LCD (Liquid Crystal Display) ekranlarda görüntü, elektrik akımı ile harekete geçirilen sıvı kristaller sayesinde oluşur. Sıvı kristalden oluşan pikseller enerji aldığında ışık geçiren konuma geçerler ve arkasındaki reflektörden(Reflection) yansıyan veya ışık kaynağı(BLU) ile oluşturulan ışığı gösterirler, kendi ışık kaynakları yoktur. Sıvı kristal kontrolü Aktif Matrix veya Pasif Matrix yöntemi ile kontrol edilir.
1888 senesinde Avusturyalı bir bitki bilimcisi olan Friedrich Reinitzer, kolesteril benzoat denilen bir kimyasalı incelerken sıvı kristalleri keşfetti. Daha sonra bir çok bilim insanı sıvı kristaller üzerinde araştırmalar yapmaya başladı.1962' de Richard Williams nematik sıvı kristallerinin optik özelliklerini kullanarak ekran oluşturulabileceğini fark ederek ilk LCD patent başvurusunu yaptı ve 1967 'de patentini aldı. 1969 da ise Wolfgang Helfrich polarize ışığa dayanan bükülmüş nematik (TN) LCD'ler geliştirerek yeni bir patent aldı. İlk LCD ekran 1970 ' de Timex saatlerinde daha sonra ise 1973 senesinde Sharp EL-805 hesap makinesinde kullanıldı. 1970 senesinden başlayarak görüntü ve bakış açısı sürekli geliştirilen LCD ekranlar günümüzde bir çok teknoloji ile üretilmektedir.
Maddenin en yaygın üç hali katı, sıvı ve gaz halde olmasına rağmen bazı maddeler bir takım sıvı ve katı arasında bir durumda olabilir. Sıvı Kristal de böyle bir yapıdadır. Garip olan maddelerin bu haldeyken moleküllerinin davranış şekilleridir. Katı moleküller gibi yönlendirmelerini sürdürme eğiliminde olup aynı zamanda da sıvı içindeki moleküller gibi konumlarını değiştirebilirler. Bu sıvı bir kristalin ne katı nede sıvı olduğunu gösterir. Davranış perspektifinden bakıldığında ise sıvıya daha yakındır. Farklı özelliklerde bir çok sıvı kristal mevcuttur. LCD ekranlarda molekülleri belli bir düzen içinde olan Nematic Phase kristaller kullanılmaktadır.