Patro nia, qua esas en la cielo,
vua nomo esez santigata;
vua regno arivez;
Vua volo esez obediata, quale en la cielo, tale sur la tero.
Nia singladia panon donez a ni cadie,
e remisez a ni nia debaji,
quale anke ni remisas a nia debanti.
e ne duktez ni aden la tenteso,
ma liberigez ni del malajo.
La blua foxi similesas a stoni en maniero tante astoneganta ke on nomus lo sorco. Kande li jacas apud stoni en vintro, esas neposibla dicernar li de la stoni ipsa; plu multe kam mem la blanka foxi, qui sempre jetas ombro o remarkigas su sur la nivuro pro sua flaveta paleso.
Blua foxino jacas ferme sur sua stono, lasante la nivuro amaseksar sur el per la vento. El turnas sua sedo al vento, peloteskas, e pulsas sua muzelo adsub sua kruro, miklozante sua palpebri til ke la pupili esas apene remarkebla. Tamen el ne perdas ek sua vido la viro qua ne movas un muskulo de kande il celis su sub la superpendanta amaso, hik sur la plu supra talusi de Ásheimar, cirkume dek-e-ok hori antee. La nivuro amaseskis e falis sur il tante ke il nun similesas a nulo ultre maso de muro ruinita.
La bestio mustas ne permisar a su obliviar ke la viro esas chasisto.
ME KVLFVTVOS E BOKOFVTVOS VI,
PASIVACHA AVRELIVS E KATAMITA FVRIVS,
VI QVA PRO MEA VERSETI JVDIKIS ME,
PRO KE LI ESAS SENTIMENTOZ, KOM TRO POKE PVDOROZ.
QVANKAM ESAR CHASTA DECAS POR LA PIA POETO
IPSA, POR LVA VERSETI NVLO ESAS NECESA;
DO FINE TI HAVAS SAPORO E CHARMO
SE LI ESAS SENTIMENTOZ E TRO POKE PVDOROZ,
E POVAS INCITAR PRVRITO.
ME NE DICAS EN PVERI, MA EN TA PILOZI
QVA NVN SENTAS NVLO EN SVA LVMBI.
KA VI, QVA MVLTA MILIN DE KISI
LEKTIS, JVDIKIS ME KOM MALA VIRON ?
ME KVLFVTVOS E BOKOFVTVOS VI.
Olim esis vidvino qua havis du filiini. La seniora similesis ad el tante forte e pri humoro e pri vizajo, ke irgu qua vidis el vidis la matro. Amba li esis tante desagreabla e tante fiera ke on ne povis vivar kun li. La juniora, qua esis la perfekta portreto di sua patro per sua dolceso e jentileso, esis pluse un ek la maxim bela puerini ultempe vidita
Pro ke on amas naturale sua semblo, ca matro prizegis fole sua seniora filio, e samtempe antipatiis terorigante la juniora. El igis el manjar en la koqueyo e laborar sencese.
Oportis inter altra aferi ke ca kompatinda puero irez dufoye en la dio por cherpar aquo ye granda disto del lojeyo, e ke el riportez granda kruchedo.
En un dio kande el esis apud ca fonteno, venis ad el povra muliero qua pregis el donar ad el drinkar.
« Tre volunte, mea bona matro », dicis la bela puero, e rinsante quik sua krucho, el cherpis aquo del maxim bela loko dil fonteno, e prizentis ol ad elu, sempre subtenante la krucho por ke el drinkez plu facile.
La bona muliero, drinkinte, dicis ad el :
« Vu esas tante bela, tante bona, e tante jentila, ke me ne povas impedar me facar a vu donaco » (pro ke ca esis feo qua prenis la formo di povra muliero vilajana por vidar til ube iros la jentileso di ca yuno).
« Me donas a vu kom donaco », durigis la feo, « ke ye singla vorto qua vu dicos, ekiros la boko o floro o precoza lapido. »
Kande ca bela puero arivis al lojeyo, elua matro reprimandis el pro rivenar tante tarde del fonteno.
« Me demandas pardono, mea matro », dicis la kompatinda puero, « pro tante tardesar » ; e kande el dicis ca vorti, iris ek la boko du rozi, du perli, e un granda diamanto.
« Quon me vidas ibe ! » dicis elua matro tote astonite ; « me kredas ke ek elua boko iras perli e diamanti ; de ube venas co, mea filio ? »
(Yen l’unesma foyo kande el nomis el sua filio.)
La kompatinda puero rakontis naive ad el omno quo eventis, ne sen ekjetar infinito de diamanti.
« Vere », dicis la matro, « me devas sendar mea filio adibe ; haltez, Francisketa, videz quo iras ek la boko di vua frato kande el parolas ; ka vu ne joyus havar la sama doturo ? Vu devas nur irar por cherpar aquo del fonteno, e kande povra muliero demandos de vu drinkar, donez ol ad el jentile. »
« Esus bela », respondis la nejentilo, « vidar me irar al fonteno. »
« Me volas ke vu irez adibe », dicis la matro, « e quik. »
El iris adibe, ma sempre grunante. El prenis la maxim bela flakono arjenta qua esis en la lojeyo.
