เป็นประเพณีการละเล่นพื้นบ้านของภาคอีสาน ที่มีการแข่งขันตีกลองเพื่อวัดความดังของเสียง โดยเฉพาะกลองกิ่งหรือกลองเส็ง

เป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบทอดกันมาช้านาน โดยจัดขึ้นระหว่างงานบุญออกพรรษา มีความ มุ่งหมายให้ชาวบ้านได้สนุกสนานร่วมกัน ก่อให้เกิดความสามัคคี ความเสียสละและเป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่าง ประชาชนลาวและชาวไทย

โปงลาง ดนตรีพื้นเมืองอีสานถือว่าจังหวะสำคัญมาก เครื่องดนตรีประเภทตีใช้ดำเนินทำนองอย่างเดียวคือ โปงลาง โปงลางมีวิวัฒนาการมาจากระฆังแขวนคอสัตว์เพื่อให้เกิดเสียงโปงลางที่ใช้บรรเลงอยู่ในภาคอีสานมี 2 ชนิด คือ โปงลางไม้และโปงลางเหล็ก

ถ้าฝ่ายวิ่งคนใดถูกคนเต้นขาเดียวแตะต้อง จะถือว่าตาย - ถ้าฝ่ายเต้น ขาถูกพื้นทั้งสองขาพร้อมกัน จะถือว่าตาย - ฝ่ายไหนตายหมดก่อนถือว่าแพ้ จะต้องเล่นเป็นฝ่ายไล่ในตาต่อไป

เป็นการแสดงพื้นบ้านของภาคอีสาน โดยเฉพาะชาวภูไท. การแสดงนี้เป็นการละเล่นที่สื่อถึงวิถีชีวิตและความสัมพันธ์ของคนในชุมชน โดยผู้แสดงซึ่งเป็นผู้หญิง จะแต่งกายแบบพื้นเมืองอีสานและห้อยกระติบข้าว ซึ่งเป็นภาชนะใส่ข้าวเหนียว. การแสดงจะประกอบด้วยท่ารำที่เลียนแบบอิริยาบถต่างๆ ในชีวิตประจำวันและการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการกิน

เซิ้งสวิง เป็นการฟ้อนรำที่จำลอง หรือเล่าเรื่องราวการหาสัตว์น้ำของชาวบ้าน โดยใช้สวิงเป็นอุปกรณ์หรือเครื่องมือ แสดงคู่ชาย-หญิง ก็ได้ หรือ แสดงเพียงผู้หญิงเท่านั้น

การเล่น หนุ่มสาวยืนล้อมวง เป็นวงกลมซ้อนกัน ๒ วง คนหน้าและคนหลังยืนตรงกัน เรียกคนหน้าว่าจานใบที่ ๑ และเรียกคนหลังว่าจานใบที่ ๒ จะมีคนเกินอยู่ ๑ คนวิธีก และคนไล่ ๑ คน

จะใช้แข่งในโคลนตม แต่ปัจจุบันจะใช้สนามในการแข่งแทน โดยใช้ไม้ยาวประมาณ ๘ เมตร ให้คนยืนคล่อมได้ ๗ คน ไม้ที่ใช้นั้นจะใช้แทนเรือและจะวิ่งในโคลนตม เป็นที่สนุกสนามของผู้เล่นในทีม

การละเล่นพื้นบ้าน หรือกีฬาพื้นบ้านของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ทำด้วยไม้ไผ่ท่อน โตยาวประมาณ ๑ คืบ ๑ คู่ ยกไม้ไผ่ท่อนเล็กขึ้น คะเนดูสูงตามต้องการ แล้วทำเครื่องหมายไว้ เจาะรูตรงเครื่องหมายให้ทะลุไปอีกข้างหนึ่งหาไม้เหนียวๆ

เป็นการฟ้อนประเพณีที่มีมาแต่บรรพบุรุษ ที่สร้างบ้านแปลงเมือง การฟ้อนภูไทนี้ถือว่าเป็นศิลปะเอกลักษณ์ทางด้านวัฒนธรรม ประจำเผ่าของภูไทเรณูนคร ถือว่าฟ้อนภูไทเป็นการฟ้อนที่เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดนครพนม

นักกีฬายืนจับวงล้อพร้อมไม้ตีหลังเส้นเริ่มให้เรียบร้อย เมื่อได้ยินสัญญาณเริ่มให้ตีวงล้อโดยใช้ไม้ที่กำหนดให้ไปให้ถึงเส้นชัย นักกีฬารายงานตัวติดเบอร์พร้อมวงล้อ,ไม้ตี 1 ชุด ผู้เล่นที่ถึงเส้นชัยก่อนเป็นผู้ชนะตามลาดับ กรณีที่วงล้อล้มให้จับขึ้นมาแล้วตีต่อไปให้ถึงเส้นชัยได้

มอญซ่อนผ้า” นั้นจะเป็นเพียงบทร้องประกอบการละเล่นของเด็กเท่านั้น หรือผ้าที่ว่านั้นคือผ้าชิ้นเล็กๆ ที่เด็กๆ นำมามัดเป็นรูปตุ๊กตาสำหรับวิ่งไล่ตีกันเพื่อความสนุกสนานเท่านั้น

ม้าหมุนสองชั้นสุดคลาสสิคที่มีชื่อเสียงระดับโลก เป็นเครื่องเล่นที่เด็ก ๆ ชื่นชอบและมีความสุขกับโลกแห่งจินตนาการประหนึ่งเจ้าชายเจ้าหญิงบนหลังอาชา มีรถฟักทองในนิยายโบราณ ค่อยๆหมุนไปรอบๆ

วิ่งเปี้ยว เป็นกีฬาพื้นบ้านที่มีการเล่นสืบทอดต่อกันมาในอดีต คำว่า “เปี้ยว” มาจากลักษณะของปูเปี้ยว คือปูตัวเล็กสีดำหรือดำเหลือบแดง อาศัยอยู่ตามป่าชายเลน

เมื่อยามที่ลมหนาวโชยมา “ว่าวสะนู” คือ ของเล่นชิ้นโปรดที่เด็กอีสานนิยมเล่นกัน ยามเย็นก็จะออกไปส่งว่าวสะนูให้ลอยขึ้นฟ้า เมื่อว่าวต้องลมจะส่งเสียงดื้อ…