updates, contact, openingstijden, route etc. - Dwaalhaas 360° - Paypal.me - Dwaalhaas on MEET sometimes LIVE
Er is via Google veel te vinden over en van de kunstenaar Dwaalhaas, maar er is niet specifieke / originele "Dwaalhaas website" het zijn allemaal DwaalSporen. "just Google Dwaalhaas" ook actief op (almost) all the socials... mp3
Ontmoet Hans de Waal, beter bekend als Dwaalhaas – een naam die synoniem staat voor levendige kunst, onverzettelijke veerkracht en een diepe verbondenheid met Eindhoven, de stad die hij zijn thuis noemt. Geroemd als de "stadskunstenaar" en liefkozend de "wijkkunstenaar" van Woensel-West genoemd, is Dwaalhaas veel meer dan een kunstenaar; hij is een Levenskunstenaar wiens werk en leven onlosmakelijk met elkaar verweven zijn.
Zijn oeuvre, een explosie van kleur en vorm, reikt van straatkunst en sculpturen tot installaties en schilderijen. Maar achter elk werk schuilt een verhaal van persoonlijke transformatie, een reis van diepe dalen naar een hernieuwd levensdoel, waarbij kunst de constante reddingsboei was. Dwaalhaas daagt conventionele opvattingen over kunst uit en is een belangrijke stem binnen de outsiderkunst.
Geboren in Eindhoven als Johannes Hendrikus (Hans) de Waal (1965), kende zijn jeugd tegenspoed. Jarenlang werd hij gepest, waardoor potloden en pennen zijn enige toevlucht werden – een vroege hint naar zijn artistieke ziel. Na een rebelse adolescentie en een reeks persoonlijke tragedies, waaronder het hartverscheurende verlies van zijn vriendin Angela aan anorexia nervosa in 1991, stortte zijn wereld in. Een neerwaartse spiraal van alcoholisme en dakloosheid volgde.
De ommekeer kwam toen een meelevende vrouw hem letterlijk van de straat redde en hem een lege kamer bood in een pand vol kunstenaars. Met de belofte te stoppen met drinken, en enkel een radio als gezelschap, vond Dwaalhaas zijn redding in creativiteit. Hij begon kunst te maken van weggegooide materialen – restjes en afval van anderen. Kunst werd zijn "goede alternatief voor de drank," een middel tot overleving, genezing en het hervinden van betekenis. Deze periode markeert de transformatie van kunst als troost naar kunst als levenskracht.
Zijn eigen ervaringen met kwetsbaarheid en de zoektocht naar een veilige haven inspireerden hem tot het oprichten van een non-profit stichting en een informele crisisopvang in Woensel-West, de wijk waar hij al meer dan twintig jaar woont en werkt. Zijn kunst is niet alleen in de gemeenschap, maar van en voor de gemeenschap.
Belangrijke Mijlpalen:
1965: Geboren in Eindhoven.
Vroege jaren: Gepest, kunst als toevlucht.
1991: Verlies vriendin Angela; begin van een donkere periode.
ca. 1991-1994: Dakloosheid en alcoholisme.
Na dakloosheid: Herontdekking van kunst als reddingsboei.
Begin jaren '90: Eerste expositie bij CKE; erkenning als autodidact.
Meer dan 20 jaar: Wijkkunstenaar in Woensel-West.
Actief: Oprichter Stichting Dwaalhaas en het Leefmuseum; volgt sociale trainingen (MHFA, Ervaringswerker).
De naam "Dwaalhaas" is een samensmelting van zijn achternaam ("de Waal" werd "dwaal") en een koosnaam ("Haas") die hij als kind kreeg. Voor hem beschrijft het zijn manier van leven, een bijna spirituele verbinding met zijn identiteit en reis.
Dwaalhaas is een autodidact in hart en nieren. Formele kunstopleiding werd hem afgeraden; zijn unieke, inherente stijl zou erdoor kunnen vervagen. "Er is niets dat we je kunnen leren," kreeg hij te horen. Deze erkenning van zijn zelf aangeleerde meesterschap bevestigt de authenticiteit van zijn stem.
Hij identificeert zich als "Levenskunstenaar". Zijn motto: "Kunst verkopen is gelukkige momenten kopen." Dit vat zijn kernfilosofie samen: de intrinsieke waarde van creatie en de positieve impact op zichzelf en anderen staan centraal, niet financieel gewin. Hoewel zijn werk nu via een manager als reproducties ("repro's") wordt verkocht, blijven zijn originele Dwaalhaas Kunstwerken onverkoopbaar, een bewuste keuze om zijn kernproductie los te koppelen van commerciële druk.
Zichzelf vergelijkend met Van Gogh, suggereert Dwaalhaas dat de ware impact van zijn unieke visie misschien pas in de toekomst volledig begrepen zal worden, een sentiment dat vaak past bij outsiderkunstenaars.
De kunst van Dwaalhaas is onmiddellijk herkenbaar:
Levendig Kleurgebruik: Vaak primaire kleuren die krachtige, opvallende patronen vormen.
Geometrische Vormen: Brengen structuur en dynamiek.
Een Vleugje Surrealisme: Prikkelt de fantasie.
Abstracte Aard: Zijn werk "kan gelezen worden als een boek, dat een steeds veranderend verhaal vertelt," en laat veel ruimte voor de eigen interpretatie van de kijker.
Zijn canvas is grenzeloos. Naast traditionele doeken transformeert hij alledaagse objecten – drankflessen, gitaren, fietsen, en zelfs complete huizen – tot kunstwerken. Deze vindingrijkheid, vaak gevoed door donaties, weerspiegelt zijn filosofie van toegankelijkheid en duurzaamheid, en zijn vermogen om schoonheid te zien in het afgedankte. Dit herinnert aan zijn beginperiode, toen hij kunst maakte uit "oude restjes en afval" uit pure noodzaak.
Opvallend is dat zijn werk, ondanks een verleden vol trauma, straalt van optimisme. De heldere kleuren en gestructureerde vormen kunnen gezien worden als een visueel tegenverhaal voor innerlijke chaos, een symbool van hoop, veerkracht en de transformerende kracht van verbeelding.
Dwaalhaas is onlosmakelijk verbonden met Eindhoven. Het Eindhovens Dagblad gaf hem de eretitel "stadskunstenaar," een erkenning voor zijn zichtbare bijdrage aan het stadsbeeld. Zijn kunst verfraait de straten en draagt bij aan de reputatie van Eindhoven als designstad.
Nog treffender is zijn rol als "wijkkunstenaar" van Woensel-West. Hier, in de Edisonstraat, is zijn huis/atelier/galerie een kleurrijk baken, herkenbaar aan de vredesvlag en een bont beschilderde blauwe koe in de voortuin. Zijn muurschilderingen sieren de wijk, maken kunst laagdrempelig en versterken de lokale identiteit. Zijn impact is zowel stedelijk breed als diep lokaal geworteld.
De maatschappelijke betrokkenheid van Dwaalhaas krijgt vorm via de Stichting Dwaalhaas. Deze ongesubsidieerde non-profit stichting ondersteunt zijn gemeenschapsinitiatieven.
