Krótkie wędzidełko języka u noworodków i niemowląt - diagnoza i terapia

"Monografia opisuje diagnozę i terapię neurologopedyczną niemowląt, koncentrując się następujących obszarach: pozycja spoczynkowa warg i języka, motoryka języka, obserwacja dziecka w trakcie karmienia, realizacja wybranych odruchowych reakcji oralnych, rytm ssania odżywczego, technika osłuchiwania stetoskopem, opieka nad niemowlęciem przed i po zabiegu przecięcia wędzidełka języka, program miobobo, program AT, terapia usprawniająca motorykę oralną na etapie rozszerzania diety, praca z rodzicem.

Książka pokazuje, jak wiele obszarów życia noworodka i niemowlęcia może być powiązanych z ankyloglosją, jak wiele nieprawidłowości i kompensacji może implikować krótkie wędzidełko języka. Diagnoza i terapia logopedyczna noworodków i niemowląt stawia wiele pytań i wymaga badań – książka powinna okazać się pomocna specjalistom pracującym z najmłodszymi pacjentami."

Fragment recenzji

Krótkie wędzidełko języka u noworodków i niemowląt - protokół obserwacji

Teczka formatu A4 zawiera plik gotowych, kolorowych kart (10x8stron)– narzędzia ułatwiającego diagnozę niemowląt z ankyloglosją, koncentrując się przede wszystkim na obserwacji miofunkcjonalnych zaburzeń orofacjalnych.

"Krótkie wędzidełko języka u noworodków i niemowląt stanowi doskonałe narzędzie do oceny funkcji ssania, wynikającej z ruchomości języka. Profesjonalny, fantastycznie opracowany, a jednak prosty i praktyczny. Możliwy do zastosowania zarówno w oddziałach szpitalnych, jak również w POZ-etach i prywatnych gabinetach. W protokole znajdują się wskazówki i zdjęcia umożliwiające ocenę pozycji spoczynkowej warg i języka oraz ruchomości języka, wybranych odruchowych reakcji oralnych oraz rytmu i siły ssania. Proste pytania dotyczące istotnych objawów występujących u pacjenta z krótkim wędzidełkiem języka ułatwiają postawienie diagnozy. W protokole znajduje się również w formie prostych pytań ocena piersi mamy karmiącej oraz wywiad dotyczący problemów z karmieniem noworodka, czy niemowlęcia. Ostatnim bardzo istotnym punktem protokołu jest ocena dzieci starszych i problemów związanych z rozszerzaniem diety, które również mogą wynikać z krótkiego wędzidełka języka."

Fragment recenzji

Zeszyt rodzica i specjalisty

"Zeszyt dla Rodziców stanowi doskonałe uzupełnienie dokumentacji Dziecka będącej własnością Rodziców. Ciekawy format, dobra grafika, tekst w pełni zrozumiały dla pacjenta, nie zawsze przecież medyka. Aktualnie w Polsce obowiązują jednoznaczne wytyczne dotyczące diagnostyki i leczenia krótkiego wędzidełka języka oraz postępowania po zabiegu frenotomii. Kwalifikacja do zabiegu często odbywa się w oddziałach noworodkowych, podstawą – badanie fizykalne noworodka i obserwacja karmienia piersią. Informacje znajdują się jedynie w karcie informacyjnej, a kolejna wizyta u pediatry często następuje dopiero po 6 tygodniach, kiedy odbywa się pierwsze szczepienie. Położna środowiskowa coraz częściej udziela profesjonalnych porad laktacyjnych ale obserwacja nie potwierdzona opisem w dokumentacji często umyka przy kolejnych wizytach. Niestety, mam nadzieję, że coraz rzadziej, ale w wielu oddziałach neonatologicznych Rodzice słyszą jeszcze, że podcięcie wędzidełka należy wykonać, kiedy dziecko będzie zaczynało mówić albo kiedy zleci ten zabieg logopeda, bo dopiero wówczas jednoznacznie można powiedzieć, że jest ono krótkie.

Zeszyt Rodzica i Specjalisty umożliwia Rodzicom samoocenę, obserwację objawów u Mamy karmiącej piersią, ale również obserwację objawów u dziecka.

