Η Συγχώρεση είναι μία πράξη αυταγάπης και εκτίμησης απέναντι στον εαυτό μας. Τι συμβαίνει όμως, όταν αντιστεκόμαστε να συγχωρήσουμε; Ποια νοερά παιχνίδια μας παίζει ο εγωισμός μας και επιλέγουμε τελικά τη στάση της μη συγχώρεσης, από την αγάπη;

Ξεκινώντας αρχικά με την πεποίθηση ότι δε θέλουμε να συγχωρήσουμε τον άλλο, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε χάσει το συντονισμό μας με τον αληθινό και αγνό εαυτό μας. Καθώς ο ανώτερος εαυτός μας είναι πλήρης και δεν έχει ανάγκη να συγχωρήσει. Όταν νιώθoυμε ότι πρέπει να συγχωρήσουμε, αυτό σημαίνει πως έχουμε πειστεί, ότι έχουμε δεχτεί μία αδικία, μία συκοφαντία ή σίγουρα μία άσχημη συμπεριφορά από μία ψυχή. Επομένως αυτόματα, τοποθετούμε τον εαυτό μας στο ρόλο του θύματος και τον άλλον τον βάζουμε, στο ρόλο του θύτη. Και όπως συμβαίνει πάντα, το θύμα είναι ο «καλός» και ο θύτης ο «κακός». Εύλογα λοιπόν κατανοούμε, ότι αναζητούμε με αυτόν τον τρόπο λανθασμένα την αξία μας, μέσω της αδικίας και μέσω του ρόλου του «καλού» θύματος, που έχει το δίκιο πάντα με το μέρος του. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το σώμα μας εθίζεται σε αυτό το χημικό εθισμό,

Άλλοι λόγοι, που μας οδηγούν στη στάση της μη συγχώρεσης είναι οι εξής: Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους. Η αυτοεκτίμησή μας και η αγάπη για τον εαυτό μας είναι χαμηλή. Υπάρχουν περιοριστικές πεποιθήσεις πίσω από τη στάση της μη-συγχώρεσης, οι οποίες πρέπει να αλλάξουν. Φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε πάλι. Φοβόμαστε μήπως συγχωρέσουμε το λάθος του άλλου και αν το κάνουμε, ανησυχούμε ότι θα το επαναλάβει. Χρησιμοποιούμε τη μη συγχώρεση, ως μέσο κυριαρχίας και ελέγχου πάνω στον άλλον. Θέλουμε πάντα κάποιος να φταίει, ως δικαιολογία που δε δημιουργήσαμε εμείς, την πραγματικότητα που θέλαμε. Όταν αρχίσουμε να βλέπουμε αυτή την «αδικία» που μας συνέβη, ως ένα δώρο και ως μία ευλογία, τότε θα μάθουμε να συγχωρούμε, κοντολογίς, θα μάθουμε να αγαπάμε αληθινά.

Όταν αρχίσουμε να βλέπουμε αυτή την «αδικία» που μας συνέβη, ως ένα δώρο και ως μία ευλογία, τότε θα μάθουμε να συγχωρούμε, κοντολογίς, θα μάθουμε να αγαπάμε αληθινά. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι κανένας από τους δύο δε φταίει και ότι σύμφωνα με την τελειότητα που υπάρχει στο σύμπαν, αυτή η σκηνή στο δράμα της ζωής ήταν πολύ ακριβής για την εσωτερική μας εξέλιξη. Παρακάτω δίνονται κάποιοι τρόποι, που θα σας βοηθήσουν να αναπτύξετε τη δύναμη της Συγχώρεσης: Αναδύετε την αρετή της Συμπόνιας και της Κατανόησης για αυτή την ψυχή. Παρατηρείστε το ρόλο της και κατανοήστε βαθιά ότι ο ρόλος διαχωρίζεται από την ψυχή. Γράψτε τις αρετές και τα καλά που σας έκανε αυτή η ψυχή, την οποία δυσκολεύεστε να συγχωρέσετε. Στείλτε φως και καλές ευχές σε αυτό το άτομο στο διαλογισμό σας, ακόμη κι αν δε το νιώθετε. Κάντε το απλά ως πειθαρχία αρχικά κι έπειτα σιγά-σιγά θα το νιώθετε. Παραδώστε την αδυναμία σας να συγχωρήσετε και την ανάγκη σας να έχετε πάντα δίκιο, στα χέρια Του Θεού. Πείτε νοερά ευχαριστώ στην ψυχή-δάσκαλό σας, που σας έμαθε να συγχωρείτε. Δοκιμάστε όλες τις παραπάνω τεχνικές και η επιτυχία να συγχωρέσετε, θα είναι εγγυημένη.