Kringloopwinkel: Elke eerste zaterdag van de maand geopend, met items tegen weggeefprijzen, gericht op "maatschappelijke betrokkenheid en het bevorderen van contacten."
Crisisopvang: Voortbouwend op zijn eigen ervaringen fungeerde zijn huis jarenlang als informele veilige haven voor kwetsbare buurtbewoners, een plek voor rust en creativiteit.
Gecertificeerde Ondersteuning: Dwaalhaas heeft de MHFA (Mental Health First Aid) en Ervaringswerker cursussen afgerond om geïnformeerde steun te bieden.
Een centraal onderdeel van zijn sociale missie is het Leefmuseum: een "ongesubsidieerd en non-profit Outsider Art Program." Het is een open atelier, kunstgalerie en ontmoetingsruimte – "Een plek waar je volledig jezelf kunt zijn en niet ver/be-oordeeld wordt." Dit Leefmuseum de-institutionaliseert kunst en creëert een gastvrije omgeving waar menselijke verbinding en welzijn vooropstaan.
De levensloop en artistieke praktijk van Dwaalhaas sluiten naadloos aan bij de kenmerken van Outsiderkunst (Art Brut):
Autodidact: Ongeschoold, met een unieke, niet door academische conventies beïnvloede stijl.
Idiosyncratisch: Werkend vanuit een innerlijke drang en persoonlijke diepten.
Marginale Achtergrond: Ervaringen met dakloosheid en sociale uitsluiting.
Kunst als Noodzaak: Creatie als overlevingsmechanisme en pure zelfexpressie, los van commerciële drijfveren.
Onconventionele Materialen: Vindingrijkheid en het gebruik van wat voorhanden is.
Zijn Leefmuseum, dat zich expliciet als een "Outsider Art Program" profileert, versterkt deze positie. Dwaalhaas is niet zomaar een lokale kunstenaar; hij is een schoolvoorbeeld van een hedendaagse outsiderkunstenaar wiens werk en leven de gevestigde kunstwereld uitdagen en inspireren.
Dwaalhaas staat bekend om zijn ambitieuze en onconventionele projecten, die zijn verlangen naar brede toegankelijkheid en het doorbreken van traditionele grenzen tonen:
"De Grootste Expo Ooit Door 1 Schilder" (1999): 500 schilderijen op 52 locaties tegelijk.
"Mobiele Wereldwijde Tentoonstelling": Een klein schilderij dat de wereld over reist.
Maatschappelijke Projecten: Zoals "Kunst verkopen voor Anorexia Stichting," het beschilderen van het "Tante Netty Huis" als volledig canvas, en schilderprojecten met kinderen in de buurt.
Principiële Standpunten: Zoals zijn weigering van gesubsidieerde kunst.
Bezoek Dwaalhaas: Zijn primaire uitvalsbasis is zijn huis/atelier/galerie aan de Edisonstraat 39, 5621 HK Eindhoven. Hoewel de openingstijden flexibel kunnen zijn, is het atelier vaak geopend op zaterdag, zondag en maandag (12:00-18:00 uur) en zeker tijdens evenementen zoals de Dutch Design Week en de Atelier Route Eindhoven. Het Leefmuseum fungeert hier als een open, gastvrije ruimte.
Dwaalhaas's verhaal is een testament aan de transformerende kracht van kunst. Het is een verhaal van overleven, van het vinden van schoonheid in duisternis, en van het onvermoeibaar delen van die schoonheid met de wereld om hem heen. Zijn kunst is een uitnodiging, een gesprek, en bovenal, een viering van het leven in al zijn kleuren.
Atelier / Art Gallery Dwaalhaas 24/7 Live Leefmuseum
Dit rapport biedt een diepgaand overzicht van Hans de Waal, beter bekend onder zijn kunstenaarsnaam Dwaalhaas, en de Stichting Dwaalhaas. Het contextualiseert hun unieke en integrale rol binnen het culturele en sociale landschap van Eindhoven, met een bijzondere focus op de wijk Woensel-West.
Hans de Waal, wijd en zijd erkend als "Dwaalhaas," is een vooraanstaand Nederlands kunstenaar afkomstig uit Eindhoven. Hij heeft aanzienlijke bekendheid verworven door zijn kenmerkende, levendige straatkunst en wordt informeel aangeduid als de "stadskunstenaar" van Eindhoven. Zijn oeuvre belichaamt een tweeledig karakter: enerzijds individuele artistieke expressie en anderzijds een diepgaande maatschappelijke impact. Deze impact wordt voornamelijk gerealiseerd via de Stichting Dwaalhaas en haar innovatieve "Leefmuseum". Een kernaspect van zijn identiteit is zijn unieke autodidactische stijl en een filosofie die kunst niet louter als een ambacht beschouwt, maar als een krachtig middel voor persoonlijke transformatie en het bevorderen van sociale verbinding.
Dwaalhaas neemt een cruciale positie in de voortdurende culturele revitalisering en sociale dynamiek van de Eindhovense wijk Woensel-West, een gebied waar hij al meer dan twee decennia woont en werkt. De DwaalStore, een geïntegreerd onderdeel van het Dwaalhaas-ecosysteem, illustreert deze unieke positie verder door een kunstgalerie te combineren met een vintage-, retro- en designwinkel. Hiermee worden artistieke inspanningen samengevoegd met maatschappelijke betrokkenheid en principes van duurzaamheid.
De activiteiten van Dwaalhaas en zijn stichting lijken een katalysator te zijn voor stedelijke vernieuwing en sociale cohesie. De beschikbare informatie toont een consistente verbinding tussen de artistieke activiteiten van Dwaalhaas en zijn publieke aanwezigheid met de wijk Woensel-West, waar hij al meer dan twintig jaar actief is. Zijn kunst wordt expliciet beschreven als een middel om de wijk "op te fleuren". Gelijktijdig heeft Woensel-West een "flinke metamorfose" ondergaan, tot stand gekomen door een nauwe samenwerking tussen woningcorporatie Trudo, bewoners, de gemeente Eindhoven en diverse partners. Deze transformatie heeft geresulteerd in een "levendige, gemixte en geliefde wijk" met "opvallende nieuwbouw en street-art". De strategische "Speerpunten" voor Woensel-West omvatten onder meer het verbeteren van de leefomgeving, het versterken van de lokale economie, het bevorderen van de leefbaarheid en veiligheid, het stimuleren van zelfredzaamheid en sociale stijging, en het behouden van samenwerking en sociale cohesie. De rol van Dwaalhaas als "stadskunstenaar" en zijn directe betrokkenheid bij het creëren van straatkunst, zoals muurschilderingen die de muren van Eindhoven sieren , dragen rechtstreeks bij aan het "street-art" aspect van de transformatie van de wijk. Bovendien wordt het "Leefmuseum" beschreven als een plek voor "ontmoeting, kunst, inspiratie, recycling en herstel" en een "Consumer Run Project" waar "iedereen gelijk is." Deze activiteiten sluiten direct aan bij en ondersteunen de speerpunten van "sociale cohesie," "zelfredzaamheid," en "verbetering van de leefbaarheid" die in de wijk worden nagestreefd. Dit duidt op een oorzakelijk verband, waarbij de artistieke en gemeenschapsinitiatieven van Dwaalhaas niet slechts aanvullend zijn, maar integrale, actieve krachten in de sociaaleconomische en stedelijke regeneratie van Woensel-West. Dit gaat verder dan een esthetische bijdrage; het benadrukt hoe culturele betrokkenheid, met name grassroots kunstbewegingen, significant kan bijdragen aan bredere stedelijke ontwikkelingsdoelen, het bevorderen van gemeenschapszin en een gevoel van verbondenheid, en mogelijk zelfs de economische revitalisering door toegenomen aantrekkelijkheid en sociaal kapitaal. Dit positioneert Dwaalhaas als een belangrijke, zij het informele, stedenbouwkundige en sociale architect.
