LIN VERMEULEN

Naast de textiel werken zijn er ook nog olieverfwerken te zien.

Bij het werk ‘BED IN LEGE KAMER’ zie je een stuk van de achterkant van een bed in een lege kamer. Het werk is zowel in kleur als compositie zeer sober, de uitstraling is neutraal maar dwingend. Door het gebruik van weinig kleur en een hoekige compositie ben je weinig afgeleid en is de confrontatie harder. Het heeft een tijdloze uitstraling, het leeft in het verborgene, het is letterlijk gestold in de tijd, er is geen verleden maar ook geen toekomst.

De titel van de tentoonstelling is ontleend aan deze zevendelige reeks olieverfschilderijen. De werken zijn mysterieus en gelaagd. Er hangt als het ware een sluier over die alles toedekt. Sommige toeschouwers vinden de werken confronterend, niet mooi maar vervreemdend en vragen zich af wat er zich onder de oppervlakte bevindt. Deze opmerkingen zijn interessant, vooral omdat dit meer zegt over degene die de opmerking maakt dan over de kunstenaar, het raakt hen. Wanneer ik hen vraag waarom ze zo sterk reageren op de werken is hun reactie vaak dat het onaangenaam is om naar te kijken. Het heeft iets beangstigends, de figuren zijn in zichzelf gekeerd, kijken de toeschouwer recht in de ogen, dit wordt als ongemakkelijk ervaren. Anderen vinden het werk juist daarom interessant. Zij zien het ongrijpbare en mysterieuze als pluspunt, er wordt iets toegevoegd aan een doordeweekse afbeelding.

Enkele jaren geleden schilderde ik een reeks zetels, in allerlei kleuren en vormen. Er gebeurde niets in de schilderijen. Centraal staat een zetel (100 x 80 cm). De stof van de zetel heeft een afgeschoten bloemenprint, vaal van kleur, maar als je er naar kijkt staat die zetel er niet alleen. In de kamer hangt een rare sfeer, iemand die net in de zetel had gezeten is nog steeds aanwezig maar dan buiten beeld. Ik wil de suggestie wekken van dat er een heel verhaal rond hangt terwijl er enkel 1 object zichtbaar aanwezig is. Ik geloof dat het daarom draait. Vandaar de titel: ‘GESTOLD IN DE TIJD’.

Je kan een heel virtuoze zetel schilderen, prachtig in verhouding, mooie kleuren, zeer realistisch geschilderd, maar daar gaat het niet om. Wel wat er leeft, laagje per laagje verdieping brengen, laat de toeschouwer zelf fantaseren. Iedereen benadert het op zijn manier, wat de kunstenaar schildert is maar de aanleiding.