[લેખ 1] - જે લોકો એકવાર આપણા જીવનમાં આવે છે, તે ક્યારેય સંપૂર્ણપણે જતા નથી :

જીવનના સફરમાં, આપણને ઘણા મુસાફરો મળે છે - કેટલાક લાંબા સમય સુધી સાથે રહે છે, જ્યારે કેટલાક થોડા સમય માટે જ આવે છે. પણ દરેક વ્યક્તિ પાછળ આપણી ભીતર કેટલીક સ્મૃતિઓ સંઘરાઈ જતી હોય છે જે કાયમ માટે આપણી સાથે રહી જાય છે.

અતીતની કેડી પર હું જ્યારે પણ નજર કરું છું, ત્યારે એ દરેક ચહેરો આંખો સામે જીવંત થઈ જાય છે, જેમના વિના મારું જીવન એક સમયે અધૂરું હતું. એ મિત્રો જેમની સાથેની અવિરત વાતોમાં સમય ક્યાં ઓગળી જતો એનું ભાન જ ન રહેતું. જેઓ માત્ર મારી અઢળક વાતોના શ્રોતા જ નહીં, પણ એ સફરના સહયાત્રી પણ હતા. 

સમયના વહેણ સાથે આ સંબંધોના સમીકરણો પણ બદલાયા. કેટલાક સાથીઓ જીવનપથ પર વિખૂટા પડી ગયા, કેટલાક સાથેનો નાતો વિખેરાઈ ગયો, અને કેટલાક તો હવે આ ફાની દુનિયાને જ અલવિદા કહી ગયા. આમ છતાં, તેમની સ્મૃતિઓનો ભંડાર તેમની સાથે ગાળેલો સમય, તેમની વાતોનો મીઠો રણકાર, મારા હૃદયના એકાંત ખૂણામાં આજેય પણ અકબંધ છે. 

ક્યારેક, મને એ ખાલીપો અનુભવાય છે. તેમની સાથે ફરીથી વાત કરવાનું મન થાય છે, તેમની સાથે ફરીથી હસવાનું મન થાય છે, અને તેમને કહેવાનું મન થાય છે કે મારા જીવનમાં તેમનું સ્થાન કેટલું અમૂલ્ય હતું. તેમની સાથેની એ સ્મૃતિઓ મને શીખવે છે કે જીવનમાં મળેલા દરેક સંબંધની કદર કરવી જોઈએ, ભલેને તે ગમે તેટલો ટૂંકો કેમ ન હોય.

હું જાણું છું કે તેમની સ્મૃતિ સમયની સાથે ક્યારેય ધૂંધળી નહીં થાય. એમની સાથેના સંસ્મરણો મારા હૃદયમાં હંમેશા જીવંત રહેશે, કારણ કે, જે લોકો એકવાર આપણા જીવનમાં આવે છે, તે ક્યારેય સંપૂર્ણપણે જતા નથી. તે આપણી સ્મૃતિઓમાં, આપણા અંતરાત્મામાં કાયમ માટે જીવંત રહે છે.