Nage-no-Kata, zwane również „Randori-no-Kata”, zostało stworzone, aby pomóc uczniom Judo studentom Judo zrozumieć zasady i opanować podstawowe techniki Nagewaza używane w Randori. Składa się z trzech reprezentatywnych technik wybranych z Te-waza, Koshi-waza, Ashi-waza, Ma-sutemi-waza i Yokosutemi-waza, aby ćwiczyć zarówno lewą, jak i prawą stronę w każdej technice. Podstawy technik rzucania jest nabywana poprzez praktykę Kuzushi, Tsukuri, Kake i jak wykonywać technikę w każdej technice.

Katame-no-Kata powstało, wraz z Nage-no-Kata, około 1885-1886 roku, we wczesnych dniach po założeniu Kodokanu. Mówi się, że Kata pierwotnie składało się z dziesięciu technik, ale później zostało rozszerzone do piętnastu.

Katame-no-Kata składa się z pięciu reprezentatywnych technik wybranych z Osaekomi-waza, Shime-waza i Kansetsu-waza i jest również nazywane Randori-no-Kata wraz z Nage-no-Kata.

Podstawowa logika i zastosowanie technik z prawidłowymi metodami unieruchamiania, przeciwdziałania tym trzymaniom, duszenia i blokowania stawów przeciwnika są nabywane poprzez naukę tego Kata.

Wkrótce po założeniu Kodokan Judo, Kano Jigoro Shihan stworzył Kata do poważnej walki, składające się z 10 technik, które miały takie same cele jak Kata z wielu tradycyjnych japońskich szkół Jujutsu i nazwał je Shobu-no-Kata. Ulepszając techniki później, zwiększył ich liczbę do 14 lub 15.

Po dalszym studiowaniu Jujutsu i dodaniu swoich nowych pomysłów Kano Jigoro Shihan przedłożył projekt Kata składający się z 20 technik, 8 Idori i 12 Tachiai na spotkanie Grater Japan Martial Virtue Society, aby omówić ustanowienie Kata w 1906 roku. W wyniku dyskusji na spotkaniu powstało dzisiejsze Kime-no-Kata.

Ponieważ Kime-no-Kata zostało stworzone w celu zdobycia najbardziej efektywnych technik do poważnej walki, znaczenie praktyki w tym Kata polega na opanowaniu zwinnego ruchu Tai-sabaki i najbardziej efektywnego sposobu kontrolowania przeciwnika.

Ju-no-Kata jest dynamiczną, ekspresyjną i gimnastyczną kompozycją metod ataku i obrony w serii powolnych i umiarkowanych akcji. Składa się z 15 technik, podzielonych na 3 zestawy po 5 technik.

Ju-no-Kata posiada następujące cechy:

1. Ju-no-Kata można swobodnie ćwiczyć i praktykować w dowolnym miejscu i czasie, niezależnie od rodzaju ubioru.

2. Ju-no-Kata pozwala każdemu mężczyźnie i kobiecie w każdym wieku cieszyć się nauką logiki i zasad Judo.

3. Ponieważ Ju-no-Kata jest ćwiczone w powolnych i umiarkowanych akcjach ataku i obrony, ułatwia to dokładne i łatwe zrozumienie jego uzasadnienia i zasadności.

4. Ponieważ Ju-no-Kata zawiera różnorodne ćwiczenia mięśni prostowników lub ruchy odchylania się do tyłu, można je łączyć z Randori, aby wspierać efektywny i zdrowy rozwój sylwetki.

5. Ju-no-Kata wzmacnia kultywowanie estetycznych uczuć poprzez uzyskanie naturalnego Tai-sabaki oraz płynnych zmian i przełączeń ruchu.

Kodokan Goshin-jutsu to zestaw Kata, które wskazują zasady i techniki samoobrony możliwe do zastosowania we współczesnym społeczeństwie.