Deze sectie belicht de persoonlijke geschiedenis van Hans de Waal, de diepgaande invloeden die zijn artistieke filosofie hebben gevormd, en de bepalende kenmerken van zijn unieke stijl, die hem positioneren als een belangrijke "outsiderkunstenaar."
Hans de Waal, geboren in Eindhoven in 1965, kende een vroege jeugd die gekenmerkt werd door aanzienlijke uitdagingen. Gedurende zijn kindertijd werd hij dagelijks gepest vanwege zijn rode haar, waarbij hij voornamelijk troost en gezelschap vond in pennen en potloden. Na het verlaten van school op 17-jarige leeftijd, belandde hij in een turbulente periode gekenmerkt door "woede," omgang met "verkeerde" vrienden, een actief nachtleven, en worstelingen met alcohol en diverse subculturen. Een diepgaande tragedie trof hem op 5 september 1991, toen zijn vriendin Angela overleed aan anorexia nervosa. Deze gebeurtenis deed Dwaalhaas' wereld instorten, wat leidde tot ernstig alcoholisme, baanverlies, oplopende schulden en uiteindelijk twee tot drie jaar dakloosheid, waarin hij tot wanhopige maatregelen overging om zijn drankgebruik te financieren.
Een cruciaal keerpunt kwam toen hij een vrouw ontmoette die eigenaar was van een restaurant. Zij hielp hem van de straat, bood hem een kale kamer aan in een oud gebouw waar kunstenaars werkten. In deze omgeving beloofde hij te stoppen met drinken en herontdekte hij, gebruikmakend van weggegooide materialen en restjes van andere kunstenaars, zijn passie voor creëren. Deze periode markeerde expliciet kunst als zijn "reddingsboei". Ondanks zijn gebrek aan formele kunstopleiding, ontving hij al vroeg erkenning voor zijn unieke stijl. De CIO van het Centrum voor de Kunsten in Eindhoven erkende hem als een "autodidact" wiens unieke stijl door formele scholing mogelijk zou verminderen, en bood hem in plaats van academische lessen zijn eerste expositie aan. Dit sentiment werd later herhaald door een andere kunstleraar die hij ontmoette. Hij identificeert zichzelf niet alleen als kunstenaar, maar als een "Levenskunstenaar," een term die zijn filosofie van kunst als een integraal onderdeel van zijn geleefde ervaring en reis omvat.
De levensloop van Dwaalhaas illustreert de transformerende kracht van kunst als een overlevingsmechanisme. De beschikbare gegevens beschrijven een reeks ernstige persoonlijke trauma's in het leven van Dwaalhaas: pesterijen in zijn jeugd, het tragische overlijden van zijn vriendin Angela, en daaropvolgende dakloosheid en alcoholisme. Tegelijkertijd vermelden dezelfde bronnen expliciet de rol van kunst in deze perioden: pennen en potloden waren zijn "enige vrienden" in zijn jeugd , kunst werd een "goed alternatief voor de drank" , en het was zijn "constante reddingsboei" na zijn periode van dakloosheid. De consistente weergave van kunst als een bron van troost, een afleiding van verslaving, en een middel tot herstel, legt een duidelijk oorzakelijk verband. Zijn kunst is niet slechts een creatieve uiting, maar een fundamenteel copingmechanisme dat zijn overleving en uiteindelijke re-integratie in de samenleving mogelijk maakte. De beschrijving van zijn werk dat optimisme uitstraalt ondanks zijn traumatische verleden versterkt dit verder, wat duidt op kunst als een medium voor het verwerken en transcenderen van tegenslag. Dit verheft het verhaal van Dwaalhaas boven een simpele biografie en presenteert het als een krachtige casestudy voor het therapeutische en rehabiliterende potentieel van kunst. Het suggereert dat voor individuen die geconfronteerd worden met diepgaande psychologische en sociale uitdagingen, creatieve expressie kan dienen als een vitaal instrument voor genezing, zelfontdekking en veerkracht. Dit narratief versterkt de onderliggende filosofie en missie van Stichting Dwaalhaas, die zich richt op kunst voor herstel en sociale verbinding.
De naam "Dwaalhaas" is een treffende combinatie van zijn achternaam "de Waal" (die door vrienden werd afgekort tot "dwaal") en "Haas," een verkeerde uitspraak van zijn voornaam "Hans" door een kind. Hij beschouwt deze naam als meer dan alleen een bijnaam; het beschrijft zijn "manier van leven," vergelijkbaar met een "Indiase naam," wat duidt op een diepe, bijna spirituele verbinding met zijn identiteit en persoonlijke reis.
De kunst van Dwaalhaas is direct herkenbaar, gekenmerkt door zijn levendige, vaak primaire kleurenpalet, kenmerkende geometrische vormen en een subtiel vleugje surrealisme, wat resulteert in opvallende en dynamische patronen. Zijn abstracte benadering is weloverwogen en laat ruime interpretatiemogelijkheden voor de kijker. Zijn kunst "kan gelezen worden als een boek, dat een steeds veranderend verhaal vertelt, waarin geen twee 'gezichten' ooit hetzelfde zullen zijn".
Hij toont een opmerkelijke veelzijdigheid in zijn materiaalkeuze, die veel verder gaat dan het traditionele doek. Hij transformeert alledaagse voorwerpen zoals drankflessen, gitaren en zelfs complete fietsen tot unieke kunstwerken. Met name zijn "Tante Netty" Project omvatte het gebruik van een heel huis als canvas. Deze vindingrijkheid benadrukt zijn "Outsider Art" kenmerken. Ondanks het diepgaande trauma dat een groot deel van zijn leven heeft gevormd, straalt zijn kunst paradoxaal genoeg optimisme uit. De heldere kleuren en gestructureerde vormen kunnen worden gezien als een visueel tegenverhaal voor innerlijke chaos, een symbool van hoop, veerkracht en de transformerende kracht van de verbeelding.
