DCSV 1 - DD 5, seizoen 2011 - 2012

09-03-2012

Nog een dikke verliespartij voor DCSV

Na de dikke nederlaag in de uitwedstrijd tegen SHTV volgde nu weer een zware dobber: DD5 strijdt voor zijn laatste kansen op het kampioenschap en heeft sterke spelers in haar geledingen. Helaas waren we ook hier niet tegen opgewassen, het werd een 6½-1½ overwinning voor de gasten uit Den Haag. Hieronder volgt het verslag van de partijen door de spelers zelf.

Bord 1 (Ton Paalvast, zwart)

Het valt niet mee na de 2e monsternederlaag op rij met vrolijk gemoed een verslagje te schrijven. In mijn eigen partij liep alles op rolletjes. Op 17 maart 2006 heb ik tegen Paul Steenweg een opening gespeeld die na een verkeerde keuze van Paul heel snel fataal voor hem afliep. Mijn tegenstander van gisteren met een elo-rating van 1841 koos een andere weg die hem wel gelijk een pion kostte en bovendien een moeilijk speelbare stelling opleverde. Ik moet toegeven dat we in het vervolg van de partij geen enkele tweesnijdende zet uit de weg gingen. Ik moest dus heel erg op mijn hoede zijn en dat lukte vrij aardig en toen hij ten koste van actief spel een inschattingsfout maakte sloeg ik meteen toe met een kwaliteitswinst. Om de spanning nog enigszins in het spel te houden vermeed hij toen ruil van één van zijn Lopers maar dit ging weer ten koste van een pion. Nadeel van deze pionwinst voor mij was dat hij nu wel met zijn Toren ten aanval kon trekken alleen kwam hij in alle aanvallende varianten net één tempo tekort en na een wellicht onnodig en provocerend P-offer maakte ik het nog iets spannender dan nodig maar gewonnen was het en bleef het. Ik kon zelfs de kwaliteit offeren voor een eenvoudig gewonnen pionneneindspel en na 43 zetten kwamen wij nog even terug in de wedstrijd tot 1-3 maar na aansluitende nederlagen van Reinier en Marc, nog onderbroken door een remise van Fedde en de slotnederlaag van Rens in een briljant gespeeld Toren-eindspel door zijn tegenstander trokken wij aan het kortste eind en dit dus al voor de 2e keer op rij. En ditmaal zonder uitvallers aj aj aj.

Bord 2 (Robert Boermans, wit)

Na een opening waarin er niet veel aan de hand leek koos ik met een pionzet duidelijk voor de verkeerde voortzetting. Dit zou me een pion kosten, met ook nog eens een stelling waarin ik alleen maar kon afwachten waar mijn tegenstander de doodsteek zou geven. Omdat ik zo’n avond al had gehad tegen Rijswijk koos ik nu om er maar een loperoffer van te maken, met nog enig tegenspel. Ik kreeg ook wel wat dreiging in de stelling, maar mijn tegenstander weigerde het verkeerd te doen. Toen ik een pion terug had kunnen winnen koos ik weer de verkeerde voortzetting, omdat ik in mijn gekozen variant 1 zet over het hoofd had gezien. Dit ging de kwaliteit kosten. Omdat er tevens erg weinig materiaal op het bord zou blijven waren er totaal geen kansen meer. Tijd om op te geven.

Bord 3 (Arjen Hofman, zwart)

Ik trof mijzelf al na 5 zetten in een voor mij onbekende variant aan van de Spaanse ruilvariant. In plaats van het min of meer gedwongen 7. ... f6 besloot ik 2 pionnen te offeren voor een koningsaanval. Ik had mij echter misrekend en de tegenstander kon dit pareren, hoewel er nog een behoorlijke tijd de dreiging van een offer op de koningsstelling inzat. Na 12 zetten was het echter wel over met de aanval. Ik heb nog 7 zetten gewacht met opgeven, maar toen was het inmiddels ook echt hopeloos. Al met al heb ik mijn tegenstander helaas met te opportunistisch spel een makkelijke avond bezorgd.

