HSV 2 - DCSV 1, seizoen 2011 - 2012

april 2012

DCSV 1 sluit seizoen af met winst

Een soepele 6½-1½ overwinning op nummer laatst en degradant HSV 2 als slot van het seizoen. Het levert DCSV 1 een 5e plaats in de competitie op. Een plek waar we waarschijnlijk thuishoren gezien de speelsterkte, maar wat we niet meer gewend waren na de afgelopen goede jaren. De 2e klasse van de HSB is echter een stuk sterker geworden nu we van 3 naar 2 2e klassen zijn gegaan en dat is te merken geweest dit jaar. Maar goed, winst dus op HSV. Hieronder de verslagen van de spelers:

Bord 1 (Robert Boermans, wit)

Mijn laatste partij van dit seizoen was er een met wisselende emoties. Het begon al met de mededeling dat ik op bord 1 zat. Tot mijn verrassing zat ik dus opeens achter de witte ipv zwarte stukken. Mijn tegenstander zette de partij zeer afwachtend op, met een opstelling waar ik niet echt van doorhad hoe ik het moest aanpakken. Opeens kwam zwart met de pionnen-zetten c5 en f5 wat agressiever mijn kant op. De stelling werd daarna, na afruil van wat pionnen, wat meer open. Zwart dacht mijn stelling onder druk te kunnen zetten met de verdubbeling van de torens op de f-lijn. Ik kon echter een kwaliteit winnen door na een tussenschaak een van de torens aan te vallen dat daarna geen veilig veld meer had. Helaas zag ik 2 zetten later even over het hoofd dat ik de kwaliteit weer zou verliezen door een paardvork. Daarna was een stelling ontstaan waarbij mijn koningsstelling toch weer onder druk kwam te staan. Daarna zag zwart in een combinatie een mogelijke tussenschaak over het hoofd wat hem een pion kostte. Toen zwart met een loperzet de druk nog verder wilde opvoeren kon ik met een paardvork een afruil afdwingen die direct veel dreiging weg zou nemen. Een stelling zou overblijven waarbij ik een pion meer had en een betere pionnenstelling. Tevens leek ik een 2e pion te kunnen gaan winnen. Ik had echter minder dan 14 minuten op de klok, en zwart meer dan het dubbele. Winst zag ik dan ook niet snel in het verschiet, als het er al was. Verbazing dan ook toen mijn tegenstander dit allemaal niet afwachtte maar direct opgaf.

Bord 2 (Ton Paalvast, zwart)

Ik speelde onverwachts met zwart en ook nog eens tegen een tegenstander tegen wie ik ooit heb verloren, met zwart. Toen kwam de Franse ruilvariant op het bord dus mijn keuze was om dan maar gewoon 1. e4 te beantwoorden met e5. Er ontstond een Weense opening waarbij ik zorgvuldig door de opening wist te geraken en mijn tegenstander dacht bijzonder lang na. Met elke zet werd zijn stand beroerder en op de klok begon hij het steeds lastiger te krijgen want ik kon in zijn bedenktijd al nadenken over mogelijke tegenzetten. Plotseling maakte hij een fout die hem zomaar een kwaliteit kostte maar op dat moment had hij toch een wat aanvallende opstelling bereikt. Door op het juiste moment een stuk te ruilen en een pionnendoorbraak te forceren bracht ik hem zo in het nauw dat stukwinst hem deed opgeven.

Bord 3 (Marc Jager, wit) Marc Jager - Bert Gerritsma

Wit opent sterk in een damegambiet en voert langzaam de druk op de zwarte stelling op en op de 33e zet staat zwart in strategisch opzicht verloren. Wit mist echter de winstvoorzetting en de partij handelt af in een eindspel met groot voordeel voor wit, wat ehter lastig is door ongelijke lopers. Uiteindelijk geeft wit in de tijdnoodfase op de 72e zet, de winst weg, en de stelling eindigt in remise.

Bord 4 (Arjen Hofman, zwart)

Ik was wat ziek geweest in de dagen voorafgaand aan de partij en had de hoop dat het geen lange zit zou worden. Ik speelde tegen Willem Hessels, tegen wie ik eerder in het jaar in een rapidpartij remise speelde. We speelden dezelfde opening als toen, waarbij ik als zwartspeler veel risico nam (de Italiaanse variant van de 4-paardenopening) en vrijwillig mijn toren op h8 liet opsluiten met mijn koning op g8. In onderstaande slotstelling bood ik remise aan na 14. ... Kh7. Wit heeft een lelijke dubbelpion op de h-lijn, maar zwart heeft niet veel meer. Bovendien bleek ik in de analyse een helemaal verkeerd plan te hebben.