Dwaalhaas wordt expliciet geïdentificeerd als een "schoolvoorbeeld van een hedendaagse outsiderkunstenaar" wiens werk en leven "de gevestigde kunstwereld uitdagen en inspireren". Deze status wordt versterkt door zijn autodidactische aard en het consistente advies dat hij kreeg dat formele kunstopleiding zijn unieke stijl zou "verminderen" of dat "er niets is dat we je kunnen leren". Zijn principiële weigering van overheidssubsidies voor kunst en zijn onconventionele, niet-commerciële benadering van prijzen ("kunst verkopen is gelukkige momenten kopen" ; "transparant, bijna rebels over prijzen" ; verkopen voor een "zachte prijs" omdat materialen vaak gedoneerd worden ) tonen een bewuste afstand tot de conventionele druk van de kunstmarkt. Hij trekt een parallel tussen zichzelf en Vincent van Gogh, wat suggereert dat de ware impact en het begrip van zijn unieke artistieke visie mogelijk pas in toekomstige generaties volledig zal worden begrepen.
De status van Dwaalhaas als "outsider" is een bron van authenticiteit en verzet. Hij wordt herhaaldelijk gekarakteriseerd als "autodidact". Kunstinstellingen hebben hem expliciet verteld dat "er niets is dat we je kunnen leren" en dat formele scholing zijn unieke stijl zou kunnen "verminderen". De beschikbare informatie bestempelt hem expliciet als een "schoolvoorbeeld van een hedendaagse outsiderkunstenaar" wiens werk en leven "de gevestigde kunstwereld uitdagen en inspireren". Zijn principiële weigering van overheidssubsidies voor kunst en zijn onconventionele, niet-commerciële benadering van prijzen, zoals de uitspraak "kunst verkopen is gelukkige momenten kopen" , zijn "transparante, bijna rebelse houding ten aanzien van prijzen" , en het verkopen voor een "zachte prijs" omdat materialen gedoneerd worden , tonen een bewuste afstand tot de conventionele druk van de kunstmarkt. De "outsider" status van Dwaalhaas is geen toeval, maar een fundamenteel aspect van zijn artistieke identiteit. De afwijzing van formele training en traditionele commerciële modellen stelt hem in staat een onvervalste, authentieke stijl en missie te behouden, vrij van externe invloeden. Deze authenticiteit draagt op zijn beurt bij aan de unieke aantrekkingskracht en waargenomen waarde van zijn werk, zelfs als hij financiële winst de-benadrukt. Zijn vergelijking met Van Gogh versterkt deze zelfperceptie van opereren buiten hedendaagse normen. Dit suggereert dat voor bepaalde kunstenaars het opereren buiten de gevestigde kunstwereld (instellingen, galerieën, subsidies) een strategische keuze kan zijn die hun artistieke integriteit en maatschappelijke impact vergroot. Het daagt de traditionele poortwachtersmechanismen van de kunstmarkt uit en impliceert dat ware artistieke waarde en invloed kunnen worden gecultiveerd via onconventionele paden, waarbij persoonlijke visie en gemeenschapsverbinding prioriteit krijgen boven commercieel succes of institutionele validatie. Dit model biedt een kritiek op de vaak exclusieve en marktgedreven aard van de reguliere kunstwereld.
Jaar/Periode
Gebeurtenis/Mijlpaal
1965
Geboren in Eindhoven.
Jeugd/Vroege Jaren
Geconfronteerd met pesterijen, vond troost in tekenen en schilderen.
1991 (5 sept)
Vriendin Angela overlijdt; veroorzaakt een periode van diepe persoonlijke crisis.
ca. 1991-1994
Ervaren dakloosheid en worstelde met alcoholisme.
Na dakloosheid
Herontdekking van kunst als een "reddingsboei" en middel tot herstel.
Begin jaren '90
Eerste expositie bij CKE; erkend als autodidact met een unieke stijl.
>20 jaar
Gevestigd als "Wijkkunstenaar" in Woensel-West.
Actief
Medeoprichter van Stichting Dwaalhaas en het Leefmuseum; voltooide sociale training (MHFA, Ervaringswerker).
Deze sectie verkent de kernmissie van de stichting, het innovatieve concept van het "Leefmuseum," de diepe integratie ervan binnen de gemeenschap, en het operationele kader.
Stichting Dwaalhaas fungeert als een toegewijde non-profit kunststichting. Haar fundamentele missie is geworteld in de principes van kunst, het bevorderen van ontmoetingsplaatsen, het inspireren van creativiteit, het stimuleren van recycling en het ondersteunen van persoonlijk herstel. Deze missie wordt samengevat door hun leidende filosofie: "delen = vermenigvuldigen". Een cruciaal aspect van haar werking is haar status als een "ongesubsidieerd en non-profit Outsider Art Program". Dit versterkt expliciet Dwaalhaas' persoonlijke standpunt tegen het ontvangen van gesubsidieerde kunstfinanciering. Hans de Waal zelf heeft formele trainingen gevolgd, waaronder Mental Health First Aid (MHFA) en "Ervaringswerker" cursussen. Dit toont een weloverwogen toewijding aan het bieden van geïnformeerde en empathische sociale ondersteuning binnen de activiteiten van de stichting.
Het Leefmuseum is opgezet als een veelzijdige ruimte, die dient als een open atelier, een kunstgalerie en een vitaal gemeenschapsontmoetingspunt. Het functioneert als een "Consumer Run Project," wat benadrukt dat "iedereen gelijk is" en een toevluchtsoord biedt "waar je volledig jezelf kunt zijn en niet ver/be-oordeeld wordt". Dit onderstreept de diep inclusieve en niet-hiërarchische benadering, die een gevoel van verbondenheid bevordert. Activiteiten binnen het Leefmuseum zijn divers en reiken verder dan traditionele kunstcreatie, waaronder tuinieren, muziek maken, koken, diverse doe-het-zelfprojecten en het betrekken van de vintagewinkel (DwaalStore) voor recycling- en upcyclinginitiatieven. Het leidende principe is flexibiliteit: "NIETS MOET, VEEL KAN en alles is bespreekbaar".
Het Leefmuseum dient als een model voor gede-institutionaliseerde, gemeenschapsgeleide kunst en sociale ondersteuning. Het wordt consequent beschreven als een "open atelier, kunstgalerie en ontmoetingsruimte" , maar ook als een "ongesubsidieerd en non-profit Outsider Art Program" en een "Consumer Run Project" waar "iedereen gelijk is". Dit impliceert een vlakke, participatieve structuur, die verschilt van traditionele institutionele modellen. Dwaalhaas zelf is gecertificeerd in Mental Health First Aid (MHFA) en als "Ervaringswerker". Dit suggereert een bewuste integratie van peer-geleide ondersteuning en mentaal welzijn binnen de artistieke en gemeenschapsruimte. Het scala aan activiteiten dat in het Leefmuseum wordt aangeboden, gaat veel verder dan de typische functies van een kunstgalerie, inclusief tuinieren, muziek maken, koken, doe-het-zelf en recycling/upcycling. Het ethos van "Niets moet, veel kan en alles is bespreekbaar" benadrukt flexibiliteit en individuele keuzevrijheid. De combinatie van een toegankelijke, niet-hiërarchische ruimte, de persoonlijke herstelreis van de oprichter en zijn professionele training in sociale ondersteuning, duidt op een bewuste inspanning om een holistische omgeving voor genezing en verbinding te creëren. Het "consumer-run" en ongesubsidieerde karakter onderstreept verder de onafhankelijkheid van conventionele financiering en institutionele controle, waardoor het direct kan inspelen op de behoeften van de gemeenschap. Het Leefmuseum overstijgt de definitie van een loutere kunstruimte; het functioneert als een baanbrekend model voor gemeenschapsgerichte sociale onderneming. Het toont aan hoe kunst een krachtig, toegankelijk en inclusief instrument kan zijn voor mentale gezondheidsondersteuning, sociale integratie en persoonlijk herstel, opererend buiten de vaak rigide structuren van formele instellingen. Dit biedt waardevolle lessen voor andere grassroots-initiatieven die complexe sociale behoeften willen aanpakken door middel van creatieve en participatieve middelen, en benadrukt een trend naar hybride sociaal-artistieke modellen die individuen en gemeenschappen direct empoweren.