Marzeniem moim byłaby możliwość wręczenia go każdej Mamie opuszczającej szpital po porodzie, nie tylko tej mamie, która miała problemy z przystawieniem dziecka do piersi, nie tylko tej Mamie, której powiedziano, że wędzidełko jest krótkie i wymaga przecięcia, nie tylko tej Mamie, która wyraziła zgodę na podcięcie wędzidełka u swojego dziecka na oddziale noworodkowym. Marzeniem moim byłoby uzupełnienie książeczki zdrowia dziecka Zeszytem Rodzica i Specjalisty – krótkie wędzidełko języka."

Fragment recenzji

Gryzaki w profilaktyce i terapii logopedycznej

"Publikacja Marzeny Machoś „Gryzaki w profilaktyce i terapii logopedycznej. Program usprawnienia motoryki oralnej PUMO” jest pozycją unikatową na polskim rynku wydawniczym. Zawiera omówienie podstaw autorskiej metody, której celem jest nauka świadomego otwierania ust i obniżania masy języka, ruchów lateralnych, nagryzania, gryzienia, żucia, a także pionizacji języka, z wykorzystaniem w terapii gryzaków, szpatułek, gumowych słomek i wężyków. Przedstawienie teoretyczne metody uzupełnione zostało przez podanie licznych propozycji zabaw terapeutycznych, skierowanych do dzieci mających różnorakie problemy w obrębie strefy orofacjanej. Istotne jest to, że każde z zaprezentowanych zagadnień Autorka omawia wykorzystując swoje bogate doświadczenie zawodowe, formułując zalecenia, które ułatwić mogą terapeucie zwalczenie określonych problemów logopedycznych, np. nadwrażliwości dotykowej. Wskazanie konkretnych zabaw i aktywności stanowi ważny walor aplikacyjny pracy. Należy przy tym podkreślić, że możliwości ich wykorzystania nie ogranicza wiek pacjentów - istotne są problemy, z którymi zwracają się oni po pomoc do logopedy. W publikacji Marzeny Machoś znalazły się także inne, bardzo cenne i użyteczne treści - ważne szczególnie dla logopedów rozpoczynających swoją pracę z najmłodszymi (i najbardziej wymagającymi) pacjentami. Znajdą tu oni szerokie omówienie aktywności, które zaobserwować można u niemowlęcia w sferze orofacjalnej, od zachowań autostymulacyjnych, przez reakcje odruchowe aż do wolicjonalnych czynności służących przyjmowaniu pokarmu. Na podkreślenie zasługuje także rozszerzone omówienie wybranych odruchowych reakcji oralnych. Ich, przekazana w sposób jasny i klarowny, charakterystyka bazuje na wielu odwołaniach do polskiej i anglojęzycznej literatury przedmiotu, co jest dla terapeutów, poszukujących nowych rozwiązań, dodatkową wartością. Interesujące i użyteczne jest również zaprezentowanie przez Autorkę rzadko poruszanej w polskiej literaturze przedmiotu problematyki rozwoju niemowlęcia w aspekcie pracy ręka – twarz, ręka – usta. Znakomitym uzupełnieniem jest karta obserwacji starszego niemowlęcia i małego dziecka, z którą zapoznać powinni się wszyscy logopedzi, niezależnie od ich doświadczenia zawodowego. Należy także zwrócić uwagę na szatę graficzną opracowania, która jest dodatkowym walorem, sprawiającym, że korzysta się z publikacji w sposób łatwy i przyjemny!"

Fragment recenzji

oswajAM

"…7 kroków oswajania na mapie skutecznego karmienia dzieci z problemami w żywieniu – tego nie można było ująć lepiej. Praktyczne porady, przystępny język, śliczna oprawa graficzna i przede wszystkim troska, z jaką autorka na każdej stronie omawia kolejne kroki w tworzeniu bezpiecznej i komfortowej przestrzeni dla przezwyciężania barier w karmieniu niemowlaka, to bez wątpienia niezaprzeczalne atuty poradnika „Oswajam, pierwsze kroki …”. To wzajemne oswajanie, które jest motywem wiodącym poradnika zaczyna się od zrozumienia mechanizmów prowadzących do zaburzeń w karmieniu oraz roli zarówno rodziców, jak i dziecka w tym procesie. Spokój, czas, zabawa – to główne czynniki sukcesu. Jestem przekonana, że świadoma mama bez pośpiechu i presji jest w stanie krok po kroku przeprowadzić malucha ze stresu związanego z jedzeniem do akceptacji różnych metod karmienia i różnorodnych pokarmów - wówczas pomoc specjalistów będzie konieczna tylko w niektórych, najtrudniejszych sytuacjach. Autorce gratuluję a rodzicom życzę powodzenia."

