WSC 4 - DCSV 1, seizoen 2012 - 2013

Zure nederlaag voor DCSV tegen WSC

Het is niet gelukt om een goed vervolg te geven aan de goede seizoenstart. Na de fraaie overwinning op Rijswijk volgden nederlagen tegen RVC en nu ook met 5-3 tegen WSC 4. Ton Paalvast had zijn partij vooruitgespeeld en gewonnen, maar het team wist daar niet van te profiteren. Bij een 4-3 stand voor WSC probeerde Fedde Stegenga zijn remisestelling nog uit te melken door te gaan forceren terwijl hij al in tijdnood zat. Hij strandde 2 zetten voor het mat zetten doordat hij door zijn vlag ging. Hierdoor won WSC met 5-3. Onderstaand de verslagen van de spelers zelf.

Bord 1 (Ton Paalvast, wit)

In mijn vooruitgespeelde wedstrijd op 3 december heb ik met de woorden van Rens in gedachten vol op de aanval gespeeld. Nadat ik vanuit de opening met een pion was doorgedrongen naar d6 besloot ik samen met het P op b5 en de Dame op d5 in de aanval te gaan. Nadat mijn aanval werd afgeslagen leek ik plotseling in gevaar te komen maar met de zet 18. Dc3 leek ik toch de wedstrijd te kunnen uitspelen. Nadat in het vervolg mijn zwakke pion op de g-lijn niet voldoende onder druk werd gezet door zwart kon ik toch nog langzaam de controle over de partij overnemen waar mijn tegenstander in rapid-tempo speelde.....

Toen ik een 2e pion veroverde en dit ook nog eens 2 vrijpionnen betrof gaf mijn tegenstander na 42 zetten op.

Bord 2 (Robert Boermans, zwart)

In deze partij werd er door beide spelers rustig aan de eigen stelling gebouwd. Omdat de pionnen van wit iets verder oprukten kreeg hij een ruimtelijk voordeel. Zwart had wat meer problemen om met de stukken te manoeuvreren. Maar er was geen direct aanwijsbare manier voor wit om zonder overdreven risico ten aanval te kunnen trekken. Hij bood daarom al snel remise aan. Omdat ik helemaal geen mogelijkheid had om aan te vallen was ik afhankelijk van een onbezonnen actie van wit. Ik verwachtte dat deze niet zou komen, en daarom accepteerde ik het aanbod. Bij analyse achteraf bleek inderdaad dat drieste pogingen van wit helemaal verkeerd voor hem konden aflopen. En dat zwart helemaal geen ruimte voor fouten had.

Bord 3 (Fedde Stegenga, wit)

Zwart verdedigde zich met een voor wit onbekende opening. Het kostte wit veel bedenktijd om niet een te nadelige stelling te krijgen.

Hierin slaagde wit niet heel erg, want hij kreeg een slechte loper en een vrij zwakke pionnenstructuur.

Toch lukte het wit om via loperruil zijn slechte loper kwijt te raken, en zijn pionnenstructuur te verstevigen.

Wit kwam schijnbaar in het voordeel toen zwart zijn dame verkeerd positioneerde, waardoor wit een pion kon winnen.

Inmiddels waren de andere partijen beëindigd en was de stand 4-3 voor WSC4. Zwart stuurde daarom aan op herhaling van zetten. Wit kon hier natuurlijk niet op in gaan, terwijl hij toch al weer krap in zijn bedenktijd zat. Hij deed daarom een aantal aggressieve zetten, inclusief een helaas onjuist torenoffer. Eigenlijk stond wit op dat moment op verlies, maar dankzij het feit dat hij nu opeens over 2 verbonden vrijpionnen beschikte, had hij nog tegenspel.

Met zijn oprukkende vrijpionnen zaaide wit onrust in de zwarte gelederen. En plotseling gaf zwart zijn dame weg. Met nog maar 58 seconden op de klok, had wit niet meer verwachte winstkansen. De torens van zwart gingen verloren en zijn koning raakte in een matnet. Wit had nog maar een paar zetten nodig voor mat, toen zijn vlag viel: 0-1.

Bord 4 (Arjen Hofman, zwart)

Arjen wist al op zet 8 een loper op een veld te zetten waar die gewoon geslagen kon worden. En wat ben je dan? Goed, Arjen verloor dus, meer valt er over deze partij niet te vertellen.

Bord 5 (Rens ter Veen, wit)

Aan bord 5 speelde Rens zijn Sokolski-opening met wit. In middenspel kreeg Rens een ijzersterk paard op d6 met ondersteuning van toren en dame op de d-lijn. Zijn tegenstander had een toren staan op d8, eenmaal gedekt door de dame. Rens speelde een krachtzet met het paard op f5 met aanval op dame en op de toren d8 met gevolg kwaliteitswinst. Zijn tegenstander gaf echter zijn dame weg tegen toren en kon na enkele zetten opgeven. Dit was achteraf gezien het begin van een mooie trilogie der overwinningen van Rens met wit.

Bord 6 (Marc Jager, zwart)

Wit opent met e4 wat zwart probeert te bestrijden met een Caro-Kann, maar aan het einde van de opening staat er een soort doorgeschoven damegambiet op het bord. Wit domineert de damevleugel, opent de a lijn en krijgt een bijna niet te stoppen aanval. Wit slipt echter op de 28e zet en ruilt 2 torens tegen de Dame. Plotseling staan de zwarte stukken goed voor de tegenaanval, die langzaam over de witte koningsvleugel heenrolt. Het had in een Laskeriaanse overwinning kunnen eindigen, maar net aan de dood ontsnapt biedt zwart remise aan, wat de witspeler dankbaar aanneemt.

Bord 7 (Paul Steenweg, wit)

Bord 8 (Twan van Helfteren, zwart)

> Archief > Seizoen 2012-2013 > HSB-competitie 2012-2013 > DCSV 1 2012-2013