer mogen we eindelijk weer naar de kapper?

pas op voor volle ziekenhuizen riep de wetenschapper

maar we maakten ons meer zorgen om de lege stoel van de kapper

we vonden Rutte maar een oelewapper

met het sluiten van de kapper

een enkeling knipte zichzelf, dat was dapper

maar het leek heel anders dan geknipt door de kapper

zelf het haar verven als oplapper

werd toch wat roder dan bij de kapper

door het lange haar zat de pet een stuk krapper

dan in de tijd van de kapper

en nu mogen we eindelijk weer naar de kapper

maar ja, van binnen worden we niet knapper

Devaluatie (Coronacrisiscyclus XX)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

blijf thuis

hou vol

wees sterk

houdt afstand

doe het samen

denk om elkaar

was je handen

samen zijn we sterk

blijf gezond

zomaar wat woorden

die in deze crisis

sterk zijn gedevalueerd

Complottheorie hier complottheorie daar (Coronacrisiscyclus XVIII)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

complottheorie hier complottheorie daar

gevaarlijke complotterroristen zien in alles gevaar

volgens hun verspreid corona zich door het zwerk

via het supersnelle 5G netwerk

maar wat dacht u van 1918: de Spaanse griep

die kwam vast door uitvinder die het maandverband schiep

en de Mexicaanse griep in 2009, dat was ook een ramp

en kwam toevallig gelijk met de uitvinding van led-lamp

en wat dacht u van de uitbraak van de pest, het is voor wie het zien wil

maar nog geen honderd jaar ervoor zag men voor het eerst een bril

en in 2002 was daar opeens de Euro en lig maar dwars

maar daardoor kwam natuurlijk het vreselijke virus Sars

maar het grootste gevaar is toch het internetuitschot

die zich scharen achter de bedenkers van een waanzinnig complot

Hoop (Coronacrisiscyclus XVI)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

de hoop bij de coronaellende

was dat het misschien allemaal

wat liever zou worden

wat zachter

tot je hoort

handhavers en zorgers

worden mishandeld

dat andere waanzinnige virus

woekert gewoon voort

Ynienen (Coronacrisiscyclus XIV)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis voor scholieren en in het bijzonder die van Het Drachtster Lyceum)

ynienen is de skoalle

dyn keamer

yttafel of bank

ynienen is de dosint

in skerm

mail of magister

ynienen is de klasse

in fideo

belje en classroom

ynienen is it skoft

allinne

of mei famylje

ynienen binne dyn freonen

in app

insta en snapchat

elkenien docht syn bêst

mar wat nea feroaret

it is better mei de oaren

mar ja

ynienen wie dêr

corona

Statistieken (Coronacrisiscyclus XII)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

ik hoor over pieken

in statistieken

ik snap het begrenzen

maar voor de zieken

mag ik wensen

dat het ook gaat om mensen

Hoest (Coronacrisiscyclus X)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

ik zal beamen

je zou je nooit moeten schamen

maar de hoest

die moest

in het diepst van je geraamte

leidt tot hoestschaamte

Ego (Coronacrisiscyclus VIII)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

daar zit ik dan

op de bank lekker riant

met mijn ego

op anderhalve meter afstand

Afstand (Coronacrisiscyclus VI)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

ondanks

anderhalve

meter

afstand

waren

we

misschien

nog

nooit

zo

dicht

bij

elkaar

in

dit

land

Thuis leren; tip voor scholieren (Coronacrisiscyclus IV)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

de beste methode

om thuis te leren is

20 minuten leren

20 minuten ontspannen

20 minuten leren

20 minuten ontspannen

zo las ik destijds

in Elseviers Magazine

dus ik ging 20 minuten

aardrijkskunde leren

20 minuten

gitaarspelen

20 minuten

geschiedenis leren

20 minuten

gitaarspelen

20 minuten

biologie leren

20 minuten

gitaarspelen

en inderdaad

na een paar dagen

kon ik erg goed

gitaarspelen

Thuis zijn (Coronacrisiscyclus II)

(Geschreven ten tijde van de coronacrisis)

nu er

zoveel mensen

thuis moeten zijn

thuis moeten werken

met hun partner die

thuis moet zijn

thuis moet werken

zal er

wel een

babyboom

op til zijn

of een

reeks

echtscheidingen

van hen

die kerst

al zolang vonden

in beide gevallen

geldt

leve

het nieuwe leven

Ik leau yn De Pein

(Geschreven voor Opeinde op het Hazes-lied Zij gelooft in mij; met dank aan Tsjerk Veenstra)

ik kin net sliepe, ek wekker dream ik

oer De Pein

dreamen oer de beamwallen op de ein

it doarp fan dreamen, ik haw it sein

ik sjoch de brêgen, ’t Peinder Kanaal bringt us nei de Leien

plesier op it wetter, ik kin hjir wille krije

dat is alles

is alles wat nedich is (nedich is)