Apene el arivis al fonteno kande el vidis ekirar la bosko damo splendide vestizita, qua venis por demandar de el drinkar : esis la sama feo qua aparis ad elua frato, ma qua nun prenis la mieno e vesti di princino por vidar til ube iros la nejentileso di ca puero.
« Ka me venis adhike », dicis ad el la superba nejentilo, « por donar a vu drinkar ? Certe, me adportis flakono arjenta explicite por donar drinkar a siorino ! Segun me, drinkez vu ipse, se vu volas. »
« Vu esas poke jentila », dicis la feo sen iracesko.
« Nu ! pro ke vu esas tante poke komplezanta, me donas a vu kom donaco ke ye singla vorto qua vu dicos, ekiros la boko o serpento o rospo. »
Quik kande elua matro vidis elu, el klamis ad elu :
« Nu, mea filio !
« Nu, mea matro ! » respondis ad el la nejentilo, ekjetante du viperi e un rospo.
« Ho cielo ! » klamis la matro, « quon me vidas hike ? Esas elua frato qua kulpas, el pagos me pro co » ; e quik el kuris por batar elu.
La kompatinda puero forfugis ed iris por celar su en la proxima foresto.
La rejido, qua esis rivenanta de chaso, renkontris elu, e vidante el kom tante bela, questionis elu, quon el facas hike tote sola e pro quo el ploras.
« Ve ! Senioro, esas ke mea matro ekpulsis me del lojeyo. »
La rejido, qua vidis ekirar elua boko kin o sis perli e tanta diamanti, pregis el dicar ad ilu, de ube co venas. El rakontis ad il sua tota aventuro. La rejido amoreskis, e konsiderante ke tala doturo valoras plu multe kam omno quo on povus dotar en mariajo ad altru, forduktis el al palaco di sua patro la rejo, ube il spozigis elu.
Pri elua frato, el divenis tante odiata ke elua propria matro ekpulsis el de che su ; e la desfelico, multe kurinte sen trovar persono qua voluntus aceptar elu, iris por mortar en l’angulo di bosko.
Sal staceskis e studiis Ed-Simbolo, pose Kora. Adminime il havis la prudenteso ne regardar fixe Ed-Simbolo tale kam il regardis el kande il volis timidigar elu. « Ante ke vu departos, me deziras examenar kelka raporti pri altra ... vidi, ni dicez — dicis Sal, gestante a la dokumentari sur la tablo — Ci ne esas amigdalina, e ni agas supozante ke la plu multi ek li ne esas legitima, ma me prizus recevar vua experta opiniono. »
Il apertis kelka dokumentari, qui kontenis quo similesis a judicial etati da komplotala teoriemi ... Kelka artistal interpreti semblis familiara a Kora; la dokumentaro etiketizita kom Fluganta Holandano, alias ‹ Grizi, › kontenis artistal interpreto dil tipala, homoida extertero Roswell-ana kun okuli granda e nigra. La dokumentaro Nautilus, alias ‹ Repteratri, › kontenis interpreto di milacerto, mihomo. A Kora, li omna semblis absurda, partikulare la Repteratri. El ne povis kredar ke li konsideris la Repteratri sat serioze por havar dokumentaro pri li.
« Ni konfirmis tri teroveni di ETI — durigis Sal — Fremda, en 1971, e cayare, Ed-Simbolo en agosto ed Obelo en septembro. Omna speci di ETI kriptonimizita ‹ Pequod ›. »
Il levis la dokumentaro pri Ed-Simbolo. « La kriptonimi da ROSA, kustumale Esperantal vorti ... Dro Ghasabian dicis a me ke la vua esas — il inklinis la kapo, hezitante pril vorto — ‹ Scio › ?
— Ni probable devas nomar il nur ‹ Ed-Simbolo › – dicis Kora.
— Kad ol ne placas ad ilu ?
— Ad il ol ne importas. Il dicas ke la nomi esas ‹ arbitriala. › Ma ‹ Ed-Simbolo › esas per quo omni ja konocas ilu. E ta nova esas kelke stulta.
— Ka plu stulta kam ‹ Ed-Simbolo › ? — Sal levis la brovi. — Ka to importas ad ilu ?
— No. Lo importas a me. »
Sal altigis la shultri. « Me pensus ke li ja abandonis l’Esperantala nomi omnakaze. Ke li donis nomi tala kam ‹ Dan › o ‹ Brian. › Me supozas ke lo ne importas. Exter l’informi pri qua ni havas pruvo, ni havas literale mili de atesti de personi asertanta ke li o vidis navi di ETI od esas ipsa viktimi di rapto. Maxim multa de ti ni povas pruvar esar mistifiki. Exemple, ni havas nula informi indikanta ke la Rejino di Anglia esas persono reptera qua bezonas konsumar sango homala por mantenar sua formo homala.