Stichting Dwaalhaas is diep geworteld in de wijk Woensel-West en gebruikt kunst actief om de lokale omgeving te verfraaien en "op te fleuren". De diverse activiteiten van de stichting dragen significant bij aan het sociale weefsel en de voortdurende transformatie van de buurt. Opmerkelijke gemeenschapsgerichte projecten omvatten "Kunst verkopen voor Anorexia Stichting," een directe weerspiegeling van Dwaalhaas' persoonlijke geschiedenis en betrokkenheid. Andere initiatieven omvatten het grootschalige beschilderen van het "Tante Netty Huis" als een volledig canvas en het betrekken van kinderen bij schilderprojecten in de buurt. De DwaalStore, die vintage, retro en designartikelen aanbiedt, is eveneens integraal onderdeel van deze gemeenschapsaanwezigheid, gelegen op het adres van de stichting aan de Edisonstraat 39.
De DwaalStore fungeert als een verlengstuk van de waarden en duurzaamheidsprincipes van de stichting. De DwaalStore wordt expliciet genoemd als een "Vintage, Retro, Design Store" of "duurzame second hand merkleding" , gelegen op hetzelfde adres als de Kunstgalerie en het Leefmuseum aan de Edisonstraat 39. De activiteiten binnen het Leefmuseum omvatten "snuffelen in het kringloopwinkeltje, dingen recyclen, upcyclen, repareren". De persoonlijke artistieke praktijk van Dwaalhaas omvat het creëren van kunst uit "oude restjes en afval van de kunstenaars" en het ontvangen van "bijna al het materiaal... gedoneerd". Zijn filosofie omvat ook het verkopen van kunst voor een "zachte prijs". De DwaalStore is geen aparte commerciële entiteit, maar een geïntegreerd onderdeel van het ecosysteem van Stichting Dwaalhaas. De focus op vintage en tweedehands goederen, gekoppeld aan activiteiten zoals recycling en upcycling, sluit direct aan bij de principes van duurzaamheid en vindingrijkheid die kenmerkend zijn voor Dwaalhaas' eigen kunstpraktijk. De betaalbaarheid die wordt geïmpliceerd door de "zachte prijs" en gedoneerde materialen strekt zich uit tot het aanbod van de winkel, wat de toewijding van de stichting aan toegankelijkheid en gemeenschapswaarde boven pure winst versterkt. Deze integratie toont een holistische benadering van sociale onderneming. De DwaalStore dient zowel als een praktische bron voor de gemeenschap als een tastbare manifestatie van de waarden van de stichting, waaronder duurzaamheid, toegankelijkheid en het creatieve hergebruik van materialen. Het biedt een zelfvoorzienend economisch model dat de non-profit artistieke en sociale missie ondersteunt, waardoor een deugdzame cyclus ontstaat waarin commercieel handelen direct de gemeenschaps- en milieubewustzijn versterkt. Dit toont aan hoe maatschappelijke impact kan worden verweven in het weefsel van de operationele en financiële strategie van een organisatie.
De fysieke kern van Dwaalhaas en Stichting Dwaalhaas bevindt zich aan de Edisonstraat 39, 5621 HK Eindhoven. De locatie is regelmatig open voor het publiek op zaterdagen, zondagen en maandagen, van 12:00 tot 18:00 uur. De toegankelijkheid wordt verder vergroot tijdens grote Eindhovense evenementen, zoals de Dutch Design Week en Atelier Route Eindhoven, wanneer de ruimte dagelijks geopend is. Bezoeken kunnen ook op afspraak worden geregeld. Het Leefmuseum hanteert specifieke openingstijden voor verschillende doelgroepen: maandagen van 12:00 tot 20:00 uur voor personen van 16 jaar en ouder, en de eerste woensdag van elke maand van 12:00 tot 20:00 uur voor kinderen van 8 jaar en ouder (onder begeleiding van een volwassene). Als non-profitorganisatie is Stichting Dwaalhaas afhankelijk van publieke steun, die kan worden geboden via donaties op hun bankrekening (IBAN: NL67 RABO 0152 1893 27) of via PayPal (www.paypal.me/Dwaalhaas).
Categorie
Beschrijving / Voorbeelden
Kernmissie
Kunst, ontmoeting, inspiratie, recycling en herstel; geleid door "delen = vermenigvuldigen."
Programmatype
Ongesubsidieerd, non-profit Outsider Art Program; functioneert als een "Consumer Run Project."
Belangrijkste Faciliteiten
Open atelier, kunstgalerie, gemeenschapsontmoetingsruimte en de DwaalStore (vintage/design).
Gemeenschapsactiviteiten
Tuinieren, muziek maken, koken, diverse doe-het-zelfprojecten, recycling-/upcyclinginitiatieven en schilderprojecten met kinderen.
Sociale Ondersteuning
Biedt geïnformeerde ondersteuning, waarbij Dwaalhaas zelf gecertificeerd is in Mental Health First Aid (MHFA) en als "Ervaringswerker."
Inclusiviteit Ethos
Benadrukt dat "iedereen gelijk is" en biedt een oordeelsvrije ruimte "waar je volledig jezelf kunt zijn."
Locatie
Edisonstraat 39, 5621 HK Eindhoven.
Algemene Openingstijden
Zaterdagen, zondagen en maandagen van 12:00 tot 18:00 uur.
Speciale Evenementen Uren
Dagelijks geopend tijdens grote Eindhovense evenementen zoals Dutch Design Week & Atelier Route Eindhoven; ook op afspraak.
Specifieke Leefmuseum Uren
Maandagen 12:00-20:00 uur (voor 16+); eerste woensdag van de maand 12:00-20:00 uur (voor kinderen 8+ met begeleiding).
Ondersteuning & Donaties
Accepteert donaties via bankoverschrijving (NL67 RABO 0152 1893 27) of PayPal (www.paypal.me/Dwaalhaas).
Deze sectie beschrijft de belangrijke artistieke projecten van Dwaalhaas, openbare kunstinstallaties, en zijn unieke benadering van kunstverkoop en erkenning, inclusief zijn informele titel als "stadskunstenaar."
