DCSV 1 - Botwinnik 4, seizoen 2010 - 2011
27-04-2011
DCSV eindigt seizoen met fraaie overwinning op Botwinnik
In de gezamenlijke slotronde van de tweede klassen stond er voor DCSV niet zoveel meer op het spel. We konden nog tweede, derde of vierde worden, maar geen kampioen meer. Onze tegenstander Botwinnik 4 kon juist kampioen worden door tenminste één matchpunt te veroveren. Dat lukte ze bij lange na niet, het werd 6½-1½ voor DCSV. Botwinnik werd toch kampioen. Omdat WSC met 5-3 won eindigden beide teams op match- en bordpunten gelijk bovenaan. De winst voor Botwinnik in de onderlinge wedstrijd gaf daardoor de doorslag. Hieronder volgt een verslag van de individuele partijen door de spelers zelf.
Bord 1 (Ton Paalvast, zwart)
2x remise aangeboden, maar door de stand op de ranglijst gedwongen moest de tegenstander doorspelen. Toen kwam ik in de aanval, kwam voor op tijd en met iedere zet kon ik mijn positie verstevigen. Fraaie overwinning! 4 uit 4. Hoppa. Killen & Slopen.
Bord 2 (Robert Boermans, wit)
Na de opening kwam er een ingewikkelde stand op het bord waarbij zwart kansen op de damevleugel leek te hebben. Een remiseaanbod sloeg hij daarom ook af. Toen echter de torens van het bord gingen kreeg wit ook gevaarlijke kansen en bood zwart remise aan. Wit nam dit aan omdat dit een typische stand was waarin degene die wat probeert meestal verliest.
Bord 3 (Rens ter Veen, zwart)
Rens gaf een pion weg kort na de opening. Tegenstander dacht daarna te profiteren via gepende f7-pion, maar Rens schakelde alle aanvalsstukken uit met kwaliteitsverlies en een kansrijke winststelling. Rens won.
Bord 4 (Marc Jager, wit)
Na de opening lijkt zwart in het voordeel te zijn. Daarna ontstaat een middenspel met ongelijke lopers. De witveldige loper van zwart wordt slecht. Na g6 levert een matdreiging over de zwarte velden uiteindelijk een winnende aanval op voor wit.
Bord 5 (Reinier van der Veen, zwart)
Alhoewel ik alweer snel in een voor mij onbekende opening verzeil (jawel Arjen!), zijn de patronen op het bord onmiskenbaar van het Slavisch, maar dan met de c-pion op c2. Wit ontwikkelt zich goed, maar zwart krijgt uiteindelijk initiatief op de damevleugel. Zwart heeft dan dankzij het verbruiken van meer tijd een duidelijke plusremise op het bord. Wit biedt remise, zwart ziet geen snelle geforceerde doorbraak en neemt aan.
Bord 6 (Arjen Hofman, wit)
Ik speelde tegen een tegenstander waartegen Bram Beijer vorig seizoen had gespeeld. Toevallig hadden we zijn partij van destijds samen uitgebreid geanalyseerd en het aardige was dat in deze partij dezelfde patronen op het bord kwamen. Vanuit een Siciliaanse draak ruilt wit twee torens en een pion voor de dame en krijgt zwart dreiging met zijn lopers en dame op mijn damevleugel waar mijn koning staat na lange rochade. Ondertussen moet zwart ook steeds rekening houden met een matdreiging van wit "achter de paaltjes". Nadat wit met een trucje een loper wint tegen 2 pionnen blijft een eindspel over van dame + 5 pionnen tegen 2 torens, loper en 3 pionnen. Zwart vraagt aan zijn teamleider of hij al mag opgeven, maar er moet nog een laatste halfje behaald worden voor het kampioenschap. Hierna verslikt wit zich en geeft twee pionnen cadeau. Deze blunder breekt de moraal bij mij en ik bied maar remise aan. Dit wordt maar wat graag aangenomen en het blijkt uiteindelijk het beslissende halfje voor Botwinnik te zijn. Proficiat!
Bord 7 (Fedde Stegenga, zwart)
Wit speelde de opening wat passief waardoor zwart het initiatief kon grijpen. Zwart maakte de stelling complex, maar nam hierbij eigenlijk teveel risico. Wit verdedigde niet nauwkeurig genoeg, waardoor zwart een stuk ging winnen met nauwelijks compensatie voor wit. Wit gaf toen maar op.
Bord 8 (Jan Slotemaker, wit)
Wat zal ik ervan zeggen? Gewoon rustig doorspelen. En op zeker moment valt zomaar een zwart paard. Dat had de tegenstander ook wel gezien, maar hij wist geen ander zet, zei hij. En zo draaiden we verder tot mat op zet 33.
> Archief > Seizoen 2010-2011 > HSB-competitie 2010-2011 > DCSV 1 2010-2011