— Il dicas ke il ne komprenas la rezono ke sango homala esas formo unika o preferebla di alimentivo, ma ke ni devas ne exkluzar la posibleso. » Kora regardis Ed-Simbolo por certigar ke el ne mistradukis, miexpektante il promulgar korektigo.
L’afektacita rideto di Sal desaparis. « Dicez a me ke il ne parolas pri Repteratri, me pregas. »
La fingri di Ed-Simbolo vagis a dokumentaro. « Ne Repteratri », dicis Kora.
Me savas ke me pendis de arboro vento-batita,
dum non plena nokti,
per lanco vundite e sakrifite ad Odinn,
me ipsa a me ipsa,
sur ta arboro pri qua nulu savas de qua radiki ol devenas.
Nek pano on a me donis nek korno,
adinfre me regardis,
me prenis la runi,
kriegante me prenis,
e falis de ibe.
Quankam me esis certe deceptita pro saveskar kom puero ke Kristonasko quale on nun konocas ol es plu multe l’inventuro da Macy’s kam la natural evoluciono di tradiciono Kristana o mem Kristanigita, me esis jetita en psikologial spiralplunjo kande me plu recente deskovris ke la Nacional Dio Intermamal, semblante sinkir sua radiki en antiqua praktiko, fakte esas nur strategio merkatal inventita da Wonderbra e Cosmopolitan en 2002.
Tamen, kande on havas ula Kate Upton oficianta la Nacional Dio Intermamal, l’absoluta manko di autentikeso dil celebro ne vere semblas importar.
Mem por prezidento qua ofte ornas sua retala mesaji per mashinmisskribi, misuzi dil mayuskuloriglo ed eroranta klamopunti, la tuito de sundio pri Siria kontenas supergranda nombro de erori.
WASHINGTON — Presidento Trump en sundio disdonis de ilua ministro di defenso aktualizo, qua rezumis « mikra batalieti » inter Turka e Kurda bataliisti en nordala Siria dum ke Usana soldati facas a su paseyo ek l’areo. Ol posible pasus kun poka remarko en la Twitter-ala fluego di S-ro Trump, se ne esus un kozo.
« Mark Esperanto, Ministro di Defenso, ‹ La bataliohalto mantenas su tre bone. Esas kelka mikra batalieti qua finis rapide — S-ro Trump skribis en Twitter — Nova arei ripopulizata per la Kurdi. › Usana soldati ne esas en batalieyi od en bataliohalteyi. Ni sekurigis l’Oleo. Veniganta la soldati adheme ! »
Mem por S-ro Trump, qua ofte ornas sua retala mesaji per mashinmisskribi, misuzi dil mayuskuloriglo, kelkafoya galimatiaso ed eroranta klamopunti, la tuito de sundio pri Siria kontenas supergranda nombro de erori. L’unesma e maxim manifesta: La ministro dil prezidento esas fakte nomizita Mark Esper.
Questioni levis su. Ka lo esis mashinmisskribo ? Quale povis l’iPhone di S-ro Trump saltar de « Esper » til « Esperanto » se lo esis kazo di autokorektigo ? Lo esis misterio qua kelka funcionisti del Blanka Domo ne povis solvar questionate da raportisto en sundio.
La plu granda problemo, komprenende, esas ke S-ro Trump facis serio de falsa o senbaza aserti pri kaosoza situeso qua developis de kande il restis nulfacante dum ke Prezidento Recep Tayyip Erdoğan di Turkia avancigis sua trupi en la areo. Recente, la viceprezidento voyajis til Turkia por negociar kurta bataliohalto — nominala sakrifiko de S-ro Erdoğan, ma sakrifiko qua la Blanka Domo esforcis prizentar quale gano.
La cito, qua S-ro Trump atribuis a S-ro Esper, posible venis de privata konverso inter li. Ma semblis ke ol posible esis naraco — quankam ne tote fidela — de publika komenti facita da S-ro Esper, qua facis neanuncita vizito por renkontrar Usana soldati en Afgania ye ca intersemano e donis sua propra evaluo pri quo eventas en Siria.
« Me pensas entote ke la bataliohalto generale semblas esar mantenanta su — dicis S-ro Esper, segun korespondisto de Reuters voyajanta kun ilu — Ni vidas stabilesko dil linei, se on povas tale dicar, sur la tero, e ni ya recevas raporti pri sporadika pafi, ca e ta, to ne surprizas me necese. »
Ye la fino dil tuito, S-ro Trump adjuntis du perplexiganta elementi de su ipsa. L’unesma esas ke Usa « kurigis l’oleo, » aserto qua il repete facas recente sen irga expliko. La Blanka Domo ne klarigis quo lu intencis dicar per ta komenti, e S-ro Trump ignoras la questiono kande reportisti pozas ol ad ilu. En la pasinta yaro, esis cirkum 2,5 miliard bareli de oleo en la kampi en nordala Siria, segun evalui da l’industrio.
La prezidento anke dicis ke Usa esas « veniganta la soldati adheme, » quo anke es nejusta, adminime kurttempe: S-ro Esper konfirmis ke la soldati livanta de Siria esas direktata ad Irak por durigar operaci kontre l’Islamala stato.
Aparte, l’administrerio di Trump dicis ye ca monato ke lu sendos plusa soldati til Saudi-Arabia, decido on facis, dicis la prezidento, pro ke la Saudiani konsentis pagar por l’operaco.
« Lando tre richa — dicis S-ro Trump dum juranalala konfero kun l’Italiana prezidento en la pasinta semano — Li devas pagar. Ed anke multa altra landi devas pagar se li deziras tala protektado. »
Ye hori pos ke lu facis l’originala tuito al prezintala konto, la Blanka Domo esforcis itere, skribante la nomo di S-ro Esper korekte.
La plumulto del altra dubitinda aserti restis.
Nun, ye la 16ma dil kalendi di marto, Ludovikus e Karolus kunvenis en l’urbo olim nomata Argentaria, ma nun komune nomesas Strasbourg, e facis la juri sube notata, Ludovikus en la Latinida linguo, Karolo en la Germana. Ma ante la juri, li parolis al plebo cirkondanta, l’unu en la Germana, l’altru en la Latinida. Ludovikus, pro ke lu plu multe evis, tale komencis l’unesm introdukto:
Vi savas quanta foyi Lotharius, pos la morto di nia patro, esforcis destruktar ni, persekutante me e ca mea frato til extermino. Ma pro ke nek frateso nek Kristanismo nek irga natural inklino ultre yusteso povis krear paco inter ni, ni fine esis koaktita adportar l’afero al judicio da omnopovanta Deo, por ke irge qua esos lua volo, ni devos esar kontenta.
La rezulto esis, quale vi savas, ke per la mizerikordio di Deo ni emersis la vinkinti, e ke lu, vinkite, retretis a sua populo ube lu esis forta. Depose, vere, pro fratal amo ed anke kompato al Kristanaro, ni decidis ne persequar e destruktar li, ma til nun, quale antee, adminime demandis de lu cedar su a yusteso.
Ma pos to, lu ne esis kontenta per la judicio da Deo, ed itere ne cesas persequar per sua armei me e ca mea frato, e pluse lu devastas nia populo incendie, spolie, ed asasine. Pro to ni nun, koaktate da neceseso, kunvenas, e, pro ke ni kredas ke vi dubitas nia stabila fido e ferma frateso, ni facos ca juro inter ni avan vi.
Ne por irga neyusta ambicio ni agas, ma nur por ke, se Deo a ni donos tranquileso per via helpo, ni esez plu certa pri komuna avantajo.
Ma se me, Deo ne volez, violacos la juro qua me es faconta a mea frato, me absolvos singlu de vi de mea suvereneso super vi e del juro qua vi facis a me.
Quik kande Karolus par-diskursis en la Latinida linguo la sama vorti, Ludovikus, pro ke lu plu multe evis, esis l’unesma jurar sua fideleso:
Pro amo ad Deo et pro Cristia et nostra comuna salvo, de ecuista dio adabante, cuante Deo ad mi donan la sapientitio et la poto, tante mi sucursun ecuista mea fratro Cárolo, et en adjuto et en cascuna coso, cuale homi yure deban sucursan sua fratro, secuno cuante li faces metípsime ad mi. Et cum Lothario mi jamás acceptun on concordo cua per mea volitiono noçun ecuista mea fratro Cárolo.
Kande Ludovikus finis, Karolus en la Germana juris per la sama vorti:
Pro amo al Dio kaj pro la kristanaro kaj nia komuna savo, de ĉi tiu tago antaŭen, kiom Dio al mi donas la saĝon kaj la povon, tiom mi sukuros ĉi tiun mian fraton, kaj en helpo kaj en ĉiu afero, kiel oni rajte devas sukuri sian fraton, laŭ kiom li faru same al mi. Kaj kun Lotario mi neniam akceptos akordon, kiu per mia volo nocos ĉi tiun mian fraton.
La juro qua singla populo en sua propria linguo facis esas, en la Latinida linguo, tale havata:
Se Ludovico tenun ad la juro cua li facin ad sua fratro Cárolo, et Cárolo, mea dómino, por luya parto, ne tenun ad lo, et se mi ne potun despersuaser li, nec mi nec álicu cunche cua mi potun despersuaser adjuntun li alicuale cunche contre Ludovico.
Ed en la Germana:
Se Karlo tenos la ĵuron kiun li faris al sia frato Ludoviko, kaj Ludoviko, mia sinjoro, por lia parto, ne tenos ĝin, kaj se mi ne povos malpersvadi lin, nek mi nek iu ajn, kiujn mi povos malpersvadi, helpos lin iel ajn kontraŭ Karlo.
Parfacinte co, Ludovikus direktis su a Worms sequante Rheno tra Speyer, e Karolus sequante Vosegus tra Wissembourg.
Dum ke la pago esis realigata, Kraznys mo Nakloz favoris Daenerys per kelka lasta konsili pri quale traktar elua trupi. « Li esas ankore novica, il dicis per Missandei. Dicez al putanino di Westeros ke esus prudenta sanginiciar li frue. Dum sua voyo el renkontros multa mikra urbi, matura frukti por la spoliado. La tota spoliuro quan el prenos esos sole elua. La Senmakuli ne deziregas oro o gemi. E se el prenos kaptiti, el bezonos nur poka gardisti por marchigar li ad Astapor. Ni kompros la sani, e ni pagos bone. E qua savas ? Pos dek yari, uli del pueri quan el sendos a ni posible divenos Senmakuli en sua foyo. Tale omni prosperos. »
Fine ne restis plusa vari por adjuntar a l’amaso. La dotraki acensis sua kavali unfoye pluse. « Yen omno quon ni povis portar, dicis Dany. La cetero vartas vi sur la navi, granda quanto de sucino, de vino e de nigra rizo. Anke esas la navi ipsa. Do l’unika restajo esas…
— La drako, finis la Grazdan kun la pintoza barbo, il qua parolis la komuna idiomo per tante forta achento.
— E yen il vartas. » Sinioro Jorah e Belwas marchis apud el til la portolito, ube Drogon e sua frati kushis juante la suno. Jhiqui desligis un extremajo dil kateno, e transdonis ol ad elu. Kande el tiretis olu, la nigra drako levis la kapo, sisante, e disfaldis ali ek nokto e skarlato. Kraznys mo Nakloz ridetis larje dum ke lia ombro falis super ilu.
Dany transdonis al sklavisto l’extremajo dil kateno di Drogon. Kambie il prizentis ad el la flogilo. La mancho esis nigra drakosto, komplexe grabita ed inkrustita per oro. Non ledra rimeni longa e tenua pendis de olu, singli finigita per orizita unglego. L’ora pomelo esis la kapo di muliero, kun pintoza ivora denti. « La fingri dil harpio », Kraznys nomis la flogilo.
Dany turnis la flogilo en sua manuo. Quante lejera esas la kozo, e quante granda pezon ol portas. « Ka do lo esas facita ? Ka li apartenas a me ?
— Lo esas facita », il konfirmis, bruske tiretante la kateno por igar Drogon decensar del portolito.
Dany acensis sua arjenteo. El sentis la kordio batar en la pektoro. El sentis su desesperante timanta. Ka co esas quon mea frato facabus ? El questionis su ka princo Rhaegar esis egale anxioza kande il vidis l’armeo di l’Uzurpinto formacita trans la Tridento, kun omna olua standardi flugetanta en la vento.
El staceskis sur l’estribi e levis la fingri dil harpio super la kapo por ke la Senmakuli omna videz li. « LO ESAS FACITA ! el klamis plenpulmone. VI ESAS MEA ! » El spornagis la kavalino talone e galopis segun l’unesma rango, tenante la fingri alte. « NUN VI APARTENAS AL DRAKO ! VI ESAS KOMPRITA E PAGITA ! LO ESAS FACITA ! LO ESAS FACITA ! »
El videtis l’olda Grazdan turnar sua griza kapo bruske. Il audas me parolar la valira. L’altra sklavisti ne atencis. Li amaseskis cirkum Kraznys e la drako, klamante konsili. Quankam l’Astapor-ani tiretis e tiris, li ne povis arachesar Drogon del portolito. Fumo spricis griza de ilua apertita boko, ed ilua longa kolo volvesis e rekteskis dum ke il mordis vers la vizajo dil sklavisto.
Esas tempo por transirar la Tridento, pensis Dany dum ke el riturnis su e rivenis sur sua arjenteo. Elua sangokavalkisti proximeskis cirkum elu. « Vu esas en desfacileso, el remarkis.
— Il ne volas venar, dicis Kraznys.
— Esas motivo. La draki ne esas sklavi. » E Dany brandisis la flogilo per sua tota forteso e frapis tra la vizajo dil sklavisto. Kraznys kriegis e shancelis retroe; la sango fluis reda adinfre sur la vangi aden la parfumizita barbo. La fingri dil harpio duime dislaceris ilua vizajo per un frapo, ma el ne pauzis por kontemplar la ruinajo. « Drogon, el kantis laute e dolce, ja obliviinte sua tota timo, Dracarys. »
La nigra drako extensis sua ali e bramis.
Lanco ek obskura flamo vorticanta atingis Kraznys plene en la vizajo. L’okuli fuzesis e kuris adinfre sur la vangi, e l’oleo en la hararo e la barbo flamifis tante violente ke dum un instanto la sklavisto portis krono ek fairo duople plu alta kam la kapo. La subita malodoro di karno bruletita dronis mem ilua parfumo, ed ilua ululado semblis dronar omna altra soni.
Lore la Placo di Puniso krevis en sango e kaoso. La Bonkordia Mastri kriegis, faletis, interpulsis e hastante intrikesis en la franjo di sua tokar-i. Drogon flugis preske indolente til Kraznys, batante per la nigra ali. Dum ke il donis al sklavisto plusa gusto di fairo, Irri e Jhiqui deskatenizis Viserion e Rhaegal, e subite esis tri draki en l’aero. Kande Dany turnesis por regardar, triimo del fiera demonkorna militisti esis facanta omno posibla por ne falar de sua terorigita kavalkaji, dum ke altra triimo esis fuganta en flagrajo ek kupro brilanta. Un viro tenis su en la selo sat longe por ekgainigar espado, ma la flogilo di Jhogo volvesis cirkum ilua kolo ed obstruktis ilua klamo. Altru perdis manuo pro la arakh di Rakharo e forkavalkis shancelanta e spriciganta sango. Aggo sidis kalme, adpozante flechi a l’arkkordo e pafante li al tokar-i. Arjentea, orea, o simpla; ne importis ad il la franji. Anke forta Belwas esis ekgainiginta la arakh, ed il jirigis ol dum ke il asaltis.
« Lanci ! » Dany audis un de l’Astapor-ani klamar. Lu esis Grazdan, l’olda Grazdan en sua tokar pezoza pro perli. « Senmakuli ! Defensez ni, haltigez li, defensez via mastri ! Lanci ! Espadi ! »
Kande Rakharo pozis flecho tra ilua boko, la sklavi tenanta ilua portostulo dispersis e forkuris, forjetante il senceremonie sur la tero. L’oldo reptis til l’unesma rango di eunuki; ilua sango flakeskis sur la pavi. La Senmakuli mem ne regardis adinfre por observar il mortar. Rango dop rango dip rango, li stacis.
E ne movis. La dei audis mea pregi.
« Senmakuli ! » Dany galopis avan li, kun la treso arjentea ed orea fluganta dop elu, e kun la sonalio sonanta ye singla pazo. « Ocidez la Bonkordia Mastri, ocidez la soldati, ocidez omna viro qua portas tokar o tenas flogilo, ma domajez nula puero de min kam dek-e-du yari, e frapez la kateni di omna sklavo quan vi renkontros. » El levis la fingri dil harpio en l’aero… e forjetis la flogilo. « Libereso ! el klamis. Dracarys ! Dracarys !
— Dracarys ! li klamis responde, e Dany nultempe audis plu dolca vorto. Dracarys ! Dracarys ! » Ed omnube cirkum li, sklavisti kuris e ploregis e suplikis e mortis, e la polvoza aero pleneskis da lanci e fairo.
Esis me, to esas Alex, e mea tri drugi, to esas Pete, Georgie ed Obtuzo, e ni sidis en la Lakto-drinkerio Korova rasudokagante por savar quale pasigar la vespero. La Lakto-drinkerio Korova vendis lakto plus, lakto plus veleceto, sintemesko o drenkromo, qua esis quo ni drinkis. Co akutigas onua spirito e preparas on por poko de l’ultra-violento.
Lore Sinioro Bedwyr departis, ed iris a l’espado, e lejere prenis ol a su, ed iris al litoro; ed ibe il ligis la zono cirkum la manushirmili, e seque il jetis l’espado maxim fore posible aden l’aquo; e brakio e manuo venis super l’aquo e renkontris olu, e kaptis olu, e seque sukusis e brandisis ol trifoye, e seque desaparis la manuo kun l’espado aden l’aquo
On anke devas ne pensar ke la homo esas la maxim olda o la lasta dil mastri dil Tero, nek ke la komuna plu multo del vivo e substanco promenas sola. L’Antiqui esis, l’Antiqui esas, e l’Antiqui esos. Ne en la spaci qua ni konocas, ma inter li. Li promenas serena e primordiala, sendimensiona ed a ni nevidebla. Yog-Sothoth konocas la pordo. Yog-Sothoth esas la pordo. Yog-Sothoth esas la klefo e la gardisto dil pordo. Pasinto, prezento, futuro, omni esas una en Yog-Sothoth. Il savas ube Li violente apertis paseyo en olima tempo, e ube Li apertos paseyo itere. Il savas ube Li fulis la kampi di Tero, ed ube Li ankore fulas oli, e pro quo nulu povas vidar Li dum ke Li fulas. Per Lia odoro povas homi kelkafoye konocar Li kom proxima, ma Lian semblon nula homo povas konocar, ecepte en la traiti di ti quin Li genitis al homaro ; e di ti esas multa sorti, diferanta en simileso del maxim vera imajo dil homo til ta formo sen videbleso o substanco qua esas Li. Li marchas nevidata e fetida en loki solitara ube on dicis la Vorti ed ululis tra la Ritui ye lia instanti oportuna. La vento barbulias per Lia voci, e la Tero murmurachas per Lia koncii. Li flexas la foresto ed aplastas l’urbo, ma povas nek foresto nek urbo vidar la manuo qua frapas. Kadath en la kolda dezerto konocis Li, ma qua homo konocas Kadath ? La glacia dezerto dil Sudo e la sinkinta insuli di l’Oceano tenas stoni sur qua Lia sigluro esas grabita, ma qua esas vidinta l’urbo profunda e frostinta o la turmo klozita e de longe girlandizita per algi e bernaklomusli ? La Granda Cthulhu esas Lia kuzo, ma il povas dicernar Li nur neklare. Iä ! Shub-Niggurath ! Kom malodoron vi konocos Li. Lia manuo esas ye via fauci, ma vi ne vidas Li ; Lia habiteyo esas mem la sama kam via solio gardata. Yog-Sothoth esas la klefo al pordo, per qua la sferi interrenkontras. La homo regnas nun ube olim regnis Li ; balde regnos Li ube nun regnas la homo. Pos la somero esas la vintro, e pos la vintro la somero. Li vartas, pacienta e potenta, nam hike regnos Li itere.
