Post date: Jul 13, 2016 7:04:29 AM

Η 25η Ιουνίου 2016 θα μείνει αλησμόνητη στους αποφοίτους της τάξης του '78 του Ζ' Λυκείου Αρρένων Αθηνών, γιατί τη μέρα αυτή, εκεί, στο προαύλιο του άλλοτε δικού τους Σχολείου ξανάσμιξαν μετά από 38 ολόκληρα χρόνια για να αναπολήσουν αγαπημένες στιγμές της μαθητικής ζωής τους και να ταξιδέψουν πίσω στην ανέμελη εποχή. Πράγματι, οι μνήμες ζωντάνεψαν και πάλι ! Πρόσωπα χαμογελαστά με μια φανερή λαχτάρα στα μάτια και στην ψυχή κατέφθαναν απ' το πρωί και ήταν όλοι ευτυχισμένοι γιατί είχαν δώσει ραντεβού με την εφηβεία τους !

Εκείνο όμως που έκανε την συνάντησή τους ξεχωριστή ήταν ότι σ' αυτό τους το ταξίδι στο χρόνο είχαν προσκαλέσει και τους Καθηγητές τους, προσφέροντάς τους έτσι ένα ανεκτίμητο δώρο ζωής και οι οποίοι βέβαια ανταποκρίθηκαν πρόθυμα με μεγάλη συγκίνηση στο κάλεσμα αυτό δίνοντας ένα δυναμικό παρών ! Εκείνους, που σαν πρότυπα τους είχαν φυλάξει για χρόνια στην καρδιά τους, τώρα νά, τους δινόταν η ευκαιρία να τους ανταμώσουν και πάλι, να τους ξανασφίξουν το χέρι, να τους ευχαριστήσουν για όλα όσα απλόχερα τους δώσανε σαν ήτανε παιδιά και φυσικά να τους τιμήσουν όπως τους έπρεπε.

Κορυφαία στιγμή συγκίνησης η ενός λεπτού σιγή που τηρήθηκε ευλαβικά για εκείνους που αποχώρησαν από το προσκλητήριο της ζωής, όχι όμως και από το προσκλητήριο της θύμησης....

Όταν στη συνέχεια ήρθε η ώρα να περάσουν στις τάξεις, όπως τότε που χτυπούσε βιαστικά το κουδούνι, μία γλυκιά ανατριχίλα έκανε όλους να σκιρτήσουν. Τους μεν "μαθητές" που καθένας με τη σειρά του σηκωνόταν απ' το θρανίο του για να πει, όχι το μάθημα της ημέρας, αλλά δυό λόγια για την πορεία του στη ζωή, τους δε Καθηγητές που περήφανοι τους άκουγαν θαυμάζοντας πάνω απ' όλα το ήθος και την ευγένειά τους !

Οι ιστορικές φωτογραφίες που βγήκαν και τα βίντεο που απαθανάτισαν όλες αυτές τις στιγμές στο Σχολείο της οδού Σπύρου Μερκούρη, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι επρόκειτο για μια άψογα οργανωμένη γιορτή επανένωσης - αποτέλεσμα πολύμηνης και αξιέπαινης προσπάθειας μιας ομάδας ακούραστων συμμαθητών - που θα μείνει χαραγμένη για πάντα στη μνήμη όλων !

(Ευχαριστούμε θερμά την Κατερίνα Χοτζόγλου-Μακρή για το κείμενό της)