Ode to Edward Hopper

Amerikaans realistisch schilder Edward Hopper heeft een kenmerkende stijl.  Opvallend hierin is bijvoorbeeld: een onwerkelijke, desolate sfeer. Het gevoel van samen, maar toch alleen. Mensen zijn niet echt onderdeel van de samenleving om hen heen. Weergeven van een concrete werkelijkheid, maar tegelijkertijd een oproep tot reflectie, het aardse naast het ongrijpbare. Personen, voor of achter een raam, lijken uitgesloten van de wereld aan de andere kant. Hopper schildert ook gebouwen met gesloten of geblindeerde ramen.  De emotie van afgebeelde personen beweegt tussen tussen dromerigheid en vervreemding, wellicht ook tussen verlangen en berusting. Veel werken kenmerken zich door weglating van detail, gebruik van kleur,  licht en schaduw als belangrijke componenten in de compositie.