Dwaalhaas heeft deelgenomen aan diverse openbare kunstprojecten en installaties. Een opmerkelijk project is het "Tante Netty" Project, waarbij Dwaalhaas een heel huis transformeerde tot een levendig canvas, gedocumenteerd door Studio040 en Omroep Brabant TV. Een ander uniek initiatief is de "Mobile Global Exhibition," waarbij een klein schilderij van Dwaalhaas de wereld rondreist, beschreven als "A Big Project," wat zijn bereik buiten lokale grenzen vergroot. In mei 1999 organiseerde Dwaalhaas "The Biggest Expo Ever By 1 Painter," een monumentale onderneming waarbij hij gelijktijdig 500 schilderijen tentoonstelde op 52 verschillende locaties, wat zijn productiviteit en innovatieve tentoonstellingsstrategieën demonstreert.
De "Dwaalhaas AVI.NL Vlag," een grote vlag van 4x5 meter, maakte deel uit van een publieke uitdaging waarbij Dwaalhaas Omroep Brabant uitdaagde om deze bovenaan Eindhoven te hangen, wat zijn gedurfde publieke aanwezigheid toont. Een ontroerend project was "Kunst verkopen voor Anorexia Stichting," waarbij twee van zijn schilderijen werden verkocht op Veronica Live Call TV om steun te werven voor de strijd tegen Anorexia Nervosa, wat zijn kunst direct verbindt met zijn persoonlijke geschiedenis en sociale doelen. Zijn artistieke touch strekt zich uit tot muziekinstrumenten, beginnend met het beschilderen van de drums van zijn vriend, wat zijn diverse materiaalgebruik benadrukt. Een gemeenschapsgericht evenement was "Dwaalhaas Schilderen met Kinderen," waarbij Dwaalhaas kinderen in zijn buurt betrok bij het beschilderen van een auto en andere objecten, wat creativiteit en gemeenschapszin bevordert. Een symbolisch gebaar dat zijn sterke band met Eindhoven, historisch bekend als "Philips Stad," weerspiegelt, was zijn donatie aan het Philips Museum. De woningcorporatie Trudo Eindhoven toonde sterke lokale steun door Dwaalhaas gratis een huis te verstrekken nadat zijn vorige woning door brand was verwoest.
Het strategisch gebruik van openbare ruimte en media voor kunstverspreiding en sociaal commentaar is een kenmerk van Dwaalhaas' werk. Zijn projecten omvatten vaak grootschalige openbare interventies: het beschilderen van een heel huis ("Tante Netty" Project ), een mobiele wereldwijde tentoonstelling , een enorme tentoonstelling op meerdere locaties , en een uitdaging aan een omroep om zijn vlag te hijsen. Zijn muurschilderingen "sieren de muren van Eindhoven". Deze projecten gaan vaak gepaard met mediacoverage, zoals video's van Studio040 en Omroep Brabant TV voor het "Tante Netty" Project , en interviews in lokale glossy's en op KRO televisie. Dwaalhaas kiest bewust openbare ruimtes en mediaplatforms als verlengstukken van zijn artistieke canvas en boodschap. Dit zijn niet louter passieve displays, maar actieve betrokkenheden die ontworpen zijn om publieke aandacht te trekken en dialoog te stimuleren. Zijn bereidheid om instellingen (zoals Omroep Brabant) uit te dagen en subsidies te weigeren duidt op een bewuste strategie om autonomie te behouden terwijl de publieke zichtbaarheid en impact worden gemaximaliseerd. Deze benadering duidt op een moderne vorm van openbare kunstpraktijk die traditionele galeries en institutionele patronage overstijgt. Dwaalhaas benut zichtbaarheid en publieke betrokkenheid als primaire doelstellingen, waarbij kunst wordt gebruikt als een instrument voor breder sociaal commentaar, gemeenschapsidentiteitsopbouw en zelfs informeel activisme. Dit toont aan hoe een kunstenaar kunst en haar impact kan democratiseren door het een onmiskenbaar onderdeel te maken van het stedelijke weefsel en het publieke bewustzijn, in plaats van een exclusief product.
Dwaalhaas heeft de informele doch belangrijke titel van "stadskunstenaar" verdiend van het Eindhovens Dagblad. Deze titel onderstreept zijn wijdverbreide publieke impact en erkenning binnen de stad. Zijn kenmerkende muurschilderingen zijn een prominent kenmerk op de muren in heel Eindhoven, waardoor kunst toegankelijk wordt voor het grote publiek in alledaagse stedelijke ruimtes.
Opmerkelijk is dat "echte Dwaalhaas kunstwerken niet meer te koop zijn," hoewel reproducties verkrijgbaar zijn via Donald Hugens. Zijn kernfilosofie met betrekking tot kunstverkoop is diep persoonlijk: "kunst verkopen is gelukkige momenten kopen," wat aangeeft dat zijn motivatie niet financieel gewin of het nastreven van tentoonstellingen is. Hij hanteert een unieke, niet-traditionele benadering van prijzen, waarbij geen vaste prijskaartjes aan zijn werk hangen; in plaats daarvan is alles "open voor onderhandeling." Hij staat bekend om het verkopen van zijn kunst voor een "zachte prijs," voornamelijk omdat de materialen die hij gebruikt vaak gedoneerd worden. Desondanks wordt de waarde van zijn werk beïnvloed door de vraag, waarbij prijzen "simpelweg stijgen met de vraag". Hij handhaaft een sterk, principieel standpunt tegen gesubsidieerde kunst, en heeft expliciet overheidsfinanciering voor zijn artistieke projecten in Eindhoven geweigerd.
Er bestaat een opmerkelijke paradox tussen commerciële waarde en artistieke integriteit en sociale missie in zijn werk. Dwaalhaas stelt expliciet dat zijn kunst "niet gaat over geld verdienen of kunst verkopen" , en dat "kunst verkopen gelukkige momenten kopen is". Hij beweert ook dat hij niet van kunst hoeft te "leven". Desondanks geven de bronnen aan dat "prijzen simpelweg stijgen met de vraag" naar zijn werken , en dat reproducties worden verkocht door Donald Hugens. De verklaring dat "echte Dwaalhaas kunstwerken niet meer te koop zijn" creëert inherent schaarste, wat doorgaans de marktwaarde opdrijft. Zijn principiële weigering van overheidssubsidies distantieert hem verder van de conventionele financiële structuren van de kunstwereld. Er is een fascinerende spanning tussen Dwaalhaas' verklaarde desinteresse in commercieel gewin en de opkomende marktwaarde van zijn werk. Zijn afwijzing van traditionele prijsmechanismen en institutionele financiering, gecombineerd met zijn focus op maatschappelijke impact en persoonlijke expressie, geeft zijn kunst een unieke authenticiteit. Deze authenticiteit lijkt op zijn beurt de aantrekkelijkheid en, bijgevolg, de marktwaarde ervan te vergroten, zelfs als hij deze niet actief nastreeft. Zijn "outsider" status en anti-commerciële houding worden een vorm van immaterieel kapitaal. Dit daagt de conventionele economische modellen van de kunstwereld uit. Het suggereert dat de integriteit van een kunstenaar, maatschappelijke betrokkenheid en afstand van openlijke commercialiteit paradoxaal genoeg de waargenomen waarde en aantrekkelijkheid van hun werk kunnen vergroten. Het model van Dwaalhaas impliceert dat ware artistieke succes en invloed niet alleen kunnen worden gemeten aan financiële maatstaven, maar ook aan het vermogen van de kunstenaar om hun visie te behouden, verbinding te maken met hun gemeenschap en bij te dragen aan het maatschappelijk welzijn, waardoor een uniek en duurzaam ecosysteem rond hun praktijk ontstaat dat de typische marktkrachten overstijgt.
