น้ำย้อย เป็นร้านอาหารใต้นะคะ ใต้แบบภูเก็ต ที่เค้าว่ากันว่าไม่ได้เผ็ดดุดันเหมือนใต้ที่อื่น “คนภูเก็ตติดหวาน ทุกอย่างจะหวาน แม้กระทั่งอาหารใต้” แหล่งข่าวชาวภูเก็ตอีกท่านบอกดิฉันแบบเน้นๆ ซึ่งคิดว่าก็เป็นเรื่องดีสำหรับเราที่อยากกินเผ็ด แต่ก็ไม่สามารถกินเผ็ดได้มากขนาดนั้น แต่ขอให้เผ็ด เพราะมันอร่อย โปรดเข้าใจ
อาหารที่น้ำย้อย เหมือนรวมของเด็ดของภูเก็ตไว้ ของเด็ดของภูเก็ตคืออะไรบ้าง หมูฮ๊องนี่อันดับหนึ่ง เป็นอาหารปุ่นเต๋ อาหารพื้นเมืองอันมาจากจีนฮกเกี้ยนตามประวัติการตั้งรกรากของเมืองนี้ หมูฮ๊องที่อร่อยคือส่วนที่ติดมัน เพราะมันจะนุ่มละลายไปพร้อมกับความหวานหอมของการตุ๋นด้วยกระเทียมพริกไทยและเครื่องเทศ เวลาสั่งหมูฮ๊องที่น้ำย้อย เขาจะถามว่าเอาเนื้อแดงหรือสามชั้น สั่งปนกันได้ค่ะจะได้ลองทั้งสอง รสชาติจานนี้กำลังดี แม้จะเป็นจานที่ควรจะออกหวาน แต่ก็ไม่ได้มาแบบเชื่อม หมูถูกเคี่ยวแบบเข้าเนื้อและนุ่มนวล แนะนำให้รับประทานคู่กับกับน้ำพริกกุ้งเสียบ อาหารเด็ดอีกอย่างภูเก็ตที่มาแล้วห้ามพลาดเลย กุ้งเสียบมาตัวโตๆ ไม่เค็มมาก กรอบและหอม คลุกมากับกะปิ พริกขี้หนู เผ็ดเป็นคำๆ ไป รับประทานกับผักเกร็ด (ภาษาภูเก็ตสำหรับผักแนม) หรือผักลวกที่เขาจัดมาให้ก็อร่อยหมด
แกงส้มเป็นอาหารที่ชาวภูเก็ตชอบมาก ไม่เชื่อให้ไปถามคนภูเก็ตนะคะ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อสายจีน ไทย หรือมุสลิม จะต้องมีบอกว่าแกงส้มร้านไหนอร่อย ราวกับว่าร้านอาหารทุกร้านจะถูกวัดโดยฝีมือการทำแกงส้ม เราสองคนลงไปภูเก็ตคราวนี้คือไปทำเรื่องอาหารโดยเฉพาะให้กับนิตยสารเล่มหนึ่ง ได้มีโอกาสสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ และผู้มีความรู้เรื่องอาหารภูเก็ตหลายท่าน และทุกท่าน เชื่อหรือไม่ เมื่อเราขอคำแนะนำร้านอาหาร จะต้องพูดเหมือนกันว่า “อืม ร้านนี้โอเค อร่อย แกงส้มดี อืม ร้านนี้ก็ดีนะ แกงส้มอร่อย” คือทุกคนวัดความอร่อยร้านอาหารที่ตนชอบด้วยแกงส้ม เป็นเหมือนกันเลยทุกคนราวกับนัดกันมา
แต่หากจะเป็นแกงส้มภูเก็ตสไตล์ ของชาวภูเก็ตแบบแท้และดั้งเดิมจริงจัง ขอบอกว่าจะต้องใส่สับปะรดภูเก็ตด้วย สับปะรดภูเก็ตจัดว่าเป็นผลไม้พื้นเมืองที่พิเศษมากของจังหวัดนี้ หนึ่ง ที่มีลักษณะกรอบและหวานเปรี้ยวจัด เป็นเพราะลักษณะการปลูก คือจะปลูกแบบตามมีตามเกิด ไม่มีการรดน้ำให้ดินชุ่ม จึงทำให้เนื้อสับปะรดที่ได้จะกรอบ ไม่เหมือนสับปะรดของแถบศรีราชา ที่ออกชุ่มฉ่ำกว่าเยอะ