21 października br. odbyło się kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki, tym razem omawianą lekturą była powieść „Zimowy Ogród" Kristin Hannach, amerykańskiej pisarki, której książki często pojawiają się na listach bestsellerów.

Ta powieść to epicka historia miłości, ale też portret kobiet na życiowym rozdrożu. Powieść – Opowieść – Bajka? Wszystko zaczyna się w mroźnym Leningradzie, a kończy na Alasce.

Czy można każde życie opowiedzieć jak bajkę? Rosyjskie bajki to nauka i przestroga. Te bajki nie zawsze kończą się dobrze. Bajka, którą opowiada Matka córkom ma za zadanie otworzyć drzwi do przeszłości, ma pomóc we wzajemnym zrozumieniu. W ich życiu panuje samotność, brakuje im ciepła – co może pomóc w odzyskaniu bliskości? Młodsza z córek Nina – często w podczas wojen, które obserwowała, widziała głęboki, obezwładniający lęk matek o swoje dzieci. Robiła im zdjęcia, by zobaczył je świat. Chciała pokazywać jak silne i niezłomne potrafią być matki, ale też pokazać jakie ponoszą koszty. Nina nie znała wtedy historii swojej matki, zimnej i niedostępnej. Czy teraz każda z nich mogłaby powiedzieć, że nasze życie rozpoczęło się od zrozumienia prawdy. Miłość niesie przebaczenie szczerość pozwala na zrozumienie się i odbudowanie bliskości.

Bardzo wzruszył mnie opisany ból utraty dziecka, który każda matka nosi w sobie całe życie. Wiera, matka widziała spojrzenie swego dziecka, prośba w oczach dziecka, która jest nie do spełnienia… Trzeba było poznać historię swojej matki, aby zrozumieć się wzajemnie. Historia tych kobiet mówi o tym, że życie podobnie jak miłość można w jednej chwili stracić, ale też odzyskać. Więc, póki życie trwa – wszystko może się zdarzyć.

Jeżeli po przeczytaniu książki mamy potrzebę pomyśleć… Jeżeli każdy z nas znajduje „coś” dla siebie… Jeżeli ta lektura zmusi nas do zadawania sobie pytań… Jeżeli zostawi w nas „jakiś ślad”, a może pomoże zrozumieć innego człowieka. Jeżeli jest tam historia (II wojna światowa, 900 dni oblężenia Leningradu). Warto było przeczytać tę powieść.

Lidia Kiełczyńska