Δηλώσεις του προπονητή του Σταυρού Κώστα Καλλιμάνη, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τη Μακρυκάπα, για την εικοστή τρίτη αγωνιστική της Α’ ΕΠΣΕ.
‘Εντάξει, μπήκαμε σε ένα παιχνίδι το οποίο πάλι κυνηγούσαμε το σκορ, γιατί βρεθήκαμε πίσω από ένα γκολ το οποίο για μένα έχει ξεκινήσει σε… δίνει φάουλ στον αντίπαλο, το οποίο δεν υπάρχει φάουλ, αλλά αν εξαιρέσουμε το φάουλ το γκολ μπαίνει με το χέρι και δεν σφυράει τίποτα ο διαιτητής και προηγείται ο αντίπαλος και μετά πρέπει να κυνηγήσουμε το σκορ.
Είναι δύσκολο πράγμα, γιατί η ομάδα μπαίνει σε πίεση μεγαλύτερη, σε άγχος μεγαλύτερο και αυτό είναι μπούμερανγκ και όταν θες το παιχνίδι πάρα πολύ σε γυρνάει σε πολλές δύσκολες καταστάσεις και πολύ μεγάλη πίεση.
Εντάξει, στο πρώτο ημίχρονο νομίζω ότι ήμασταν καλύτεροι από τον αντίπαλο. Στο δεύτερο ημίχρονο πάλι μπήκαμε καλά, προσπαθήσαμε να βρούμε τις ισορροπίες για να μπορέσουμε να κάνουμε ευκαιρίες. Δεν μπορούσαμε να δημιουργήσουμε. Θα μπορούσαμε να πετύχουμε κάποιο γκολ. Δεν το πετύχαμε. Πέτυχε ο αντίπαλος ένα όμορφο γκολ από μακριά από σουτ.
Κι από κει και πέρα, τα πράγματα γίνανε δύσκολα. Βάλαμε ένα γκολ, αλλά το βάλαμε αργά, θα έλεγα εγώ, γιατί όταν είσαι στο 38′-39′ (αν θυμάμαι καλά) και δεν είχαμε πάρα πολύ χρόνο μπροστά μας για να μπορέσουμε να το γυρίσουμε.
Κάναμε την προσπάθεια, είχαμε μια ευκαιρία να το κάνουμε το σκορ, να το ισοφαρίσουμε, αλλά δεν τα καταφέραμε.
Εντάξει, η συνέχεια είναι δύσκολη. Ξέραμε από την αρχή ότι όταν ανέλαβα την ομάδα αυτή ότι έχει δυσκολίες και έχει δύσκολα παιχνίδια. Έχω εμπιστοσύνη στα παιδιά. Προχωράμε στη συνέχεια, για να μπορέσουμε να βρούμε την ομάδα, να ξαναέρθει στις νίκες, μετά από δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα’.
Δηλώσεις του προπονητή της Μακρυκάπας Βαγγέλη Ζέρβα, μετά το τέλος του αγώνα της ομάδας του με τον Σταυρό, για την εικοστή τρίτη αγωνιστική της Α’ ΕΠΣΕ.
‘Ήρθα σε μια ομάδα που ξέρω αρκετά καλά τα κατατόπια. Βέβαια έχει αλλάξει λίγο το ρόστερ. Τα πιο πολλά παιδιά τα ξέρω και τους καινούργιους τους ήξερα παικτικά, αλλά νομίζω ότι υπάρχει αρκετή ποιότητα στην ομάδα.
Παίζαμε με μια ομάδα ισάξια, σε ένα γήπεδο δύσκολο, σε ένα αγωνιστικό χώρο που η ομάδα του Σταυρού είναι πιο εξοικειωμένη. Απλώς είχαμε την τύχη και ευτυχήσαμε να προηγηθούμε νωρίς εμείς και τους βάλαμε περισσότερο άγχος. Από κει και πέρα, το μέλημά μας ήταν να είμαστε πίσω από την μπάλα, δεν ήμασταν ποιοτικοί, αλλά κοιτάζαμε να ασφαλίσουμε λίγο την άμυνα μας, αφού προηγηθήκαμε 1-0 σε ένα τέτοιο αγωνιστικό χώρο.
Πέρασε η πίεση, νομίζω δεύτερο ημίχρονο ήταν λίγο καλύτερη εικόνα μας. Είχαμε άλλες δύο τελικές, κρατήσαμε την μπάλα λίγο παραπάνω. Βεβαία ο Σταυρός είναι μια ομάδα που δεν τα παρατάει ποτέ, μας έβαλε αρκετές δυσκολίες, αλλά με λίγο δόση τύχης αλλά και με πολλή πίστη νομίζω πήραμε ένα δίκαιο διπλό’.