De Pein dat binne wy, yn ús doarp libje wy sa frij

as jo it net leauwe, ik nim dy mei

troch Nijtap, de Kommisjewei

ik earj’ ús eigen grûn, fan de moarn oant de lette jûn

en it gelok hawwe wy hjir fûn, dus kom mar mei

ik leau yn De Pein

de Oerwinning

oant elkenien grutsk is op De Pein

net ien leaude it, mar ik haw it sein

by ús skynt ek de sinne yn 'e rein

en al binne wy, fyn en grou

der is wat, dat ik jou

it doarp, dêr't ik yn leau

doarp fan bedriuwen, dêr't ik bliuw, dêr't ik bliuw

De Pein, dat binne wy, yn ús doarp libje wy sa frij

as jo it net leauwe, ik nim dy mei

troch Nijtap, de Kommisjewei

ik earj’ ús eigen grûn, fan de moarn oant de lette jûn

en it gelok hawwe wy hjir fûn, dus kom mar mei

ik leau yn De Pein

De geboorte en de familie

(Niet een specifiek gemeentedichtergedicht, maar voorgedragen tijden de Grutte Gedichtejûn van Ensafth in Café Marktzicht te Drachten en op veler verzoek toch op deze site gepubliceerd.)

familie neemt bezit van de nog ongeboren vrucht

de eigen wil is al weg voor het uit de schede wordt geperst

moeder baart de baby in het stramien

dat de familie zorgvuldig had bedacht

zij weten

hoe het kind gelukkig zal worden

al waren ze dat zelf nooit

niet als volwassene, niet als puber, niet als kind, niet als baby, niet als ongeboren vrucht

het lag altijd aan de anderen

aan de ouders, aan de vriendjes, aan de vriendinnetjes, aan de juffen, aan de meesters

aan de partners, aan de buren, aan de bazen, aan de collega's, aan de kinderen

aan de gynaecoloog, aan het stramien

waarin je moeder je perste bij de bevalling

dat zo zorgvuldig was bedacht

door de familie

Schaamteloosheidschaamte

(Geschreven als nieuwjaarsgedichtje 2020 als vervolg op alles waar we ons voor moesten schamen in 2019)

zinloosgeweldschaamte

agressieschaamte

schreeuwschaamte

zeurschaamte

klaagschaamte

eigengelijkschaamte

eigenrechterschaamte

repressieschaamte

graaischaamte

misbruikschaamte

hufterschaamte

egoschaamte

rijkdomschaamte

schaamteloosheidschaamte

2020 zou een mooi jaar kunnen worden

Pel en Pander

(Deels ter plekke geschreven bij de onthulling van de replica van het borstbeeld dat Pier Pander maakte van P.K. Pel)

Proloog

toevalligheden vanuit Den Haag

brengt de buste van Pel ons samen vandaag

Pel en Pander beide een eeuw terug overleden

brengen kunst en zorgambacht naar het heden

Pander, Drachten, Amsterdam, Parijs, Rome en vandaag weer Drachten

Pel, Drachten, Leiden, Amsterdam, Berlijn, Wenen, Parijs en in gedachten

door Pel filosofisch bedachte veerkrachten die ons bijeen brachten

hier vandaag bij een borstbeeld van Pel door Pander in Nij Smellinghe, Drachten

Pander maakte in steen een gelijkenis van Pel zoals Pel de ander zag

een mens in alles zoals hij is en niet alleen het gebrek dat aan de oppervlakte lag

Pel opende wijd de deuren naar andere zorgpaden over gezondheid

zoals de deur van zijn geboortehuis hier nu symbolisch de armen spreidt

hij doceerde dat een lichaam meerdere functies en klacht en kracht heeft

en genezing niet altijd in medicijnen zit maar ook in het plezier dat men beleeft

ga varen! ga varen! verkies de rust, slinger je hengel, sla aan de haak het vissenbeest

soms is het aandacht die zorgt en modernistische ziekten geneest

onthul het borstbeeld, als omhulsel van bloed en geest, van lichaam en ziel

zoals Pander dat maakte van Pel een mens, uniek zoals geen ander

eren wij vandaag de dokter en de kunstenaar waarvan Drachten beviel

dat we mogen zijn wie we zijn, daarvoor dank ik u, heren Pel en Pander

De tijd is in de lucht gevlogen

(Geschreven als alternatief stageverslag)

de tijd is in de lucht gevlogen

wat ik gisteren heb gedaan

ben ik vergeten te doen

ik zat te bedenken

wat ik ook alweer dacht

ik ben de war kwijt

mijn naam klinkt als een trein

het wachten is op de klok

de droom is rijk te zijn

ondertussen voed ik de rijken

dat is het systeem

roep maar, scheld maar

adviseer maar wat je wilt

alles glijdt van mij af

mijn spiegel is

mijn schild

Het Drachtster Lyceum 100 jaar

(Geschreven voor schoolkrant De Bel van Het Drachtster Lyceum)

honderd jaar ontmoeten

honderd jaar vrienden

honderd jaar toetsen

honderd jaar boeken

honderd jaar school

honderd jaar kennis

honderd jaar cijfers

honderd jaar de bel

honderd jaar pauze

honderd jaar jij

honderd jaar

Het Drachtster Lyceum

dat zijn wij

still going young

Watjes en helden

(Geschreven voor de Langste Tafel bij Súnenz voor eenzame ouderen)

