Calpurnia
Who was Calpurnia?
Calpurnia was the third and last wife of Julius Caesar. Born c. 76 BC, she was the daughter of Lucius Calpurnius Piso Caesoninus, consul in 58 BC, and sister of Lucius Calpurnius Piso (Pontifex), consul in 15 BC.
According to a tradition reported in some ancient sources, Calpurnia had a premonition about her husband's murder and endeavoured in vain to warn him. Unaware that praetor Decimus Junius Brutus Albinus was one of the conspirators against her husband, she asked him to send word to the Senate that Caesar was ill and unable to attend. However, Caesar rejected this plan, and Brutus escorted him into the hands of his enemies. (source: Wikipedia)
Calpurniae commendatio through Blabberize. Self introduction of Calpurnia in Latin:
Salvete, omnes! Calpurnia nominor. Meus pater L.Calpurnius Piso est. Caesar me uxorem duxit. Caesar volebat ad finitatem ac societatem cum mea potenti familia incipere. Multae erant amicae mei marito, verbi gratia Cleopatra, Egypti regina et Marci Antonii amans. Pridie Idus Martias singularem somnum habui; meum coniugem sanguine plenum videbam. Frustra meo marito domi manere postulavi, ecce eius responsum: “Noli cura me et meos hostes; inimici mei vero multi sunt, sed non tam audaces quam tua verba”. Meus sponsus tribus et viginti plagis confossus est uno modo ad primum ictum gemitu sine voce edito, etsi tradiderunt quidam Marco Bruto irruenti dixisse: “καὶ σὺτέκνον (“tu, quoque, fili mi?”). Valete et in proximum!
Chat between Calpurnia and Cesar through Fake iPhone.
Annotated image:
Caesar going to the Senate on the Ides of March by Abel de Pujol (1785-1861).
CALPURNIAE TEXTUS - Calpurnia texts (by Vicipaedia):
In republica Romana Calpurnia erat filia L. Calpurni Pisonis, consulis anno 58 a.C.n., et tertia ultimaque uxor Gai Iulii Caesaris.
Caesar eam duxit anno 59 a.C.n., cum consul esset, videlicet ut adfinitatem ac societatem cum potenti familia Calpurniorum Pisonum iniret. Nam Lucius Piso Caesari in consulatu successit anno 58 a.C.n. et leges ab eo latas adversus inimicos defendit, qui eas abrogare cupiebant. Nonnulli docti homines modernae aetatis putaverunt ideo quoque Caesarem hanc necessitudinem contraxisse, ut Gallos in clientelam suam adduceret : nam mater Pisonis e Gallia Cisalpina oriunda erat et Caesar ex lege Vatinia et senatusconsulto proconsulatum Galliarum sibi potissimum elegerat.
Tertio heredem certe sibi optabat : sed, quamquam hoc matrimonium per quindecim annos usque ad mortem dictatoris perduravit, liberi geniti sunt nulli et Caesar alios amores secutus est, ut Cleopatram.
Marito mortuo Calpurnia et pecuniam et acta publica in Marci Antonii domum transtulit qui eis abuti coepit.
De Calpurnia saepe narratur somnium quod ultima nocte ante Idus Martias habuit. Cui in somno domus ruere visa est et maritus ante oculos confodi. Frustra tamen Caesarem oravit, ne senatui illo die interesset
Propter quod somnium Gulielmus Shakesperius eam induxit in fabulam Iulius Caesar inscriptam.
Textus, qui est de CALPURNIA (annotationibus a Bernhardo Ruppelio coniunctus)
Calpurnia erat filia L. Calpurni Pisonis, consulis anno 58 a.C.n.[1], et tertia ultimaque uxor Gai Iulii Caesaris.
Caesar eam duxit anno 59 a.C.n.1, cum consul esset, videlicet[2] ut affinitatem[3] ac societatem cum potenti [4]familia Calpurniorum Pisonum iniret. Nam Lucius Piso Caesari in consulatu successit[5] anno 58 a.C.n. et leges ab eo latas[6] adversus inimicos defendit, qui eas abrogare[7]cupiebant. Nonnulli docti homines modernae aetatis[8] putaverunt ideo quoque Caesarem hanc necessitudinem contraxisse[9], ut Gallos in clientelam[10] suam adduceret: nam mater Pisonis e Gallia Cisalpina[11] orta erat et Caesar [12]proconsulatum Galliarum sibi potissimum[13] elegerat.
Tertio[14] heredem[15] certe sibi optabat: sed, quamquam hoc matrimonium[16] per quindecim annos usque ad mortem dictatoris[17]perduravit, liberi geniti[18] sunt nulli et Caesar alios amores[19] secutus est, ut Cleopatram.
Marito mortuo Calpurnia et pecuniam et acta publica[20] in Marci Antonii domum transtulit, qui eis abuti[21] coepit.
De Calpurnia saepe narratur somnium[22], quod ultima nocte ante Idus Martias habuit. Huic in somno domus ruere visa est et maritus ante oculos confodi[23]. Frustra tamen Caesarem oravit, ne senatui illo die interesset.
Propter quod somnium Gulielmus Shakesperius[24] eam induxit in fabulam Iulius Caesar inscriptam[25].
[1] a. C. n. = ante Christum natum: vor Christi Geburt
[2] videlicet: offensichtlich
[3] affinitas, affinitatis f.: Verwandtschaft
[4] familia Calpurniorum Pisonum: die Familie der Calpurnier Pisones
[5] succedere, succedo, successi: nachfolgen
[6] leges ab eo latas: die von diesem eingebrachten Gesetze (Caesar hatte als Konsul eine Reihe umstrittener Gesetze beschließen lassen)
[7] abrogare: aufheben, abschaffen
[8] moderna aetas, modernae aetatis f.: die heutige Zeit
[9] necessitudinem contrahere: ein Verwandtschaftsverhältnis knüpfen
[10] clientela, ae f: die Klientel (Gefolgschaft eines römischen Senators)
[11] Gallia Cisalpina: das diesseitige Gallien (heute Norditalien zwischen dem Fluss Po und den Alpen)
[12] Proconsulatum Galliarum: das Prokonsulat (die Statthalterschaft im Range eines Prokonsuls) über die gallischen Provinzen
[13] potissimum: gerade,
[14] Tertio: Drittens
[15] Heres, heredis m.: der Erbe
[16] matrimonium, i n.: Ehe
[17] dictator, dictatoris m.: Diktator (Caesar war von 46 v. Chr. bis zu seinem Tod 44 v. Chr. Diktator)
[18] gignere, gigno, genui, genitum: zeugen, hervorbringen
[19] amores (Pl.): Liebesbeziehungen, Affären
[20] acta publica, actorum publicorum n.: die staatlichen Schriftsstücke
[21] abuti, abutor, abusus sum: missbrauchen
[22] somnium, i n.: Traum
[23] confodere, confodio: durchbohren, niederstechen
[24] Gulielmus Shakesperius: William Shakespeare
[25] Inscriptus, a, um: betitelt, benannt