Kilka lat po tym, jak Kano Jigoro Shihan założył Kodokan Judo, ustanowił Kime-no-Kata do poważnej walki. Jednakże, zgodnie z dużymi zmianami w stylu życia, wymagane było ustanowienie Kata do samoobrony dostosowanej do czasów i w konsekwencji Kodokan Goshin-jutsu został ustanowiony w styczniu 1956 roku, odnosząc się do technik kilku różnych sztuk walki.

Techniki te umożliwiają obronę pustą ręką przed uzbrojonymi lub nieuzbrojonymi napastnikami i są ucieleśnieniem koncepcji wzajemnej współpracy Judo, która mówi „zatrzymaj halabardę”, zakończ z minimalnymi obrażeniami”.

Treść technik składa się z „sekcji bez broni” i „sekcji z bronią”. „Sekcja nieuzbrojona” składa się z dwunastu technik, w tym siedmiu »trzymanych« i pięciu »atakowanych z dystansu«, podczas gdy »sekcja broni« składa się z dziewięciu technik »przeciwko sztyletowi«, »przeciwko kijowi« i »przeciwko pistoletowi«, po trzy techniki w każdej.

To Kata ma wyjątkową i pełną naturę sztuk walki opartą na rzeczywistości, w której Tori kontroluje atak Uke we wszystkich technikach podczas zbliżania się do siebie.

„Itsutsu-no-Kata” zostało stworzone przez Kano Jigoro Shihan w 1887 roku jako jedno z Kata Kodokan Judo, aby w sposób wzniosły wyrazić rozumowanie metod ataku i obrony Judo. Nazywa się „Itsutsu-no-Kata”, ponieważ składa się z 5 różnych technik, ale każda technika nie ma żadnej konkretnej nazwy. Kata to reprezentuje stan nieba, ziemi i natury i jest artystycznym wyrazem ich rozumowania w formie technik Judo.

Ippon-me reprezentuje rozumowanie, że nawet mała siła może z łatwością pokonać ogromną siłę, atakując racjonalnie i nieprzerwanie.

Nihon-me reprezentuje rozumowanie, w jaki sposób można bezpośrednio wykorzystać potężny atak, aby go pokonać.

Sanhon-me reprezentuje rozumowanie, w jaki sposób wewnętrzny krąg wirującego prądu może pokonać swój zewnętrzny krąg.

Yonhon-me reprezentuje rozumowanie, w jaki sposób wielka fala płynie w kierunku brzegu i cofa się po zmyciu wszystkiego.

Gohon-me reprezentuje rozumowanie, w jaki sposób można prosto stawić czoła wielkiej fali napierającej z przodu i uciec przed niebezpieczeństwem, poświęcając swoje życie (istnieje jeszcze jedno podejrzenie, że reprezentuje zjawiska przestrzeni i wszechświata).

„Koshiki-no-Kata” wywodzi się ze szkoły Kito Jujutsu, której Kano Jigoro Shihan nauczył się zanim założył Kodokan Judo. Uznał on to Kata za wysoce skuteczne i odpowiednie pod względem cech technicznych, wartości teoretycznych jako Kata oraz środków do treningu mentalnego i duchowego i ustanowił je, prawie tak jak pierwotnie, jako „Koshiki-no-Kata” Kodokanu.

Kata to opiera się na technikach rzucania Yoroi-Kumiuchi, w których wojownicy samurajscy w tamtych czasach walczyli ze sobą w zbroi i składa się z 14 zestawów Omote-no-Kata i 7 zestawów Ura-no-Kata. Omote-no-Kata reprezentuje spokój umysłu i uroczystą elegancję każdego aspektu jego zachowania i prowadzi z dokładnością każdego ruchu w ataku i obronie, podczas gdy Ura-no-Kata demonstruje zwinne i odważne ruchy, a oba pokazują rozumowanie i teorię ataku i obrony w Judo jako głębokie Kata.