Fragment recenzji

Sprawdź czy jest gotowe do jedzenia - karty obserwacji

Karty obserwacji to bardzo proste, intuicyjne narzędzie. Pozwoli ono logopedzie, terapeucie, określić, czy ich podopieczny jest gotowy do przyjmowania pokarmów stałych, do picia z kubka. Analiza funkcji pokarmowych wymaga uwzględnienia w diagnozie umiejętności motorycznych, bazowych i sensorycznych. Jedzenie to nie tylko gryzienie i żucie, to także czynność społeczna, poznawcza. Oddajemy w Państwa ręce cztery karty, które ułatwią logopedyczną ocenę gotowości dziecka do jedzenia i picia. Pierwsza część zestawia rozwój motoryki dużej z funkcjami pokarmowymi, kolejne dwie opisują rozwój funkcji bazowych niezbędnych do jedzenia. Ostatnia karta opisuje podstawowe umiejętności potrzebne do rozpoczęcia treningu karmienia łyżeczką, pojenia z kubka i przyjmowania pokarmów stałych.

Karmienie piersią-, karmienie butelką karty obserwacji

„Spośród wielu skal i kwestionariuszy do oceny ssania przez noworodka i niemowlę, „Karmienie piersią, karmienie butelką. Karty oceny'' stanowią niezwykle gruntowne narzędzie diagnozy dla osób wspierających proces karmienia. Powstałe w wyniku wnikliwej obserwacji zachowań dziecka, uwzględniają nie tylko jego uwarunkowania anatomiczne ale i kompetencje orofacjalne w realizowaniu funkcji ssania. Niezwykle istotną informacją zawartą w kartach jest możliwość dokonania nie tylko oceny ilościowej ale i jakościowej pobierania pokarmu, w tym jego rytmu, parametrów koordynacji ssania- oddychania- połykania, czy wzorca przystawienie się do piersi czy butelki. Szczegółowe opisy normatywnych zachowań dziecka podczas karmienia, jak również uwzględnienie nieprawidłowych reakcji znacząco przyczyniają się do sformułowania rzetelnej i wiarygodnej diagnozy, a co za tym idzie - dostosowania strategii terapeutycznych”.

Fragment recenzji

Ssanie bez tajemnic

„Książka jest pierwszą na rynku polskim monografią, która podejmuje temat mechanizmu ssania u najmniejszych i najmłodszych dzieci. Przeznaczona jest nie tylko dla profesjonalistów - fizjoterapeutów, logopedów, neurologopedów, lekarzy, ale także dla rodziców chcących uzyskać więcej informacji na temat ssania. Autorki w sposób zrozumiały, a jednocześnie bardzo profesjonalnie prezentują mechanizm ssania, motorykę języka i żuchwy, omawiają ich rolę w pozyskiwaniu mleka (w trakcie ssania piersi i smoczka). Uważam, że „Ssanie bez tajemnic” powinno znaleźć się na półce w każdej dyżurce neonatologicznej, zwłaszcza w oddziałach III i II stopnia referencyjności, czyli hospitalizujących noworodki urodzone przedwcześnie i chore - wymagające „nauki” ssania.”

Fragment recenzji

Diagnoza bazowych umiejętności komunikacyjnych - karty diagnozy

"Dr Marzena Machoś – autorka Diagnozy bazowych umiejętności komunikacyjnych jest znanym w środowisku logopedycznym praktykiem i badaczem rozwoju mowy małych dzieci. Stąd przygotowane narzędzie diagnostyczne ma szczególną wartość praktyczną, a także badawczą. Wieloletnie doświadczenie praktyczne oraz analiza literatury przedmiotu pozwoliły bowiem Autorce na dokonanie syntezy, która zaowocowała oryginalnym podejściem do terapii zaburzeń mowy dzieci niemówiących. O efektywności terapii – jak należy sądzić na podstawie przyjętego porządku uwzględniającego umiejętności bazowe – decydują w szczególności takie sprawności jak: budowanie kontaktu wzrokowego, wodzenie wzrokiem za przedmiotem, uwaga słuchowa, pole uwagi, używanie gestu wskazywania palcem, praca ręki, naśladowanie, imitacja dźwięków prymarnych, rozumienie pojęcia „taki sam”, rozumienie pojęcia „ja” (reakcja na imię), pamięć ruchowa, słuchowa i wzrokowa. Praktyczne doświadczenia, a także doniesienia badaczy potwierdzają przyjętą koncepcję Autorki."