Me renkontris voyajanto de anticua lando
Qua dicis: « Du petra gambi, grandega e sentrunka
Stacas en la dezerto. Proxim li, sur la sablo,
Mi-sinkinta, jacas vizajo frakasita, di qua dessuriso,
E labio rugoza, e rideto mokanta di kolda komando,
Rakontas ke ilua skulptinto bone ta pasionin komprenis,
Qua ankore posvivas, stampite sur ca senviva kozi,
La manuo qua imitis li e la kordio qua alimentis :
E sur la pedestalo ca vorti aparas :
« Mea nomo esas Ozymandias, rejo di reji :
Regardez mea facaji, Potenti, e desesperez ! »
Nulo altra restas. Cirkum la disfalado
Da ta kolosa ruinajo, senlimita e nuda,
La sabli solitara e plana extensas a tre fore. »
« O Bela Populani ! Ca fortuno esas plu multa kam me esperis, dicis Pippin. Sam esis senparola. Me certe dankas vu, Gildor Inglorion, dicis Frodo inklinante su. Elen síla lúmenn’ omentielvo, stelo brilas en la horo di nia renkontro, il adjuntis en la nobela linguo di l’Elfi.
— Gardez vi, amiki ! klamis Gildor ridante. Parolez nula sekreti ! Yen erudito pril Linguo Antiqua. Bilbo esis bona maestro. Saluto, amiko di l’Elfi ! il dicis, inklinante su a Frodo. Venez ja kun vua amiki ed unionez vi a nia kompanaro ! »....
Vik riregardis la pagino, e rikomencis :
« ‹ En sua domo en R’lyeh, mortinta Cthulhu vartas sonjante. Yes, Granda Cthulhu esas mortinta, tante kam lu povas esar. Ma existas tristeso repugnanta e nedicebla pri lua morto. Lo rimemorigas da me la graburo sur la tombo en ta ciklopal urbo terorigiva…
lu ne esas mortinta qua povas eterne jacar, ed en eoni stranja povas mem morto mortar. › »
Subite, tondrostroko sukusis la cielo, e Vik tresayis, la libro falinte de lu.
« Ho, bonege, me moketis, vu ne perdis la pagino pro ke vu pavoris poko de tondro, ka yes ? » Kandide, anke me esis kelke desquietigita. Ma me ne audacis montrar lo.
Vik rilevis la libro e pulsis lu adsur mea gremio. « Bone, do vu lektez lu, Vik miklamis dum ke plusa rotolo di tondro strokis super ni. Me ankore dicas ke lu esas maledikita.
— Bone », me respondis. Me renversis la libro e lansis a Vik regardo. Quala infanto lu kelkafoye esis !
Me apertis la libro e venis ad pagino qua semblis proxim ube Vik esis antee.
« Bone, hem… ‹ Me sentis granda forco domtanta mea mento, quale se mil fantomatra hororigantaji esus presanta kontre mea kranio. Me falis, e la mondo obskureskis. E pose, la voci. Ta voci hororiganta komencis parolar en mea kapo, e li ne cesas de lore. Mem nun, me audas li.
Sgn’wahl ! Sha’shogg ! Throd ! Cthulhu’ai ! › »
La vento komencis levesar, suflante mea hararo aden la vizajo di Vik. Me koncieskis ke la vorti qua me jus lektis ne esis imprimita en la Angla, tamen me pronuncis li senpene, malgre lia nesufico de vokali.
Me lektis pluse, divenante facinita da la halucino di l’autoro.
« ‹ Lu vokas me ! Mortinta Cthulhu levesos itere !
Uln Cthulhu ! Wgah’n ya ! › »
E lore me koncieskis — me esis parolanta la sama linguo qua me audis en mea sonjo. Quankam lo semblis neposibla, me esis certa pri lo. Ka ca libro ulmaniere relatis mea sonjo? Forsan lu esis mistika malgre omno. Preske semblis ke la sama vorti qua me parolis aftektis direte la cielo, qua esis divenanta plu obskura, dum ke la vento divenis plu furioza.