Deze sectie biedt de meest actuele informatie over de tentoonstellingen, lopende initiatieven en gemeenschapsprogramma's van Dwaalhaas, waarmee het aspect "laatste updates" van de gebruikersvraag wordt beantwoord.
Een belangrijke recente gebeurtenis was de gezamenlijke tentoonstelling 'Dwaalhaas Voorbij DE EXPO' met collega-kunstenaar Martin Voorbij. Deze gezamenlijke presentatie vond plaats bij CKE, aan de Pastoor Petersstraat 180 in Eindhoven, van 19 april tot 7 mei 2025. De feestelijke opening op 19 april 2025 werd opgeluisterd met live muzikale begeleiding van Nick LeBeat. Dit is een primaire "laatste update" voor het jaar 2025. Daarnaast organiseert Dwaalhaas jaarlijks rond Pasen de "Dwaalhaas vs. de Paashaas Paaz Expo," waarbij zijn schilderijen beschikbaar worden gesteld "tegen elk redelijk bod." Dit initiatief contrasteert expliciet met de prijsstrategieën van traditionele galeries en wederverkopers, wat zijn toegankelijke benadering van kunstverkoop benadrukt. De inhoud van de website "Dwaalhaas 2025 - Google Sites" duidt op voortdurende activiteit en een aanhoudende focus op zijn kernfilosofie en diverse projecten gedurende het huidige jaar.
De "laatste updates" onthullen een consistent patroon van gemeenschapsgerichte, toegankelijke kunst. De belangrijkste recente ontwikkeling is de 'Dwaalhaas Voorbij DE EXPO' , een samenwerking die plaatsvond in CKE, een gemeenschapskunstcentrum. De jaarlijkse "Dwaalhaas vs. de Paashaas Paaz Expo" stelt expliciet dat schilderijen beschikbaar zijn "tegen elk redelijk bod," wat direct contrasteert met traditionele galerieprijzen. Deze evenementen, samen met de consistente openingstijden en specifieke programma's voor volwassenen en kinderen in het Leefmuseum , sluiten perfect aan bij de gevestigde filosofie van Dwaalhaas van kunsttoegankelijkheid, gemeenschapsbetrokkenheid en een afwijzing van commerciële kunstmarktnormen. De meest recente activiteiten zijn geen geïsoleerde nieuwe ondernemingen, maar eerder directe voortzettingen en tastbare manifestaties van de langdurige kernprincipes van Dwaalhaas. Zijn huidige activiteiten versterken zijn toewijding om kunst benaderbaar en geïntegreerd te maken in het dagelijkse gemeenschapsleven, in plaats van exclusieve tentoonstellingen na te streven die typerend zijn voor de reguliere kunstwereld. Dit duidt op een opmerkelijke stabiliteit en authenticiteit in de artistieke en sociale missie van Dwaalhaas. Zijn consistente benadering versterkt zijn identiteit als een "outsiderkunstenaar" wiens waarde voortkomt uit zijn directe impact en verbinding met de gemeenschap, in plaats van vluchtige trends of commercieel succes. Het bevestigt de effectiviteit van zijn gemeenschapsgedreven model als een duurzaam en impactvol alternatief binnen het culturele landschap.
Het Leefmuseum zet zijn reguliere activiteiten voort en opent zijn deuren op zaterdagen, zondagen en maandagen van 12:00 tot 18:00 uur. De toegankelijkheid wordt verder uitgebreid tijdens grote Eindhovense evenementen, zoals de Dutch Design Week en de Atelier Route Eindhoven, wanneer het dagelijks geopend blijft. Het Leefmuseum onderhoudt ook specifieke, gestructureerde programmeringsuren: maandagen van 12:00 tot 20:00 uur voor volwassenen (16+) en de eerste woensdag van elke maand van 12:00 tot 20:00 uur voor kinderen (8+), die onder begeleiding moeten zijn. Dit benadrukt een consistente toewijding aan diverse gemeenschapsbetrokkenheid. Zijn voortdurende rol als "wijkkunstenaar" in Woensel-West en zijn actieve deelname aan sociale trainingen (waaronder Mental Health First Aid en "Ervaringswerker" cursussen) impliceren voortdurende gemeenschapsondersteuning en outreach-activiteiten. De DwaalStore, die vintage, retro en designartikelen aanbiedt, is continu geopend tijdens de openingstijden van het Leefmuseum. Een YouTube-fragment uit 2024 bevestigt verder de voortdurende relevantie van Dwaalhaas, en beschrijft hem als een figuur wiens "werk de onafhankelijke geest van Woensel-West belichaamt" en herhaalt zijn "transparante, bijna rebelse houding ten aanzien van prijzen," wat aangeeft dat zijn filosofie en publieke aanwezigheid actueel en impactvol blijven.
De focus van de meest recente ontwikkelingen en lopende activiteiten ligt sterk op de lokale gemeenschap, ondanks Dwaalhaas' eerdere grootschalige projecten zoals een "Mobile Global Exhibition" en "The Biggest Expo Ever By 1 Painter". De nadruk ligt op de reguliere openingstijden van het Leefmuseum, specifieke programma's voor kinderen en volwassenen op de Edisonstraat locatie , en tentoonstellingen binnen Eindhoven. Zijn informele titel als "stadskunstenaar" is een lokale erkenning, die zijn diepe wortels in Eindhoven benadrukt. De informatie over tentoonstellingen van andere kunstenaars in 2025 toont een bredere, meer traditionele museum- en galeriescene, terwijl de activiteiten van Dwaalhaas duidelijk gemeenschapsgericht en lokaal verankerd blijven. De langetermijnimpact van Dwaalhaas lijkt gebouwd te zijn op consistente, diep gewortelde betrokkenheid binnen zijn directe gemeenschap, met name Woensel-West, in plaats van het nastreven van intermitterende, spraakmakende internationale roem of commercieel succes. De voortdurende, toegankelijke aard van het Leefmuseum en lokale tentoonstellingen geeft prioriteit aan continue interactie en bijdrage aan het lokale sociale weefsel. Dit suggereert dat voor Dwaalhaas de maatstaf van artistiek succes en nalatenschap te vinden is in duurzame, tastbare bijdragen aan zijn lokale omgeving en het welzijn van de gemeenschap, in plaats van in de conventionele maatstaven van de wereldwijde kunstmarkt. Het belicht een model waarin diepgaande en blijvende impact kan worden bereikt door diepe lokale integratie en continue sociale betrokkenheid, wat een dwingend alternatief biedt voor de vaak vluchtige aard van reguliere artistieke erkenning.
