Xavier De Graeve

Oud ijzer 03/03/2020

De mededeling wordt overgebracht via een synthetisch gevormde stem.

Slechts een deel van de tekst is verstaanbaar bij de eerste beluistering. Door herhaling en het associatief denken wordt er steeds meer duidelijk. Wat niet begrepen is, wordt ingevuld door fantasie, gevoed door ons eigen referentiekader.

De camera beweegt in een artificiële architecturale omgeving zoals we die herkennen in games en virtuele voorstellingen. Als een observerend object verplaatst hij zich tussen gestileerde gebouwen, een route volgend, terwijl een boodschap weerklinkt. Enige vorm van interactie blijft volledig uit, de mens is afwezig.

Meer dan ooit ondergaan we deze onpersoonlijke overdracht van informatie soms in slecht taalgebruik, vreemde articulaties en foutieve vertalingen.

Tussen mens en mens staat soms enkel nog de digitalisering.

Zelfs onze topfunctionarissen spreken internationaal het publiek aan met een gebrekkig taalgebruik in een door hen onbeheerste taal.