Συντάκτρια: Ρούμκου Τάνια

Διαβάστε περισσότερα: https://www.omorfizoi.gr/i-dynami-tis-sygchoresis-kai-technikes-gia-na-tin-anaptyxete

Γράφει η Τάνια Ρούμκου

Αναμφίβολα η ανθρωπότητα, διανύει δύσκολες μέρες. Ο σπόρος του φόβου που έπληττε τον πλανήτη μας, έχει μεταμορφωθεί τώρα, σε απόλυτο τρόμο. Ο υιός του Κορωνοϊού, έχει σπείρει τον πανικό και τον τρόμο παντούκι εμείς σαν πιόνια παίζουμε αυτό το παιχνίδι, με πρωταγωνιστή το φόβο, τη σύγχυση και την αγωνία. Τα συνεχή καταστροφικά νέα από τα Μ.Μ.Ε, οι απαγορεύσεις των κυβερνήσεων, οι αρνητικές ειδήσεις από τις γειτονικές μας χώρες και όχι μόνο, οι καθημερινές απώλειες ανθρώπινων ζωών σε όλο τον κόσμο, έχουν σπείρει τον πανικό στο νου όλων.Τα ερωτήματα, που θα πρέπει να μας απασχολούν όμως, είναι τα εξής:

Γιατί τέτοιος πανικός; Πόσος περισσότερος τρόμος, θα επικρατήσει στην ανθρωπότητα για παράδειγμα, αν γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος;Πόσος περισσότερος φόβος θα επικρατήσει στη χώρα μας, αν γίνει πόλεμος με τους γείτονές μας;

Εύλογα κατανοούμε, ότι όλος αυτός ο πανικός που επικρατεί στον πλανήτη τώρα, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αυτογνωσίας των ανθρώπων. Διότι η αυτογνωσία, δημιουργεί ελεύθερες και χαρούμενες ψυχές και διαλύει το φόβο και την απελπισία. Τη συγκεκριμένη περίοδο που διανύουμε, μπορούμε να δούμε όλο αυτό που συμβαίνει, σαν μία μεγάλη ευκαιρία για ενδοσκόπηση και πνευματική εξέλιξη. Και στην πραγματικότητα, η ενδοσκόπηση, ο διαλογισμός, η προσευχή και η πνευματική μελέτη, είναι τα μοναδικά αντίδοτα στο δαίμονα του φόβου, που επικρατεί τώρα στον πλανήτη μας. Το δράμα της ζωής, μας δίνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα:

«ΝΑ ΣΙΩΠΗΣΟΥΜΕ», καθώς η δράση και η εξωστρέφειά μας έχουν ελαχιστοποιηθεί, αν και όχι από δική μας βούληση. Γιατί να μην αδράξουμε λοιπόν, αυτή την πολύτιμη ευκαιρία που μας δίνεται για ενδοσκόπηση, μέχρι να επανέλθουμε και πάλι στους κανονικούς, «τρελούς» ρυθμούς της ζωής; Είναι μία καλή ευκαιρία, να είμαστε τώρα περισσότερο ευγνώμονες και να αρχίσουμε να ευχαριστούμε τα αγαθά που έχουμε αυτήν την περίοδο και είναι τόσο πολύτιμα, όπως τα τρόφιμα και το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, το τηλέφωνο, η τηλεόραση, το internet.

Μπορεί να μη μπορούμε να έχουμε κοινωνικές επαφές αυτή την περίοδο, αλλά μπορούμε τουλάχιστον, να έχουμε διαδικτυακή επαφή μέσω internetκαι τηλεφώνου. Στην ουσία δεν έχουμε χάσει κάτι ιδιαίτερο. Αντιθέτως, μπορούμε να κερδίσουμε πάρα πολλά μέσω της αυτογνωσίας και της πνευματικής μελέτης.

Έχουμε πνευματικό χρέος, όλοι εμείς που αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα αυτή τη νέα κατάσταση που προέκυψε, να κάνουμε περισσότερο διαλογισμό αυτό το διάστημα και να στέλνουμε κύματα φωτός, Θεϊκής αγάπης και γαλήνης στο σύμπαν.

Τι άλλο καλύτερο και σπουδαιότερο, έχουμε να κάνουμε; Κάντε διαλογισμό ή προσευχή ή ακόμη καλύτερα, δημιουργήστε μία ομάδα μέσω internet,για να απλώσετε περισσότεροι, το Θεϊκό Φως και τη γαλήνη στο σύμπαν. Αν θέλετε επίσης, διαβάστε ένα βιβλίο αυτογνωσίας. Μόνο η ενδοσκόπηση και η αυτογνωσία, θα σώσουν εμάς και τον πλανήτη μας, από τις δύσκολες ώρες σαν κι αυτές που περνάμε.

Στο χέρι μας είναι, να μεταμορφώσουμε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, σε πολύτιμη ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη και πνευματική υπηρεσία.

facebook: Spirituality Corfu

Γράφει η Τάνια Ρούμκου

Life coach-Συγγραφέας

Συχνά είμαστε ανήσυχοι, καθώς οι επιθυμίες που έχουμε για τον εαυτό μας και την ζωή μας, δεν εκπληρώνονται. Άλλα λαχταράει η καρδιά μας και άλλα μας φέρνει η ζωή. Ο καθένας από εμάς, έχουμε βιώσει αυτό το συναίσθημα κάποια στιγμή. Έχουμε υψηλούς στόχους, οραματιζόμαστε, προσπαθούμε να τους πετύχουμε, αλλά συνεχίζουμε να είμαστε κολλημένοι σε παλιές καταστάσεις και συνήθειες. Η ψυχή μας ποθεί διακαώς την αλλαγή, αλλά αυτή καθυστερεί.

Επιδιώκουμε βελτίωση των σχέσεών μας, μία καλύτερη εργασία, αύξηση των οικονομικών μας και γενικότερα ένα καλύτερο μέλλον. Είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε, αλλά όταν τα όνειρά μας αργούν να πραγματοποιηθούν, τότε η πίστη μας μειώνεται, η ανησυχία μας εντείνεται και αυτή η συνεχής αναμονή για το καλύτερο που δεν έρχεται ποτέ και υπάρχει μόνο μέσα στον νου μας, στην κυριολεξία μας τρελαίνει. Η ανησυχία και η αναμονή είναι ψυχοφθόρες για την ψυχή. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Ενώ οραματιζόμαστε, ενώ προσπαθούμε πρακτικά, τελικά να μην απολαμβάνουμε τους καρπούς των προσπαθειών μας; Εύλογα κατανοούμε με μία βαθύτερη εσωτερική ματιά, ότι υπάρχουν πολλά κρυμμένα διαμάντια και δώρα που βρίσκονται σε όλο αυτό που μας συμβαίνει. Χρειάζεται απλά να έχουμε διάκριση,παρατήρηση και σοφία για να τα ανακαλύψουμε.

Συχνά έχουμε να πάρουμε ακόμη πολύτιμα μαθήματα, μέχρι να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τη νέα κατάσταση, στην οποία θα εισχωρήσουμε. Υπάρχουν ακόμη καρμικοί λογαριασμοί που έχουμε να ξεπληρώσουμε και πιθανόν, υπηρεσία που χρειάζεται να κάνουμε σε άλλες ψυχές. Ίσως κάποιες δυσλειτουργικές πεποιθήσεις, δεν μας επιτρέπουν να φτάσουμε στο επιθυμητό για εμάς αποτέλεσμα και φυσικά, είναι καθολικής σημασίας για την πνευματική μας ανύψωση, να εντυπωθούμε το μάθημα της υπομονής και κυρίως της αποδοχής. Η υπομονή και η αποδοχή είναι δύο σπουδαίες αρετές που χρειάζεται να αναπτύξουμε, εάν βρεθούμε στην παραπάνω κατάσταση. Κάνουμε υπομονή, διατηρούμε την γαλήνη μας και δεν χάνουμε την πίστη μας, επειδή τα όνειρά μας δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί. Και εύλογα, πρώτιστα για την δική μας καλή ψυχική διάθεση, αποδεχόμαστε την τωρινή κατάσταση και εστιαζόμαστε με χαρά και ευγνωμοσύνη στο παρόν. Διαφορετικά, εάν γκρινιάζουμε, συνεχίζουμε να έλκουμε ακόμη περισσότερο αρνητικές καταστάσεις και με αυτή την στάση μας, τα όνειρά μας θα κάνουν φτερά…

Όταν εστιαζόμαστε στο παρόν, φτιάχνουμε μία όμορφη καθημερινότητα στο μέρος που βρισκόμαστε και ατενίζουμε τα όνειρά μας και το μέλλον μας με αισιοδοξία και πίστη. Η πίστη, αυτός ο σημαντικός στυλοβάτης της ψυχής μας, δεν πρέπει ποτέ να χαθεί. Αντί αυτού, η έλλειψη πίστης φέρνει ανησυχία, αβεβαιότητα και τελικά απελπισία μέσα μας. Πόσο καλά μπορεί να είμαστε, όταν εδρεύει η ανησυχία στην ψυχή μας, εάν είμαστε σε συνεχή αναμονή για την εξέλιξη της ζωής μας και η πίστη μας έχει βυθιστεί; Υπομονή, εστίαση στη στιγμή, πίστη και αποδοχή, είναι οι λέξεις κλειδιά, που θα μας οδηγήσουν στην επιτυχία των ονείρων μας. Και μόλις η καρδιά αποδέχεται και χαίρεται με ευγνωμοσύνη την στιγμή, τότε ω του θαύματος: αυτή η γαλήνη και η εσωτερική ικανοποίηση, γίνονται οι πύλες για την πραγματοποίηση των ονείρων μας!

Στα παρακάτω link μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα της Ρούμκου Τάνιας.

https://www.omorfizoi.gr/i-aythentikotita-tis-kardias

https://cityculture.gr/author/tania/

https://www.omorfizoi.gr/anaptyxte-4-nees-synitheies-kathe-chrono

https://www.omorfizoi.gr/exi-ekpliktika-vivlia-aytognosias-poy-tha-sas-metamorfosoyn

https://enallaktikos.gr/article/136710/i-dynami-tis-apofasistikotitas-kai-po/

https://www.proinos-typos.gr/psychosomatiki-ygia-afougkrazome-ta-minymata-pou-mou-stelni-soma-mou-syntaktria-omilitria-syngrafeas-roumkou-tania/