als ik dan toch

oud moet worden

dan zoals jij

de droefenis voorbij

traag de dag

de lach-

en-de

herinnering

samen staan

erudeert

in alleen gaan

in het oud-

worden-slagveld

juveniel zijn is

voor watjes

bedaagd worden

voor de held

Ferbining

(Geschreven voor het dorpsfeest Nijega )

ferbining: ús moaiste útfining

verbinding niet zo maar een woord

tenminste in klare ware betekenis

zoals in het woord dat bij Nijega hoort

ferbining: ús moaiste útfining

als dat ergens geldt dan is dat hier

in keel en keet klatert en schatert het schuim

want wat ook verbindt is bier

ferbining: ús moaiste útfining

de mensen zijn er oprecht

zelfs als men toneelspeelt

is dat eerlijk en levensecht

ferbining: ús moaiste útfining

Nijega equivalent van ondernemingsgezind

met bedrijvigheid als eerste natuur

gaat het Nijega voor de wind

ferbining: ús moaiste útfining

met oud en nieuw ben je een rund

als je geen oog hebt voor het huzarenstuk

waar Nijega al jarenlang mee stunt

ferbining: ús moaiste útfining

in Nijega staat iedereen voor elkaar klaar

dat siert en viert men elke dag

maar met feest één keer in de drie jaar

ferbining: ús moaiste útfining

daarvoor hijst men bier en de vlag in top

iedereen die er verscheen viert mee

in samenzijn loopt Nijega voorop

ferbining: ús moaiste útfining

daarom wil de jeugd er niet weg

de ouderen schouderen en willen blijven

wil iemand ook in Nijega wonen dan heeft hij pech

ferbining: ús moaiste útfining

wonen in de taart onder de kers

al doet niet iedereen mee

er zijn meer vrijwilligers dan inwoners

ferbining: ús moaiste útfining

en is de vergunning van de gemeente al binnen?

het bier schuimt wachtend in het zog

is de vergunning er eindelijk? dan kunnen we beginnen!

Nijega, tsjoch!

Drachten; voor hen die het niet wilden zien

(geschreven n.a.v. een gesprek over dat niet iedereen, ook sommige Drachtsters zelf, de schoonheid van Drachten niet kunnen of willen zien)

de onwetende hypochonder

bekijkt Drachten

van onder

dorp zonder gouden handelsverleden

van mislukte veengronden

geen van de elfsteden

hij praat maar mee en verzuurt

papegaaien papegaaien

papegaaienbuurt

zou hij in de prachten geloven

dan bezag hij deze heelheid

van boven

nering, parken, kunst en het ruime leven

dat is ook die hoekige parel glimmend

aan de A7

Vrienden

(geschreven voor Meesam en Sammy)

ze zouden nog…

ze hadden nog…

ze wilden nog…

maar ze hebben

de schoonheid

van een vriend te zijn

zelfs over de tijd

van leven heen

gevonden

De bloem

(geschreven voor een Smallingerlands huwelijk)

onderweg, toch wel ergens heen

zag hij, het hield hem stil, deze bloem

ze was prachtig en rook vertrouwd

haar bladeren fragiel en diep van kleur

het beheerste hem

hij dacht: deze bloem is hier alleen

zo mooi, zo mooi voor mij alleen

haar geur en bewegen, niet eens door de wind

alleen voor mij

toen plukte

ze hem

De Drachtstervaart (De vaart erin)

(ik heb twee keer eerder mee gedaan met de gemeentedichterwedstrijd, dit is het gedicht uit 2014, geschreven voor het opnieuw gravan van de Drachtstervaart)

de vaart kerft zich

in bedrogen veensporen

een weg terug

en delft de kade

die ooit was verloren

de vaart diept zich

in ontgonnen glorie

opent gedempte schreden

tot waterpromenade

stromend van historie

de vaart verft zich

in Van Doesburg-lijn

door keileem en keien

met gemotoriseerde spade

om weer compagnon te zijn

De dichter en de mienskip

(geschreven voor de mienskip van Smallingerland; inzending I wedstrijd gemeentedichter Smallingerland)

letters als akkoorden

schrijven tot het bloedt

zoekend naar grote woorden

voor een diepgeworteld goed

schrijf ik mijn venster uit het licht

verschuil ik me achter inkt

voor mijn mienskipgedicht

zoek ik de klank hoe mienskip klinkt

hoe vertaal ik dat in een woord

wat haal ik erbij als iconisch symbool

dan wordt mijn pen wreed verstoord

de bel, de buurvrouw met een restje zuurkool

ze dacht: misschien is hij ziek

ze zag me niet meer buiten

ze zegt: sorry het is maar een kliek

makkelijker dan ik me in poëzie kan uiten

het leven dat buiten gaat

terwijl mijn pen over papier raast

vertelt: de mienskip ligt op straat

de dichter in strofes ernaast