ANNIE VERTELT HOE HET PROJECT “BONDEKO ST” STARTTE...

Wijzelf verbleven in Kinshasa van 1964 tot 1976. Onze drie kinderen zijn daar geboren. Mijn echtgenoot was er werkzaam in het Congolees onderwijs en ikzelf werkte op de Belgische School en had er nadien een privé kleuterklasje.

In februari 2005 mocht ik na 29 jaar “terug naar Congo”. Ik mocht daar gedurende één maand meeleven met Réjette De Winter, een vriendin lekenhelpster afkomstig uit Serskamp. Voorheen was ook zij actief in het onderwijs, maar sinds haar pensionering is zij voltijds werkzaam op de parochie Sainte Trinité in de wijk Matete van Kinshasa.

“Die” maand werd een enorme ervaring! Ik mocht er heel wat meemaken en beleven op de parochie, in de lagere school, bij de basisgemeenschappen, het feest van de gezinnen, de samenkomsten van de catechisten. En daarnaast waren er de bijna dagelijkse stroomonderbrekingen, de strijd van bezorgde moeders om met hun gezin te overleven, de ontelbare vragen van zovele mensen …

Er was in de voorbije 30 jaar zoveel veranderd… meestal in een neerwaartse stroming. Niets was blijkbaar nog hetzelfde. En toch …

De zon, de blauwe lucht, een hevig onweer: zij waren er nog steeds. Maar ook de “hartelijkheid” van de mensen. Zij kunnen blijven lachen, niettegenstaande er zoveel fout loopt en ze door de overheid aan hun lot worden overgelaten. Met de nieuwe regering moeten wij nog afwachten welke richting het zal uitgaan.

In bijna alle gesprekken, zowel met jongeren als met ouderen, was die verwachting zeker aanwezig: “Blijf met ons op weg gaan – laat ons niet in de steek – we zullen het zelf moeten doen maar … wij kunnen het niet alleen”.

Dit was een totaal andere instelling dan 30 jaar geleden. Toen stonden zij steeds klaar met de vraag “Donne – moi …”. Nu willen zij duidelijk zelf de handen uit de mouwen steken, liefst met een duwtje in de rug.

Begin maart vloog ik terug naar België met een nachtvlucht, want de toestellen van SN blijven daar ’s nachts niet aan de grond uit veiligheidsoverwegingen.

Slapen zat er niet in … ik had te veel indrukken te verwerken … ik was dankbaar om alles wat ik had mogen beleven … die mensen verwachten iets van mij … en ja, op dat moment werd dit project “BONDEKO”geboren. BONDEKO is een Lingala woord en betekent “familie”. ST staat voor Sainte Trinité.

Terug in België zette ik mij aan het schrijven. Aan familie, vrienden, kennissen, buren enz. stuurde ik een brief met een voorstel: 5 € per maand samenbrengen en de gezamelijke som telkens doorstorten aan Réjette en haar Congolese huisgenote Kabibi. Zij zouden daar ter plaatse de meest dringende noden kunnen helpen via een systeem van een soort mini – kredieten.

En ja hoor, velen geloofden in ons project, vooral omdat het kleinschalig was en zeer concreet. In maart 2005 konden wij reeds 110 € doorstorten, vorige maand 335 €.

Wat gebeurt daar nu concreet? Sommige mama’s – veelal alleenstaande moeders of weduwen - uit de wijk konden een startkapitaaltje krijgen om een handeltje op te zetten: verkoop van brood, fufu (maniokmeel), makala (houtskool)of gedroogde vis. Zo konden zij het schoolgeld van hun kinderen of de nodige medicamenten betalen. De kleine kring werd uitgebreid doordat moeders elkaar gingen steunen.

In oktober 2005 is men ook van start gegaan met vormingscursussen voor jonge vrouwen, twee voormiddagen per week. Zij krijgen er snit en naad, dactylografie, huishoudelijke vorming en persoonlijkheids-vorming. Met de naai- en schrijfmachines, opgestuurd vanuit België, werden in 2005 – 2006 12 meisjes opgeleid. De lesgevers worden ook betaald via ons project. ’t Is gewoon fantastisch wat men ziet gebeuren. Deze jonge vrouwen kunnen nu instaan voor een beperkt persoonlijk inkomen: naaiwerk voor andere mensen in de straat, kleine opdrachten hier en daar. Soms ook wel iemand die een vaste job heeft gevonden.

Réjette en Kabibi overleggen iedere investering met de plaatselijke groep vrouwen. Zij bezorgen ons ook halfjaarlijks een verslag dat wij dan in briefvorm doorsturen aan de milde sponsors. Op deze manier blijft het project doorzichtig en overzichtelijk. En er gaat werkelijk geen halve euro verloren!

De dankbaarheid van allen die door dit project geholpen worden is zeer groot. De mensen beseffen heel goed dat ik – mama Annie – deze hulp niet zomaar uit de lucht laat vallen, maar dat dit een samenwerking is van vele vrienden met een groot hart. En vooral: zij voelen zich gesteund, en voor de rest zullen zij het zelf wel realiseren.

Wij in ons landje hebben het hier goed en dat willen wij ook zo houden.

Maar als wij echt solidair zijn, dan kunnen ook anderen het een ietsje beter hebben, en dat is tenslotte toch onze betrachting.

Met z’n allen zijn wij groot in kleine dingen!!!

Annie SUY

Tel. 03 775 54 34

schaekers.suy@skynet.be

rekeningnummer BONDEKO ST: BE77 9796 3336 5242