Evenement
Data
Locatie
Beschrijving / Belangrijke Details
'Dwaalhaas Voorbij DE EXPO'
19 april - 7 mei 2025
CKE, Pastoor Petersstraat 180, Eindhoven
Gezamenlijke tentoonstelling met Martin Voorbij; opening op 19 april met live muziek van Nick LeBeat.
Jaarlijkse "Dwaalhaas vs. de Paashaas Paaz Expo"
Jaarlijks op 1e & 2e Paasdag
Dwaalhaas studio/Leefmuseum (geïmpliceerd)
Schilderijen aangeboden "tegen elk redelijk bod," wat toegankelijkheid boven galerieprijzen benadrukt.
Leefmuseum Algemene Openingstijden
Zaterdag, zondag, maandag 12:00-18:00 uur
Edisonstraat 39, Eindhoven
Voortdurende open kunstgalerie, atelier en ontmoetingsruimte.
Leefmuseum tijdens Grote Eindhovense Evenementen
Dagelijks tijdens Dutch Design Week & Atelier Route Eindhoven
Edisonstraat 39, Eindhoven
Speciale verlengde openingstijden om samen te vallen met stadbrede culturele evenementen.
Leefmuseum voor 16+
Maandagen 12:00-20:00 uur
Edisonstraat 39, Eindhoven
Specifieke wekelijkse uren voor volwassen gemeenschapsleden.
Leefmuseum voor Kinderen (8+)
1e woensdag van de maand 12:00-20:00 uur
Edisonstraat 39, Eindhoven
Specifieke maandelijkse uren voor kinderbetrokkenheid (onder begeleiding).
Deze afsluitende sectie synthetiseert de belangrijkste bevindingen, vat de unieke bijdragen van Hans de Waal en Stichting Dwaalhaas samen, en biedt een vooruitblik op hun voortdurende invloed op het gebied van kunst en gemeenschapsontwikkeling.
Hans de Waal, de "Levenskunstenaar," is een kunstenaar wiens diepgaande en levendige werk onlosmakelijk verbonden is met zijn persoonlijke reis van veerkracht, transformatie en het overwinnen van tegenspoed. Zijn kunst dient als een krachtig bewijs van de helende kracht van creatieve expressie. Stichting Dwaalhaas, via haar innovatieve "Leefmuseum," is een baanbrekend model voor gemeenschapsgedreven, gede-institutionaliseerde kunst en sociale ondersteuning. Het biedt een unieke, oordeelsvrije ruimte voor verbinding, herstel en creatieve verkenning, met name binnen de wijk Woensel-West. Hun kenmerkende benadering van kunsthandel, gekenmerkt door een principiële afwijzing van subsidies en een focus op toegankelijkheid en maatschappelijke impact boven financieel gewin, onderscheidt hen in de hedendaagse kunstwereld.
De consistente aanwezigheid, lopende projecten en diepe gemeenschapsintegratie van Dwaalhaas en Stichting Dwaalhaas in Eindhoven tonen een zeer duurzaam model van artistieke en sociale betrokkenheid dat prioriteit geeft aan impact op lokaal niveau. De filosofische houding van Dwaalhaas, die consequent conventionele kunstnormen en marktstructuren uitdaagt, positioneert hem als een steeds invloedrijkere stem binnen de bredere outsiderkunstbeweging. Het succes van het Leefmuseum als een "Consumer Run Project" biedt waardevolle inzichten en een overtuigende blauwdruk voor andere gemeenschapsinitiatieven die creativiteit, verbinding en persoonlijk herstel willen bevorderen zonder afhankelijk te zijn van traditionele, vaak beperkende, financieringsmechanismen. Gezamenlijk dienen hun werken als een krachtig en inspirerend voorbeeld van hoe kunst, wanneer diep geworteld in persoonlijke ervaring en gemeenschapsbehoeften, een fundamentele kracht kan worden voor positieve sociale verandering, genezing en stedelijke revitalisering.
Dwaalhaas kan worden gezien als een blauwdruk voor duurzame, impactgedreven artistieke praktijk. Hij wijst consequent overheidssubsidies af en opereert vanuit een non-commerciële filosofie waarbij kunst "niet over geld verdienen" gaat en materialen vaak "gedoneerd" worden. Het Leefmuseum is expliciet een "ongesubsidieerd en non-profit Outsider Art Program" en een "Consumer Run Project". Ondanks dit heeft Dwaalhaas al meer dan 20 jaar een significante en consistente aanwezigheid in Woensel-West en blijft hij in 2025 lopende projecten en evenementen organiseren. De beschikbare informatie onthult een zelfvoorzienend ecosysteem waarin de integriteit van de kunstenaar, de verankering in de gemeenschap en een focus op sociale waarde (in plaats van financiële winst) dienen als basis voor langetermijnlevensvatbaarheid. Door de afhankelijkheid van traditionele financiering en commerciële verkoop te minimaliseren, heeft Dwaalhaas een praktijk gecultiveerd die veerkrachtig is en authentiek wordt gedreven door zijn missie. Dwaalhaas en Stichting Dwaalhaas bieden een overtuigend alternatief model voor artistieke praktijk en culturele organisaties. Hun benadering toont aan dat diepgaande en duurzame maatschappelijke impact kan worden bereikt door prioriteit te geven aan gemeenschapsverbinding, ethische bedrijfsvoering en creatieve vindingrijkheid boven conventioneel financieel succes. Deze blauwdruk zou andere kunstenaars en initiatieven kunnen inspireren en informeren die blijvende verandering willen creëren buiten de reguliere paradigma's, en benadrukt een verschuiving naar impactgedreven cultureel ondernemerschap.
De titel "Stadskunstenaar" weerspiegelt grassroots-invloed, niet louter officiële erkenning. Dwaalhaas wordt door het Eindhovens Dagblad aangeduid als "stadskunstenaar". Echter, de beschikbare informatie duidt niet op een formele gemeentelijke benoeming, officiële bescherming of bijbehorende overheidsfinanciering voor deze titel. Sterker nog, Dwaalhaas weigerde expliciet overheidssubsidies. Zijn status als "stadskunstenaar" lijkt voort te komen uit zijn diepgaande, langdurige betrokkenheid in Woensel-West (meer dan 20 jaar ), zijn alomtegenwoordige muurschilderingen in heel Eindhoven , en zijn talrijke gemeenschapsprojecten. De titel "stadskunstenaar" voor Dwaalhaas is geen top-down benoeming, maar een organische, bottom-up erkenning die is verdiend door consistente, tastbare bijdragen aan het stedelijke landschap en het sociale weefsel van Eindhoven. Het is een bewijs van zijn authentieke verbinding met de stad en haar bewoners. Dit daagt het traditionele begrip van officiële culturele erkenning uit. Het suggereert dat ware "stadskunstenaarschap" kan worden gedefinieerd door de diepgaande en duurzame impact van een kunstenaar op hun gemeenschap en stedelijke omgeving, ongeacht formele institutionele goedkeuring of financiële steun. Het voorbeeld van Dwaalhaas toont de kracht van grassroots culturele bewegingen om wijdverbreide publieke erkenning en invloed te verwerven, en benadrukt dat legitimiteit en impact kunnen worden gesmeed door directe betrokkenheid in plaats van via officiële kanalen.