เป็นการละเล่นพื้นบ้านของภาคเหนือที่ได้รับความนิยม โดยเฉพาะในช่วงเทศกาลสำคัญอย่าง วันขึ้นปีใหม่ (สงกรานต์) ของล้านนา การละเล่นนี้มีลักษณะคล้ายกับการละเล่น ลาวกระทบไม้ ในภาคกลาง และเชื่อว่าอาจได้รับอิทธิพลมาจากชาวลัวะ 

เป็นการละเล่นพื้นบ้านของชาวไทยดำที่สนุกสนานและมีประโยชน์รอบด้าน

วิธีเล่น

ตกลงกันว่าจะเล่นแบบเดี่ยวหรือแบ่งทีม จากนั้นผลัดกันโยนลูกช่วงให้เข้าห่วงที่อยู่ปลายเสาสูงประมาณตึกสองชั้น โดยจับปลายเชือกแล้วแกว่งลูกช่วง เมื่อรู้สึกถึงน้ำหนักและแรงที่เหมาะสม ให้เหวี่ยงลูกช่วงขึ้นไปเพื่อพยายามโยนให้เข้าห่วง

การละเล่นไม้หึ่ง หรือที่บางท้องถิ่นเรียกว่า อี่หึ่ง เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่พบเห็นได้ทั่วไป โดยเฉพาะในภาคเหนือและภาคกลาง เป็นการละเล่นที่อาศัยหลักการทางฟิสิกส์ง่ายๆ เกี่ยวกับ การดีด และ การทรงตัว คล้ายกับการละเล่นไม้หึ่งหรือกระดานหึ่งในสากล (seesaw principle but with a different mechanism). การละเล่นนี้เหมาะสำหรับเด็กๆ และมักเล่นกันเป็นหมู่คณะ 

การละเล่นปั่นหนังว้อง เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยในภาคกลางที่มักเล่นกันในช่วงฤดูแล้ง หรือเมื่อว่างจากการทำนา โดยเฉพาะในหมู่เด็กและวัยรุ่น เป็นการละเล่นที่อาศัย ความชำนาญและพลัง ในการตีหนังว้องให้เกิดเสียงดัง และเป็นกิจกรรมที่สร้างความสนุกสนานและส่งเสริมการรวมกลุ่ม

การละเล่นเตย หรือที่บางท้องถิ่นเรียกว่า หลิ่น (โดยเฉพาะในภาคเหนือ) เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในอดีต โดยเฉพาะในหมู่เด็กและวัยรุ่น เป็นการละเล่นที่อาศัย ทักษะการกะระยะ ความคล่องแคล่ว และการวางแผน คล้ายกับการละเล่นเปตองในปัจจุบัน แต่มีอุปกรณ์ที่เรียบง่ายกว่ามาก

การละเล่นโพงพาง เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่นิยมเล่นกันเป็นกลุ่ม โดยเฉพาะในหมู่เด็ก ๆ เป็นการละเล่นที่สนุกสนาน สร้างเสียงหัวเราะ และช่วยฝึกทักษะการฟัง การสังเกต และความคล่องแคล่วของผู้เล่น

การละเล่นโพงพาง เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่นิยมเล่นกันเป็นกลุ่ม โดยเฉพาะในหมู่เด็ก ๆ เป็นการละเล่นที่สนุกสนาน สร้างเสียงหัวเราะ และช่วยฝึกทักษะการฟัง การสังเกต และความคล่องแคล่วของผู้เล่น

การละเล่นชนกว่าง เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่ได้รับความนิยมอย่างมากในภาคเหนือของประเทศไทย และยังคงเป็นที่รู้จักในบางพื้นที่ของประเทศลาวและเมียนมา เป็นการละเล่นที่อาศัยการนำ กว่าง (ด้วงกว่าง) ซึ่งเป็นแมลงปีกแข็งขนาดใหญ่มาต่อสู้กัน โดยมีการวางเดิมพันหรือไม่ก็ได้ การละเล่นนี้สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิตและความผูกพันของคนกับธรรมชาติในอดีต 

ไม้โก๋งเก๋ง หรือ การเดินไม้โก๋งเก๋ง เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่พบเห็นได้ทั่วไปในหลายภูมิภาคของประเทศไทย รวมถึงในประเทศอื่น ๆ ทั่วโลกด้วย โดยเฉพาะในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การละเล่นนี้มีลักษณะเป็นการทรงตัวและเดินไปข้างหน้าบนไม้ค้ำที่สูงกว่าพื้นดิน จัดเป็นการละเล่นที่ต้องอาศัย ทักษะการทรงตัว ความแข็งแรงของขา และความอดทน เป็นอย่างมาก

การละเล่นลูกข่าง เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายทั่วโลก รวมถึงประเทศไทยด้วย เป็นการละเล่นที่อาศัยหลักการทางฟิสิกส์เกี่ยวกับการ หมุน และ การทรงตัว ผู้เล่นจะบังคับให้ลูกข่างหมุนด้วยความเร็วสูงบนพื้นผิวเรียบ โดยมีเป้าหมายที่แตกต่างกันไปตามกติกาของแต่ละท้องถิ่น

เป็นการละเล่นพื้นบ้านที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในอดีตของประเทศไทย และยังคงพบเห็นได้บ้างในปัจจุบัน โดยเฉพาะในพื้นที่ชนบทหรือตามงานเทศกาลต่างๆ เป็นการละเล่นที่เรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยการฝึกทักษะและเสริมสร้างพัฒนาการหลายด้าน

การละเล่นหมากเก็บ เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในอดีต โดยเฉพาะในหมู่เด็กผู้หญิง แต่เด็กผู้ชายก็สามารถเล่นได้เช่นกัน เป็นการละเล่นที่อาศัย ความคล่องแคล่วของมือและสายตา สมาธิ และการกะจังหวะ ในการบังคับก้อนกรวดให้เป็นไปตามกติกา

การละเล่นยก เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยที่เล่นกันเป็นกลุ่มตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป มักนิยมเล่นในหมู่เด็ก ๆ หรือผู้ที่อยู่ในวัยหนุ่มสาว เป็นการละเล่นที่อาศัย ความพร้อมเพรียง ความแข็งแรง และจังหวะ ในการยกผู้เล่นคนหนึ่งให้ลอยขึ้นจากพื้น โดยไม่ต้องมีอุปกรณ์ใด ๆ เพิ่มเติม

เป็นการละเล่นพื้นบ้านของไทยประเภทหนึ่งที่อาศัยทักษะในการโยนหรือทอยเบี้ยให้เข้าเป้าหมาย มักจะเล่นกันในหมู่เด็ก ๆ โดยเฉพาะในภาคเหนือ บางครั้งอาจจะเรียกว่า "ลูกฉุด" ในภาคใต้ แต่มีรายละเอียดการเล่นและสนามที่แตกต่างกันออกไปเล็กน้อย