Bord 4 (Reinier van der Veen, wit)

Reinier van der Veen (wit) tegen Erik van der Graaf op bord 4 werd een Siciliaanse Najdorf, waarin Reinier de voor hem onbekende variant 6.g3 speelde. Het werd een positionele partij waarin beide partijen eerst hun stukken ontwikkelden. Op de 12 zet speelde Reinier zijn paard op d4 terug naar f3, wat niet echt bijdroeg aan zijn stelling (zoals meestal met deze zet). Toen zwart daarna het centrum opende, koos Reinier in de moeilijk leesbare stelling voor een voortzetting die een pion verloor en ook nog eens positioneel slecht was voor hem. Hij speelde nog wat verder, maar moest zich uiteindelijk over geven.

Bord 5 (Fedde Stegenga, zwart)

Omdat zwart deze opening niet kende, moest hij improviseren. Dit lukt onvoldoende, waardoor hij passiever kwam te staan dan hij wilde. Mogelijk had wit in het middenspel wat geduldiger moeten zijn. Hij stond echter op zet 19 dameruil toe. Zwart ging vervolgens te gretig in op de mogelijkheid om alle torens af te ruilen. Hij had namelijk niet gezien dat wit na de afruil op zet 25, een pion kon winnen doordat zwarts paard uit positie was geraakt. Met een pion minder ging zwart met paard en loper het eindspel in tegen wits loperpaar. Het lukte zwart om lopers te ruilen. Hierna wist hij met veel moeite wits pionnenmeerderheid op de damevleugel tot staan te brengen door een blokkade op de, voor de loper, verkeerde velden. Toen ook nog wits koning ongelukkig kwam te staan, bood zwart remise aan. En wit accepteerde dit: 1/2 - 1/2.

De tegenstander van Fedde heeft ook een analyse geplaatst op hun site.

Bord 6 (Marc Jager, wit)

Wit krijgt in een damegambiet de Cambridge Springs voorgeschoteld en moet een loper ruilen tegen een paard. Zwart stelt zijn lopers dreigend op richting de witte rokade stelling en na het openen van het centrum volgt een vernietigende aanval waarbij wit de dame verliest. Wit speelt nog een aantal zetten door en geeft uiteinelijk op in totaal verloren stelling.

Bord 7 (Rens ter Veen, zwart)

In de opening verloor Rens een pion op c5 door een verkeerde opstelling van de stukken. Hierna kwam Rens zeer slecht te staan en het toreneindspel, wat er op volgde, was winnend voor de tegenstander.

Bord 8 (Paul Steenweg, wit)

Op wat mindere partijen na, dacht ik dat ik dit seizoen aardig aan het schaken was. Op deze avond kwam ik weer terug bij af. Mijn tegenstander antwoordde mijn d4 en c4 opening met een opening op g6 en op de derde zet d5. Ik bracht mijn zwartveldige loper naar g5. Toen speelde hij zijn koningspaard naar e4. Ik sloeg terug met mijn paard en toen dat paard werd genomen door d5 stond mijn paard op f3 aangevallen. Nu speelde ik 7. Pf3-e5??? Zwart dacht nog opmerkelijk na over f7-f6, waarna er 2 stukken worden gevorkt. Ik probeerde nog op complicaties te spelen en een vrijpion te creëren, maar hij speelde het zorgvuldig uit. Toen ik in eindspel nog een stuk zou gaan verliezen gaf ik op. Overigens bleek in de postmortem dat als wit 7. Pf3-d2 speelt, hij waarschijnlijk het beste van het spel krijgt. Een bittere gewaarwording nadien. Uitslag : 0-1

> Archief > Seizoen 2011-2012 > HSB-competitie 2011-2012 > DCSV 1 2011-2012