« Hem, kerli, forsan ni devas cesar, dicis Bree retrotiretante su. Semblas ke tre mala sturmo venas. »
Ma me apene audis Bree, e me ignoris la potenta vento ; me nur lektis pluse. Me mustis lektar pluse. Me ne povis cesar. Me sentis quale se me tranceskus. La sola kozo qua existis segun me en ta instanto esis la libro, la Nekronomiko.
« ‹ La demonala krii nultempe cesas ! me lektis. Lu levesos de la profundaji dil maro, e la Tero existos ne pluse ! › »
Me kelke konciis uceli flugeskanta de omna flanki di ni, quale se por eskapar la bonega, fola manuskripto de qua me lektis. La efekto esis fortiganta, e mea voco lauteskis dum ke me recitis pluso de la stranja linguo qua ulmaniere semblis ta-instante tre intelektebla a me.
« ‹ Ch’ftaghu shugg Cthulhu ! Thr’throd !
Ch’ftaghu shugg Cthulhu ! Thr’ngli !
Ch’ftaghu shugg Cthulhu ! Thr’ghlfnaw ! › »
Dum ke me parolis la lasta vorto, la maxim lauta tondrostroko qua me ultempe audis sonis direte super ni. La sono trasukusis me, reperkutate direte aden mea kerno. La cielo brileskis pro dentoza strii di fulmino, e potenta strokego di pluvo atakis me, quo forse klozis la libro. Bree kriegis, e Vik murmuris ulo en la Indiana quo perdesis sub la vento bruisegoza.
« Andi, ni mustas retroirar aden la teatro nun ! » dicis Bree timante dum ke la vento suflis brancho de arboro dop ni.
De ube tala sturmo mem venis ? La prognozo certe ne mencionis lu. Lu ne ulmaniere relatis la libro…
Ka yes ?
La Nekronomiko ya semblis deskriptar kozi desquietigante simila a quin me vidis en mea sonjo. Ta kozo Cthulhu semblis preske exakte quale la enorma, verda monstro kalmaratra de qua la bela yunulo salvis me. Ma quale povus la lekto del libro relatar la vetero ? Ecepte se Vik esis justa, e la libro esis maledikita? Takaze, Bree ya debis a Vik kin dollar-i.
La duesma exhorto da Bree klamanta “KERLI” ektiris me de mea pensi. Vik rilevis la Nekronomiko, e ni hastis retro aden la teatro.
[Brian skribas sur la muro dil palaco. La Centuriono sizas il dum la faco.]
CENTURIONO : Nu, quo esas co ? « Romanes eunt domus » ? « Personi nomata Romanes, li iras, la domo » ?
BRIAN : Ol dicas, « Romani, irez a hemo. »
CENTURIONO : No, ol ne dicas to ! Quo esas la Latina por « Romano » ? Parolez !
BRIAN : Hem, R-Romanus ?
CENTURIONO : Qua konjugesas quale ...?
BRIAN : Hem, hem, anus ?
CENTURIONO : La vokativo plural di anus esas ...?
BRIAN : Hem, hem, ani ?
CENTURIONO : [Trastrekizante la es en Romanes e skribante i vice olu] Romani. « Eunt » ? Quo esas « eunt » ?
BRIAN : « Irar » !
CENTURIONO : Konjugez la verbo « irar » !
BRIAN : Hem, Ire. Hem, eo, is, it, imus, itis, eunt.
CENTURIONO : Do, « eunt » esas ...?
BRIAN : Ha, hem, triesma persono plural dil prezento indikativa, « li iras ».
CENTURIONO : Ma « Romani, irez a hemo » esas impero. Do vu devas uzar la ...?
[Il tordas l’orelo a Brian]
BRIAN : Aye ! Imperativo !
CENTURIONO : Qua esas ...?
BRIAN : Aye ! Hem, ho ! Ho ! Hem, i ! I !
CENTURIONO : Quanta Romani ?
BRIAN : Aye ! Plurala, plurala ! Ite ! Ite !
CENTURIONO : [Skribante] Ite. « Domus » ? Nominativo ? « Irez a hemo » esas movo a loko, ka no, puero ?
BRIAN : Hem, hem, dativo !
[La Centuriono pozas espado an ilua guturo]
BRIAN : Aye ! No, ne la dativo, ne la dativo ! Hem, ho ... l’akuzativo ! Akuzativo ! Domum, sioro. Ad domum.
CENTURIONO : Ecepte ke domus prenas la ...?
BRIAN : La lokativo !
CENTURIONO : Qua esas ...?
BRIAN : Domum !
CENTURIONO : Domum. [Skribas domum] Ka vu komprenas ?
BRIAN : Yes, sioro !
CENTURIONO : Nu, riskribez ol cent foyi.
BRIAN : Yes, sioro ! Danko, sioro ! Saluto, Caesar, sioro !
CENTURIONO : Saluto, Caesar. Se lo ne esos finita ante pos la sunlevo, me detranchos la kolioni a vu.
[Ye la sunlevo, la muro esas kovrita per skribaji]
BRIAN : [Exhaustita, fininte la lasta lineo] Finita !
CENTURIONO : Perfekta. Nu, ne facez lo itere.