Fragment recenzji

Diagnoza neurologopedyczna niemowlęcia od 1 do 12 miesiąca - karty diagnozy

„Prowadzone z dzieckiem ćwiczenia stymulujące rozwój muszą mieć odniesienie do istniejących realnie możliwości i umiejętności. Nie można ułożyć programu terapii bez przeprowadzenia diagnozy wszystkich funkcji poznawczych” (J. Piaget). Zgodnie z tym holistycznym podejściem, które jest nakazem dzisiejszych czasów, dr Marzena Machoś proponuje materiał do precyzyjnej diagnostyki neurologopedycznej, przygotowany w oparciu o uznane skale rozwoju dziecka. Pozwoli to specjalistom, zajmującym się wczesną interwencją i wspieraniem rozwoju dziecka, ocenić wszelkie informacje o rozwoju funkcji oralnych, prelingwalnych, fizjologiczno-pokarmowych i poznawczych dziecka, co jest podstawą programu terapeutycznego. „Diagnoza neurologopedyczna” szczególnie przydatna będzie neurologopedom, specjalistom wczesnej interwencji, pracującym w ośrodkach wczesnego wspomagania czy wczesnej rehabilitacji dziecka."

Fragment recenzji

Dogoterapeutyczny program polisensorycznej stymulacji porzumiewania się

"Praca logopedyczna z dziećmi z różnego rodzaju deficytami wymaga podejścia holistycznego, uwzględniającego zastosowanie w terapii elementów metod paralogopedycznych, przede wszystkim pedagogicznych, psychoterapii, arteterapii, bajkoterapii, terapii przez zabawę oraz dogoterapii...."

Fragment recenzji

Od zabawy do mówienia - poradnik dla rodziców i logopedów

"Chyba po raz pierwszy rodzice niemowląt i terapeuci otrzymują lekką w formie, zabawną i - co najważniejsze - rozwijającą kreatywność propozycję usprawniania umiejętności komunikacyjnych niemowlęcia. Autorka krok po kroku, w zgodzie z ontogenetycznym rozwojem języka, uczy rodziców wspierania rozwoju mowy dziecka i podpowiada im i terapeutom, jak łączyć rozwój ruchu, mowy i ciekawości dziecka: „co dalej?". Dzięki opanowaniu umiejętności wokalizacji dziecko otrzymuje po raz pierwszy w życiu możliwość wyrażenia samego siebie. Pozycja jest szczególnie cenna dla rodziców wszystkich dzieci, u których przyswajanie języka nie przebiega zgodnie z normą."

Fragment recenzji

Od zabawy do mówienia 2 - Miś Gugu i samogłoski

„Przedłożona do recenzji praca dr Marzeny Machoś stanowi atrakcyjny wizualnie zestaw ćwiczeń i zabaw stymulujących rozwój mowy. Przeznaczona jest dla najmłodszych, którym opiekunowie chcą zapewnić bezproblemowe wejście w świat komunikacji werbalnej bądź dzieci, u których stwierdzono ryzyko trudności rozwojowych. Zgodnie z zasadą „uczyć bawiąc” zainteresowani znajdą tu szereg prostych aktywności, które mogą zaciekawić dziecko światem dźwięków, nie tylko samogłosek, ale także wielu wyrażeń dźwiękonaśladowczych. Książeczka, uzupełniona o karty pracy, może być także punktem wyjścia dla tworzenia przez opiekunów własnych zabaw, które dostosowane będą do charakteru, temperamentu i zainteresowań malucha. Jest to więc pomoc, która zaciekawić powinna szczególnie młodych rodziców, ale może być także inspirująca dla terapeutów, rozpoczynających pracę z najmłodszymi pacjentami.”

Fragment recenzji