RADICI

SETEMBRI

'Na òlta a setèmbri se 'ngrasàva i pràc’, se vigniva en giò dai mùuc' e dai magènch, se meteva i formai giò 'ndèli caśéti tacadi sù al bàst dèl aśen o dèl mùl, ´l coldarìi ´nséma àli galìni gió ´ndèl gèrlo e se tornàva coli vàchi àli nòsi cà giò al piàa dèl paées.

L'era 'na fèsta, ´ndéli stràdi se senteva i rèdès a ósàa, i źampógn sunàa e i càa a bagiàa; adès a setèmbri, col 'n gróp àla góla, ´msèera li pórti dèli bàiti di magènch, e ´n torna en giò cola machèna par 'ndàa a laoràa en cità 'ndua se crumpa 'l formai e ol bütéer al supermercàat.

AL FUREN
tö mèt vés itè per 'na val 'ndua se sent 'l vèrs dèl'acqua ca la scór itè par i cràp e iló apröof se sènt li dasi dei pésc' ca li früscia sbüsadi da l'aria fina 'ntàat ca se sènt i zampògn e li bronzi deli vachi ca li pascóola e dèndòmàa idìi l'umbria ca la vengiò dala scima sbüsada dal sùul cal crès adasi....

e densìra dènaz al fuglàa col ciapèl dèla manèstra 'n màa sentàat sü 'ndèla bàaca a sintìi sciopètàa la legna dè larès ca la fiama e defò, 'mpóo ilà al sè fà sintìi a la sciguèta e magare a ol caorabèsóol...

Epó epó quati róbi ghè sarìss amò da cuntàa sü ma la sarès lunga...

L'ors dèla Piana de Caiöl

Libro sugli alpeggi Caiolo Albosaggia pag.151-155