Isang umaga, habang ako’y nakahiga sa aking kama at tinititigan ang kisame, napagtanto ko na ang aking isipan ay parang isang malawak na karagatan—malalim, misteryoso, at puno ng mga bagay na hindi pa lubusang natutuklasan. Sa bawat paglangoy ko sa karagatang ito, may mga alon ng katanungan at mga agos ng pag-iisip na humahampas sa aking puso’t isip.
Sa isang sulok ng aking isipan, may isang maliit na bahay na gawa sa mga alaala. Doon, nakalagay ang mga larawan ng aking pagkabata—ang mga tawanan kasama ang aking pamilya, ang mga luha dahil sa mga pagkabigo, at ang mga sandali ng tagumpay na nagbigay sa akin ng lakas. Ang bahay na ito ay parang isang tahanan ng aking nakaraan, kung saan ako’y maaaring bumalik tuwing ako’y nangangailangan ng pag-alalay.
Sa kabilang dako, may isang malawak na parang na puno ng mga pangarap. Ang bawat bulaklak ay kumakatawan sa isang hangarin—ang makapagtapos ng pag-aaral, ang makapaglakbay sa iba’t ibang lugar, at ang makapagbigay ng inspirasyon sa iba. Ang parang na ito ay parang walang hanggan, at sa tuwing ako’y naglalakad dito, ramdam ko ang pag-asa at determinasyon na patuloy na lumalago sa aking puso.
Ngunit hindi palaging maaliwalas ang panahon sa loob ng aking isipan. May mga pagkakataon na ito’y nagiging isang madilim na gubat, kung saan ang mga anino ng takot at pag-aalinlangan ay nagpapaligid sa akin. Sa mga sandaling ito, nadarama ko ang bigat ng mga problema at ang hirap ng mga pagsubok. Ngunit sa bawat paglabas ko sa gubat na ito, mas lumalakas ako at mas nagiging matatag.
Ang aking isipan ay isang lugar na puno ng mga posibilidad. Ito’y isang mundo kung saan ako’y malaya na mag-isip, mag-imagine, at mag-explore. Sa bawat paglalakbay ko dito, natututo ako ng mga bagong bagay tungkol sa sarili ko at sa mundo sa paligid ko.
Sa huli, napagtanto ko na ang aking isipan ay hindi lamang isang lugar kundi isang bahagi ng kung sino ako. Ito’y isang masalimuot ngunit magandang mundo na patuloy na nagbabago at lumalago kasabay ko. At sa bawat paglalakbay ko sa loob nito, mas lalo kong natutuklasan ang tunay na kahulugan ng pagiging ako.
— Rhea Jane
"Ang isipan ay parang isang hardin. Kung ito’y alagaan at diligan, ito’y magbubunga ng mga magagandang bulaklak ng pag-iisip at pangarap."