Eggbird’s Nest

Wie ben ik?

Sinds 1955 ieder jaar tegelijk met Sinterklaas op 6 december jarig.

Na gewoond te hebben in Drenthe, Friesland, Gelderland, Overijssel en Noord Holland in 1987 neergestreken in Vianen.

Door de drieploegendienst in de eerste 12 jaar wat minder actief in het sociale gebeuren maar daar is sinds het verruilen van de vroeg/laat/nacht-roulering voor een dagbaan meer ruimte voor gekomen.

Tot medio 2006 als secretaris van ZV De Albatros, gebruik makend van ervaring in het verleden als technisch leider van een turnvereniging en als secretaris van de vakbondsafdeling, regelmatig in contact gekomen met de gevolgen van de politiek.

Extra geprikkeld door de plannen rond de Vijfheerenlanden uiteindelijk de stap genomen om niet vanaf de zijlijn te zeggen dat het niet goed gaat, maar zelf mee te gaan praten bij Lokaal Alert en daardoor mee te beslissen over zaken die belangrijk zijn. Na de verkiezingen in maart 2014 was het tijd om een stap terug te doen en heb ik het actief zijn binnen Lokaal Alert aan nieuwe mensen overgedragen.

Verder zijn er nog diverse andere interssante terreinen om bezig te zijn.

Zo heb ik het secretariaat van de Kring Utrecht van de KNZB van april 2007 t/m november 2010 met veel plezier gedaan.

Bij tijd en wijle hou ik enkele websites bij. Kies uit het menu 'Websites' voor een overzicht.

Sinds september 2008 ben ik verder gegaan waar ik in ongeveer 1965 de stap niet heb gezet.

Iedere dinsdagavond mocht ik weer ervaren dat de slogan uit het lijflied van het Viaansch Mannenkoor voor de volle 100% op mij van toepassing is. "Wie zingt die voelt zich vrij en maakt een ander blij." Helaas is op 30 januari 2018 een definitief einde voor dit koor gekomen, na een afscheidsconcert op 5 november en kerstconcerten op 12 en 19 december 2017.

Sinds 25 november 2010 is de donderdagavond gereserveerd voor een ander koor. Bij De Brulboei uit Nieuwegein is er volop tijd voor bekende en minder bekende zeemansliederen. Het zingen bij dit shantykoor is een mooie afwisseling met de stijl van het Viaansch Mannenkoor.

In februari 2011 was er nog een derde koor bij gekomen: "Het Millennium Mannenkoor uit Zeist". In mei 2015 ben ik met dit koor gestopt. Na een bestuurswijziging en dirigentenwissel gaf het koor weer een nieuwe uitdaging en ben ik op de uitnodiging ingegaan en in september 2017 weer mee gaan doen. Helaas is het koor inmiddels opgeheven i.v.m. teruglopend ledenaantal en omdat in april onze bezielende dirigent tijdens een tragisch ongeval om het leven kwam.

Met vier andere zangers en een virtuoos op de piano mag ik gemiddeld één keer per maand zingen bij huiskameroptredens. Het Viaans Mannencombo brengt dan in verzorgingstehuizen en hospices een variatie aan vooral liederen van vroeger. Het plezier dat je ziet in de herkenning van de liederen en het mee zingen maakt het keer op keer de moeite waard om op die manier wat vreugde in het leven van anderen te brengen.

Een de laatste jaren wat ondergesneeuwd interessegebied is het bezig zijn met hout, steen, verf en dergelijke.

De laatste tijd heb ik hier weer wat meer tijd voor vrij gemaakt.

Kijk bij 'Kunst?' voor wat voorbeelden.