ความเป็นมา

สืบเนื่องจากที่กรมโยธาธิการและผังเมืองได้ประกาศมาตรฐานการออกแบบอาคารต้านทานการสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหว (มยผ. 1302-52) เมื่อปี พ.ศ. 2552 เพื่อให้ผู้ที่เกี่ยวข้องสามารถนำไปใช้ปฏิบัติให้การก่อสร้างอาคารในพื้นที่เสี่ยงภัยแผ่นดินไหวมีความปลอดภัย และหลังจากได้มีการประกาศมาตรฐานดังกล่าวแล้ว ปรากฏว่า มีเหตุแผ่นดินไหวที่ส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยของประชาชนในพื้นที่ต่าง ๆ หลายครั้ง เช่น เหตุแผ่นดินไหวในสหภาพเมียนมาร์ เมื่อวันที่ 24 มีนาคม 2554 แผ่นดินไหวที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ อำเภอถลาง จังหวัดภูเก็ต เมื่อวันที่ 16 เมษายน 2555 และแผ่นดินไหวที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ อำเภอแม่ลาว จังหวัดเชียงรายเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2557 ที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินเป็นอย่างมาก ประกอบกับมีข้อมูลแผ่นดินไหวและผลการศึกษาเพิ่มเติม ได้แก่ ผลการตรวจวัดจากสถานีตรวจวัดแผ่นดินไหวทั้งในประเทศและประเทศเพื่อนบ้าน และผลการศึกษาเกี่ยวกับรอยเลื่อนเพิ่มเติมของกรมทรัพยากรธรณี ซึ่งการจัดทำมาตรฐาน มยผ. 1302-52 ไม่ได้ครอบคลุมข้อมูลดังกล่าวข้างต้น รวมทั้งหลังจากการที่ได้มีการประกาศใช้มาตรฐาน มยผ. 1302–52 ได้มีการศึกษาวิจัยต่าง ๆ ด้านวิศวกรรมโครงสร้างและแผ่นดินไหว ทั้งในและต่างประเทศ จึงมีความจำเป็นที่ต้องมีการปรับปรุงแก้ไขมาตรฐาน มยผ. 1302-52 ให้สอดคล้องกับสภาวการณ์และข้อมูลเกี่ยวกับแผ่นดินไหวในปัจจุบันต่อไป ดังนั้นกรมโยธาธิการและผังเมืองจึงได้ทำการจ้างที่ปรึกษาเพื่อโครงการปรับปรุงมาตรฐาน/แก้ไขมาตรฐานความปลอดภัยอาคารต้านทานแผ่นดินไหว คือสถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ร่วมกับผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมแผ่นดินไหวของประเทศไทย มาเป็นคณะที่ปรึกษาในโครงการนี้ ปัจจุบันการศึกษาวิจัยได้แล้วเสร็จพร้อมกับได้จัดทำร่างมาตรฐานฉบับปรับปรุงขึ้นเพื่อเผยแพร่ และดำเนินการจัดประชุมรับฟังความคิดเห็นเกี่ยวกับร่างปรับปรุงและแก้ไขมาตรฐานในครั้งนี้ขึ้น

ปรับปรุงข้อมูลล่าสุดเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2562