filozofia in silico (filozofia w krzemie) - cztery drogi:

1. badanie przedmiotów wirtualnych,

2. symulacja zagadnień filozoficznych przy użyciu komputera (niezależne od paradygmatu programowania),

3. obiektowa reinterpretacja zagadnień filozoficznych i ich implementacja w komputerze:

   • obiekt to pewne indywiduum o określonych cechach i zachowaniach,

   • obiekty wchodzą ze sobą w różne interakcje,

   • klasa to wzorzec na podstawie, którego tworzy się obiekty,

   • możliwe relacje: dziedziczenie, polimorfizm, agregacja, ...

4. deklaratywna wirtualizacja zagadnień filozoficznych:

   • buduje się bazę wiedzy, w której są opisane pewne fakty i podane są różne definicje,

   • komputer przeprowadza rozumowanie korzystając z wcześniej zaprogramowanych schematów wnioskowania, przesłankami są informacje zawarte w bazie wiedzy,

   • komputer informuje, czy dane twierdzenie da się udowodnić, gdy jako punkt wyjścia rozumowania przyjmie się podaną bazę wiedzy (Prolog)

   • inna możliwość to czysto funkcyjne (Haskell) programmowanie zagadnień filozoficznych