Hersilia

Who was Hersilia?

Hersilia was the wife of Romulus, according to Livy and Plutarch and the daughter of Titus Tatius. Those who made Hersilia wife of Romulus, gave her a son Aollius or Avillius, and a daughter Prima.

Hersilia was the only married woman carried off by the Romans in the rape of the Sabine maidens, and that unwittingly, or because she voluntarily followed the fortunes of Prima her daughter. In all versions of her story, Hersilia acts as mediator between the Romans and Sabines, in the war arising from the rape of the women. Her name is probably a later and a Greek addition to the original story of Romulus. As Romulus after death became Quirinus, so those writers who made Hersilia his wife raised her to the dignity of a goddess, Hora or Horta, in either case, probably, with reference to boundaries of time (Ὥρα) or space (ὅρος). (source: encyclopedia mythica)

Hersiliae commendatio through Blabberize / Self introduction of Hersilia in Latin :

Salvete, amici! Mihi nomen est Hersilia. Titus Tatius, Sabinorum rex, pater meus est. Priusquam ab Romulo abducta eram, in Sabinorum regia cum patre et Hosto Hostilio marito habitabam. Dum ludos Neptuni Equestri spectabamus, Romani nos rapuerunt. Me Romam perventa, Romulus me uxorem ducere imploravit. Meus pater, Sabinorum rex Titus Tatius, infestus de rapto, bellum incepit adversus Romanos. Postea, inter maritum Romulum et patrem Tatium ponita, ambos petivi ut bellum desinerent et pacem facerent. Itaque, adversarii arma deposuerunt et pacem fecerunt. Valete multum!

Chat between Hersilia and Romulus through Fake iPhone.

Annotated image

The Intervention of the Sabine Women by Jacques-Louis David,1799.

Hersilia (María Jesús Ramírez)

Hersilia matrona Sabina erat, Titi Tatii regis filia. Postquam Romani mulieres Sabinas rapuerant, Romulus eam uxorem duxit . In bello Sabinorum adversus Romanos, Hersilia ad proelium venit ad eius mariti et patris mortem vitandam. Hersilia, inter maritum Romulum et patrem Tatium ponita, ambos petivit ut bellum desinerent et pacem facerent . Itaque, eis dixit ne orba patre neque vidua esse volebat. Simul, aliae mulieres Sabinae idem fecerunt. Hoc modo concordia inter Sabinos et Romanos crevit. Hersilia et Romulus duos liberos habuerunt Aollium filium et Primam filiam. Sicut Romulus mortuus divus Quirinus factus est, ita Hersilia mortua quoque diva facta est, et dea Hora vel Horta vocatur.

Titus Livius , I, 11

[11] Dum ea ibi Romani gerunt, Antemnatium exercitus per occasionem ac solitudinem hostiliter in fines Romanos incursionem facit. Raptim et ad hos Romana legio ducta palatos in agris oppressit.

Fusi igitur primo impetu et clamore hostes, oppidum captum; duplicique victoria ouantem Romulum Hersilia coniunx precibus raptarum fatigata orat ut parentibus earum det veniam et in civitatem accipiat: ita rem coalescere concordia posse. Facile impetratum. Inde contra Crustuminos profectus bellum inferentes. Ibi minus etiam quod alienis cladibus ceciderant animi certaminis fuit.

Vtroque coloniae missae: plures inventi qui propter ubertatem terrae in Crustuminum nomina darent. Et Romam inde frequenter migratum est, a parentibus maxime ac propinquis raptarum.

Ovidius, Metamorphoses XIV, 830

Flebat ut amissum coniunx, cum regia Iuno

Irin ad Hersilien descendere limite curvo 830

imperat et vacuae sua sic mandata referre:

'o et de Latia, o et de gente Sabina

praecipuum, matrona, decus, dignissima tanti

ante fuisse viri coniunx, nunc esse Quirini,

siste tuos fletus, et, si tibi cura videndi 835

coniugis est, duce me lucum pete, colle Quirini

qui viret et templum Romani regis obumbrat';

paret et in terram pictos delapsa per arcus,

Hersilien iussis conpellat vocibus Iris;

illa verecundo vix tollens lumina vultu 840

'o dea (namque mihi nec, quae sis, dicere promptum est,

et liquet esse deam) duc, o duc' inquit 'et offer

coniugis ora mihi, quae si modo posse videre

fata semel dederint, caelum accepisse fatebor!'

nec mora, Romuleos cum virgine Thaumantea 845

ingreditur colles: ibi sidus ab aethere lapsum

decidit in terras; a cuius lumine flagrans

Hersilie crinis cum sidere cessit in auras:

hanc manibus notis Romanae conditor urbis

excipit et priscum pariter cum corpore nomen 850

mutat Horamque vocat, quae nunc dea iuncta Quirino est.