WSC 6 - DCSV 1, seizoen 2011 - 2012


24-10-2011

Ruime overwinning voor DCSV 1 tegen WSC 6

DCSV heeft haar tweede wedstrijd in de 2e klasse van de HSB met ruime cijfers gewonnen. Promovendus WSC 6 werd met 6-2 in eigen huis verslagen. Nadat eerst Paul, Fedde, Rens en Reinier hadden gewonnen verloor Marc en zag het er met de stand op de andere borden even naar uit dat het nog lastig ging worden. Het optische nadeel van Robert was waarschijnlijk toch geen nadeel, want ineens had hij gewonnen. De tegenstander van Arjen profiteerde niet van Arjens fouten, Arjen wel van die van hem, dus Arjen won. Ton investeerde veel materiaal in een op het oog geweldige aanval, maar die sloeg niet door en hij moest uiteindelijk capituleren. Al met al een mooie overwinning. Hieronder volgt het verslag van de spelers zelf. Dit overzicht zal worden bijgewerkt als ik verslagen van de spelers krijg aangeleverd.

Bord 1 (Ton Paalvast, wit)

Gisteravond leed ik voor het eerst sinds 22 oktober 2010 weer eens een nederlaag. Mijn serie van 4 uit 4 van vorig jaar vindt dus geen vervolg helaas. Met wit ging ik vanuit de opening vol in de aanval en offerde 2 pionnen voor aanval. Hij nam er maar eentje aan en verdedigde indrukwekkend. Ik hield de druk op de stelling maar door het offeren van een pion wist hij toch uiteindelijk te rokeren en bleef ik achter met een pion achterstand en geen compensatie in de vorm van ontwikkelingsvoorsprong of wat dan ook. Toen ik ook op tijd wat achter bleef hangen heb ik de boel waarschijnlijk iets geforceerd.

Met zijn zet 23. ... e4 sloeg de vlam helemaal in de pan want toen stond een P op h4 van mij geisoleerd en moest ik zelfs de kwaliteit offeren. De partij moet ik nog nader analyseren maar ik vocht me toch terug in de wedstrijd en won een pion terug om daarna een flinke aanval om de oren te krijgen en vanuit die tegenaanval werd ik gedwongen tot D-ruil. Toen was ik opnieuw in gevaar en met nog 3 minuten op de klok gaf ik de met hard vechten teruggewonnen pion zomaar cadeau. Dit was voor mijn stand teveel. Een mogelijke vrijpion was ik nu kwijt en zwart speelde zonder fouten naar de overwinning.

Bord 2 (Robert Boermans, zwart)

In een onvoorzichtig gespeelde opening verloor ik een pion, waarbij ik een vrije pion op de a-lijn overhield. Het zag er echter uit dat ik die uiteindelijk niet zou kunnen verdedigen. Ik moest dus al snel voor remise vechten. Wit moest echter wel wat wat tijd investeren om tot een goed plan te komen. Toen wit op de 23e zet zijn loper naar zijn onderste rij zette dacht ik dat het einde van de pion nabij was omdat hij nu de mogelijkheid had om of deze loper of een paard erbij te halen. Echter op de 27e zet koos hij een verkeerd plan met de loper. Hierdoor kreeg ik de mogelijkheid om een ruil van mijn toren tegen loper/paard af te dwingen. Hierdoor stond het materieel weer gelijk en was zijn dreiging ook direct verdwenen. Remise leek nu, zet 30, de uitslag te worden. In de volgende zetten kon ik toch wat dreiging in de stelling inbouwen. De vrije pion was heel wat sterker geworden met de steun van een paar stukken. Volgens mij nog niet genoeg voor de winst. Tot wit op zet 34, onder beginnende tijdsdruk, een fout maakte waardoor hij de kwaliteit verloor. Ik stond er opeens erg goed voor. Voordeel wat betreft materiaal en tijd, en een gezonde vrije pion. Het zou nog wel wat zetten kunnen duren voordat de winst binnen was. Wit wachtte dit echter niet meer af en gaf direct op.

Bord 3 (Fedde Stegenga, wit)

Opening: Siciliaans - Sveshnikov 

Zwart speelde 6. ... Lf8-e7 in plaats van het in de Sveshnikov cruciale 6. ... d7-d6. Vanaf dat moment controleerde wit het veld d6 en even later, na dameruil en de lange roccade, de half open d-lijn. Zwart kwam zeer passief te staan en gaf ook nog de roccade op. Wit won daarna de d-pion en drong met een toren de zwarte stelling binnen. Er volgde een door wit gedwongen afruil van een aantal stukken, waarna in de overgang van het midden- naar het eindspel, wit een 2e pion won. Er bleef een eindspel over van loper (wit) tegen paard. De loper hield het paard in bedwang. Door de stelling kon zwart zich geen afruil permitteren. Daarnaast moest het paard de pionnen op de koningsvleugel blijven dekken, omdat zij op de kleur van de loper stonden. Met het winnen van een 3e pion, kreeg wit 3 verbonden vrijpionnen op de damevleugel. Kort daarna geloofde zwart het wel: 1-0.

Bord 5 (Arjen Hofman, wit)

Soms heb je van die partijen: je denkt een enorme bok geschoten te hebben, maar alles lijkt toch nog te kloppen. Zo een had ik dus: ik zette een mooie aanval op met twee gevaarlijke vrijpionnen, maar ik liet een paard (onbedoeld) instaan. Hieronder de stand na 22. De2-b2: